Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ναυάγιο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ναυάγιο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018

Σώπασε θάλασσα



Ξανά και ξανά στροβιλίζω από έπαρση
που ήμουν ο μόνος επισκέπτης της λήθης
με ξέχασαν και οι τύψεις, ενάλιες επισκέπτριες
μιας πλημμύρας που φούντουνε με παράπονα
στερούμενη ακόμη και μιας υποτυπώδους σανίδας
σώπασε θάλασσα, επιφυλάσσομαι για το τελευταίο θύμα
συνεταιρίστηκες και τον θάνατο και το πτώμα αθάνατο
σκορπώ στον ορίζοντα λίγη στάχτη
ποτέ δεν ήταν τέλεια μία ζωή σφηνωμένη με λάθη
φύσηξε στο μεταίχμιο μία δόση ελπίδας
πόσο αποτίμησες, χωρίς το απόβαρο, εκείνο το φως της αχτίδας
περισυνέλεξες τόσα ναυάγια στο διάβα της καταστροφής σου
μα τώρα απάνεμα κάποιος ζητά την υποθαλάσσια προσευχή σου
μην ξεβράσεις μόνο τα πτώματα, που ακόμη ημιζώντανα
τις κόγχες των ματιών προτάσσουν
άλλοτε προσποιούμενα πως υπνοβατούν
αδιαφορώντας για το πλήθος που φωνάζει
και άλλοτε κρατώντας την αναπνοή
σαν μάταια γαντζώνονται στην επιβίωση
από μία επιθανάτια ναυμαχία 

Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

Το ναυάγιο



Μα ναι τα σύννεφα περπατάνε
πάνω στα μάτια σου
κάτω απ'τον Θεό σου
ηλιοκαμένο το βλέμμα σου
προξένησε λίγη βροχή
να λάμψουν τ'άστρα
και οι αναμνήσεις
αναζωπυρώθηκαν
από ανταγωνισμό
να μην ξεδιψάσουν
διψάω για το παρελθόν
όταν οι ουρανοί μας
έδιναν ραντεβού στο αρχιπέλαγος
τώρα με ποια βάρκα
σε ποια θάλασσα
με πόση πια δύναμη
να πνίξω την αντανάκλασή σου
πάνω στην πίστα που επιπλέω
μου υπόσχεσαι πως
αν θαύμα το πούνε οι άλλοι
εσύ θα πιστέψεις την πραγματικότητα
μου δίνεις όρκο τιμής κι'ατιμίας
πως τις στάχτες θα πετάξεις μεσοπέλαγα
ν'αναγεννηθεί γνήσι'αγάπη
κι ας μ'έπνιξες σε πρόωρο ναυάγιο

Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

Τα παιχνίδια της θάλασσας


Αχ και να'ξερες πόσο σ'αυτό το ναυάγιο
προσποιούμαι τον επισκέπτη
μόνο να ήξερες πως στα βάθη του
πνίγω τον χρόνο τον κλέφτη
τότε αληθινά θα μου έδινες τον ρόλο του φταίχτη
φταίω που χωρίς ανάσα σε έκρυβα στον βυθό μου
φταίω που σε μια μπουρμπουλήθρα
δεν έσπασα τον λυγμό μου
καίω από την πρόσκρουση στο κενό σου

εκεί, για λίγο ακόμη, θα αγγίξω το τέλος σου
στα αβαθή νερά σου
μήπως λυγίσω την αντανάκλαση
και κλέψω τα σωθικά σου
στην ακτίνα επί του έρωτα
που δίνει φως στη σκιά μου
και τότε, χωρίς μάσκα, καθρεπτίζεις
όλο το γαλάζιο της θάλασσας
κάποτε και τ'ουρανού μου

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Εναέρια αγάπη όβερ


Αγάπη μου, στον εναέριο διάδρομο
βάλε μου ένα σημάδι
να αναγνωρίσω το μονοπάτι
άσε με να πιστεύω σε μία οφθαλμαπάτη
από εκεί στείλε μου ένα σήμα
όταν μάχομαι με το κύμα
μήπως δεν πνιγώ στην αγκαλιά της θάλασσας
αλλά στην απεραντοσύνη της πλάνης σου
μάθε μου να πετώ πριν λιώσουν τα φτερά μου
που είναι αναντικατάστατα
φύτρωσαν προσωρινά για να αντιμετωπίσω
την έλλειψη, τη δική σου έλλειψη στη λειψή πραγματικότητα
στην αιωνιότητα δεν έχω καμία ελπίδα
εκεί τα φτερά δεν είναι από κερί
μεταφορικά μεταφέρουν τα μηνύματα από τον κόσμο
που αφήσαμε
αλλά εγώ θέλω και τους δύο κόσμους
τον δικό σου και τον δικό μου
θα συναντηθούμε ποτέ σε γειτονικό ουρανό;
η θεότης τι προστάζει;
οι άγγελοι έπνιξαν τα μηνύματα
και η θάλασσα χωρίς κύματα, χωρίς μηνύματα
χωρίς μυστικά
ως πότε θα επιπλέω χωρίς την ελπίδα να γίνω το ναυάγιό σου;
αγάπη μου, μη με αφήνεις ημίθεο και ημιτελή
στον κόσμο σου ο βασιλιάς είναι γυμνός;
η θεά τύχη δεν πιστεύει σε κανένα Θεό;
τα θύματα νόμιζα ότι είναι μικροί Θεοί,
στον κόσμο που ονειρεύτηκα
μήπως τα όνειρά μου πετάνε;

Must red-read

Ακαταδίωκτο δημοσίων υπαλλήλων και μελών Δικηγορικών Συλλόγων

  27/2023 ΑΠ (Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αστικώς ανεύθυνο δημοσίων υπαλλήλων. Περιλαμβάνει και την ευθύνη αυτών από προσβολές της προσωπικότ...