Εξοστρακισμένος

Και η ετυμηγορία
ήταν πολύ βαρεία
χωρίς αγάπη ισόβια
ν'αγαπήσω την ισόβια καταδίκη σου
πέταξες ένα νόμισμα
δεν πρόλαβα να δω την πλευρά του
κάποιες φορές η αθωότητα
εξοστρακίζεται άθελά του
να σου πω ότι σ'αγάπησα
θα'ναι σαν να ζητάω
επιείκεια στο πόσο θα μ'αγαπήσεις
και η ποινή μου δεν αντέχει άλλες συγκινήσεις
ίσως καταδικασμένος από αγάπη
να μπορέσω να εκτιμήσω την ελευθερία μου

Νέος Διευθύνων της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών ο Ισίδωρος Ντογιάκος

O εισαγγελέας εφετών, Ισίδωρος Ντογιάκος, είναι ο νέος διευθύνων της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών, καθώς πήρε...

το προβάδισμα στις επαναληπτικές εκλογές, για την ανάδειξη προϊσταμένου, που έγιναν το Σάββατο το μεσημέρι  στο Εφετείο Αθηνών.

Οι επαναληπτικές εκλογές διεξήχθησαν μετά από την παραίτηση του προσφάτως εκλεγέντα στο ίδιο αξίωμα εισαγγελικού λειτουργού, Παναγιώτη Καραγιάννη, ο οποίος προήχθη σε αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο.

Ο κ. Ντογιάκος, γνωστός από τον χειρισμό μεγάλων και σημαντικών υποθέσεων, με πιο πρόσφατη την ανάκριση για την υπόθεση της «Χρυσής Αυγής», συγκέντρωσε 45 ψήφους, έναντι 37, που πήρε η αντίπαλός του, εισαγγελέας εφετών, Γεωργία Τσατάνη, η οποία κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις εκλογές και παραμένει αναπληρώτρια διευθύνουσα της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών.

Η κ. Τσατάνη ήταν υποψήφια και στις προηγούμενες εκλογές για την ανάδειξη προϊσταμένου, όπου είχε χάσει με συντριπτική διαφορά (είχε λάβει 15 ψήφους) από τον κ. Καραγιάννη, ο οποίος είχε συγκεντρώσει 70 ψήφους.

Τρίτος σε σταυρούς σήμερα ήρθε ο εισαγγελέας εφετών, Γιώργος Χαλιάσος, ο οποίος κατάφερε επίσης να αυξήσει το ποσοστό του, καθώς από μια (1) ψήφο, που είχε πάρει στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, σήμερα πήρε 12.

Βάσει της επετηρίδας υποψήφιοι ήταν οι δέκα αρχαιότεροι εισαγγελείς εφετών, όμως ενδιαφέρον εκλογιμότητας είχαν εκδηλώσει μόνον οι τρεις (3) παραπάνω.

Παρά το γεγονός, όμως, ότι δεν ήταν ουσιαστικά υποψήφιοι οι υπόλοιποι επτά, ορισμένοι από αυτούς ψηφίστηκαν από συναδέλφους τους, οι οποίοι ενδεχομένως δεν ήθελαν να στηρίξουν κανέναν από τους τρεις υποψήφιους.

Έτσι ο εισαγγελέας εφετών, Ιωάννης Αγγελής, ο οποίος προΐσταται στο τμήμα Δικαστικής Συνδρομής της Εισαγγελίας Εφετών, πήρε 8 σταυρούς, ενώ από έναν πήραν και οι συνάδελφοι του, Ιωάννης Προβατάρης και Σωτήρης Μπάγιας, γνωστός από την συνδικαλιστική πορεία του ως προέδρου της Ενωσης Εισαγγελέων.

Στην κάλπη βρέθηκαν επίσης ένα άκυρο και ένα λευκό.

Ψήσισαν 85 εισαγγελείς, οι οποίοι είχαν δικαίωμα να βάλουν μέχρι δύο σταυρούς.

Της σημερινής εκλογικής διαδικασίας στην Εισαγγελία Εφετών είχε προηγηθεί έντονο παρασκήνιο και "ψίθυροι", με αφορμή την παραίτηση του κ. Καραγιάννη, ο οποίος δεν είχε κλείσει ούτε μήνα στη θέση του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών.

Το καζάνι της εξουσίας

Ήσουν περικυκλωμένος από μυστήρια
να μην μπορείς να επιλέξεις ποιο να λύσεις
πόσο πονάνε αυτές οι διηγήσεις
Ένας μικρός σαΐνης, από άλλο παραμύθι
ένας ντετέκτιβ του ακτιβισμού
ασύδωτη ονοματοδοσία
σε βαπτίσεις με αίμα
και σαν πήρες λίγη δύναμη
από τον χθεσινό θάνατο
των άλλων ή της αθωότητάς σου
γεννήθηκες στρατιώτης
μιας σύντομης οργάνωσης
με αρχηγό την ανάγκη για εξουσία
να πάρεις πάνω σου τη δύναμη
και την ευθύνη
να σκοτώσεις με όλο σου το είναι
το δυνάστη
σε καιρού δυναστεία
χωρίς ήρωες, χωρίς φως
στο σκότος πια
υποχείριο και συ του σεναρίου
στη φθορά πρόσθεσες το διά
προσπαθώντας να μην λιώσεις
όταν το αίμα που βαπτίστηκες
ήταν ακόμα ζεστό

Ο τέταρτος μάγος με τα δώρα

Λυσιτελώς αναφέρομαι στον Ύψιστο
και σου λέω, αυτή τη φορά εισακούστηκα
πολύ γενναιόδωρος να με ακούει
και να ανταποκρίνεται
Και τι διέταξε, ψιθύρισε συνωμοτικά ο δικέρατος
επάρατος νόσος η μητέρα καχυποψία
Μα να μην πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός κατ'ανάγκη;
δεν είχα ποτέ μου τέτοια αφοσίωση στα θαύματα
εγκαταλελειμμένη σαν ήταν η ειδωλολάτρισσα φύση μου
από στέρηση σε είδωλα και ιδεώδη
είπα να προσποριστώ λίγη ματαιότητα
από τη ματαιόδοξη φύση του έκπτωτου
έτσι για λίγο αλατοπίπερο στις πλήγες μου
που θυσίασα, μήπως έρθει η σειρά μου
όταν έπρεπε να τις προσφέρω, καθημερινά
στα αζήτητα, όνειρα ή πτώματα
μα δεν ζήτησα τίποτε
παρά μόνο να γίνω και γω λίγο μάγος

Η αντίδικος λέξη

Άκουσέ με, μικρή λέξη
σε στέλνω με κούρριερ σε ξένο αποδέκτη
και ακατάδεκτο
Μπορείς να σκοτώσεις τον αποστολέα
με μία σου απάντηση
έχεις εφόδιο την σφαίρα που περικλείει
σε παρακαλώ, άκουσέ με
μη μείνεις λέξη χωρίς ανταπόκριση
χωρίς ήχο, χωρίς προορισμό
και αν γυρίσεις σε μένα
σαν επιστολή ανεπίδοτη
σε αποστολή που δεν εξετέλεσες
από αδυναμία ή περιέργεια
να δεις τις αντιδράσεις μου
θυμίσου ότι μιλάω άλλη γλώσσα
και σε μένα δεν μιλάνε τα γράμματα
και αν δεν μπορείς να ανταγωνιστείς τη σιωπή
τότε, μικρή λέξη, δεν μπορείς να γίνεις μεγάλη
εκτός κι εάν σου αρκεί ένα Σ'αγαπώ
χωρίς αποδέκτη, σε απροσδιόριστο μέλλον

Πετρωμένο Βλέμμα

Τη νύχτα μόλις κατεβαίνει ο ήλιος
και γίνεται καταδεκτικό το φως
κλείνομαι στο σκοτάδι
αυτόφωτος από έλξη
στο λυκόφως μεταμορφώνομαι σε ύπαρξη
γιατί τη μέρα είναι αόρατο το χρώμα μου
και στο πέρας των χρόνων
γιατί υπήρχα και πριν από σένα
γίνομαι ανάμνηση μιας εικόνας
που στο σκοτάδι μοιάζει στη φωτογραφία σου
αποτυπώθηκα σε μία κουκίδα ασπρόμαυρη
με φόντο κάποια απροσδιόριστη απόχρωση
και η μετενσαρκωμένη σάρκα μου
ορέγεται λίγη ακόμη αυθυπαρξία
γιατί να κατοικώ στη φωτογραφία σου
όταν στο σκοτάδι δεν αγγίζω το βλέμμα σου
και όταν ο ήλιος σηκώνεται στον ουρανό ή στα μάτια σου
εγώ να τυφλώνομαι από εκδίκηση ή πάθος
και η φωτογραφία σου να θυμίζει το λάθος
καθυποταγμένος από μία Μέδουσα που απεικόνιζε
αναγκασμένος να μην σε κοιτάω και τώρα

Τροφή των Θεών

Εσύ σταγόνα απορριματοφόρα
επικεντρώνεις τη δύναμή σου
σε ανυπεράσπιστα σώματα
που πετροβολούν την ύπαρξή τους
στη σύγκρουση με τη ζωή
Εσύ που ποτίζεις με μεροληψία
άνευ όρων ασυδοσία
και τα θύματά σου μεγαλώνουν
στα σκουπίδια βαλαντώνουν
τι να κάνουν, σε βαλτώνουν
να πνιγούνε, μαραζώνουν
σαν λουλούδια εγκαταλελειμμένα
από μέλισσες
και συ σταγόνα σαν επίδοξος κλέφτης
του νέκταρ
Αμβροσία παρέχεις ανοσία στη λήθη
να σε ανταλλάξω με λίγη ύπαρξη;

Εύπλαστος Θεός

Παντοδύναμε, ανώφελο μου φαίνεται
να σε αποκαλώ έτσι
αφού τη δύναμή σου τσιγκουνεύεσαι
τη δύσκολη στιγμή
συγχώρεσέ με, αλλά καντηλανάφτης
δεν ονειρεύτηκα να γίνω ποτέ μου
Θεέ μου, ή πως αλλιώς να σε ορίσω
δεν μου απομένει άλλη δωροδοκία
στέρεψε η υπομονή μου
η εμμονή μου να υπομένω
Μεγαλοδύναμε, η μετριότητά σου
μεγάλωσε μέσα μου το ακατόρθωτο
-συγχώρεσέ με και πάλι-
πάντα ζητούσα συγνώμη για εξιλέωση
να καταφέρω να σε ανάψω
και σαν καντηλάκι
να ευχηθώ
να μείνει αναμμένο για λίγο ακόμη
όταν στις παλάμες κρατάμε το σ'αγαπώ
ακόμη και αυτές ανώφελα προσπαθούν
να γίνουν ασπίδες
να συγκρατήσουν τον θείο άνεμο
να σβήσουν σαν ελπίδες
ανώφελο, πράγματι, να ελπίζεις
ότι μια σπίθα δεν καταλήγει πάντα στο χώμα
ότι ένας θεός, Κύριος ξέρει τι είδους
δεν απαρνείται την καταγωγή του

Δικαστές του Μεσονυχτίου

Ταξίδευα στο εξπρές του μεσονυχτίου
μ'έναν δικαστή από το Ταλιμπάν
ήταν εντυπωσιακός, με το τουρμπάνι
να αναλύει, με χρώμα ανατολής, τον κώδικά τους
ζήλεψαν οι συνεπιβάτες, δικαστές της διαδρομής
εισαγγελείς σε ένα βαγόνι αποπνικτικό
από εκείνα που το μόνο που θαυμάζεις
είναι η ενωμένη κίνηση και οι αναταράξεις της
κάποιες φορές και ένα τσιγάρο
σαν απομίμηση στην προσπάθεια να ρουφήξεις
το τράνταγμα, ή να το απομακρύνεις
και εκεί ανάμεσα στα σοφά λόγια, ένας έλληνας δικαστής
διεθνής σαν ήταν στο βαγόνι
και μόνο εκεί
πήρε το λόγο, σαν του'λειψε η έδρα και τα έδρανα
ο θύτης και τα θύματα
η εξουσία και η αλήθεια
και σαν από μυσταγωγία, σε ανάμιξη από καπνούς και τσιγάρα
στον αέρα της απελευθέρωσης
φώναξε:
Εμείς είμαστε επίσημα προσκεκλημένοι της διαφθοράς
Και ο αλλοδαπός δικαστής, τι Ταλιμπάν, τι απ'άλλη στάση
ίσως και μεταμορφωμένο θύμα από ένα κονστέρτο αλληγορίας
δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του
καταλαβαίνοντας από τη σοφή εμπειρία
ότι ήταν ανεπίσημα προσκεκλημένος της αδικίας
σε ένα αφιλόξενο τρένο, με πολλές στάσεις

Δωροφάγος άνεμος

Την ημέρα των γενεθλίων μου
δέχτηκα συγχαρητήρια για τη γιορτή μου
γιατί μεγάλωσα, σβήνοντας τα κεράκια
να σβήσω κ'εκείνο
μία-μία η τύψη, μου έφερναν τα δώρα τους
να συντηρήσουν την καταγωγή τους
τσακίζοντας τις κορδέλες θυμήθηκα γιατί γιορτάζω
που το δώρο της ζωής μου άφησα για το χθες
βλέποντας τις αντιδράσεις, η μια τύψη να βλέπει την άλλη
να στέκει για ένα ευχαριστώ
έκοψα τα νήματα και σαν περιστέρι το άφησα στον ουρανό
και στο τέλος της νύχτας
γιατί τη μέρα δεχόμουν συγχαρητήρια
μεταμορφώθηκα σε τύψη, ο ίδιος
όταν κατάλαβα ότι χρημάτιζα το εγώ μου
δώρον άδωρον για την επέκεινα ζωή

Χωρίς μετάγγιση ύλης

Στα χρόνια που έρχονται τσαλαβουτώ
στα χρόνια που φύγαν
αν σου'παν πως το μέλλον πνίγεται στο παρόν
το παρελθόν σου είν'η σωτήρια λέμβος
παλιοχαρακτήρας, παλιόπαιδο, παλιάνθρωπος
να σνομπάρεις το μέλλον
αγνόησε τις φωνές, αντίλαλοι του εχθρού
που ζυγώνει
είσαι η άυλη φύση σ'ένα υλικό παρόν
μα πως να ζήσεις χωρίς αεράκι
στο αποπνικτικό αυτό κλάσμα,
του δευτερολέπτου, ή της φαντασίας του
να περιφέρεσαι χωρίς ταυτότητα ψυχής
χωρίς μετάγγιση ύλης