Του Αντώνιου Αραβαντινού
Σαν στις υπόγοιες στοές
που βράδια σέρνονται σκιές
της φυλακής η κοινωνία
μοιάζει μ'αρχαία τραγωδία
Κατάδικοι με τη σειρά
Μπαίνουν το βράδυ στα κελιά
Κοιτούν ψηλά το εικονοστάσι
Όταν η μπάρα απ'έξω το μέταλλο χαράσσει
Ένας δεν λέει να κοιμηθεί
Ούτε λεπτό μην ξεχαστεί
Όλη τη νύχτα σκέπτεται
Στη λησμονιά αντιστέκεται
Τι έκανε; Τι έφτιαξε;
Τι τώρα ξεπληρώνει;
Σάβανο ποιος του'φτιαξε
Της φυλακής σεντόνι;
Μα κι'άλλη σκέψη τρομερή
Τον βρήκε απόψε στο κελί
Δικαιοσύνης αίθουσα
Δεν είναι λύση εξέχουσα
Κάνε Θεέ σαν κοιμηθεί
Αυτά που τώρα σκέπτεται
Να δει ότι τα ζει
Ναύπλιο, 24/12/1995
