Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Ελπίδα Ψυχοφθόρα



Του Αντώνιου Αραβαντινού

Στις ταβέρνες της ελπίδας σαν μεθάμε
Όσα δεν αντέχουμε τα ξεπουλάμε

Και αναρωτιέμαι, Θεέ μου λέω πόσο ακόμα
Μια πόρνη κοκαλιάρα ψυχοφθόρα

Θα αναστατώνει το μυαλό και την ψυχή μου
Δημοπρατώντας μες την ζάλη την ζωή μου

Ποτέ δεν μίσησα ποτέ και ας είμαι μόνος
Άλλο πράγμα είναι ο πόνος και άλλο ο φθόνος

Μοναξιά μου δίκοπη κυρτή λεπίδα
Μια χάρη σου ζητώ, κόφ'την ελπίδα

Πάρε πίσω τα δεινά, τα κερασμένα
Σφράγισέ την επιτέλους την ταβέρνα

Δεν αντέχω αν δεν κλείσει να μην μπω
Τον πόνο μου γυαλιά γουλιά να πιω

Ίσως έτσι καταφέρω να ξεχάσω
Τον εαυτό μου μια χαρά να τον κεράσω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Must red-read

Ακαταδίωκτο δημοσίων υπαλλήλων και μελών Δικηγορικών Συλλόγων

  27/2023 ΑΠ (Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αστικώς ανεύθυνο δημοσίων υπαλλήλων. Περιλαμβάνει και την ευθύνη αυτών από προσβολές της προσωπικότ...