Τηλεκατευθυνόμενος έρωτας

Στον τηλεκατευθυνόμενο έρωτα
θυσιάζω εξ αποστάσεως το κοντρόλ
με χειροκίνητες κινήσεις
πλησιάζω σε ασφαλή απόσταση το ρολλό
με τις φλεβαρίδες ανεβάζω τις γρίλιες
σκοτώνω ό,τι απέμεινε, σε αργή κίνηση, με αεροζόλ
στο τιμόνι αυτό, ακατοίκητο το μυαλό απ'αλκοόλ
αναζητά την κατευθυνόμενη αγάπη
με τηλεπάθεια να ζήσει τα πάθη
αλλά αν πάθει, ποιο κόστος σταματάει τα λάθη
στη στιγμή που πολύ ψηλά πετούσες
από τηλεκατευθυνόμενο έρωτα
σ'εκείνο το ύψος ν'αντιληφθείς
το ολισθηρό σου αντίο
χωρίς αερόστατο
να φουσκώνεις από γνήσι'αγάπη
να θυμάσαι στο δρόμο της ελεύθερης πτώσης
χωρίς αγκυλώσεις, η αγάπη σώζει ζωές

Αφιέρωμα στον Τενεσί Ουίλιαμς-Tennessee Williams

 

Τενεσί Ουίλιαμς, ο αθόρυβος επαναστάτης

The Guardian

Ποιος είναι ο αγαπημένος Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας των Βρετανών; Εναν χειμώνα είναι ο Αρθουρ Μίλερ, τον επόμενο ο Ντέιβιντ Μάμετ. Φέτος την τιμητική του έχει ο Τενεσί Ουίλιαμς. Η Ρέιτσελ Βάις κάνει πρεμιέρα με το «Λεωφορείο ο Πόθος», το οποίο ανεβαίνει αυτή την εποχή στο θέατρο Ντόνμαρ του Λονδίνου.

Τον ερχόμενο Δεκέμβριο μια αφρο-αμερικανική εκδοχή της «Λυσσασμένης γάτας», με πρωταγωνιστές τον Τζέιμς Ερλ Τζόουνς και την Αντριαν Λέστερ, έρχεται στο θέατρο Ουέστ Εντ. Και στο μεταξύ θα έχουμε την ευρωπαϊκή πρεμιέρα ενός ξεχασμένου έργου του 1937, «Ανοιξιάτικη καταιγίδα» (Spring Storm) στο θέατρο Ρόγιαλ & Ντέρνσγκεϊτ του Νορθάμπτον.

Ωστόσο, παρόλο τον ενθουσιασμό μας για τον Ουίλιαμς, θεωρώ ότι εξακολουθούμε να τον προσεγγίζουμε με έναν ανεπαίσθητα λανθασμένο τρόπο.

Είθισται να παρουσιάζεται ως συγγραφέας της ψυχολογικής ανάλυσης των χαρακτήρων, εις βάρος όμως των ριζοσπαστικών πολιτικών του απόψεων καθώς και της έφεσής του στην κωμωδία.

Βεβαίως, οι αντιλήψεις όσον αφορά στην προσέγγιση του έργου του Ουίλιαμς εξελίχθηκαν με την πάροδο των ετών.

«Ακόλαστο» έργο

Οταν το «Λεωφορείο ο Πόθος» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Λονδίνο το 1949 σε παραγωγή του Λόρενς Ολίβιε με πρωταγωνίστρια τη Βίβιαν Λι, η εικόνα που το αγγλικό κοινό σχημάτισε για τον Ουίλιαμς ήταν εκείνη του γλοιώδους και άξεστου Αμερικανού. Το έργο χαρακτηρίστηκε από το Κοινοβούλιο «ακόλαστο και πορνογραφικό».

Ευτυχώς, όμως, κάποια στιγμή πάψαμε να θεωρούμε ότι ο Ουίλαμς απλώς προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις δίνοντας έμφαση στο σεξ.

Σήμερα στρεφόμαστε πλέον στη λυρική και πονόψυχη πλευρά του. Γι' αυτό άλλωστε χαρακτηρίστηκε «ποιητής των χαμένων ψυχών» και πλήθος αναλύσεων εστιάζουν στη συμπόνια που ένιωθε για τους κατατρεγμένους και τους «λαβωμένους» από τη ζωή. Η φράση-κλειδί σε αυτή την ανάγνωση είναι η ατάκα του περιπλανώμενου Βαλ από το θεατρικό «Ο Ορφέας στον Αδη», ο οποίος λέει: «Εχουμε όλοι καταδικαστεί σε απομόνωση μέσα στο ίδιο μας το δέρμα, διά βίου!».

Είμαι ο τελευταίος που θα υποτιμούσε τη σπαρακτική ποιητικότητα και την απήχηση της μοναχικότητας των ηρώων του. Συχνά όμως παραβλέπουμε την πιο στιβαρή πλευρά του ταλέντου του. Τα θεατρικά του έργα σκιαγραφούν το αποτρόπαιο πορτρέτο των ποταπών προκαταλήψεων του αμερικανικού Νότου: υπογραμμίζουν τη δυσχερή οικονομική πραγματικότητα αυτού του κομματιού της Αμερικής και, όντας πιστά στο πνεύμα του Τσέχοφ, που τόσο θαύμαζε, είναι εξίσου κωμικά και τραγικά.

Απόδειξη της έντονης κοινωνικής του συνείδησης (προϊόν της επισκοπιανής ανατροφής του) αποτελούν η ζωή, οι επιστολές και το ίδιο του το έργο.

Ταξίδι στον Νότο

Ταξιδεύοντας στον αμερικανικό Νότο το 1939, άκουσε με προσοχή τις διηγήσεις των ανέργων και των χτυπημένων από τη φτώχεια οικογενειών, ενώ μοιράστηκε το πενιχρό τους γεύμα με τα παιδιά τους. Η πτυχή αυτή είναι ιδιαίτερα αισθητή στα πρώιμα έργα του Ουίλιαμς, τα οποία, όπως απέδειξε η επαναπροσέγγιση από τον Τρέβορ Ναν του «Οχι για αηδόνια» στο Εθνικό Θέατρο, υπηρετούν με σθένος συγκεκριμένους κοινωνικούς σκοπούς.

Το έργο, το οποίο γράφτηκε το 1938, παρουσιάζει μια ομάδα φυλακισμένων, οι οποίοι αμφισβητούν τη μουσολινικού τύπου εξουσία ενός βίαιου φύλακα. Το αντιφασιστικό φρόνημα υπήρξε θεμελιώδης αρχή του Ουίλιαμ.

Υπ' αυτή την έννοια το «Λεωφορείο ο Πόθος» αποτελεί λυδία λίθο. Για τον Αμερικανό σκηνοθέτη και κριτικό Χάρολντ Κλούρμαν, η Μπλανς Ντιμπουά εκπροσωπεί το «μαρτυρικό ποιητικό ένστικτο και την αριστοκρατία του αισθήματος», ενώ ο Στάνλεϊ Κοβάλσκι, ο οποίος είναι όλος πυγμή, άξεστη φιληδονία και ωμή ενέργεια, αποτελεί «το ιδανικό έδαφος για την άνθηση του φασισμού, όχι ως πολιτικό κίνημα, αλλά ως στάση ζωής».

Μέχρις ότου ο Ουίλιαμς εισέλθει στην, όπως ο ίδιος αποκαλούσε, «λίθινη εποχή» του βίου του, στη δεκαετία του '60, όπου το ποτό και τα ναρκωτικά έπληξαν το ταλέντο του, το βασικό του θέμα ήταν η Αμερική με την πιο πλήρη και πολιτική έννοια του όρου. Ακόμα και το «Καμίνο Ρεάλ», που παίχτηκε για πρώτη φορά το 1953 και θεωρείται το λιγότερο συμβολικό του έργο, αποτελεί μια ζωντανή μεταφορά της Αμερικής του '50.

Και κωμωδία

Ο Ουίλιαμς παρέμεινε ένας αμιγώς πολιτικός συγγραφέας μέχρι και τον «Ορφέα στον Αδη», που ανέβηκε για πρώτη φορά το 1957. Εδώ η ηρωίδα ανακαλύπτει ότι ο πατέρας της δολοφονήθηκε από τα μέλη της Κου Κλουξ Κλαν γιατί αρνιόταν να εφαρμόσει τη φυλετική διάκριση. Ο Ουίλιαμς είναι γνωστός ως εξερευνητής εσωτερικών τοπίων· παραβλέπουμε όμως την ικανότητά του να καταγράφει και να μάχεται παντός είδους προκαταλήψεις, αδιαλλαξία ή τυραννία. Στις καλύτερες στιγμές του ο Ουίλιαμς αποδίδει την Αμερική στα χειρότερά της. Παρ' όλη τη συμπόνια του για τον άνθρωπο, εξέλαβε την ανθρώπινη κατάσταση (και ιδιαίτερα τη δική του) ως αμυδρώς παράλογη.

Το ταλέντο του στην κωμωδία είναι εν μέρει ιδιοσυγκρασιακό και εν μέρει προϊόν των νότιων καταβολών του, οι οποίες εκτείνονται από τον Μαρκ Τουέιν μέχρι την Κάρσον Μακ Κάλερς. Η φλέβα αυτή είναι αισθητή σε ολόκληρο το έργο του. Μπορεί κανείς να διαβάσει τη «Λυσσασμένη γάτα» ως μια τραγωδία με θέμα τις προσωπικές αυταπάτες, όπου ο ήρωας, ο Μπρικ, αδυνατεί να αποδεχθεί την ομοφυλοφιλία του, όπως ο πατέρας του αρνείται να αποδεχθεί τον καρκίνο του. Οπως όμως προκύπτει από τον εναρκτήριο κωμικό μονόλογο της Μάγκι, της γάτας, το έργο είναι πολύ αστείο.

Αυτο-παρωδία

Ορισμένα από το ύστερα έργα του Ουίλιαμς τείνουν στην αυτο-παρωδία, όμως τα καλύτερα έργα του θα αντέξουν στο χρόνο για συγκεκριμένους λόγους: χάρη στην ικανότητά του να γράφει εξαιρετικούς ρόλους για ηθοποιούς, στην ενστικτώδη αγάπη που τρέφει για τους αποσυνάγωγους και τους ηττημένους και λόγω της ένθερμης αντίθεσής του σε κάθε είδους τυραννία, οικιακή ή πολιτική. Οπως έγραψε κάποτε ο ίδιος ο Ουίλιαμς: «Για να είναι κανείς Καλλιτέχνης πρέπει να είναι Επαναστάτης». Λόγια που παρερμηνεύονται σταθερά και προκαλούν πάντοτε φόβο. Ηρθε όμως η ώρα να αναγνωρίσουμε ότι εντός των ορίων της πολυσύνθετης πολιτείας του Τενεσί έζησε ένας γνήσιος επαναστάτης.

πηγή:http://www.kathimerini.gr/366910/article/politismos/arxeio-politismoy/tenesi-oyiliams-o-a8oryvos-epanastaths

Γιατί η Εισαγγελία Εφετών Αθηνών δεν δημοσιοποιεί τα στοιχεία των κατηγορουμένων για το σκάνδαλο της μαφίας των ακινήτων-παραδικαστικού κυκλώματος;

 

Γιατί η Εισαγγελία Εφετών Αθηνών δεν δημοσιοποιεί, ως οφείλει, τα στοιχεία των κατηγορουμένων για το σκάνδαλο της μαφίας των ακινήτων-παραδικαστικού κυκλώματος;

Σύμφωνα με την περίπτωση β΄ του άρθρου 2 του Ν. 2472/97,

«β. «Ευαίσθητα δεδομένα», τα δεδομένα που αφορούν στη φυλετική ή εθνική προέλευση, στα πολιτικά φρονήματα, στις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, στη συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση, στην υγεία, στην κοινωνική πρόνοια και στην ερωτική ζωή, στα σχετικά με ποινικές διώξεις ή καταδίκες, καθώς και στη συμμετοχή σε συναφείς με τα ανωτέρω ενώσεις προσώπων. Ειδικά για τα σχετικά με ποινικές διώξεις ή καταδίκες δύναται να επιτραπεί η δημοσιοποίηση μόνον από την εισαγγελική αρχή για τα αδικήματα που αναφέρονται στο εδάφιο β' της παρ. 2 του άρθρου 3 με διάταξη του αρμόδιου Εισαγγελέα Πρωτοδικών ή του Εισαγγελέα Εφετών, εάν η υπόθεση εκκρεμεί στο Εφετείο. Η διάταξη πρέπει να είναι ειδικώς και πλήρως αιτιολογημένη, να προσδιορίζει τον τρόπο δημοσιοποίησης και το χρονικό διάστημα που θα διαρκέσει. Η δημοσιοποίηση αυτή αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου, των ανηλίκων, των ευάλωτων ή ανίσχυρων πληθυσμιακών ομάδων και προς ευχερέστερη πραγμάτωση της αξίωσης της Πολιτείας για τον κολασμό των παραπάνω αδικημάτων. Κατά της εισαγγελικής διάταξης επιτρέπεται προσφυγή εντός 2 ημερών από τη γνωστοποίηση στον κατηγορούμενο ή κατάδικο ενώπιον του Προϊστάμενου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών ή του Προϊστάμενου της Εισαγγελίας Εφετών, εάν η υπόθεση εκκρεμεί στο Εφετείο, ο οποίος αποφαίνεται εντός 2 ημερών. Μέχρι να αποφανθεί ο αρμόδιος Εισαγγελέας απαγορεύεται η εκτέλεση της διάταξης και η δημοσιοποίηση δεδομένων.» «Κατ' εξαίρεση στα κακουργήματα των άρθρων 187, 187 Α και του 19ου Κεφαλαίου του Π.Κ. «εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής» η εισαγγελική διάταξη εκτελείται αμέσως, επικυρώνεται δε από τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών εντός είκοσι τεσσάρων ωρών, εφόσον αυτή έχει εκδοθεί από τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών. Διαφορετικά η ισχύς της σχετικής διάταξης παύει αυτοδικαίως με τη λήξη της προθεσμίας των είκοσι τεσσάρων ωρών.».

Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 3 του Ν. 2472/97,

  «2. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται στην επεξεργασία δεδομένων η οποία πραγματοποιείται: α) από φυσικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων αποκλειστικά προσωπικών ή οικιακών, β) από τις δικαστικές εισαγγελικές αρχές και τις υπηρεσίες που ενεργούν υπό την άμεση εποπτεία τους στο πλαίσιο της απονομής της δικαιοσύνης ή για την εξυπηρέτηση των αναγκών της λειτουργίας τους με σκοπό τη βεβαίωση εγκλημάτων, που τιμωρούνται ως κακουργήματα ή πλημμελήματα με δόλο και ιδίως εγκλημάτων κατά της ζωής, κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, κατά της προσωπικής ελευθερίας, κατά της ιδιοκτησίας, κατά των περιουσιακών δικαιωμάτων, παραβάσεων της νομοθεσίας περί ναρκωτικών, επιβουλής της δημόσιας τάξης, ως και τελουμένων σε βάρος ανηλίκων θυμάτων. Ως προς τα ανωτέρω εφαρμόζονται οι ισχύουσες ουσιαστικές και δικονομικές ποινικές διατάξεις. Στις περιπτώσεις άσκησης από τους πολίτες του δικαιώματος του συνέρχεσθαι κατά το άρθρο 11 του Συντάγματος επιτρέπεται η απλή λειτουργία συσκευών καταγραφής ήχου ή εικόνας ή άλλων ειδικών τεχνικών μέσων με σκοπό την καταγραφή, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του επόμενου εδαφίου. (βλ. σχόλια) Η καταγραφή ήχου ή εικόνας με οποιασδήποτε τεχνικής μορφής συσκευές με σκοπό τη βεβαίωση τέλεσης των παραπάνω εγκλημάτων γίνεται μόνον κατόπιν εντολής εκπροσώπου της εισαγγελικής αρχής και εφόσον επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Σκοπός της καταγραφής αυτής είναι μόνον η χρησιμοποίηση του βεβαιούντος την τέλεση των εγκλημάτων υλικού ως αποδεικτικού στοιχείου ενώπιον οποιασδήποτε ανακριτικής, εισαγγελικής αρχής και δικαστηρίου. Η επεξεργασία κάθε άλλου υλικού που δεν είναι αναγκαίο προς εξυπηρέτηση του παραπάνω σκοπού για τη βεβαίωση των εγκλημάτων απαγορεύεται, το δε σχετικό υλικό καταστρέφεται με πράξη του αρμόδιου Εισαγγελέα.» «γ. από δημόσια αρχή με τη λειτουργία ειδικών τεχνικών μέσων καταγραφής ήχου ή εικόνας σε δημόσιους χώρους για τη διαφύλαξη της ασφάλειας του κράτους, της άμυνας, της δημόσιας ασφάλειας, για την οποία είναι αρμόδια, και ιδίως για την προστασία προσώπων και πραγμάτων, καθώς και για τη διαχείριση της κυκλοφορίας. Το υλικό που συλλέγεται από τα ανωτέρω μέσα, εφόσον δεν εμπίπτει στην περίπτωση β', τηρείται για χρονικό διάστημα επτά (7) ημερών, μετά το πέρας των οποίων καταστρέφεται με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα. Η παράβαση των διατάξεων του προηγούμενου εδαφίου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους, αν δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη.».

Η σοφή εμπειρία της Αντεισαγγελέως Εφετών Λάρισας Σοφίας Αποστολάκη- Οι πνευματικές της εμπειρίες

Μπράβο στον Αντεισαγγελέα Εφετών Αθηνών κ. Στυλιανό Κωσταρέλλο

 

Παπαδάκου Γιάννα 

Στοχοποιεί τρεις πρώην υπουργούς ο εισαγγελέας

Τι υποστηρίζει στο έγγραφο που έστειλε ο κ. Κωσταρέλλος στην ανακρίτρια της υπόθεσης της Siemens

Της Γιάννας Παπαδάκου

Τρεις πρώην υπουργούς Δημόσιας Τάξης της κυβέρνησης της ΝΔ πριν από το 2009 στοχοποιεί ακόμα και με ποινικές ευθύνες ο αντεισαγγελέας Εφετών κ. Στέλιος Κωσταρέλλος με έγγραφο που έστειλε στην ανακρίτρια της υπόθεσης της Siemens Μαρία Νικολακέα για την υπόθεση της προμήθειας ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων C4I. Ο εισαγγελέας δεν αποδέχεται την αρχειοθέτηση της υπόθεσης (εννέα χρόνια μετά την έναρξη της δικαστικής έρευνας) και προτείνει την άσκηση και συμπληρωματικών διώξεων εναντίον του Διονύση Δενδρινού, πρώην στελέχους της Siemens, και άλλων δυο αμερικανών στελεχών της εταιρείας SAIC (ο ένας εκ των δύο είναι ο αντιπρόεδρος της εταιρείας Γκραντ Κλαρκ) για ηθική αυτουργία σε κακουργηματική απιστία.

Για τον Μιχάλη Χριστοφοράκο θέτει θέμα ne bis in idem, ότι δηλαδή για την υπόθεση έχει δικαστεί από τη γερμανική Δικαιοσύνη, επομένως δεν πρέπει να έχει οποιονδήποτε καταλογισμό από την Ελληνική Δικαιοσύνη, σύμφωνα με την απόφαση 1/ 2013 της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου. Παράλληλα προτείνει να ασκηθεί και δίωξη συμπληρωματική εναντίον των αξιωματικών και στελεχών του υπουργείου Δημόσιας τάξης, οι οποίοι συμμετείχαν στην παραλαβή συστημάτων του C4I για συνδρομή, όπως λέει, στο αδίκημα της απιστίας.

Αίσθηση προκαλεί το κείμενο του εισαγγελέα. Ενώ εκτιμάει ότι για τα αδικήματα των υπουργών εγείρεται θέμα παραγραφής (αποσβεστική προθεσμία), αφού από τότε έχουν περάσει δυο Σύνοδοι της Βουλής και επομένως δεν μπορούν να ελεγχθούν ποινικά για παράβαση καθήκοντος, εν τούτοις κάνει και ποινική εκτίμηση των πράξεων. Ετσι εκτιμάει ότι οι τροποποιητικές, που έγιναν από τους Πρ. Παυλόπουλο και Βύρ. Πολύδωρα, ήταν επιζήμιες για το Ελληνικό Δημόσιο (απιστία). Ιδιαίτερα απόλυτος είναι για τον πρώην αναπληρωτή υπουργό την περίοδο εκείνη, Χρ. Μαρκογιαννάκη, στον οποίον καταλογίζει κακουργηματική απιστία (!). Σύμφωνα με πληροφορίες, έντονη είναι η αντίδραση των πολιτικών, που έχουν πληροφορηθεί την εξέλιξη, κυρίως για τη διατύπωση κρίσεων από πλευρά του εισαγγελικού λειτουργού.

Το σκεπτικό της αναπομπής της υπόθεσης στην ανακρίτρια είναι ότι η ζημιά για το Ελληνικό Δημόσιο ξεπερνάει τα 200 εκατομμύρια ευρώ από τη μη υλοποίηση της συγκεκριμένης σύμβασης. Υπάρχει μάλιστα και εκτενής αναφορά στην απόφαση του Πρωτοδικείου του Μονάχου για το θέμα με επίκεντρο τον άλλοτε επικεφαλής της Siemens Ελλάς Μ. Χριστοφοράκο. Σύμφωνα με αυτήν οι επικεφαλής της αμερικανικής Saic ανέθεσαν την υπεργολαβία του έργου στη γερμανική Siemens διότι δεν είχαν προσβάσεις στην ελληνική αγορά και αλλιώς δεν θα μπορούσαν να κερδίσουν το έργο. Σύμφωνα με το έγγραφο του εισαγγελέα οι χορηγίες που δίνονταν στα δυο μεγάλα κόμματα οδήγησαν στον επηρεασμό των αρμόδιων υπουργών και το έργο ανατέθηκε στην αμερικανική εταιρεία με υπεργολάβο τη γερμανική εταιρεία.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η αναπομπή της υπόθεσης στην ανακρίτρια Μαρία Νικολακέα θα οδηγήσει πιθανότατα την υπόθεση στο Δικαστικό Συμβούλιο του εφετείου. Και αυτό διότι η ανακρίτρια εμμένει ότι δεν προέκυψαν στοιχεία σε βάρος των φυσικών προσώπων, ούτε για απάτη, αλλά ούτε και για απιστία. Η οποιαδήποτε διαφωνία της θα διατυπωθεί μέσα στον Αύγουστο ώστε το Δικαστικό Συμβούλιο να αποφασίσει αν πρέπει να γίνει συμπληρωματική ανάκριση ή να τεθεί στο αρχείο, όπως πρότειναν οι ανακριτές Μαρία Νικολακέα και Νίκος Πιπιλίγκας, ο οποίος έχει ήδη μετατεθεί εκτός Αθηνών.

Πάντως, μακρά δικαστική έρευνα στο Εφετείο από το καλοκαίρι του 2009, που περιελάμβανε και άνοιγμα των λογαριασμών των εμπλεκομένων, δεν έδειξε να έχουν δεχτεί χρήματα από τις εταιρείες, ούτε τα στελέχη του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Αμυνας, αλλά ούτε και άλλο πολιτικό πρόσωπο. Επιπλέον, σύμφωνα με δικαστικούς κύκλους, την υπόθεση ερεύνησε ειδική Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής και επίσης δεν εντοπίστηκαν στοιχεία για οποιαδήποτε ευθύνη των πολιτικών που ασχολήθηκαν με τη συγκεκριμένη προμήθεια.

πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=618692