Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα επανάληψη της διαδικασίας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα επανάληψη της διαδικασίας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 12 Ιουλίου 2025

Επανάληψη της διαδικασίας και αυτοτελής ισχυρισμός μειωμένου καταλογισμού

 


Απόφαση 39 / 2024    (Ε, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Αριθμός 39/2024

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

E' Ποινικό Τμήμα - Σε Συμβούλιο

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μαρία Λεπενιώτη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Σοφία Οικονόμου και Σταυρούλα Κουσουλού - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Μαρία Γκανέ, (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Γεράσιμου Βάλσαμου.
Συνήλθε σε Συμβούλιο σε δημόσια συνεδρίασή του στο ακροατήριο του, στις 3 Νοεμβρίου 2023, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αιτούντος Α. Δ. ή Τ. ή Τ. του Α., κρατουμένου στο Κατάστημα Κράτησης Χανίων Κρήτης, ο οποίος παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Θεοχάρη Δαλακούρα, για επανάληψη της διαδικασίας που περατώθηκε με την υπ' αριθμ. 319-320/2017 απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αιτών ζητεί τώρα την επανάληψη της διαδικασίας, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 3.8.2022 αίτηση του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 798/2022.
Έπειτα η Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Μαρία Γκανέ εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση της Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστασίας Μασούρα με αριθμό πρωτ. 102/12.5.2023, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Εισάγω, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 525 § 1 περ. 2,3, 528§1 εδ. α' και 529 ΚΠΔ , την από 3-8-2022 αίτηση του Α. Δ. Τ. Τ. του Α. και της Μ. - Α., που γεννήθηκε στο ... το έτος 1979 και κατοικεί στη ..., οδός ... και ήδη κρατουμένου (αρχικά στο Κατάστημα Κράτησης Αλικαρνασσού Ηρακλείου Κρήτης και νυν στο Κατάστημα Κράτησης Χανίων), με την οποία ζητά, προς το συμφέρον του, επανάληψη της ποινικής διαδικασίας, που περατώθηκε με την με αριθ. 319- 320/2017 απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης, με την οποία ο ως άνω αιτών, καταδικάστηκε αμετάκλητα για τις αξιόποινες πράξεις: α) της ανθρωποκτονίας από πρόθεση από κοινού, β) του εμπρησμού από πρόθεση από τον οποίο μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα από κοινού γ) παράνομη οπλοχρησία (άρθρα 1,12,14,16,17,18,26§1α,27,45,51,52,53,59,60,61,63,64,65,79,94,299§1 και 264 α' Π.Κ., 1§ 2β',14 και 16 Ν. 2168/1993), όπως δε προκύπτει από το συνημμένο υπό αριθ. πρωτ. .../03-08-2022 πιστοποιητικό του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, η ως άνω απόφαση έχει καταστεί αμετάκλητη.
Κατά το άρθρο 525 § 1 περ. 2 ΚΠΔ, η ποινική διαδικασία που περατώθηκε με αμετάκλητη απόφαση επαναλαμβάνεται προς το συμφέρον του καταδικασμένου για πλημμέλημα ή κακούργημα, εκτός των άλλων περιπτώσεων, που αναφέρονται στο άρθρο αυτό περιοριστικά και όταν, μετά την οριστική καταδίκη του, αποκαλύφθηκαν νέα, άγνωστα στους δικαστές που τον καταδίκασαν γεγονότα ή αποδείξεις, τα οποία , μόνα τους ή σε συνδυασμό με εκείνα που είχαν προσκομισθεί προηγουμένως , κάνουν φανερό ότι αυτός που καταδικάσθηκε είναι αθώος ή καταδικάσθηκε για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά τέλεσε. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής "νέα γεγονότα ή αποδείξεις" είναι εκείνες που δεν υποβλήθηκαν στο δικαστήριο και έτσι ήταν άγνωστες στους δικαστές που εξέδωσαν την καταδικαστική απόφαση, ανεξαρτήτως αν υπήρχαν πριν από την καταδίκη ή προέκυπταν μεταγενέστερα. Τέτοιες αποδείξεις μπορεί να είναι οποιεσδήποτε, όπως ένορκες βεβαιώσεις που περιέχουν την εκτός δικαστηρίου μαρτυρία κάποιου, καταθέσεις νέων μαρτύρων, αλλά και ήδη εξετασθέντων, συμπληρωματικές ή τροποποιητικές ή διευκρινιστικές εκείνων που είχαν τεθεί υπόψη του δικαστηρίου, νέα έγγραφα ή άλλα στοιχεία που διευκρινίζουν αμφίβολα σημεία της υπόθεσης, με την προϋπόθεση, όμως, ότι οι αποδείξεις αυτές, εκτιμώμενες, είτε μόνες τους, είτε σε συνδυασμό με εκείνες που είχαν προσκομισθεί στο δικαστήριο, καθιστούν φανερό κι όχι απλώς πιθανό ότι ο καταδικασμένος είναι αθώος ή ότι καταδικάσθηκε για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά διέπραξε. Τα νέα, άγνωστα στους καταδικάσαντες δικαστές, γεγονότα ή αποδείξεις που αποκαλύφθηκαν, απαιτείται να ήταν άγνωστες στον καταδικασθέντα, διότι διαφορετικά, θα μπορούσε να τις είχε προσκομίσει, πρέπει δε να αφορούν τα πραγματικά στοιχεία της υπόθεσης, τα οποία συγκροτούν τον συλλογισμό του δικαστηρίου, με τον οποίο δέχεται ότι συντρέχουν οι αντικειμενικοί ή υποκειμενικοί όροι τέλεσης ορισμένου εγκλήματος. Δεν είναι, όμως, νέα γεγονότα και δεν θεμελιώνουν λόγο επανάληψης διαδικασίας η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή νόμου ούτε η εσφαλμένη εκτίμηση ή αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων, όπως και παραλείψεις ή πλημμέλειες που έλαβαν χώρα κατά την κύρια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η καταδικαστική απόφαση. Επίσης, δεν είναι νέα και άγνωστα γεγονότα, όσα είχαν τεθεί υπόψη του δικαστή ρητά ή έμμεσα και απορρίφθηκαν από αυτόν, έστω και κατ' εσφαλμένη εκτίμηση ή δεν εκτιμήθηκαν από αυτόν προσηκόντως, καθώς και εκείνα με τα οποία επιδιώκεται ο έλεγχος της προσβαλλόμενης απόφασης από νομική και ουσιαστική άποψη και ο επανέλεγχος της υπόθεσης με βάση το ίδιο αποδεικτικό υλικό, που έλαβαν υπόψη τους οι δικαστές που εξέδωσαν την προσβαλλόμενη απόφαση, αφού η αίτηση επανάληψης της διαδικασίας ως στρεφόμενη κατά αμετάκλητης απόφασης, δεν αποτελεί ένδικο μέσο, αλλά έκτακτη διαδικασία.
Εξάλλου, σύμφωνα με τα άρθρα 528§1 εδ. α' και 527§3 ΚΠΔ, αρμόδιο να αποφασίσει επί της αίτησης επανάληψης της διαδικασίας είναι το Συμβούλιο του Αρείου Πάγου, αν η αμετάκλητη καταδίκη απαγγέλθηκε από Εφετείο.
Στην προκειμένη περίπτωση, η κρινομένη αίτηση περί επανάληψης, προς το συμφέρον του αιτούντα, για τους αναφερόμενους σ' αυτή λόγους της ποινικής διαδικασίας, όπου κρατήθηκε με την αριθ. 319-320/2017 απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης, με την οποία ο αιτών, Α. Δ. Τ. Τ. του Α. και της Μ. - Α., καταδικάσθηκε αμετάκλητα για ανθρωποκτονία από πρόθεση από κοινού, εμπρησμό από πρόθεση από τον οποίο μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα από κοινού, οπλοχρησία, σε ποινή της ισοβίου καθείρξεως και σε συνολική ποινή φυλάκισης πέντε (5) ετών και έξι (6) μηνών, παραδεκτά εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου σας, σύμφωνα με τη διάταξη των άρθρων 527 παρ. 3 και 528 παρ. πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω κατά το παραδεκτό και βάσιμο της.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της σχετικής δικογραφίας με την προσβαλλόμενη με αριθ. 319-320/2017 απόφαση ΜΙΚΤΟΥ ΟΡΚΩΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, η οποία έχει καταστεί ήδη αμετάκλητη λόγω παρέλευσης της προθεσμίας αναίρεσης, ο εν λόγω αιτών καταδικάσθηκε στις προαναφερόμενες ποινές για τις προμνημονευόμενες αξιόποινες πράξεις. Συγκεκριμένα το Εφετείο μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των αναφερομένων στην παρακάτω απόφαση, κατά το είδος τους, αποδεικτικών μέσων, κατέληξε στην καταδικαστική του απόφαση, αφού δέχθηκε, κατά πιστή μεταφορά, τα ακόλουθα:
ΕΠΕΙΔΗ, σύμφωνα με το άρθρ. 8 του Ν. 4411/2016 που ορίζεται ότι: "1. Εξαλείφεται το αξιόποινο και παύει η δίωξη των ακόλουθων αξιόποινων πράξεων, που έχουν τελεσθεί μέχρι και τις 31.3.2016: α) των πταισμάτων και β) των πλημμελημάτων, κατά των οποίων ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι δύο (2) έτη ή χρηματική ποινή ή και τις δύο ποινές. 2. Εάν, στην περίπτωση των πλημμελημάτων της παραγράφου 1, ο υπαίτιος υποπέσει μέσα σε δύο (2) έτη από τη δημοσίευση του νόμου σε νέα από δόλο αξιόποινη πράξη κακουργήματος ή πλημμελήματος και καταδικαστεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι (6) μηνών, συνεχίζεται η κατ' αυτού παυθείσα ποινική δίωξη και δεν υπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής του αξιόποινου της πρώτης πράξης ο διανυθείς χρόνος από την παύση της δίωξης μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για τη νέα πράξη".
Στην προκειμένη περίπτωση ο 2ος κατηγορούμενος έχει ασκήσει παραδεκτά έφεση κατά της υπ' αριθμ. 215-224/17-4-2013 απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης, με την οποία καταδικάσθηκε σε ποινή φυλάκισης ενός (1) έτους και χρηματική ποινή χιλίων πεντακοσίων Ευρώ (1.500,00€) για την πράξη της παράνομης οπλοφορίας μαχαιριού. Η πράξη αυτή, κατά τη διάταξη του άρθρου 10§13β' του Ν. 2168/1993, τιμωρείται σε βαθμό πλημμελήματος με ποινή φυλακίσεως μέχρι δύο (2) ετών και χρηματική ποινή.
Συνεπώς, εφόσον η πράξη τελέσθηκε στις 19-12-2011, ήτοι προ της 31.03-2016, τυγχάνει εφαρμογής η διάταξη του άρθρου 8§1β του Ν. 4411/2016, που προαναφέρθηκε, και πρέπει να παύσει, υπό τους όρους του εν λόγω άρθρου, η κατά του δευτέρου κατηγορούμενου ποινική δίωξη για την ως άνω πράξη, αφού αυτή δεν περιλαμβάνεται στις πράξεις, ως προς τις οποίες δεν ισχύει η εν λόγω ρύθμιση, σύμφωνα με την παρ. 5 του ιδίου άρθρου 8 του Ν. 4411/2016.
ΕΠΕΙΔΗ, από τη χωρίς όρκο κατάθεση της μάρτυρος κατηγορίας - πολιτικώς ενάγουσας, τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων της κατηγορίας και της υπεράσπισης που εξετάστηκαν στο Δικαστήριο τούτο, την ανάγνωση της έκθεσης ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης της ψυχολόγου Α. - Τ. Χ. που ορίσθηκε πραγματογνώμονας με την 5/2012 διάταξη του Ανακριτή του Ειδικού Τμήματος του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και από 19-12-2011 έκθεσης αυτοψίας του Υπ/μου Α' Μ. Α. των πρακτικών της πρωτοβάθμιας και των λοιπών εγγράφων που αναφέρονται στα πρακτικά, την απολογία του κάθε κατηγορουμένου στο ακροατήριο και την όλη αποδεικτική διαδικασία, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Οι κατηγορούμενοι, χρήστες ναρκωτικών ουσιών, συμμετείχαν σε πρόγραμμα Υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ με βουπρενορφίνη, την οποία ελάμβαναν με τη χορήγηση δισκίων του φαρμακευτικού σκευάσματος SUBUTEX στο Νοσοκομείο "ΑΧΕΠΑ", όπου γνωρίσθηκαν και ανέπτυξαν φιλική σχέση. Εξαιτίας του ότι το SUBUTEX τους προκαλούσε υπνηλία, ζάλη και αίσθηση κόπωσης, έκαναν παράλληλα και χρήση δισκίου των ναρκωτικών φαρμάκων VULBEGAL, XANAX και HPNOSDEDON, το οποίο αναζητούσαν εναγωνίως είτε από άλλους τοξικομανείς είτε με ιατρική συνταγή από ψυχίατρο, καθόσον τα εν λόγω ναρκωτικά φάρμακα τους έδιναν ενέργεια και τους προκαλούσαν ευεξία και αίσθημα κοινωνικότητας. Ενόψει τούτου, στις 19-12-2011 της περί ώρα 11.30, αφού συναντήθηκαν στο "ΑΧΕΠΑ" και έλαβαν τα καθορισμένα από το πρόγραμμα υποκατάστασης δισκία SUBUTEX, στη συνέχεια, προγραμμάτισαν τις κινήσεις τους, ώστε ο πρώτος να μεταβεί περί ώρα 19.30 στο ιατρείο του ψυχιάτρου, Α. Φ. και ο δεύτερος να μεταβεί περί ώρα 17.00 στο ιατρείο της ψυχιάτρου Β., προκειμένου να εξασφαλίσουν την συνταγή με τα προεκτεθέντα ναρκωτικά φάρμακα. Μετά ταύτα, στο μεσοδιάστημα μετέβησαν στο πάρκο "...", όπου ο πρώτος έδωσε, χωρίς αντάλλαγμα, ένα δισκίο του ναρκωτικού φαρμάκου HIPNOSEDON στην μάρτυρα, Ά. Ψ. με την οποία διατηρούσε ερωτικό δεσμό στο παρελθόν και είχαν χωρίσει λόγω της βίαιης συμπεριφοράς που είχε εκδηλώσει αυτός προς το πρόσωπό της, ενώ ο δεύτερος αγόρασε από άλλο τοξικομανή μια παρτίδα του ναρκωτικού φαρμάκου VULBEGAL, από την οποία έδωσε στον πρώτο ένα δισκίο, καταναλώνοντας τα υπόλοιπα ο ίδιος. Ο δεύτερος κατηγορούμενος είχε στην κατοχή του την αριθμ. κυκλ. ... δίκυκλη μοτοσικλέτα, με την οποία ελάμβαναν χώρα όλες οι μετακινήσεις των κατηγορουμένων, με οδηγό τον δεύτερο, ο οποίος με συνεπιβάτη τον πρώτο μετέβη στην περιοχή ... της Θεσσαλονίκης, όπου, αφού παρέμειναν για λίγο, στη συνέχεια μετέβησαν στην ... προκειμένου να επισκεφθεί ο πρώτος κατάστημα εκμισθώσεως ψηφιακών δίσκων. Περί ώρα δε 17.00, κινήθηκαν με τη μοτοσικλέτα προ τη ..., όπου το ιατρείο της ψυχιάτρου Β., το οποίο επισκέφθηκε ο δεύτερος, ενώ ο πρώτος τον ανέμενε στη μοτοσικλέτα. Μετά το πέρας της επίσκεψης, μετέβησαν με τη μοτοσικλέτα στην οικία του πρώτου, στα Μετέωρα Θεσσαλονίκης προκειμένου αυτός να αλλάξει ενδυμασία για να επισκεφθεί τον ψυχίατρο Α. Φ., στο ιατρείο του, το οποίο βρισκόταν στο 2ο όροφο οικοδομής, κειμένης επί της οδού ... της Θεσσαλονίκης. Φθάνοντας περί ώρα 18.45 στο άνω ιατρείο, μέσω του θυροτηλεφώνου που ήταν εγκατεστημένα στην είσοδο της οικοδομής, ο πρώτος, συνομιλώντας με τον υπάλληλο του ιατρείου, Μ. Κ., ζήτησε να ανοίξει την εξώθυρα της οικοδομής ώστε να επισκεφθεί τον ιατρό. Ο υπάλληλος, όμως, του ιατρού, αρνήθηκε να του επιτρέψει την είσοδο, ισχυριζόμενος ότι δεν υπήρχε προγραμματισμένο ραντεβού του ιατρού με τον εν λόγω κατηγορούμενο και τον προέτρεψε να αποχωρήσει. Στη συνέχεια, ο πρώτος, κατηγορούμενος τηλεφώνησε στον ίδιο τον ιατρό, ο οποίος, ομοίως, αρνήθηκε να τον δεχθεί. Τούτο εξόργισε τους κατηγορουμένους, διότι την ίδια συμπεριφορά είχαν αντιμετωπίσει και στο παρελθόν, ιδίως από τον υπάλληλο του ιατρού, ο οποίος παρότι είχαν ραντεβού, δεν τους επέτρεπε την είσοδο, επιδιώκοντας ανταλλάγματα, με εκμετάλλευση της δυσχερούς κατάστασης στην οποία ευρίσκοντο λόγω της τοξικομανίας τους. Εξάλλου, ο δεύτερος κατηγορούμενος βρισκόταν, επιπλέον και σε υπερδιέγερση, δεδομένου ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε καταναλώσει 25 δισκία του ναρκωτικού φαρμάκου VULGEBAL και 3 δισκία του ναρκωτικού φαρμάκου ZANAX. Κατόπιν αυτών, αποφάσισαν να απαιτήσουν από τον ιατρό να τους δεχθεί και ανέμεναν έξω από την οικοδομή την ευκαιρία να εισέλθουν σ' αυτή τη στιγμή που κάποιος ένοικος θα εξερχόταν, πράγμα που πέτυχαν περί ώρα 19.30. Στη συνέχεια, με τη χρήση του ανελκυστήρα εντόπισαν το ιατρείο στο δεύτερο όροφο της οικοδομής και κτύπησαν το κουδούνι της θύρας εισόδου του ιατρείου, την οποία άνοιξε ο ίδιος ο ιατρός, καθόσον ο υπάλληλός του είχε αναχωρήσει από το ιατρείο προ της εισόδου τούτων στην οικοδομή. Όταν ο ιατρός τους αντίκρισε αρνήθηκε να τους δεχθεί. Όμως, ο δεύτερος από αυτούς ώθησε την θύρα βίαια και εισήλθαν στο ιατρείο παρά τη θέλησή του, απαιτώντας να χορηγήσει στον πρώτο τον κατηγορούμενο συνταγή με τα ναρκωτικά φάρμακα VULBEGAL και HIPNOSEDON. Τότε ο ιατρός κάθισε στο γραφείο του και άρχισε να συντάσσει τη συνταγή με στυλό κόκκινου χρώματος. Τούτο, το ότι δηλαδή συνέταξε ο ιατρός τη συνταγή με στυλό κόκκινου χρώματος, θεώρησαν οι κατηγορούμενοι ότι θα καθιστούσε τη συνταγή άκυρη και εξοργίσθηκαν πιστεύοντας ότι ο ιατρός τους εμπαίζει. Έτσι, αποφάσισαν να τον τιμωρήσουν και, ο δεύτερος, όταν ο ιατρός αισθανόμενος ότι απειλείται, επιχείρησε να καλέσει σε βοήθεια, άρπαξε και έσπασε το τηλέφωνο του ιατρού και στη συνέχεια, έπληξε τον τελευταίο με γροθιές στο πρόσωπο. Τα κτυπήματα αυτά στο πρόσωπο του ιατρού ήταν πολύ ισχυρά, καθόσον ο δεύτερος κατηγορούμενος ήταν αθλητής της πάλης και της άρσης βαρών και γνώριζε ότι με τα εν λόγω κτυπήματα στο ευαίσθητο σημείο της κεφαλής του ιατρού ήταν ενδεχόμενο να προκληθεί ο θάνατός του και το αποδέχθηκε. Μάλιστα, αφού τον μετέφερε αρχικά στην κλίνη εξετάσεως των ασθενών και στη συνέχεια, πάλι στο γραφείο του, επιχειρώντας να τον εξαναγκάσει να συντάξει τη συνταγή, εξακολούθησε από κοινού με τον πρώτο κατηγορούμενο να του καταφέρουν ισχυρά κτυπήματα στο πρόσωπο και σε άλλα σημεία του σώματός του, όπως τα χέρια και την αριστερή θωρακική χώρα, αποδεχόμενος ότι τα κτυπήματα αυτά ενδέχεται να επιδεινώσουν την κατάσταση και να αποτελέσουν τη χαριστική βολή για το θύμα. Σημειώνεται ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος έπληξε τον ιατρό και με μαχαίρι που έφερε, με μήκος λάμας 5,5, εκ. και συνολικά μήκος 12,3 εκ., προκαλώντας του τραύματα στη δεξιά μετωπιαία χώρα, στο πτερύγιο του δεξιού ωτός και στη δεξιά προωτιαία χώρα. Με τα από δε επανειλημμένα κτυπήματα, με τα χέρια τους, οι κατηγορούμενοι προκάλεσαν στον ιατρό βαρύ κάταγμα ρινικών οστών, θλαστικά τραύματα δεξιάς παρειάς, δεξιού αγκώνος, αριστεράς άκρας χειρός, δεξιού αντιβραχίου, θλάσεις και μικρά θραστικά τραύματα προσώπου, με εξοίδηση βλεφάρων, οφθαλμών, άμφω, θλάση δεξιάς άκρας χειρός, αριστερού αντιβραχίου, έξω επιφάνειας δεξιού βραχίονος και αριστερού ημιθωρακικού και κατάγματα 8ης, 9ης και 10ης πλευράς αριστερά με θλάσεις αριστερού πνεύμονα, αντιστοίχως προς τα κατάγματα των πλευρών. Εξαιτίας των βαρέων καταγμάτων των ρινικών οστών ο ιατρός παρουσίασε ακατάσχετη αιμορραγία και, όταν τον υποχρέωσαν να ξανακαθίσει στο γραφείο του, για να συντάξει τη συνταγή, η επιφάνεια του γραφείου του με τα συνταγολόγια και τα λοιπά αντικείμενα που βρίσκονταν επάνω σ' αυτό, γέμισαν με αίμα, ο δε ιατρός άρχισε να χάνει τις αισθήσεις του. Τότε οι κατηγορούμενοι θεώρησαν ότι πέθανε. Για το ενδεχόμενο, όμως, να επιζήσει και να ζητήσει, βοήθεια, αποκαλύπτοντας τους δράστες της σε βάρος του εγκληματικής ενέργειας, τον έριξαν στο έδαφος και, αρχικά, τον φίμωσαν με φουλάρι του δεύτερου, που κρατούσε αυτός και έδεσε ο πρώτος τόσο σφικτά ώστε να επέλθει απώθηση της γλώσσας του θύματος προς τα πίσω και μερική απόφραξη των αναπνευστικών οδών, πράγμα που αντιλήφθηκαν, καθόσον το θύμα ασφυκτιώντας λόγω και της ακατάσχετης αιμορραγίας, έβγαλε αφρούς από το στόμα. Ωστόσο, δεν σταμάτησαν διότι είχαν πλέον αποφασίσει ότι πρέπει να πεθάνει για να μην τους καταδώσει στις αρχές. Έτσι, στη συνέχεια, έδεσαν τα χέρια του στο πίσω μέρος του σώματός του και τα πόδια του, και κατόπιν, με τη χρήση αναπτήρων, έθεσαν πυρ σε έγγραφα του γραφείου του ιατρού που διαπότισαν με οινοπνευματώδη ποτά, με πρόθεση πρόκλησης πυρκαγιάς ώστε να εξαλείψουν οποιοδήποτε ίχνος θα τους πρόδιδε, μαζί με την καύση του ιατρού, που είχαν ακινητοποιήσει με τον άνω τρόπο στον ίδιο χώρο, ήτοι στο χώρο του γραφείου του, όπου έθεσαν πυρ. Κατόπιν τούτων, από την πυρκαγιά που προκλήθηκε ως άνω καταστράφηκαν ολοσχερώς όλοι οι χώροι του διαμερίσματος του ιατρού, ενόψει δε της έκτασης που έλαβε η φωτιά υπήρχε κίνδυνος επέκτασης αυτής και στα υπόλοιπα διαμερίσματα της οικοδομής. Όμως, έγινε εγκαίρως αντιληπτή από τους ενοίκους της οικοδομής και με άμεση επέμβαση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας επήλθε κατάσβεσή της. Μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς διενεργήθηκε αυτοψία στο άνω διαμέρισμα του ιατρού από τον Υπ/μο Μ. Α. της Δ.Α.Θ/Υ.Δ.Ε.ΖΙ/Τμήμα 1ο Εγκλημάτων κατά Ζωής, ο οποίος βρήκε τον ιατρό δεμένο και φιμωμένο σε εμβρυϊκή στάση μέσα σε λίμνη αίματος στο δάπεδο του γραφείου του, διαπιστώνοντας ότι ήταν ήδη νεκρός. Σύμφωνα δε με την αριθμ. πρωτ. .../20-2-2011 ιατροδικαστική έκθεση του ιατρού Ν. Β., επικ. Καθηγητή στο Εργαστήριο Ιατροδικαστικής και Τοξικολογικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο θάνατος του ιατρού οφειλόταν σε απόφραξη των αναπνευστικών οδών (στο διχασμό της τραχείας και στους κυρίους βρόγχους) λόγω εισρόφησης αίματος συνεπεία αιμορραγίας λόγω βαρύτατης κάκωσης ρινός σε συνδυασμό με τουλάχιστον μερική απόφραξη λόγω απώθησης της γλώσσας προς τα πίσω με πίεση από την ταινιοειδή υφασμάτινη αγκύλη του "βρόγχου" εν είδη φιμώτρου. Κατά την εξέταση δε του πτώματος, σύμφωνα με την ίδια ιατροδικαστική έκθεση, διαπιστώθηκε αποκόλληση επιδερμίδας στην οπίσθιο έξω επιφάνεια αριστερού ημιθωρακίου, στην έξω επιφάνεια αριστερού μηρού, στην έσω επιφάνεια δεξιού γόνατος και στην έξω επιφάνεια αριστερού άκρου ποδός και έξω σφυρού αριστερά, συνεπεία ανάπτυξης υψηλής θερμοκρασίας από την πυρκαγιά, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα απανθράκωνε το θύμα, κατά την πρόθεση των κατηγορουμένων, αν δεν επενέβαινε εγκαίρως η Πυροσβεστική. Κατόπιν τούτων, δεν καταλείπεται καμιά αμφιβολία ότι οι κατηγορούμενοι, ευρισκόμενοι σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, από κοινού, κατόπιν συναπόφασης, σκότωσαν τον ιατρό, Α. Φ., έχοντας πλήρη ικανότητα να αντιληφθούν τον άδικο χαρακτήρα της πράξης τους και να ενεργήσουν, σύμφωνα με την αντίληψή τους για το άδικο αυτό. Πιο συγκεκριμένα, αποδείχθηκε ότι είχαν απόλυτη συνείδηση των πράξεών τους, πνευματική διαύγεια και νηφαλιότητα καθ' όλη τη διάρκεια της επίδικης εγκληματικής τους δράσης, αλλά και πριν, όπως και μετά από αυτήν, πράγμα που προκύπτει σαφώς από τα εξής περιστατικά, ήτοι: 1) ο δεύτερος κατηγορούμενος, οδηγώντας τη μοτοσικλέτα, είχε κινηθεί, με συνεπιβάτη τον πρώτο κατηγορούμενο, εντός της πόλεως της Θεσσαλονίκης και κυρίως εντός του κέντρου αυτής, σε ώρες κυκλοφοριακής αιχμής, καταλήγοντας πάντοτε στον προορισμό του, χωρίς δυσχέρεια, 2) από κοινού οι κατηγορούμενοι προσχεδίασαν την είσοδό τους στην οικοδομή όπου το ιατρείο του θύματος και με επιτυχία εκτέλεσαν το σχέδιό τους επιλέγοντας την κατάλληλη στιγμή προς τούτο, ήτοι εκμεταλλευόμενοι τη στιγμή που ένοικος της οικοδομής εξήλθε για να εισέλθουν ταυτόχρονα σ' αυτήν, 3) ο δεύτερος κατηγορούμενος παρατήρησε ότι ο ιατρός χρησιμοποιεί στυλό κόκκινου χρώματος για να συντάξει τη συνταγή και αντέδρασε αμέσως, επισημαίνοντας ότι η συνταγή, συντασσόμενη με τον τρόπο αυτό θα είναι άκυρη, με υπαιτιότητα του ιατρού που επιχειρεί να τους εξαπατήσει, 4) από κοινού οι κατηγορούμενοι προκάλεσαν πυρκαγιά στο ιατρείο για να εξαλείψουν τα ίχνη τους, 5) κατά την αποχώρηση από την οικοδομή μετά την πράξη τους επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν το κλιμακοστάσιο για να μην καθυστερήσουν ή εγκλωβιστούν εντός του ανελκυστήρα, 6) για τη διαφυγή τους από τον τόπο του εγκλήματος χρησιμοποίησαν την δίκυκλη μοτοσικλέτα του δευτέρου, ο οποίος, με απόλυτη ψυχραιμία και νηφαλιότητα, οδήγησε τη μοτοσικλέτα, εν καιρώ νυκτός, στην οικία του πρώτου κατηγορούμενου, που, όπως προαναφέρθηκε, βρισκόταν στα Μετέωρα Θεσσαλονίκης, 7) στην οικία του πρώτου κατηγορουμένου καθάρισαν τα υποδήματα και τα ενδύματά τους από τα ίχνη αίματος του θύματος, 8) τις πρωϊνές ώρες της επομένης ημέρας, ο δεύτερος κατηγορούμενος απέκρυψε το προεκτεθέν μαχαίρι που έφερε και χρησιμοποίησε ως άνω για την επίδικη ανθρωποκτονία, σε ένα δασύλλιο της οδού .... Τα ανωτέρω δεν αναιρούνται, α) σε σχέση με αμφότερους τους κατηγορούμενους εκ του γεγονότος ότι αυτοί κατά το χρόνο τέλεσης του επίδικου εγκλήματος είχαν αποκτήσει την έξη της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών, καθόσον η τοξικομανία καθ' εαυτή δεν σημαίνει και έλλειψη ή μείωση της ικανότητας προς καταλογισμό, λόγω διαταράξεως της συνειδήσεως του κατηγορουμένου, καθόσον η τοξικομανία, αυτή και μόνη, δεν οδηγεί σε έλλειψη ή μείωση της ικανότητας προς καταλογισμό αν δεν προκάλεσε έλλειψη ή μείωση της ικανότητας του κατηγορουμένου να αντιληφθεί τον άδικο χαρακτήρα της πράξης του ή να ενεργήσει σύμφωνα με την αντίληψή του για το άδικο αυτό (βλ. ΑΠ 1837/2006, ΑΠ 173/2013), πράγμα που δεν αποδείχθηκε στην προκειμένη περίπτωση, β) σε σχέση με τον δεύτερο των κατηγορουμένων, εκ του γεγονότος ότι έπασχε από σχιζοειδή διαταραχή της προσωπικότητας και νοητική στέρηση. Και τούτο, διότι ναι μεν, σύμφωνα με την έκθεση ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης της ψυχολόγου Α. - Τ. Χ., αυτός, εξαιτίας της άνω καταστάσεως της υγείας του, τελούσε σε διατάραξη των πνευματικών του λειτουργιών που μπορούσε να τον καταστήσει ανίκανο προς καταλογισμό, όμως, στην προκειμένη περίπτωση, δεν τον κατέστησε ανίκανο ούτε μείωσε την ικανότητα του αυτή, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν. Όσον αφορά δε αυξημένη τάση υποτακτικότητας που τον καθιστούσε εύκολο θύμα εκμετάλλευσης, σύμφωνα με την ίδια έκθεση ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης, η υποτακτικότητα αυτή στην προκειμένη περίπτωση δεν εκδηλώθηκε, δεδομένου ότι, όπως προαναφέρθηκε, ο δεύτερος κατηγορούμενος ενήργησε αυτοβούλως, χωρίς να επηρεάζεται από τον πρώτο κατηγορούμενο, έχοντας και ο ίδιος προηγούμενα με τον θανατωθέντα ιατρό και τον υπάλληλό του. Σημειώνεται ότι το πρώτον στην απολογία του ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ο δεύτερος κατηγορούμενος επιχείρησε να εμφανίσει ότι ήταν πειθήνιο όργανο του συγκατηγορουμένου του και ότι λόγω της αυξημένης υποτακτικότητας, εξαιτίας της νοητικής στέρησης, έπραττε ό,τι ο τελευταίος του υπέβαλε αναντίρρητα, ενώ τέτοιο ισχυρισμό δεν προέβαλε, ούτε στην απολογία του ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ούτε και κατά την ανάπτυξη των ισχυρισμών του για τον μειωμένο καταλογισμό ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Άλλωστε, κατά την ανάπτυξη των τελευταίων από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αρνήθηκε οποιαδήποτε συμμετοχή του στο επίδικο έγκλημα. Κατ' ακολουθίαν, πρέπει οι κατηγορούμενοι να κηρυχθούν ένοχοι των αποδιδομένων σ' αυτούς πράξεων 1) της ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συναυτουργία, απορριπτομένου του ισχυρισμού τους για μεταβολή της κατηγορίας σε βαριά ή θανατηφόρα σωματική βλάβη, 2) του εμπρησμού με πρόθεση, από τον οποίο μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, κατά συναυτουργία και 3) της οπλοχρησίας, ως προς μόνον τον δεύτερο των κατηγορουμένων. Τέλος, πρέπει να απορριφθούν οι αυτοτελείς ισχυρισμοί των κατηγορουμένων για αναγνώριση στο πρόσωπό τους των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρθρου 84§2 δ' και ε' ΠΚ, καθόσον: α) σε σχέση με την περίσταση του άρθρ. 84§2 δ', δεν επικαλέσθηκαν ούτε απέδειξαν συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά, από τα οποία να προκύπτει ότι μεταμελήθηκαν και για το λόγο αυτό επιζήτησαν, ειλικρινά και όχι προσχηματικά, να άρουν ή να μειώσουν τις συνέπειες των πράξεών τους, εκδηλώνοντας εμπράκτως ειλικρινή μεταμέλεια. Και τούτο δεδομένου ότι για τη συνδρομή της εν λόγω ελαφρυντικής περίστασης δεν αρκεί ότι ο δράστης ζήτησε απλώς συγνώμη ή έδειξε καλή διαγωγή στις φυλακές ή ομολόγησε απλώς τις πράξεις του (βλ. ΑΠ 1528/2009 Ποιν. Λογ. Θ' 778, ΑΠ 759/2004 ΠΧΡ ΝΕ, 503), β) σε σχέση με την ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84§2ε' ΠΚ, οι κατηγορούμενοι κρατούντο συνεχώς στις φυλακές από 20-12-2011, δεν επικαλέσθηκαν δε ούτε απέδειξαν συμπεριφορά εντός του σωφρονιστικού καταστήματος προδήλως διακριτή της συνήθους συμπεριφοράς του κρατουμένου που να συνέχεται με εξαιρετική και οπωσδήποτε βελτίωση της συμπεριφοράς τους και του χαρακτήρα του (βλ. και ΑΠ 608/2013), δεδομένου ότι τέτοια συμπεριφορά δεν συνιστά απλώς η καλή διαγωγή που επέδειξαν εντός της φυλακής, εργαζόμενοι, χωρίς να τιμωρηθούν πειθαρχικά, διότι αυτή είναι η επιβαλλόμενη από τους κανόνες της φυλακής συμπεριφορά των κρατουμένων. Το γεγονός δε ότι παρακολουθούν πρόγραμμα απεξάρτησης από τις ναρκωτικές ουσίες εκτός της φυλακής, δεν αναιρεί τα παραπάνω, καθόσον δεν προέκυψε απεξάρτηση εξαιτίας της συμμετοχής τους στο πρόγραμμα, ούτε ότι τούτο είχε ως συνέπεια την εξαιρετική βελτίωση της συμπεριφοράς τους." 

Με την κρινόμενη αίτηση ο ανωτέρω καταδικασθείς, ζητά την προς το συμφέρον του επανάληψη της διαδικασίας που περατώθηκε αμετάκλητα, όπως ήδη αναφέρθηκε, προβάλλοντας ως λόγους επί λέξει τα παρακάτω "Προς θεμελίωση του ισχυρισμού μου σχετικά με την αθώωσή μου προσάγω και επικαλούμαι
ι.
Βιντεοσκοπημένο υλικό (που δεν συμπεριλαμβανόταν στη δικογραφία), τμήμα του USB Stick, με την ονομασία "Κ. Ν.", από το οποίο προκύπτει ανενδοίαστα ότι ο Μ. Κ., βοηθός του ατυχούς θύματος ιατρού Α. Φ., αποχωρεί τελευταίος από τον χώρο του ιατρείου στις 21.06 της 19ης Δεκεμβρίου 2011, γεγονός που ανατρέπει πλήρως την κατά την εκδίκαση της υπόθεσης βεβαιότητα ότι "οι κατηγορούμενοι ήταν αυτοί που αποχώρησαν τελευταίοι από το ιατρείο", χώρο του συμβάντος, στις 20.15 της 19ης Δεκεμβρίου 2011.
Βάσει του υλικού αυτού από τις εξωτερικές κάμερες της οδού ..., ο Μ. Κ. αποχωρεί μετά βεβαιότητας, όχι στις 19.15 (όπως αναφέρεται στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια Δικαστική Απόφαση), ούτε στις 19.30 περίπου (όπως ισχυρίζεται ο ίδιος σε μία από τις καταθέσεις του) ούτε στις 8 παρά (που αναφέρει σε άλλη κατάθεση), αλλά στις 21.06 δηλαδή μία ώρα περίπου μετά τους κατηγορούμενους. Η ταυτοποίηση του Μ. Κ. με το πρόσωπο του βιντεοσκοπημένου υλικού προκύπτει από τα ρούχα που φορούσε εκείνη την ημέρα (ένορκη κατάθεση θυρωρού πολυκατοικίας Γ. Κ.), τον σωματότυπό του (ψηλός και ογκώδης), το σχήμα του κεφαλιού (από φωτογραφίες που δόθηκαν) και τον τρόπο βάδισής του στο βίντεο. Αντιστοίχως, άνευ αμφιβολιών προκύπτει και η ταυτοποίηση των δύο κατηγορουμένων, ήτοι του Ι. Κ. και του Α. Δ. ή Τ., οι οποίοι αποτελούν τα πρόσωπα που καταγράφηκε να εισέρχονται στις 19.30 στην πολυκατοικία. Μάλιστα, ο Α. Δ. εντοπίζεται πρώτη φορά στο βίντεο στις 19.26 να έρχεται από το απέναντι πεζοδρόμιο και να στέκεται σε απόσταση από το θυροτηλέφωνο της πολυκατοικίας.
Συνεπώς ως νέα απόδειξη προκύπτει ότι ούτε ήταν σε θέση να ακούσει την συνομιλία μεταξύ Κ. και Κ., όπως ισχυρίζεται ο Ι. Κ., ούτε ήταν εκνευρισμένος. Αντίθετα, ενισχύεται ο ισχυρισμός του ότι περίμενε μεγάλο χρονικό διάστημα στο μηχανάκι και πήγε να πει στον Ι. Κ. ότι θα φύγει. Περαιτέρω, προκύπτει ως νέα απόδειξη μετά βεβαιότητας ότι ο Μ. Κ. αποχώρησε τελευταίος, καθώς ήταν κρυμμένος μέσα στο ιατρείο και παρέμεινε σε αυτό μία ώρα περίπου μετά τη φυγή των κατηγορουμένων.
Τούτο ενδεικνυόταν μεν από τις συνεχείς αναφορές (στον Γ' Ειδικό Ανακριτή, στο Πρωτοβάθμιο αλλά και στο Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο) του Ι. Κ. στο γεγονός ότι ο Μ. Κ. ήταν κρυμμένος μέσα, τώρα ωστόσο ύστερα από την βιντεοσκοπική καταγραφή θεμελιώνεται με πλήρη ασφάλεια και καθίσταται βέβαιο γεγονός, αναιρώντας τα αναφερόμενα από τον Μ. Κ. στην κατάθεσή του στο Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο ότι "κλείδωσε το ιατρείο και έφυγε, αφήνοντας τον Α. Φ. μέσα" ως προδήλως ψευδή.
Υπό το φως της νέας αυτής βέβαιης απόδειξης καθίσταται πρόδηλο ότι ούτε η πράξη του εμπρησμού τελέστηκε από εμένα, καθόσον η παρουσία του Κ. στον χώρο και η ύστερη έξοδός του από το κτίριο μεταθέτει χρονικά την πράξη του εμπρησμού και υποδεικνύει αυτόν ως πραγματικό δράστη, ούτε όμως και η πράξη της ανθρωποκτονίας, καθόσον ο τρόπος επέλευσης του θανάτου του ατυχούς ιατρού από εισρόφηση αίματος (απόφραξη κύριων βρόγχων ...) δεν δικαιολογείται με την παραμονή στον χώρο του προσώπου του Κ.. Εξάλλου, υπό το φως της νέας αυτής απόδειξης εξηγούνται τόσο οι θόρυβοι που κατέθεσε ότι άκουγε ο Ι. Σ. "σαν μετακόμιση από το διαμέρισμα του Α. Φ. στις 20.15" που σύμφωνα με το βίντεο είχαν ήδη αποχωρήσει οι κατηγορούμενοι, όσο και το γεγονός ότι το γραφείο του Α. Φ. βρέθηκε αναποδογυρισμένο (φωτογραφίες αυτοψίας) και ο ίδιος ο Α. Φ. βρέθηκε μπροστά στην πόρτα της αποθήκης με λυμένα τα πόδια (φωτογραφίες αυτοψίας), όσο και το γενετικό υλικό του Φ. (αίμα) που βρέθηκε στην κάσα της πόρτας, αλλά και ο θόρυβος από την πτώση του στο πάτωμα σε χρόνο που έπεται της αποχώρησης των δύο κατηγορουμένων.
2. Πληθώρα δημοσιευμάτων από τον ηλεκτρονικό τύπο, στα οποία γίνεται αναφορά για την σύλληψη του Μ. Κ. στις 03/02/2012, με την κατηγορία της Διακίνησης και Εμπορίας Ναρκωτικών/Ψυχοτρόπων Ουσιών με Χρήση Πλαστών Συνταγών που ανήκαν στον εκλιπόντα Ψυχίατρο, Α. Φ.. Ως βέβαιο γεγονός προκύπτει από τα εν λόγω δημοσιεύματα η σύλληψη του Κ. για Διακίνηση και Εμπορία Ναρκωτικών/Ψυχοτρόπων Ουσιών με Χρήση Πλαστών Συνταγών που ανήκαν στον εκλιπόντα Ψυχίατρο Α. Φ. και έλαβε χώρα ύστερα από τον θάνατό του.
3. Η από 03.03.2022 ένορκη βεβαίωση του Β. Τ. του Σ., Αστυνομικού υπηρετούντος στα επίμαχα χρονικά διαστήματα στην Ομάδα Πρόληψης και Καταστολής του Εγκλήματος (Ο.Π.Κ.Ε.) Νομού Σερρών, από την οποία αποδεικνύεται πέραν κάθε αμφιβολίας τόσο η κομβικής σημασίας σύλληψη του Μ. Κ. στις 03/02/2012 με την κατηγορία της Διακίνησης και Εμπορίας Ναρκωτικών/Ψυχοτρόπων Ουσιών με Χρήση Πλαστών Συνταγών που ανήκαν στον εκλιπόντα Ψυχίατρο Α. Φ., όσο και το αναμφισβήτητο γεγονός της επανειλημμένης σύλληψης του Μ. Κ. - γνωστού στους κύκλους της Αστυνομίας και των Τοξικομανών ως Πόρκυ - μέσα στο διάστημα από το 2012 έως το 2015 και από το 2015 και εφεξής, όσο όμως και η ευθεία συμμετοχή του στην εγκληματική ενέργεια της θανάτωσης του ιατρού Φ. που προκύπτει από την εξωδικαστική ομολογία του ενώπιον του εν λόγω αστυνομικού, κατά την οποία "στην περίπτωση της ανθρωποκτονίας του γιατρού Α. Φ. είχε παραμείνει στον χώρο του εγκλήματος και τα έκανε μαντάρα για να καλύψει τα ίχνη του" και από την βάσει του βιντεοσκοπημένου υλικού παραμονή του στον χώρο του ιατρείου μία τουλάχιστον ώρα μετά την αποχώρηση των δύο κατηγορουμένων, παραμονή του που εξυπηρέτησε τις ανάγκες συσκότισης της υπόθεσης και απάλειψης των προσωπικών του ιχνών και στοιχείων.
4. Η από 23.12.2021 ένορκη βεβαίωση του Σ. Φ. του Χ. και της Α., συγγραφέα, ενώπιον Συμβολαιογράφου, από την οποία προκύπτει άνευ ετέρου τόσο η ευχερώς αντιληπτή από αυτόν νοητική κατάστασή μου λόγω της Διαταραχής στο Αυτιστικό Φάσμα και η γενικότερη μη βίαιη συμπεριφορά μου σε συνδυασμό με την κοινωνική προθυμία και την τάση προσφοράς μου, όσο και η εμπλοκή του Μ. Κ. στην επίμαχη υπόθεση. Ειδικότερα δε από την αναφορά ενός περαστικού απεγκλωβισμού εκ μέρους μου μιας ΑΜΕΑ από φωτιά στο διαμέρισμά της καταλήγει στη διαπιστωτική κρίση αποκλεισμού οποιασδήποτε εμπλοκής μου στην πράξη εμπρησμού στο ιατρείο του Α. Φ., ενώ από την αναφορά περιστατικών βίας και απειλών σε βάρος του για αποφυγή κατάθεσης σε βάρος του Κ. διατυπώνει τη βεβαιότητά του για την εμπλοκή του Κ. στην υπόθεση δολοφονίας του ιατρού Φ.. Εμπλοκή που αποδεικνύεται τόσο από το γεγονός ότι αυτός διακανόνιζε ως βοηθός του Ψυχίατρου Α. Φ. τη χορήγηση φαρμάκων στους τοξικομανείς που δεν συμμετείχαν στα προγράμματα του ΟΚΑΝΑ, αλλά και από το γεγονός ότι τον συνέλαβαν με τα συνταγολόγια, τις σφραγίδες του γιατρού και 2400 χάπια στην κατοχή του, όσο κυρίως και από τα συμβάντα απειλών και βίας που πρόδηλα ενορχηστρώθηκαν από αυτόν σε βάρος του, για να τον αποτρέψουν να καταθέσει και να καταγγείλει όσα γνώριζε για την παράνομη δράση του.
5. Η από 16.03.2022 ιατροδικαστική έκθεση του ειδικού ιατροδικαστή κ. Α. Σ. του Γ., από την οποία αποδεικνύεται πέραν κάθε αμφιβολίας η εσφαλμένη ουσιαστική βάση της προσβαλλόμενης απόφασης σε σχέση με τα πραγματικά στοιχεία που δέχθηκε ως δεδομένα και εν τέλει σε σχέση με την έλλειψη εκ μέρους μου οποιουδήποτε κινήτρου για οργάνωση και εκτέλεση των επίμαχων πράξεων και συνακόλουθα η αθωότητά μου για τις εγκληματικές πράξεις που μου αποδόθηκαν.
Αναλυτικότερα:
5.1. Στο Σκεπτικό της Απόφασης του Δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου (ΜΟΕ) αναφέρεται ότι ο Α. Δ. τελούσε υπό καθεστώς ΥΠΕΡΔΙΕΓΕΡΣΗΣ. Το δεδομένο αυτό προκύπτει ΜΟΝΟ από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος κατηγορίας Α. Ψ. (πρώην συντρόφου του 1ου κατηγορούμενου και τοξικομανούς) η οποία δήλωσε "... αλλά σε μεγάλες ποσότητες φέρνουν νεύρα, είναι κατασταλτικά χάπια, αλλά σε ποσότητα τύπου 1 καρτέλα το πρωί και 1 το βράδυ ... φέρνουν ΥΠΕΡΔΙΕΓΕΡΣΗ ..., η πολύ χρήση χαπιών δημιουργεί ΥΠΕΡΔΙΕΓΕΡΣΗ ...". Αντίθετα, οι δύο (2) καθηγητές Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας, Ν. Β. και Μ. Τ. δήλωσαν ότι ο Α. Δ. τελούσε πιθανότατα υπό καταστολή, συμπληρώνοντας ότι μόνο η χρήση διεγερτικού θα έφερνε παράδοξες παρενέργειες, ενώ η επιθετικότητα είναι χαρακτηριστικό κυρίως της προσωπικότητας κάποιου.
Επιπρόσθετα, ο Α. Δ. ήταν ήδη υπό την επήρεια Vulbegal και Suboxone με συνέπεια να μην έχει ΚΙΝΗΤΡΟ για καμία επιθετική ενέργεια, διότι είχε πλήρη φαρμακευτική κάλυψη του εθισμού του και ήδη συνταγογραφημένα φαρμακευτικά σκευάσματα.
Συνεπώς, η παραδοχή της προσβαλλόμενης απόφασης περί της κατάστασης υπερδιέργερσής μου, παραδοχή που θεμελιώθηκε στην αποδεικνυόμενη με την από 16.03.2022 ιατροδικαστική Γνωμοδότηση ως εξαιρετικά επισφαλή - κατάθεση της μάρτυρος Ά. Ψ., πάσχει προδήλως ως λανθασμένη.
5.2. Από την έκθεση Εργαστηριακής Πραγματογνωμοσύνης του τμήματος ανάλυσης βιολογικών υλικών και τα αποσταλέντα προς εξέταση πειστήρια από την αυτοψία προκύπτει ότι οι γενετικοί τύποι του Δ. Α. ανευρίσκονται μόνο σε ένα αποτσίγαρο (Δείγμα 20) στον έκτο όροφο (το ιατρείο βρισκόταν στον δεύτερο όροφο), ενώ σε βασικά πειστήρια όπως είναι το Δείγμα 19Α (λάμα σουγιά) 19Β (λαβή σουγιά), 15, 16, 17Α 17Β (δερμάτινα παπούτσια-μπλούζα-παντελόνι) Δείγμα 18 μπουφάν δεν υπήρχε κανένα ίχνος του παρά μόνο του Ι. Κ. και του Α. Φ.. Ωστόσο, σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση "... Σημειώνεται ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος έπληξε τον ιατρό με μαχαίρι ... προκαλώντας του τραύματα στη δεξιά μετωπιαία χώρα, στο πτερύγιο του δεξιού ωτός και... δεξιάς προωτίας χώρας ... Με τα δε επανειλημμένα χτυπήματα με τα χέρια τους οι κατηγορούμενοι προκάλεσαν στον ιατρό βαρύ κάταγμα ρινικών οστών, θλαστικά τραύματα... αρχικά τον φίμωσαν με φουλάρι του δεύτερου που κρατούσε ο ίδιος".
Από την επιστημονική ανάλυση στο πλαίσιο της προκείμενης από 16.03.2022 ιατροδικαστικής Γνωμοδότησης των στοιχείων της Εργαστηριακής Πραγματογνωμοσύνης του Τμήματος Βιολογικών Υλικών DNA και των χαρακτηριστικών του λεγόμενου παλαιστινιακού φουλαριού που φορούσα την επίμαχη ημέρα προκύπτουν με βεβαιότητα τα εξής δεδομένα:
5.2.1. Τα αποτελέσματα DNA δείχνουν με σαφήνεια ότι, αν ο ΔΖΟΡΟΥΧΩΒ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ είχε διαπληκτιστεί με τον Α. Φ. ή είχε συνεργαστεί με οποιονδήποτε τρόπο με τον συγκατηγορούμενο του Ι. Κ., θα έπρεπε να εμφανίζεται σε πολλαπλά σημεία ο γενετικός του τύπος. Μάλιστα ο τρόπος που περιγράφονται οι πράξεις του (χτυπήματα, γροθιές, κλωτσιές) δεν δικαιολογούν την απουσία γενετικού τύπου του Α. Δ. στα παπούτσια του, Δείγμα 14,14Β που κατασχέθηκαν.
5.2.2. Όσον αφορά τα Δείγματα 19Α (Λάμα Σουγιά) εμφανίστηκε ανάμειξη βιολογικού υλικού του Α. Φ. και του Ι. Κ., ενώ στο 19Β (Λαβή Σουγιά) ανευρέθηκε του Α. Φ..
Συνεπώς ο γενετικός τύπος του Δ. Α. δεν προσδιορίστηκε σε κανένα από τα παραπάνω.
5.2.3. Εξάλλου, αν τα τραύματα του θύματος είχαν προέλθει από τον Α. Δ., όπως δέχεται η προσβαλλόμενη απόφαση, αφενός μεν έπρεπε να ανευρεθούν στο θύμα κατάγματα σε ευαίσθητες οστικές περιοχές όπως κάταγμα του οφθαλμικού κόγχου, των ζυγωματικών οστών, του κροταφικού οστού ή κακώσεις οδόντων γεγονός που δεν αποδείχτηκε νεκροτομικά, αφετέρου δε θα έπρεπε να υφίστανται ευρήματα DNA επί του θύματος, που δεν προέκυψαν και περαιτέρω τραύμα και στον ίδιο που επίσης δεν προέκυψε.
5.2.4. Τέλος, κανένα από τα αναφερόμενα στην Εργαστηριακή Πραγματογνωμοσύνη του Τμήματος Βιολογικών Υλικών DNA υφάσματα [τεμάχιο υφάσματος με ρίγες (Εργαστηριακό Πειστήριο 20) το οποίο έφερε σε όλη την επιφάνειά του καστανέρυθρη ουσία (Πειστήριο 21) και τεμάχιο υφάσματος με την ένδειξη "Skateup" επαναλαμβανόμενο μοτίβο το οποίο έφερε σε όλη την επιφάνειά του καστανέρυθρη ουσία (Πειστήριο 22)] δεν ταυτίζεται με το αναφερόμενο στην προσβαλλόμενη απόφαση Παλαιστινιακό Φουλάρι που φορούσα τω όντι και το οποίο προσκομίζεται το πρώτον ως Επισυναπτόμενο Έγγραφο με αριθμό ... στην Ιατροδικαστική Γνωμοδότηση του Α. Σ.. Από το νέο αυτό στοιχείο προκύπτει αναμφίβολα ότι ο ατυχής γιατρός Φ. φιμώθηκε από τον συγκατηγορούμενό μου Ι. Κ. "με ένα μαντήλι", όπως κατέθεσε αυτός ήδη ενώπιον του Ανακριτή, προφανώς από τα ως άνω μαντήλια πειστήρια, τα οποία δεν ανήκαν σε μένα ούτε χρησιμοποιήθηκαν από εμένα, όπως συνάγεται από την έλλειψη ευρημάτων βιολογικού υλικού μου επί αυτών. Κατά τούτο, τα αναφερόμενα στην προσβαλλόμενη απόφαση περί φίμωσης "με φουλάρι του δεύτερου που κρατούσε ο ίδιος" αποδεικνύονται ως ψευδή στοιχεία που παραπλάνησαν τους δικάσαντες δικαστές, διαμορφώνοντας ψευδή αποδεικτική βάση που οδήγησε στη δικαστική πλάνη.
5.3. Από την αξιολόγηση των στοιχείων έρευνας της προκείμενης από 16.03.2022 ιατροδικαστικής Γνωμοδότησης συνάγεται με απόλυτη βεβαιότητα η έλλειψη κινήτρου στο πρόσωπό μου για εγκληματική ενέργεια. Όπως σημειώνεται αναλυτικότερα εκεί, "ο Α. Δ. ήταν υπό την επήρεια Vulbegal και Suboxone άρα σε καταστολή και ΧΩΡΙΣ ΚΙΝΗΤΡΟ για δολοφονική ενέργεια ή άλλη ακραία εγκληματική πράξη, προκειμένου να εξασφαλίσει την απαραίτητη γι' αυτόν δόση ή υποκατατάστατο ουσίας, διότι είχε την φαρμακευτική κάλυψη του εθισμού του".
5.4. Από την αξιολόγηση των στοιχείων της δικογραφίας και ειδικότερα της Ιατροδικαστικής Έκθεσης, της Έκθεσης Αυτοψίας και των συνημμένων Φωτογραφιών έρευνας της προκείμενης από 16.03.2022 ιατρό Γνωμοδότησης προκύπτει ως αιτία θανάτου η "εισρόφηση αίματος - απόφραξη κυρίων βρόγχων - κατάγματα ρινός μερική απόφραξη στόματος με ώθηση γλώσσας προς τα πίσω με πίεση υπό αγκύλη εν είδει φίμωτρου υφασμάτινου". Καθώς, μάλιστα, όπως σημειώνεται στην επικαλούμενη ως νέο στοιχείο ιατροδικαστική Γνωμοδότηση, "δεν παρατηρήθηκαν κατάγματα οστών του θόλου και της βάσεως του κρανίου", αλλά μόνον "περιορισμένη υπαραχνοειδης αιμορραγία δεξιά κάτω επιφάνεια του κροταφικού λοβού του εγκεφάλου", καθίσταται πρόδηλο ότι τα αναφερόμενα στην προσβαλλόμενη απόφαση σχετικά με τα "επανειλημμένα χτυπήματα ... στον ιατρό" ανατρέπονται πλήρως υπό το φως των πραγματικών στοιχείων της ιατροδικαστικής Γνωμοδότησης που θεωρεί με απολυτότητα ότι τα τραύματα του θύματος δεν προέρχονται από εμένα, αφενός γιατί δεν ανευρέθηκε σε μένα ή στο θύμα ανάλογο γενετικό υλικό, αφετέρου γιατί τότε θα έπρεπε να ανευρεθούν στο θύμα κατάγματα σε ευαίσθητες οστικές περιοχές, όπως κάταγμα του οφθαλμικού κόγχου, των ζυγωματικών οστών, του κροταφικού οστού ή κακώσεις οδόντων γεγονός που δεν αποδείχτηκε νεκροτομικά.
5.5. Υπό το φως των ανωτέρω και συναξιολογώντας τα πορίσματα της Επιστήμης σε σχέση με την ανυπαρξία συσχέτισης της Διεγερσιμότητας/Υπεραγρύπνησης με την Επιθετικότητα/Βιαιότητα, την εγχώρια και τη διεθνή βιβλιογραφία καθώς και την ιατροδικαστική εμπειρία η από 16.03.2022 ιατροδικαστική Γνωμοδότηση καταλήγει με βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι αν το Δικαστήριο είχε αυτά τα νεότερα στοιχεία θα έκρινε ότι δεν είχα την παραμικρή συμμετοχή στην εκτέλεση των εγκληματικών πράξεων που μου αποδόθηκαν.
6. Η από 16.03.2022 Εγκληματολογική Τεχνική Έκθεση της Δρ.. Τ. Χ.. PhD. CPsvch, AFBPsS. CScL MSc Κλινικής Νευροψυχολογίας, MSc Εγκληματολογίας και Δικαστικής Ψυχολογίας, από την οποία προκύπτει, με την επίκληση και αξιολόγηση όλων των τεθέντων υπόψιν της νέων πραγματικών στοιχείων καθώς και των επιστημονικών δεδομένων, ότι ο Α. Τ.-λόγω και του συνδρόμου Asperger's-δεν είναι δυνατόν να είναι ο δράστης ανθρωποκτονία, τα άτομα με Σύνδρομο Asperger's αδυνατούν να αναπτύξουν τέτοιες συμπεριφορές.
Ωστόσο, ως ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται η επισκόπηση της εν λόγω Τεχνικής Έκθεσης και για τον πρόσθετο λόγο ότι περιέχει συγκεντρωμένα τα κρίσιμα νέα και άγνωστα στους δικάσαντες δικαστές πραγματικά στοιχεία, όπως ιδίως α) τις Είκοσι τρεις (23) Έγχρωμες Φωτογραφίες, οι οποίες δεν συμπεριλαμβάνονταν μέσα στη δικογραφία (Αναγνωστέα Έγγραφα- Πρακτικά, ΜΟΔ και ΜΟΕ), β) το USB Stick που περιέχει βιντεοσκοπημένο υλικό (με απουσία Διαβιβαστικού ή/και Έκθεσης Δήμευσης- Παράδοσης και δεν συμπεριλαμβανόταν μέσα στη δικογραφία (Αναγνωστέα Έγγραφα- Πρακτικά, ΜΟΔ και ΜΟΕ), γ) Φωτογραφίες μέσω Screenshot από το βιντεοσκοπημένο υλικό της οδού Κ. Ν., αριθμός 20 (είσοδος της οικοδομής) που δεν συμπεριλαμβάνονταν μέσα στη δικογραφία (Αναγνωστέα Έγγραφα Πρακτικά, ΜΟΔ και ΜΟΕ) με την πραγματική ώρα αποχώρησης του Μ. Κ. και 6) Φωτογραφίες από τις οδούς του βιντεοσκοπημένου υλικού που είναι διαθέσιμο στα Αναγνωστέα Έγγραφα (μέσω Google Maps), αλλά δεν συμπεριλαμβανόταν στο USB stick.
Από τα εν λόγω νέα και άγνωστα κατά την έκδοση της απόφασης πραγματικά στοιχεία συνάγονται ανεπιφύλακτα στο πλαίσιο της επικαλούμενης Τεχνικής Έκθεσης τα εξής:
6.1.
Ο Μ. Κ. δεν αποχωρεί μετά βεβαιότητας ούτε στις 19.15 (Δικαστικές Αποφάσεις), ούτε στις 19.30 περίπου (που ισχυρίζεται ο ίδιος σε μία από τις καταθέσεις του) ούτε στις 8 παρά (που αναφέρει σε άλλη κατάθεση) αλλά στις 21.06 σύμφωνα με το βιντεοσκοπημένο υλικό από την ... (και δεν έχει εμφανίσει άλλοθι).
6.2. Ταυτοποιήθηκε από τα ρούχα που φορούσε εκείνη την ημέρα (ένορκη κατάθεση θυρωρού πολυκατοικίας Γ. Κ.), τον σωματότυπό του (ψηλός και ογκώδης), το σχήμα του κεφαλιού (από φωτογραφίες που δόθηκαν) και τον τρόπο βάδισής του στο βίντεο.
Αντιστοίχως, ταυτοποιήθηκαν οι δύο κατηγορούμενοι Ι. Κ. και Α. Δ. να εισέρχονται στις 19.30 στην πολυκατοικία.
6.3. Ο Α. Δ. εντοπίζεται πρώτη φορά στο βίντεο στις 19.26 να έρχεται από το απέναντι πεζοδρόμιο και να στέκεται σε απόσταση από το θυροτηλέφωνο της πολυκατοικίας.
Συνεπώς, ως νέα απόδειξη προκύπτει ότι ούτε ήταν σε θέση να ακούσει την συνομιλία των δύο, όπως ισχυρίζεται ο Ι. Κ., ούτε ήταν εκνευρισμένος. Ενισχύεται ο ισχυρισμός του ότι περίμενε μεγάλο χρονικό διάστημα στο μηχανάκι και πήγε να πει στον Ι. Κ. ότι θα φύγει.
6.4. Προκύπτει μετά βεβαιότητας ότι ο Μ. Κ. ήταν κρυμμένος μέσα στο ιατρείο και εξήλθε από αυτό στις 21.06. Τούτο επιβεβαιώνεται επιπρόσθετα και από τις συνεχείς αναφορές του Ι. Κ. (στον Γ' Ειδικό Ανακριτή, στο Πρωτοβάθμιο και στο Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο) ότι ο Μ. Κ. ήταν κρυμμένος μέσα και δεν ήθελε - δήθεν - να εμπλακεί. Επιβεβαιώνεται πλήρως, περαιτέρω, από το γεγονός ότι ο μάρτυρας Ι. Σ. κατέθεσε ότι "ακούγονταν θόρυβοι σαν μετακόμιση από το διαμέρισμα του Α. Φ. στις 20.15" που σύμφωνα με το βίντεο είχαν ήδη αποχωρήσει οι κατηγορούμενοι.
6.5. Το γραφείο του Α. Φ. βρέθηκε αναποδογυρισμένο (φωτογραφίες αυτοψίας), γεγονός που συνδέεται με τον θόρυβο που άκουσε ο μάρτυρας Ι. Σ., ενώ παράλληλα βρέθηκαν σκορπισμένα στο πάτωμα ψυχοτρόπα φάρμακα και ναρκωτικές ουσίες (φωτογραφίες αυτοψίας οι οποίες δεν αναφέρονται και δεν σχολιάζονται από κανέναν Πραγματογνώμονα), ώστε να θεωρηθεί ότι επρόκειτο για ληστεία.
6.6. Ο γιατρός Α. Φ. βρέθηκε μπροστά στην πόρτα της αποθήκης με λυμένα τα πόδια (φωτογραφίες αυτοψίας), στοιχείο που αποδεικνύει ότι είχε σηκωθεί να ζητήσει βοήθεια. Έπεσε με το πρόσωπο και άφησε γενετικό υλικό του (αίμα) στην κάσα της πόρτας (θόρυβος από πτώση στο πάτωμα). Καθώς δεν υπάρχουν ευρήματα DNA και ιατροδικαστικά για πάλη ή χτυπήματα από εμένα και για χτυπήματα από τον συγκατηγορούμενό μου, καθίσταται πρόδηλο ότι ο κρυμμένος στο ιατρείο Μ. Κ. ήταν αυτός που κλώτσησε τον Α. Φ., με αποτέλεσμα να σπάσουν τα πλευρά στο κάτω μέρος τους και να επέλθει το συντριπτικό κάταγμα ρινός (βλ. Ιατροδικαστική Έκθεση) από την πτώση του θύματος στο πάτωμα.
6.7. Στον εντοπισμό εγκληματικής συμπεριφοράς αλλά και στη διερεύνηση περιστατικών απάτης υπάρχουν 3 παράγοντες που συνήθως χαρακτηρίζουν ένα έγκλημα. Το κίνητρο, η ευκαιρία να το πράξει κάποιος και η εκλογίκευση (rationalisation) της πράξης. Στο συγκεκριμένο έγκλημα ο μόνος ο οποίος είχε το κίνητρο (χρηματικό από τη διάθεση των κλοπιμαίων) ήταν ο Μ. Κ.. Η δράση του είναι ανεξέλεγκτη και χαρακτηρίζεται από ένα αίσθημα μεγαλείου (χαρακτηριστικά όλων των κατά συρροή εγκληματιών - δολοφόνων ή απατεώνων - καθώς θεωρούν δεν θα συλληφθούν ποτέ), αλλά και το γεγονός ότι είναι βίαιος και αδίστακτος και άρα δεν δίνει αξία στην ανθρώπινη ζωή και στο αν θα πληγώσει κάποιον με τις πράξεις του (a typical sociopath). Εξάλλου, το γεγονός ότι βρέθηκαν τα κλοπιμαία σε αυτόν μόνο από τους τρεις, επιβεβαιώνει ότι αυτός ήταν ο δράστης και ότι το κίνητρό του ήταν χρηματικό.
7. Η από 16.03.2022 Συμπληρωματική - Επεξηγηματική Ψυχιατρική Πραγματογνωμοσύνη Α. Δ. που συντάχθηκε από την Δρ. Α. Χ., από την οποία προκύπτει η επιστημονική διαπίστωση ότι "ο Α. Δ. αποτέλεσε το τέλειο θύμα εφόσον παρουσίαζε όλα τα νοητικά και κλινικά χαρακτηριστικά εκείνα που θα τον απέτρεπαν από το να υπερασπιστεί τον εαυτό του, επικοινωνώντας και τις λεπτομέρειες της θυματοποίησής του από τον συγκατηγορούμενο Ι. Κ.".
Ήδη από τη ληφθείσα υπόψη Ψυχιατρική Πραγματογνωμοσύνη χαρακτηριζόταν ο Α. Δ. ή Τ. ως "χαμηλής διανοητικής ανάπτυξης, υποβόλιμος, με έλλειψη αυτοπεποίθησης, αυτοκαταστροφική και όχι ετεροκαταστροφική συμπεριφορά. Έχει αδύναμη βούληση και ανεπαρκείς δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων ενώ είναι ιδιαιτέρως επιρρεπής σε αγχογόνες συνθήκες λόγω χρόνιας Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες. Δεν επιδιώκει συχνές κοινωνικές επαφές και έχει ένα περιορισμένο εύρος δραστηριοτήτων. Δεν πληροί τα κριτήρια της Αντικοινωνικής Διαταραχής της Προσωπικότητας εκ των οποίων η ευερεθιστότητα, η επιθετικότητα, ο κυνισμός και οι μισανθρωπικές πεποιθήσεις αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της διάγνωσης. Η παρορμητικότητα η οποία σε αρκετές περιστάσεις διαφαίνεται να τον χαρακτηρίζει οφείλεται κατ' αποκλειστικότητα στην αδυναμία μάθησης από προηγούμενες εμπειρίες και είναι αυτό - καταστροφικής και όχι ετερο - καταστροφικής φύσης".
7.1. Η προσκομιζόμενη 2η Συμπληρωματική-Επεξηγηματική Ψυχιατρική Πραγματογνωμοσύνη βασίζεται στα εξής νέα δεδομένα που εξασφαλίζουν την καινοφάνειά της: α) την νεότερη (5η) έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου Ψυχικών Διαταραχών (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th GR Edition, 2013) που αντικατέστησε το DSM-IV (1994), β) το Διεθνές Πρωτόκολλο "Αξιολόγηση και Διαχείριση Ψυχικών Διαταραχών σε Άτομα με Νοητική Αδυναμία" (National Institute for Clinical Excellence, NICE, 2016), γ) το Πρωτόκολλο με τις Κατευθυντήριες Γραμμές Συνέντευξης για τους ευάλωτους μάρτυρες με Νοητική Αδυναμία ή Μαθησιακές Δυσκολίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης του Ηνωμένου Βασιλείου για την επίτευξη υψηλής ποιότητας στοιχείων (Achieving Best Evidence, Ministry of Justice, 2011), τα οποία επιτάσσουν την χορήγηση της ακόλουθης συστοιχίας διαγνωστικών- ψυχομετρικών δοκιμασιών, σε ενήλικες με υποψία νοητικής δυσλειτουργίας ή/και αδυναμίας και την χρήση της Γνωστικής Αναπαράστασης- Συνέντευξης Μέσω Σκίτσων (Self-Administered Interview, Sketch Plan, Modified Mental Reinstatement Context component, Maras et al., 2011) και 6) τρία (3) νέα διαγνωστικά ψυχομετρικά εργαλεία που δεν υπήρχαν στην Ελλάδα μέχρι το 2014.
7.2. Αξιοποιώντας όλα τα ανωτέρω η προσκομιζόμενη Συμπληρωματική Επεξηγηματική Ψυχιατρική Πραγματογνωμοσύνη καταλήγει στη βέβαιη διαπίστωση ότι ο εξεταζόμενος Α. Δ., πάσχει μετά βεβαιότητας από Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή στο Φάσμα του Αυτισμού και ειδικότερα από Σύνδρομο Asperger's με Συνοδή Ήπια Νοητική Αδυναμία (DSM-5, 2013, CODE: 299.00, F84) και κατατάσσεται σύμφωνα με τις κλίμακες νοημοσύνης στο Μεταίχμιο των Οριακά Υστερούντων - Εκπαιδεύσιμων Ατόμων με Γενικό Δείκτη 10=70. Εξειδικεύοντας, περαιτέρω, καταγράφει τις δύο βασικές αντιδράσεις του Α. Δ., οι οποίες σχετίζονται με τη Διάγνωση στο Αυτιστικό Φάσμα (DSM-V, 2013). Αρχικά την αδυναμία του να προβλέψει ενδεχόμενες διαφορετικές προθέσεις του συγκατηγορούμενού του Ι. Κ. (από αυτές που του εξέφρασε, δηλαδή να τον περιμένει να συνταγογραφήσει την φαρμακευτική του αγωγή για να τον επιστρέφει σπίτι και να αποφύγει την ταλαιπωρία με τα αστικά λεωφορεία) και μετέπειτα την αδυναμία διαχείρισης της αιφνίδιας τροπής των γεγονότων, αφού η αιφνίδια ανατροπή των γεγονότων τον κατέστησε ανίκανο να αντιδράσει λόγω μειωμένης ικανότητας να εκτιμήσει τους μηχανισμούς επανόρθωσης (Firth, 2009, Happe, 1998). "Αν και αρχικά ανταποκρίθηκε στην προτροπή του συγκατηγορούμενού του να αναζητήσει τον Μ. Κ. στον ευρύτερο χώρο (ο οποίος ενδεχομένως θα τον απεγκλώβιζε από όλη αυτήν την κατάσταση που σύμφωνα με τη δική του αντίληψη δεν τον αφορούσε), η μη αναμενόμενη κλειδωμένη πόρτα της τουαλέτας, ενεργοποίησε το Πάγωμα ως Μηχανισμό Άμυνας και τελικά την αποχώρησή του, αγνοώντας ότι ο διαπληκτισμός βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη χωρίς να μπορεί να συνεκτιμήσει τις μετέπειτα συνέπειες".
7.3. Εν κατακλείδι, καταλήγει η προσκομιζόμενη Συμπληρωματική Επεξηγηματική Ψυχιατρική Πραγματογνωμοσύνη στα εξής συμπεράσματα:
7.3.1.
Ο Α. Δ. ήταν ανυποψίαστος για πιθανές διαφορετικές προθέσεις ή να γνωρίζει τα κίνητρα των άλλων που μπορεί να είχε ο συγκατηγορούμενός του ή ο βοηθός του γιατρού Μ. Κ.. Κατηγορήθηκε για συναυτουργία σε εγκληματικές πράξεις, από εμπλοκή ενός αντικοινωνικού ατόμου και με βάση και τα υπόλοιπα (παλαιά και νέα) στοιχεία της δικογραφίας δεν έχει συμμετάσχει ενεργά σε αυτές.
7.3.2. Κατά τον χρόνο τέλεσης των πράξεών του (να παραμείνει παθητικός και αδρανής απέναντι στον διαπληκτισμό ανάμεσα στον Ι. Κ. και τον Α. Φ.) έπασχε από διατάραξη των πνευματικών του λειτουργιών που τον κατέστησαν ανίκανο το να πράξει διαφορετικά. Άλλωστε, δεν προκύπτει από κανένα στοιχείο της δικογραφίας ότι γρονθοκόπησε τον Α. Φ. ούτε ότι βοήθησε στο να δεθεί καθώς δεν υπήρχε ίχνος DNA στα ρούχα και τα παπούτσια του. Δεν προέκυψε επιπρόσθετα από την ανάλυση DNA ότι χρησιμοποίησε τον σουγιά, ο οποίος καθ' ομολογίαν του του ανήκε, εφόσον βρέθηκαν ίχνη μόνο του συγκατηγορούμενου Ι. Κ..
7.3.3. Πάσχει βεβαιωμένα από Νοητική Υστέρηση στο πλαίσιο Συνδρόμου Asperger, διαταραχή που επηρεάζει τόσο την λειτουργία της προσωπικότητας όσο και των πνευματικών του διεργασιών. Λόγω της υποβολιμότητας και υποτακτικότητάς του δεν κατάφερε να κυριαρχήσει έστω και με ακραία συμπεριφορά απέναντι στον Ι. Κ., ώστε να τον σταματήσει. Ομοίως, λόγω του επεισοδίου Αποπραγματοποίησης αναβίωσε συνθήκες έντονου στρες που τον κατέστησαν ανίκανο να αντιδράσει".
Τα επικαλούμενα ως νέα στοιχεία δεν αναφέρουν κάποιο αξιόλογο στοιχείο, ώστε να κριθεί με ασφάλεια ότι ο αιτών είναι αθώος των πράξεων, για τις οποίες καταδικάστηκε αμετάκλητα με την προσβαλλόμενη αμετάκλητη απόφαση του ΜΙΚΤΟΥ ΟΡΚΩΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Εξάλλου ο αιτών και κατά την απολογία του ενώπιον του δευτεροβάθμιου ΜΙΚΤΟΥ ΟΡΚΩΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ουδέν ανέφερε περί οποιασδήποτε εμπλοκής στην τέλεση του αδικήματος της ανθρωποκτονίας και των λοιπών αξιόποινων πράξεων σε βάρος του θανόντος ψυχιάτρου Α. Φ. του Μ. Κ., αντίθετα αναφέρει τα κατά τη δική του εκδοχή λαβόντα χώρα γεγονότα, τα οποία κατέληξαν στην ανθρωποκτονία του ως άνω παθόντος ενώ η απόφαση με αριθμό 319-320/2017 ΜΙΚΤΟΥ ΟΡΚΩΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ με ειδική και εμπεριστωμένη αιτιολογία που αφορά και την ψυχική του κατάσταση (στηρίχθηκε μεταξύ των άλλων και στην έκθεση ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης της ψυχολόγου Αναστασίας - Τ. Χ.) κατέληξε στην κήρυξη της ενοχής του αιτούντος για τις ως άνω αξιόποινες πράξεις, ενώ τα επικαλούμενα ως νέα στοιχεία δεν αξιολογούνται ότι μπορεί να οδηγήσουν σε αθωωτική για τον αιτούντα νέα κρίση ούτε σε καταδίκη του για έγκλημα ελαφρύτερο από εκείνο, για το οποίο καταδικάσθηκε κατά τα άνω.
Με τα δεδομένα αυτά, τα παραπάνω αποδεικτικά στοιχεία που επικαλείται και προσκομίζει ο αιτών για την ευδοκίμηση της κρινομένης αιτήσεως, δεν είναι νέα γεγονότα ή αποδείξεις, κατά την εκτεθείσα στη μείζονα σκέψη έννοια, αφού τόσο από μόνα τους, όσο και συνεκτιμώμενα με τις ληφθείσες υπόψη αποδείξεις, που είχαν προσκομισθεί ενώπιον του ΜΙΚΤΟΥ ΟΡΚΩΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, που δίκασε την υπόθεση, με βάση τις οποίες αυτό δέχθηκε ότι ο αιτών τέλεσε τις αξιόποινες πράξεις, για τις οποίες καταδικάσθηκε, δεν καθιστούν φανερό, σε σημείο που να αγγίζει τη βεβαιότητα, ότι αυτός είναι αθώος των πράξεων αυτών. Οι λοιπές αιτιάσεις και επιχειρήματα, που περιέρχονται στην από κρίση αίτηση, αναφέρονται στην αξιοπιστία των κατατεθέντων από τους μάρτυρες και γύρω από την μη ορθή αξιολόγηση των αποδεικτικών μέσων και επιχειρείται από ουσιαστικής πλευράς επανέλεγχος της προσβαλλομένης αποφάσεως, με βάση το αποδεικτικό υλικό που έλαβαν υπόψη τους οι δικαστές που την εξέδωσαν και επομένως, δεν συνιστούν λόγους επανάληψης της διαδικασίας.
Κατόπιν αυτών, η κρινομένη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα σε βάρος του αιτούντος (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
Για τους λόγους αυτούς Προτείνω: Α) Να απορριφθεί η από 3-8-2022 αίτηση του Α. Δ. ή Τ. ή Τ. του Α. και της Μ.- Α., κρατουμένου στο Κατάστημα Κράτησης Χανίων για επανάληψη της διαδικασίας που περατώθηκε αμετάκλητα με την έκδοσή της με αριθμό 319- 320/2017 αποφάσεως του ΜΙΚΤΟΥ ΟΡΚΩΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Β) Να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα σε βάρος του αιτούντος, που ανέρχονται σε διακόσια πενήντα (250) ευρώ." Η ΑΝΤΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΑΣΟΥΡΑ
Αφού άκουσε την Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και τον πληρεξούσιο του αιτούντος.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 525 παρ. 1 του ΚΠοινΔ, όπως ίσχυε πριν το Ν. 4620/2019, που εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση, κατά τα άρθρα 585 και 589 παρ. 3 του νέου ΚΠΔ, αφού η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε πριν την 1-7-2019, η ποινική διαδικασία που περατώθηκε με αμετάκλητη απόφαση επαναλαμβάνεται προς το συμφέρον του καταδικασμένου για πλημμέλημα ή κακούργημα, εκτός των άλλων περιπτώσεων, που αναφέρονται στο άρθρο αυτό περιοριστικά, και "2) αν, ύστερα από την οριστική καταδίκη κάποιου, αποκαλύφθηκαν νέα - άγνωστα στους δικαστές που τον καταδίκασαν - γεγονότα ή αποδείξεις, τα οποία μόνα τους ή σε συνδυασμό με εκείνα που είχαν προσκομιστεί προηγουμένως κάνουν φανερό ότι αυτός που καταδικάστηκε είναι αθώος ή καταδικάστηκε άδικα για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά τέλεσε". Κατά την έννοια της παρ. 2 του ανωτέρω άρθρου "νέα γεγονότα ή αποδείξεις", που είναι ταυτόσημες έννοιες, είναι εκείνες που δεν υποβλήθηκαν στο δικαστήριο και έτσι ήταν άγνωστες στους δικαστές που εξέδωσαν την καταδικαστική απόφαση, ανεξαρτήτως αν υπήρχαν πριν από την καταδίκη ή προέκυψαν μεταγενέστερα. Τέτοιες αποδείξεις μπορεί να είναι οποιεσδήποτε, όπως καταθέσεις νέων μαρτύρων, αλλά και ήδη εξετασθέντων, συμπληρωματικές ή τροποποιητικές ή διευκρινιστικές εκείνων που είχαν τεθεί υπόψη του δικαστηρίου, νέα έγγραφα ή άλλα στοιχεία που διευκρινίζουν αμφίβολα σημεία της υποθέσεως, με την προϋπόθεση, όμως, ότι οι αποδείξεις αυτές, εκτιμώμενες είτε μόνες τους, είτε σε συνδυασμό με εκείνες που είχαν προσκομισθεί στο δικαστήριο, καθιστούν φανερό και όχι απλώς πιθανό, ότι ο καταδικασμένος είναι αθώος ή ότι καταδικάστηκε για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά διέπραξε. Τα νέα, άγνωστα, στους καταδικάσαντες δικαστές γεγονότα ή αποδείξεις που αποκαλύφθηκαν, πρέπει να αφορούν τα πραγματικά στοιχεία της υποθέσεως, τα οποία συγκροτούν το συλλογισμό του δικαστηρίου με τον οποίο δέχεται ότι συντρέχουν οι αντικειμενικοί ή υποκειμενικοί όροι τελέσεως ορισμένου εγκλήματος. Δεν μπορούν όμως, να αποτελέσουν λόγο επανάληψης της διαδικασίας γεγονότα που δεν ήταν άγνωστα στους δικαστές που εξέδωσαν την καταδικαστική απόφαση, αλλ` αντίθετα ερευνήθηκαν αμέσως ή εμμέσως και απορρίφθηκαν απ' αυτούς, έστω και μετά από εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων που τέθηκαν υπόψη τους, καθώς και εκείνα με τα οποία επιδιώκεται ο από ουσιαστικής και νομικής πλευράς επανέλεγχος της προσβαλλόμενης απόφασης, με βάση το αποδεικτικό υλικό που έλαβαν υπόψη τους οι δικαστές που την εξέδωσαν, εφόσον η αίτηση επανάληψης της διαδικασίας, ως στρεφόμενη εναντίον αμετάκλητης απόφασης, δεν αποτελεί ένδικο μέσο, αλλά έκτακτη διαδικασία (ΑΠ 1086/2009, ΑΠ 1034/2009, ΑΠ 746/2009, ΑΠ 444/2009). Τη σχετική περί αυτού κρίση του σχηματίζει το επιλαμβανόμενο της αίτησης επανάληψης της διαδικασίας αρμόδιο συμβούλιο από την έρευνα των πρακτικών της δίκης που προηγήθηκε και από τα υπάρχοντα στη δικογραφία έγγραφα. Τέλος, κατά τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 527 παρ. 1, 3 και 528 παρ. 1 του ιδίου Κώδικα, η αίτηση για την επανάληψη της διαδικασίας, υποβάλλεται από τον ίδιο τον καταδικασθέντα ή ορισμένους συγγενείς του, τον συνήγορό του ή τον εισαγγελέα του δικαστηρίου που τον καταδίκασε, στον εισαγγελέα εφετών, αν η αμετάκλητη καταδίκη ή αθώωση απαγγέλθηκε από πλημμελειοδικείο και τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, σε κάθε άλλη περίπτωση, ο οποίος την εισάγει στο (αρμόδιο) Δικαστικό Συμβούλιο ή Δικαστήριο (σε Συμβούλιο) στο οποίο υπηρετεί, το οποίο αποφαίνεται σχετικά, αφού ακούσει τον Εισαγγελέα και τον αιτούντα (καλούμενο προς τούτο). Αρμόδιο δε να αποφασίσει για την αίτηση επαναλήψεως της διαδικασίας, είναι το Συμβούλιο του Αρείου Πάγου αν η αμετάκλητη καταδίκη απαγγέλθηκε από Εφετείο. Περαιτέρω, κατ` άρθρο 528 παρ. 1 το συμβούλιο, αν δεχτεί την αίτηση, ακυρώνει την απόφαση, και αν κρίνει ότι η επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο είναι αναγκαία, παραπέμπει την υπόθεση για να συζητηθεί σε άλλο ομοιόβαθμο με αυτό που καταδίκασε δικαστήριο, εφόσον παραμένει αρμόδιο καθ` ύλην. Στην αίτηση δε αυτή πρέπει να περιέχονται, με ποινή απαραδέκτου, με σαφήνεια οι λόγοι για τους οποίους ζητείται η επανάληψη καθώς και τα στοιχεία που τους βεβαιώνουν (ΑΠ 842/2021, ΑΠ 816/2021, ΑΠ 357/2020, ΑΠ 201/2020).
Στην προκειμένη περίπτωση, παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η υπό κρίση από 3-8-2022 και με αρ. πρωτ. 6802/2022 αίτηση του Α. Δ. ή Τ. ή Τ. του Α., κατοίκου ..., και νυν κρατούμενου στο Κατάστημα Κράτησης Χανίων Κρήτης, για επανάληψη, προς το συμφέρον αυτού της ποινικής διαδικασίας που περατώθηκε με την υπ' αριθ. 319-320/2017 αμετάκλητη απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν. Η προσβαλλόμενη με αριθμό 319-320/2017 καταδικαστική απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης είναι αμετάκλητη, καθόσον δεν ασκήθηκε κατ' αυτής αναίρεση, όπως τούτο προκύπτει από το με αριθ. πρωτ. .../3-8-2022 πιστοποιητικό του αρμόδιου γραμματέως της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου.
Από τα έγγραφα της δικογραφίας προκύπτει ότι με την υπ' αρ. 319-320/2017 απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης ο αιτών κηρύχθηκε ένοχος, σε δεύτερο βαθμό, για τις αξιόποινες πράξεις: α) της ανθρωποκτονίας από πρόθεση από κοινού τελεσθείσα σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, β) του εμπρησμού από πρόθεση από κοινού από τον οποίο μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα και γ) της παράνομης οπλοχρησίας και καταδικάστηκε σε ποινή ισόβιας κάθειρξης και σε συνολική ποινή φυλάκισης πέντε [5] ετών και έξι [6] μηνών, και του επιβλήθηκε διαρκής αποστέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων. Στο αιτιολογικό της προσβαλλόμενης αποφάσεως, το δίκασαν κατ' έφεση Δικαστήριο, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των μνημονευομένων, κατά το είδος τους, αποδεικτικών μέσων, δέχθηκε ανελέγκτως, κατά λέξη, τα εξής: "Οι κατηγορούμενοι, χρήστες ναρκωτικών ουσιών, ...την εξαιρετική βελτίωση της συμπεριφοράς τους.".

Με την υπό κρίση αίτηση, ο αιτών "ως λόγους" επανάληψης της διαδικασίας επικαλείται τις ακόλουθες προσαγόμενες νέες αποδείξεις, που κατά τους ισχυρισμούς του καθιστούν πρόδηλο ότι δεν έχει τελέσει τις αξιόποινες πράξεις της ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συναυτουργία σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και του εμπρησμού από πρόθεση κατά συναυτουργία από τον οποίο μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα για τις οποίες καταδικάστηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση, αλλά ο βοηθός του θύματος, Μ. Κ., ήτοι: 1) Βιντεοσκοπημένο υλικό, τμήμα του usb stick με την ονομασία "Κ. Ν.", μη περιλαμβανόμενο στη δικογραφία της ένδικης υπόθεσης, που εμφανίζει τον Μ. Κ., βοηθό του φονευθέντος ψυχιάτρου, Α. Φ., να αποχωρεί τελευταίος από το χώρο του ιατρείου-τόπο τέλεσης- των ως άνω εγκλημάτων, περί ώρα 21.06' της 19ης Δεκεμβρίου 2011, όντας κρυμμένος μέσα σ' αυτό όπου και παρέμεινε επί μία ώρα περίπου μετά τη φυγή των καταδικασθέντων [αιτούντος και συγκατηγορουμένου του Ι. Κ.], που (φέρεται) ότι ανατρέπει τις παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης ότι "οι ανωτέρω συγκατηγορούμενοι ήταν αυτοί που αποχώρησαν τελευταίοι από το ιατρείο, στις 20.15', της 19ης Δεκεμβρίου 2011". 2) Πληθώρα δημοσιευμάτων από τον ηλεκτρονικό τύπο, στα οποία γίνεται αναφορά για τη σύλληψη του Μ. Κ., στις 3/2/2012 με την κατηγορία της διακίνησης ναρκωτικών-ψυχοτρόπων ουσιών με χρήση πλαστών ιατρικών συνταγών που ανήκαν στον ως άνω θανατωθέντα ψυχίατρο, με σκοπό την εμπορία. 3) Η από 3/3/2022 ένορκη βεβαίωση του Β. Τ., αστυνομικού, σχετικά με την προαναφερθείσα σύλληψη του Μ. Κ., στις 3/3/2012, για την ανωτέρω διακίνηση ναρκωτικών -ψυχοτρόπων ουσιών, και για τις επανειλημμένες συλλήψεις του για την ίδια αιτία κατά το διάστημα των ετών 2012-2015 και από το έτος 2015 και εφεξής, και σχετικά με την εμπλοκή του Μιχ. Κ. στην θανάτωση του ψυχιάτρου, Αστ. Φ., ενόψει ομολογίας του στον ως άνω μάρτυρα-αστυνομικό ότι "στην περίπτωση της ανθρωποκτονίας του γιατρού Α. Φ. είχε παραμείνει στο χώρο του εγκλήματος και τα έκανε μαντάρα για να καλύψει τα ίχνη του". 4) Η από 23-12-2021 ένορκη βεβαίωση του Σ. Φ. , συγγραφέα, σχετικά με την εμφανή νοητική κατάσταση του αιτούντος, ως ατόμου ανήκοντος στο αυτιστικό φάσμα, με την μη βίαιη συμπεριφορά του σε συνδυασμό με αναφερόμενα περιστατικά κοινωνικής προθυμίας και τάσης προσφοράς του (αιτούντος) προς τους συνανθρώπους του, καθώς και σχετικά με την εμπλοκή του Μ. Κ. στην διάπραξη των ανωτέρω εγκλημάτων. 5) Η από 16-3-2022 έκθεση-γνωμοδότηση του ειδικού ιατροδικαστή Α. Σ., που αφορά σε εσφαλμένες ουσιαστικές παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης σε σχέση με τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε ως αποδειχθέντα, συνεπεία των οποίων αποδόθηκαν στον αιτούντα οι ως άνω αξιόποινες πράξεις, καθώς και η έλλειψη κινήτρου του αιτούντος για την οργάνωση και εκτέλεση αυτών. 6) Η από 16-3-2022 εγκληματολογική τεχνική έκθεση της Α.-Τ. Χ., κλινικής νευροψυχολόγου, εγκληματολόγου και δικαστικής ψυχολόγου, σχετικά με το σύνδρομο Asperger's από το οποίο πάσχει ο αιτών, ένεκα του οποίου δεν μπορεί να είναι ο δράστης της ανθρωποκτονίας του ψυχιάτρου, Α. Φ., καθόσον τα άτομα που πάσχουν από το ανωτέρω σύνδρομο αδυνατούν ν' αναπτύξουν τέτοιες συμπεριφορές. και 7) Η από 16-3-2022 συμπληρωματική-επεξηγηματική ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη της Α. Χ., περί της επιστημονικής διαπίστωσης ότι ο αιτών αποτέλεσε το τέλειο θύμα του συγκατηγορουμένου του Ι. Κ., καθώς κατά το χρόνο τέλεσης (19-12-2011) των ανωτέρω αξιοποίνων πράξεων, ο αιτών παρουσίαζε νοητικά και κλινικά χαρακτηριστικά που τον απέτρεψαν από το να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Από το ανωτέρω περιεχόμενο της υπό κρίση αιτήσεως δεν προκύπτουν αξιόλογα "νέα γεγονότα" ή "αποδείξεις", άγνωστα στους δικαστές που δίκασαν, κατά την έννοια του άρθρου 525§1 περ.2 ΠΚ, που από μόνα τους ή σε συνδυασμό με τις αποδείξεις που λήφθηκαν υπόψη από το δικάσαν δικαστήριο, καθιστούν φανερό ότι ο αιτών είναι αθώος τέλεσης των εγκλημάτων α) της ανθρωποκτονίας από πρόθεση από κοινού τελεσθείσα σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, β) του εμπρησμού από πρόθεση από κοινού από τον οποίο μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα και γ) της παράνομης οπλοχρησίας, για τα οποία καταδικάστηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση. Σχετικά με την επικαλούμενη συμμετοχή στην τέλεσή τους και του κατονομαζόμενου, ως υπόπτου, Μ. Κ., σημειώνεται ότι το πρώτον, με την αίτησή του, ο αιτών του αποδίδει την διάπραξή τους, δοθέντος ότι ο ίδιος κατά την απολογία του, ενώπιον του δικάσαντος δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου, ουδέποτε ανέφερε περί οιασδήποτε εμπλοκής ετέρου προσώπου -πλην αυτού και του συγκατηγορουμένου του Ι. Κ.- στη διάπραξη των ανωτέρω εγκλημάτων. Περαιτέρω, στην υπό κρίση αίτηση περιέχονται ισχυρισμοί και επιχειρήματα του αιτούντος, αφορώντα στις ουσιαστικές παραδοχές του δικάσαντος Εφετείου, και γενικά αναφέρονται στην αξιολόγηση των αποδεικτικών μέσων κατά τη διάρκεια της δίκης κατά την οποία καταδικάσθηκε, έτσι ώστε καταφαίνεται η επιδίωξή του -διά της παρούσας διαδικασίας- να υπάρξει, ένας νέος ουσιαστικός επανέλεγχος της κατηγορίας, ο οποίος κατά τα προεκτεθέντα, είναι ανεπίτρεπτος.
Συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση για επανάληψη της διαδικασίας ως αβάσιμη, και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα σε βάρος του αιτούντος (άρθ. 578 παρ. 1 ΚΠοινΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την υπό κρίση από 3-8-2022 και με αρ.πρωτ. 6802/2022 αίτηση του Α. Δ. ή Τ. ή Τ. του Α., κατοίκου ..., και νυν κρατούμενου στο Κατάστημα Κράτησης Χανίων Κρήτης, για επανάληψη της διαδικασίας που περατώθηκε με την υπ' αριθ. υπ.αρ. 319-320/2017 απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης. ΚΑΙ Επιβάλλει σε βάρος του αιτούντος τα δικαστικά έξοδα, εκ διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, την 1η Δεκεμβρίου 2023.
ΕΚΔΟΘΗΚΕ, στην Αθήνα στις 9 Ιανουαρίου 2024.

Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ





Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

Μία ελαστική απόφαση-"ελατήριο" του Αρείου Πάγου

 

Σημείωση

Με την υπ'αριθμ. 51/2015 απόφαση του Ζ΄ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, με αντίθετη εισαγγελική πρόταση, σχεδόν για πρώτη φορά γίνεται δεκτή αίτηση επανάληψης της διαδικασίας, προς όφελος καταδικασμένου, για σοβαρά κακουργήματα, με το πρόσχημα των "νέων αποδείξεων", ενώ στην πραγματικότητα γίνεται νέα αξιολόγηση του ήδη υπάρχοντος αποδεικτικού υλικού, αφού τα έγγραφα που προσκόμισε ο κατηγορούμενος δεν συνιστούν "νέες αποδείξεις" σύμφωνα με το άρθρο 525 παρ. 1 Κ.Π.Δ.

Θα περιοριστούμε να επισημάνουμε ότι η υπέρβαση του νόμου, και ουχί η παραβίασή του, και μάλιστα με οδηγό την αρχή της επιείκειας, και την "μετενέργεια" (ας ονομαστεί έτσι) του τεκμηρίου της αθωότητας, ακόμη και μετά την αμετάκλητη καταδίκη του κατηγορουμένου, είναι ευχής έργον, και ίδιον γενναίων και μη φοβισμένων δικαστών.

Όμως, με την επιφύλαξη της ουσίας της εν λόγω υπόθεσης, δηλαδή ποια θα ήταν η κρίση μας σχετικά με την ενοχή ή την αθωότητα του εν λόγω κατηγορουμένου, και λαμβανομένου υπ'όψιν ότι η εν λόγω απόφαση, όλως αντιφατικά, ενώ δέχεται την ενοχή του κατηγορουμένου, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το αδίκημα που τέλεσε είναι αυτό της ηθικής αυτουργίας σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη (και όχι σε απόπειρα ανθρωποκτονίας), χωρίς να παραθέτει τις νέες αποδείξεις που αξιολόγησε, και βάσει ποιου σκεπτικού αυτές κάνουν φανερό, ότι αυτός καταδικάστηκε για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά τέλεσε, αφού η εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού ανήκει στην ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας (εν προκειμένω του Μ.Ο.Ε.), και -όπερ και το σημαντικότερο- με δεδομένο ότι η Νομολογία του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου είναι παντελώς διαφορετική σε άλλες περιπτώσεις, και άκρως ανελαστική, και τυπολατρική, γεννάται το ερώτημα γιατί σε αυτή την υπόθεση "μετεστράφη, χωρίς νομικό σκεπτικό, η αιτιολογία του".

51/2015 ΑΠ (ΠΟΙΝ) ( 647453)

(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Ποινική Δικονομία. Αίτηση επανάληψης της διαδικασίας. Καταδίκη για ηθική αυτουργία σε απόπειρα δύο ανθρωποκτονιών με πρόθεση, για ηθική αυτουργία σε απλή συνέργεια απόπειρας δύο ανθρωποκτονιών, για ηθική αυτουργία οπλοχρησίας κατά συρροή στις ως άνω απόπειρες ανθρωποκτονιών κλπ. Πραγματικά περιστατικά. Εκφοβισμός και εκβίαση του πρώτου παθόντος, προκειμένου να τον αποστρέψουν από κάθε δικαστική κίνηση, σφράγιση ακάλυπτων επιταγών σε τράπεζες και επιδίωξη ικανοποίησης των απαιτήσεών του. Νέες αποδείξεις: α) διάφορα έγγραφα που αφορούν στις σπουδές του κατηγορουμένου, β) διάφορα έγγραφα που καταδεικνύουν την εγκληματική προσωπικότητα του παθόντος και γ) δύο (2) ένορκες καταθέσεις νέων μαρτύρων. Από τα ως άνω προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε για εγκλήματα βαρύτερα εκείνων που διέπραξε και πιο συγκεκριμένα έπρεπε να καταδικαστεί για τα ελαφρότερα εγκλήματα της ηθικής αυτουργίας σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη κατά συρροή και της ηθικής αυτουργίας σε απλή συνέργεια βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης κατά συρροή. Δέχεται εν μέρει την αίτηση επανάληψης της διαδικασίας κατά τις διατάξεις που κήρυξε ένοχο τον αιτούντα για τις πράξεις της ηθικής αυτουργίας σε απόπειρα ανθρωποκτονιών με πρόθεση κ.λπ. Επεκτείνει το ακυρωτικό αποτέλεσμα και στους φυσικούς αυτουργούς των πράξεων. Βλ. αντίθετη εισαγγελική πρόταση. 

Αριθμός 51/2015 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ Z` ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Συγκροτήθηκε από τους δικαστές: Παναγιώτη Ρουμπή, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο - Εισηγητή, Ιωάννη Γιαννακόπουλο, Βασίλειο Καπελούζο και Πάνο Πετρόπουλο, Αρεοπαγίτες. Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Παντελή (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα. Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 10 Δεκεμβρίου 2014, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αιτούντος Σ. Π. του Α., κατοίκου ..... και ήδη κρατούμενου στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Μιχαλόπουλο για επανάληψη της διαδικασίας που περατώθηκε αμετάκλητα με την υπ` αριθμ. 372-390/2009 απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών. Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ` αυτή, και ο αιτών ζητεί τώρα την επανάληψη της διαδικασίας, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 4 Ιουλίου 2014 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 798/2014. Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Παντελής εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Μπόμπολη με αριθμό 108/25.9.2014, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα: "-Εισάγοντας, ενώπιον Σας, κατά τα άρθρα 527 § 3 εδ. β`, 528 § 1 εδ. α` και 529 ΚΠΔ, την από 4- 7- 2014 αίτηση Σ. Π. του Α., κρατουμένου στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού, την οποίαν υπέβαλε δια της Γραμματείας του παραπάνω Καταστήματος- περί επαναλήψεως προς το συμφέρον αυτού της ποινικής διαδικασίας, που περατώθηκε με την υπ` αριθ. 372, 373, 374, 375, 380-387, 388, 389, 390/2009, αμετάκλητη ήδη, καταδικαστική απόφαση του ΜΟΕ Αθηνών (καθόσον η ασκηθείσα κατ` αυτής αναίρεσή του, απορρίφθηκε με την 779/2010 απόφαση του Αρείου Πάγου)-, εκθέτουμε τ` ακόλουθα: Ι. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 525 § 1 ΚΠΔ, "Η ποινική διαδικασία που περατώθηκε με αμετάκλητη απόφαση επαναλαμβάνεται προς το συμφέρον του καταδικασμένου για πλημμέλημα ή κακούργημα μόνο στις εξής περιπτώσεις 1)....2) αν ύστερα από την οριστική καταδίκη κάποιου, αποκαλύφθηκαν νέα άγνωστα στους δικαστές που τον καταδίκασαν γεγονότα ή αποδείξεις τα οποία μόνα τους, ή σε συνδυασμό με εκείνα, που είχαν προσκομισθεί προηγουμένως, κάνουν φανερό ότι αυτός που καταδικάσθηκε είναι αθώος, ή καταδικάσθηκε άδικα για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο, που πραγματικά τέλεσε" (Α.Π. 1277/2008). -"Νέα γεγονότα ή αποδείξεις", που είναι ταυτόσημες έννοιες, είναι εκείνα που, είτε προϋπήρχαν της καταδίκης, αλλά ήσαν άγνωστα, είτε ανακαλύφθηκαν μετά την καταδίκη . Στην κατηγορία αυτή υπάγονται καταθέσεις νέων μαρτύρων ή συμπληρωματικές και διευκρινιστικές καταθέσεις όσων έχουν καταθέσει, νέα έγγραφα ή άλλα στοιχεία που διευκρινίζουν αμφίβολα σημεία της υποθέσεως τα οποία (νέα στοιχεία ) είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμό με όσα προϋπήρχαν είναι βέβαιο, και όχι πιθανό, ότι οδηγούν στην αθώωση του κατ/νου . Αν όμως τα νέα γεγονότα ή αποδείξεις υποβλήθηκαν ρητά ή έμμεσα, στην κρίση του δικαστηρίου που καταδίκασε τον αιτούντα και απορρίφθηκαν από αυτό, έστω και εσφαλμένα, τότε δεν θεωρούνται νέα και κατά συνέπεια δεν μπορεί να αποτελέσουν την βάση για επανάληψη της διαδικασίας (ΑΠ 1300/2009, ΑΠ 444/2009, ΑΠ 263/2009, ΑΠ 1094/2006, ΑΠ 1139/2003, Π. Τσιρίδης: "Η επανάληψη της διαδικασίας προς όφελος του καταδικασθέντος (Νοβ. 44. 778 και επ., Δαλακούρας: "Περί των νέων και άγνωστων γεγονότων ή αποδείξεων στην επανάληψη της διαδικασίας " Υπερ. 1995/673, Δαλακούρας: "Η επανάληψη διαδικασίας 2007, σελ. 214 και 215 ). -Είναι όμως, ανεπίτρεπτη -μέσω της διαδικασίας της επαναλήψεως της διαδικασίας- η επιδίωξη του καταδικασθέντος να υπάρξει απλά ένας νέος ουσιαστικός επανέλεγχος της κατηγορίας (ΑΠ 2482/2008, ΑΠ 788/08). ΙΙ. Επομένως, η υπό κρίση αίτηση με την οποία ο αιτών ζητεί την επανάληψη της ποινικής διαδικασίας, που περατώθηκε με την, αμετάκλητη ήδη, υπ` αριθ. 372, 373, 374, 375, 380-387, 388, 389, 390/2009, του ΜΟΕ Αθηνών, γιατί -κατά τα λεγόμενά του- μετά την καταδίκη του, αποκαλύφθηκαν " νέες αποδείξεις", που καθιστούν φανερό ότι αυτός, είναι αθώος των εγκλημάτων για τα οποία καταδικάστηκε, είναι νόμιμη -σύμφωνα με τις προμνησθείσες διατάξεις, των άρθρων 527 §3 και 528 § 1 του ΚΠΔ- αρμοδίως δε και παραδεκτώς, εισάγεται ενώπιον Σας, και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ` ουσία. ΙΙΙ. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφασή του, το ΜΟΕ Αθηνών με την ανωτέρω απόφασή του, κήρυξε ενόχους τους: 1) Ι. Σ. απόπειρας ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή σε βάρος των Α. Τ. και Δ. Ν., απόπειρας κακουργηματικής εκβιάσεως κατά συναυτουργία και κατ` εξακολούθηση, από κοινού, σε βάρος του Π. Μ., συμμορίας, παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας κατά συρροή, 2) Ε. Κ. απλής συνέργειας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή σε βάρος των ανωτέρω, απόπειρας κακουργηματικής εκβιάσεως κατά συναυτουργία και κατ` εξακολούθηση, από κοινού, σε βάρος του Π. Μ., συμμορίας και παράνομης οπλοφορίας και 3) Σ. Π. ηθικής αυτουργίας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή σε βάρος των ανωτέρω, ηθικής αυτουργίας σε απλή συνέργεια σε απόπειρα ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή σε βάρος των ανωτέρω, απόπειρας πλημμεληματικής εκβιάσεως σε βάρος του Α. Τ., κακουργηματικής πλαστογραφίας με χρήση κατ` εξακολούθηση, ηθικής αυτουργίας σε παράνομη οπλοφορία κατά συρροή και ηθικής αυτουργίας σε οπλοχρησία κατά συρροή και τους καταδίκασε σε συνολική ποινή καθείρξεως 21 ετών και 10 μηνών, 17 ετών και 29 ετών και 1 μηνός (με εκτιτέα 25 έτη), αντιστοίχως, και χρηματική 1.000, 1.000 και 1.500 ευρώ, αντιστοίχως(αρθ. 1, 13γ`-στ`, 14, 16, 17, 18, 26§1α`, 27§1α`-, 42, 45, 46§1α`, 47§1α, 94§1, 96§1, 98, 187§3, 216§§1-3β, 299§1, 385§1β`- γ`του ΠΚ και άρθρ.1§1 α`- δ`, 10§§1-2, 13α, 14 ν.2168/1993, ως ισχύουν). -Στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεως, το δικάσαν Μικτό Ορκωτό Εφετείο, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των μνημονευομένων, κατά το είδος τους, αποδεικτικών μέσων, δέχθηκε, μετά την παράθεση νομικής σκέψεως, ανελέγκτως, τα εξής: ".....Στις 31-1-2003 και ώρα 00.45` περίπου ο μάρτυρας κατηγορίας Π. Μ., ο οποίος διατηρούσε στην οδό ... αριθ. . , στην Αθήνα (περιοχή ...), κατάστημα (μπαρ) με το διακριτικό τίτλο "...", δέχθηκε στο πιο πάνω κατάστημά του την επίσκεψη του πρώτου κατηγορουμένου Ι. Σ., τον οποίο γνώριζε από διετίας ως εργαζόμενο στην είσοδο του μπαρ "..." και μάλιστα όχι μόνο κατ` όψιν αλλά και ονομαστικά. Κατά την επίσκεψή του αυτή ο πρώτος κατηγορούμενος συνοδευόταν από το δεύτερο Ε. Κ., τον οποίο ο Π. Μ., δεν γνώριζε μέχρι τότε και οποίος του συστήθηκε ως "Μ.", αλλά και από άλλα σωματώδη άτομα (περίπου δέκα), η ταυτότητα των οποίων δεν κατέστη δυνατό να διακριβωθεί και με τα οποία είχαν ενωθεί για να διαπράξουν σε βάρος του Π. Μ. το αδίκημα της εκβιάσεως. Ειδικότερα και οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι δήλωσαν στον Π. Μ., ότι εφεξής θα αναλάβουν την προστασία της επιχειρήσεώς του για την αποτροπή προκλήσεως βλάβης αυτής από τρίτα πρόσωπα. Του δήλωσαν δε ότι "έχουν γνωστούς στο Εκβιαστών να μην κάνει το λάθος να μιλήσει στην αστυνομία", ενώ η όλη στάση και παρουσία τους και ιδίως το γεγονός ότι συνοδεύονταν από σωματώδη άτομα καθιστούσε σαφές ότι η μη συμμόρφωσή του θα επέφερε βλάβη στην επιχείρησή του και στον ίδιο. Ο Π. Μ. αρχικά προσπάθησε να αρνηθεί αλλά στη συνέχεια, φοβούμενος τις συνέπειες, δέχθηκε να τους δώσει τον αριθμό του κινητού του τηλεφώνου, όπως του ζήτησαν. Στο διάστημα που επακολούθησε και μέχρι τις 13-2-2003 ο δεύτερος κατηγορούμενος τηλεφωνούσε επανειλημμένα στον Π. Μ. και του ζητούσε να του καταβάλει για την προστασία της επιχειρήσεώς του το ποσό των 200 ευρώ εβδομαδιαίως. Επειδή δε εκείνος αρνούνταν, τηλεφώνησε στη σύζυγό του και της είπε "πες στον άντρα σου να μας δώσει αυτά που θέλουμε, διαφορετικά θα έχει πρόβλημα η οικογένειά του". Στις 13-2-2003 ο δεύτερος κατηγορούμενος τηλεφώνησε στον Π. Μ. και του ζήτησε να συναντηθούν στη ... . Ο τελευταίος δέχθηκε και, συνοδευόμενος από το γιο του ..., το βράδυ της ίδιας ημέρας συναντήθηκε με τους δύο πρώτους κατηγορουμένους σε ένα ζαχαροπλαστείο στη ..., όπου αυτοί επανέλαβαν τις προαναφερθείσες εκβιαστικές αξιώσεις τους. Όμως ο Π. Μ. δεν υπέκυψε στις αξιώσεις αυτές αλλά αντίθετα στις 18-2-2003 τους κατήγγειλε στην αστυνομία και ειδικότερα τον μεν πρώτο ονομαστικά διότι, όπως προαναφέρθηκε τον γνώριζε από διετίας, τον δε δεύτερο αναγνώρισε από φωτογραφίες προσεσημασμένων προσώπων, οι οποίες του επιδείχθηκαν από τους αστυνομικούς. Εν τούτοις οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι συνέχισαν τις πιέσεις προς αυτόν μέχρι τις 25-5-2003, μάλιστα δε ο δεύτερος του τηλεφώνησε απειλητικά, λέγοντάς του "θα σε γαμήσω όταν σε πετύχω, θα έρθω στο σπίτι σου και θα δεις τι θα πάθεις". Από δε την επανειλημμένη τέλεση του εγκλήματος της εκβιάσεως, προϋπόθεση που συντρέχει και επί εγκλήματος κατ` εξακολούθηση, όπως στην προκειμένη περίπτωση (...), αλλά και από την υποδομή που οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι είχαν διαμορφώσει με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως της πράξεως αυτής, όπως το γεγονός ότι είχαν μεριμνήσει να συνοδεύονται από μεγάλο αριθμό σωματωδών ατόμων, προκύπτει σκοπός τους για πορισμό εισοδήματος αλλά και σταθερή ροπή τους για τη διάπραξη του εγκλήματος της εκβιάσεως ως στοιχείο της προσωπικότητάς τους. Για τα πιο πάνω με σαφήνεια και κατηγορηματικότητα είχε καταθέσει κατά την προδικασία ο Π. Μ., ο οποίος, όπως προαναφέρθηκε, κατονόμασε τον πρώτο κατηγορούμενο, αναγνώρισε δε ανεπιφύλακτα το δεύτερο από φωτογραφίες οι οποίες του επιδείχθηκαν από τους αστυνομικούς. Όμως με τις καταθέσεις του ενώπιον του πρωτοβάθμιου και του παρόντος δικαστηρίου αναίρεσε πλήρως εκείνες της προδικασίας, όταν δε του υποδείχθηκε τούτο με την ανάγνωση σχετικών περικοπών των προηγούμενων καταθέσεών του, προέβαλε διάφορες ασαφείς και μη πειστικές δικαιολογίες. Η πλήρης μεταστροφή των καταθέσεων του πιο πάνω μάρτυρα, που είναι συνήθης σε θύματα τέτοιου είδους πράξεων, μπορεί να αποδοθεί στο φόβο που αισθάνεται, ενόψει και του γεγονότος ότι συνεχίζει την επαγγελματική του δραστηριότητα σε νυκτερινά κέντρα, σε συνδυασμό με το ότι κατηγορούμενοι έδρασαν από κοινού με άλλα άτομα, τα οποία παραμένουν άγνωστα και ακόμα ελεύθερα. Η κρίση του δικαστηρίου για τα πιο πάνω δεν αναιρείται από οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό στοιχείο, λαμβανομένου υπόψη και του ότι η μεν μάρτυρας υπερασπίσεως Χ. Σ., μητέρα του πρώτου κατηγορουμένου, δεν καταθέτει ο,τιδήποτε σχετικά με την πιο πάνω κατηγορία, οι ίδιοι δε οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι με τις απολογίες τους δεν έδωσαν εύλογες και πειστικές εξηγήσεις για τις πιο πάνω πράξεις τους, επωφελούμενοι της μεταστροφής της καταθέσεως του Π. Μ.. Περαιτέρω ... αποδείχτηκαν ... τα εξής πραγματικά περιστατικά: Το καλοκαίρι του έτους 2001 ο μάρτυρας κατηγορίας και πρωτοδίκως παραστάς ως πολιτικώς ενάγων Α. Τ., ο οποίος διατηρούσε επιχείρηση εμπορίας χρωμάτων, ξυλείας και επίπλων στην οδό ... αριθ. . και ... στην Αθήνα (περιοχή ...), ανέλαβε εργολαβικά την εκτέλεση ξυλουργικών εργασιών και εργασιών διακοσμήσεως στο γυμναστήριο που διατηρούσε στη ... αριθ. .. , στα ..., ο τρίτος κατηγορούμενος Σ. Π., υπό τη μορφή ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία ".........................". Τα συνεργεία του Α. Τ., συνέχισαν να εργάζονται στο πιο πάνω γυμναστήριο του τρίτου κατηγορουμένου και το επόμενο καλοκαίρι του έτους 2002 ενώ ήδη λειτουργούσε το γυμναστήριο, διότι ο τρίτος κατηγορούμενος του ανέθεσε και πρόσθετες εργασίες. Παράλληλα ο τρίτος κατηγορούμενος είχε αναθέσει στο Χ. Μ., εργολάβο οικοδομών, την εκτέλεση διάφορων οικοδομικών εργασιών στον ίδιο χώρο. Η συμφωνημένη αμοιβή για τις εργασίες που εκτέλεσε ο Χ. Μ. ανήλθε στο ποσό των 156.000 ευρώ και για εκείνες που εκτέλεσε ο Α. Τ. στο ποσό των 45.000 ευρώ περίπου. Εν τω μεταξύ ο τρίτος κατηγορούμενος, για να πραγματοποιήσει τα επιχειρηματικά του σχέδια, είχε προσφύγει σε δανεισμό από Τράπεζες, όμως δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Για το λόγο αυτό, επωφελούμενος της συνεργασίας του με τον Α. Τ., ζήτησε από τον τελευταίο να ανταλλάσσουν επιταγές ευκολίας προκειμένου, καταθέτοντας αυτές που του έδινε ο τελευταίος στις Τράπεζες με τις οποίες είχε συναλλαγή, να εξασφαλίζει τη συνέχιση του δανεισμού του. Η οφειλή του από την αιτία αυτή, ενόψει του ότι όσες επιταγές δόθηκαν από αυτόν στον Α. Τ. δεν καλύφθηκαν και κάθε φορά τις αντικαθιστούσε με νέες, ανήλθε στο ποσό των 70.000 ευρώ. Εξάλλου, για να καλύψει την οφειλή του προς το Χ. Μ., ο τρίτος κατηγορούμενος παρέδωσε και σ` αυτόν μεταχρονολογημένες επιταγές, τις οποίες στη συνέχεια δεν μπορούσε να καλύψει. Στην προσπάθειά του να μην εμφανιστούν αυτές στην πληρώτρια Τράπεζα, πρότεινε στο Χ. Μ. και αυτός το δέχθηκε, να καταθέσει σε τραπεζικό λογαριασμό που τηρούσε ο τελευταίος στην Τράπεζα "............" το ποσό των 5.000 ευρώ. Όμως, χωρίς να ενημερώσει σχετικά το Χ. Μ., κατέθεσε σε μετρητά μόνο 1.000 ευρώ, έναντι δε των υπολοίπων 4.000 ευρώ κατέθεσε στο λογαριασμό του Χ. Μ. με τον αριθμό ... μία ισόποση επιταγή της Τράπεζας ".............." με τον αριθμό ... που φερόταν ότι είχε εκδοθεί στην Αθήνα στις 14-2-2003 σε διαταγή του Χ. Μ. και έφερε μία δυσανάγνωστη υπογραφή στη θέση του εκδότη, ως προερχόμενη από αυτόν (τον τρίτο κατηγορούμενο). Τα στοιχεία αυτής της επιταγής τέθηκαν από τον τρίτο κατηγορούμενο, ο οποίος μάλιστα στη συνέχεια, αφού την οπισθογράφησε, θέτοντας απομίμηση της υπογραφής του φερόμενου, ως λήπτη Χ. Μ., στη θέση της πρώτης οπισθογραφήσεως, εμφάνισε αυτήν στην πιο πάνω Τράπεζα και παραπλανώντας τους υπαλλήλους ως προς τη γνησιότητά της, πέτυχε να κατατεθεί το προϊόν της στον πιο πάνω λογαριασμό του, επ` ονόματι του. Η επιταγή αυτή, όπως εκ των υστέρων πληροφορήθηκε τηλεφωνικά ο Χ. Μ. από το ΣΤ, δικαιούχο του λογαριασμού, όπου συρόταν η επιταγή, είχε κλαπεί λευκή, από την κατοχή του και ήταν πλαστή, ως προς όλα τα στοιχεία της, τα οποία, όπως προαναφέρθηκε, είχαν τεθεί από τον τρίτο κατηγορούμενο. Στη συνέχεια ο τρίτος κατηγορούμενος, προκειμένου να κατασιγάσει τις εύλογες ανησυχίες του Χ. Μ. (τόσο για την εξόφληση της προς αυτόν οφειλής όσο και για την τυχόν δικαστική εμπλοκή του, δεδομένου ότι φαινόταν να έχει καταθέσει στο λογαριασμό του κλεμμένη και πλαστογραφημένη επιταγή), αφού ισχυρίστηκε, ότι δεν γνώριζε τίποτα για την προέλευση της επιταγής, του έδωσε έναντι της οφειλής του άλλες δύο επιταγές της ............. Τράπεζας, ήτοι μία με τον αριθμό ..., στην οποία είχε συμπληρώσει αριθμητικά το ποσό των 7.000 ευρώ και είχε θέσει την υπογραφή του εκδότη και μία με τον αριθμό ... την οποία του παρέδωσε μόνο με την υπογραφή του εκδότη, αφήνοντας ασυμπλήρωτο το ποσό για να δείξει στο Χ. Μ. ότι τον εμπιστεύεται και ότι πρέπει και αυτός να τον εμπιστευθεί και να δεχθεί τις νέες επιταγές. Πράγματι ο Χ. Μ., μη έχοντας και άλλη επιλογή για την ικανοποίηση της απαιτήσεως του, πήρε τις επιταγές. Όμως, επειδή η εμπιστοσύνη του προς τον τρίτο κατηγορούμενο είχε πλέον κλονισθεί, φρόντισε να ελέγξει ποιος ήταν ο δικαιούχος των λογαριασμών στους οποίους σύρονταν. Έτσι διαπίστωσε ότι η μεν πρώτη επιταγή προερχόταν από στέλεχος επιταγών που είχε αφαιρεθεί με ληστεία στις 20-12-2002 από τον κατασκευαστή πολυκατοικιών ΣΤ μαζί με τις σφραγίδες των επιχειρήσεων με τις επωνυμίες "........" και ".. ..............", των οποίων ήταν νόμιμος εκπρόσωπος, η δε δεύτερη επιταγή προερχόταν από στέλεχος επιταγών που ανήκε στον επιχειρηματία Σ. Π., από τον οποίο είχε κλαπεί κατά το διάστημα από 30-11-2002 έως 1-12-2002. Τις επιταγές αυτές ο Χ. Μ., τις φωτοτύπησε και τις επέστρεψε στον τρίτο κατηγορούμενο στις 5-3-2003, αφού προηγουμένως ζήτησε από τον τελευταίο να δηλώσει ενυπόγραφα πάνω στη φωτοτυπία ότι παρέλαβε τα σώματα των εν λόγω επιταγών που τα είχε δώσει στις 25-2-2003 έναντι λογαριασμού για τις εργασίες που είχαν γίνει στην επιχείρηση του, γιατί ύστερα από έλεγχο που έκανε ο Χ. Μ., "ευρέθησαν μη νόμιμες". Περαιτέρω για την κάλυψη της οφειλής του προς τον Α. Τ. ο τρίτος κατηγορούμενος είχε μεταβιβάσει σ` αυτόν πολλές επιταγές του που δεν πληρώθηκαν ελλείψει διαθεσίμων κεφαλαίων. Μεταξύ αυτών έδωσε στον Α. Τ., τις προαναφερθείσες επιταγές με τους αριθμούς ... και ... τις οποίες του είχε επιστρέψει ο Χ. Μ., αλλά τώρα είχε προσθέσει και πάλι αυθαίρετα στη μεν πρώτη ως τόπο εκδόσεως την Αθήνα, ως ημερομηνία εκδόσεως την 15-3-2003, το ποσό των 7.000 ευρώ που υπήρχε αριθμητικώς τώρα και ολογράφως και ως λήπτη τον Α. Τ., στη δε δεύτερη που ήταν λευκή ως προς όλα τα στοιχεία της πλην της φερόμενης ως υπογραφής του εκδότη, πρόσθεσε ως τόπο εκδόσεως την Αθήνα, ως ημερομηνία εκδόσεως την 30-4-2003, ως ποσό αριθμητικώς και ολογράφως αυτό των 13.000 ευρώ και ως λήπτη τον Α. Τ.. Ακόμα του έδωσε και τις επιταγές με τους αριθμούς ... και ... επίσης της ............. Τράπεζας, που είχαν αφαιρεθεί και αυτές η πρώτη από τον Μ. Κ. και η δεύτερη από το Σ. Π.. Ειδικότερα στην επιταγή με τον αριθμό ... έθεσε ως τόπο εκδόσεως την ... ως ημερομηνία εκδόσεως την 10-3-2003, το ποσό των 13.500 ευρώ αριθμητικώς και ολογράφως, στην ένδειξη "πληρώστε με την επιταγή αυτή σε διαταγή" τη φράση "εμού του ιδίου" και τέλος στη θέση του εκδότη και του πρώτου οπισθογράφου δυσανάγνωστη υπογραφή, ως προερχόμενη από το δικαιούχο του λογαριασμού όπου συρόταν η εν λόγω επιταγή, δηλαδή το Μ. Κ., εν αγνοία και χωρίς τη συναίνεση αυτού, αφού όπως προαναφέρθηκε ήταν προϊόν ληστείας. Εξάλλου στην επιταγή με τον αριθμό ... έθεσε ως τόπο εκδόσεως την Αθήνα, ως ημερομηνία εκδόσεως την 30-3-2003, ως ποσό, αριθμητικώς και ολογράφως, αυτό των 14.637 ευρώ, στην ένδειξη "πληρώστε με την επιταγή αυτή σε διαταγή" τη φράση "εμού του ιδίου" και στη θέση του εκδότη αλλά και του πρώτου οπισθογράφου την υπογραφή του Μ. Κ. κάτω από τη σφραγίδα της εταιρείας "....................", ως νομίμου εκπροσώπου αυτής, εν αγνοία του βέβαια και χωρίς τη συναίνεσή του και στη συνέχεια έθεσε απομιμήσεις των υπογραφών των νομίμων εκπροσώπων των εταιρειών με τις επωνυμίες ".............." και ".............." ως διαδοχικών οπισθογράφων, χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν και χωρίς τη συναίνεσή τους. Εξάλλου τον Ιανουάριο του έτους 2003 ο τρίτος κατηγορούμενος παρέδωσε στον παλαιό του γνώριμο Β. Π. την επιταγή της Εμπορικής Τράπεζας με τον αριθμό ..., για να την προεξοφλήσει μέσω των συναλλαγών του με τη δική του Τράπεζα. Και η επιταγή αυτή ήταν από εκείνες που είχαν αφαιρεθεί με ληστεία από το Μ. Κ. σ` αυτήν δε ο τρίτος κατηγορούμενος συμπλήρωσε παράνομα ως τύπο εκδόσεως την Αθήνα, ως ημερομηνία εκδόσεως την 30-5-2003, ως ποσό αυτό των 6.875 ευρώ αριθμητικώς και στη θέση του εκδότη, κατ` απομίμηση, την υπογραφή του Μ. Κ. ως νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας "....", Εν τω μεταξύ ο κατηγορούμενος ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με το Β. Π., για την πώληση σ` αυτόν της επιχειρήσεως του γυμναστηρίου και για το λόγο αυτό το Φεβρουάριο του έτους 2003 ο τελευταίος του κατέβαλε το ποσό των 150.000 ευρώ. Στη συνέχεια όμως ο κατηγορούμενος δεν προχώρησε στη μεταβίβαση του γυμναστηρίου προς το Β. Π. και δεν του απέδωσε το προαναφερθέν ποσό των 150.000 ευρώ. Το Μάρτιο του έτους 2003 ο Β. Π. προσπάθησε να εισπράξει το ποσό της επιταγής με τον αριθμό ... για την εν μέρει απόσβεση της απαιτήσεως του προς απόδοση του ποσού των 150.000 ευρώ. Τότε όμως διαπίστωσε και αυτός ότι η επιταγή είχε εκφύγει από την κατοχή του Μ. Κ. με ληστεία και είχε πλαστογραφηθεί από τον τρίτο κατηγορούμενο. Στις πιο πάνω πράξεις του προέβη ο τρίτος κατηγορούμενος με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του παράνομο περιουσιακό όφελος συνολικού ύψους 59.048 ευρώ, όσο και το ποσό των επιταγών, βλάπτοντας αντίστοιχα τους κομιστές των επιταγών. Από την επανειλημμένη δε τέλεση της πιο πάνω αξιόποινης πράξεως της πλαστογραφίας, προϋπόθεση που συντρέχει και επί εγκλήματος κατ` εξακολούθηση, όπως προαναφέρθηκε, προκύπτει σκοπός του για πορισμό εισοδήματος αλλά και σταθερή ροπή του για τη διάπραξη του εγκλήματος της πλαστογραφίας ως στοιχείο της προσωπικότητάς του. Περαιτέρω ο Α. Τ. περί τις 17-3-2003 μετέβη στην πληρώτρια Τράπεζα με μία από τις προαναφερθείσες επιταγές που του είχε μεταβιβάσει ο τρίτος κατηγορούμενος προκειμένου να την εμφανίσει προς πληρωμή, εκεί όμως πληροφορήθηκε την παράνομη προέλευσή της. Αφού προέβη σε σχετικό έλεγχο και για τις άλλες επιταγές και διαπίστωσε ότι όλες ήταν προϊόντα κλοπής ή ληστείας και πλαστογραφημένες, επικοινώνησε με τη δικηγόρο του προκειμένου να επιδιώξει δικαστικά την είσπραξή τους. Την ίδια ημέρα (17-3-2003) τηλεφώνησε στον τρίτο κατηγορούμενο, στον οποίο διαμαρτυρήθηκε έντονα, ανακοινώνοντάς του την πρόθεσή του να προσφύγει στο δικαστήριο για την ικανοποίηση των αξιώσεών του. Τότε ο τρίτος κατηγορούμενος, επιχειρώντας να τον εξαναγκάσει να μην προχωρήσει στη σφράγιση των επιταγών, του απηύθυνε την απειλητική φράση "αν τολμήσεις να μου σφραγίσεις μια επιταγή, θα φύγεις από τη ζωή. Πάρε την οικογένειά σου και φύγε με το πρώτο αεροπλάνο μακριά από την Ελλάδα". Όμως η πράξη του αυτή (της απλής εκβιάσεως) δεν ολοκληρώθηκε από λόγους εξωτερικούς και ανεξάρτητους της θελήσεώς του και συγκεκριμένα διότι ο Α. Τ. δεν παραιτήθηκε από τη δικαστική επιδίωξη της απαιτήσεώς του. Στις 18:00` περίπου της επομένης (18-3-2003) ο Α. Τ., βρισκόταν στο πιο πάνω κατάστημα του στην οδό ... αριθ. . και ... και συγκεκριμένα καθόταν σε ένα γραφείο που υπήρχε πίσω από τον πάγκο του καταστήματος, μπροστά δε από το γραφείο, με γυρισμένη την πλάτη του προς τον πάγκο αλλά και προς την είσοδο του καταστήματος, καθόταν ο Δ. Ν., πωλητής χρωμάτων, με τον οποίο εκείνη την ώρα συνεργαζόταν. Την ίδια ώρα ερχόταν προς το κατάστημα ο μάρτυρας κατηγορίας K. J., αδελφός και συνεργάτης του Α. Τ., ο οποίος, όταν στάθμευσε το αυτοκίνητό του, διαπίστωσε ότι στο πεζοδρόμιο έξω από το κατάστημα στέκονταν δύο άγνωστα άτομα, καθώς και οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι, τους οποίους αναγνώρισε, διότι τους έβλεπε στο γυμναστήριο του τρίτου κατηγορουμένου, όπου είχε εργασθεί και ο ίδιος ως συνεργάτης του αδελφού του. Επειδή γνώριζε τη διένεξη του αδελφού του με τον τρίτο κατηγορούμενο και επειδή, όπως ήδη έχει εκτεθεί, αναγνώρισε τους δύο πρώτους κατηγορουμένους, μπήκε γρήγορα στο κατάστημα φωνάζοντας στον αδελφό του "ο Π. σου έστειλε μπράβους". Ο Α. Τ. στράφηκε προς την πόρτα, απ` όπου είδε να μπαίνουν οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι, κρατώντας ο καθένας από ένα πιστόλι, το οποίο έφεραν μαζί τους παράνομα, δηλαδή χωρίς άδεια της αρμόδιας αρχής, ενώ τα δύο άγνωστα άτομα έμειναν στην είσοδο του καταστήματος. Ο δεύτερος κατηγορούμενος στάθηκε στο μέσο του πάγκου του καταστήματος με το πιστόλι στο χέρι, χωρίς να κάνει χρήση του και χωρίς να μιλήσει καθόλου, ενθαρρύνοντας έτσι με την παρουσία του τον πρώτο κατηγορούμενο, ο οποίος, προβλέποντας ως ενδεχόμενο αποτέλεσμα της κατωτέρω πράξεως του την πρόκληση του θανάτου του Α. Τ. και του Δ. Ν., αποτέλεσμα το οποίο επιδοκίμαζε, κινήθηκε προς το άκρο του πάγκου κρατώντας το πιστόλι και μόλις έφθασε εκεί, αφού απηύθυνε στο μηνυτή τη φράση "έλα βγες έξω μαλάκα, θα ξαναπάς στην Τράπεζα;", ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση που επέτρεπε την πλήρη σκέψη, έστρεψε το πιστόλι του κατά του Α. Τ. και, σκοπεύοντας, πυροβόλησε κατ` αυτού τη στιγμή που ο τελευταίος πεταγόταν από την καρέκλα του φωνάζοντας "όπλα". Έτσι ο πρώτος κατηγορούμενος αστόχησε και η βολίδα κτύπησε κάποιους υαλοπίνακες που ήταν ακουμπισμένοι στον τοίχο πίσω από το γραφείο. Στη συνέχεια ο πρώτος κατηγορούμενος, σκοπεύοντας και πάλι από μικρή απόσταση, πυροβόλησε για δεύτερη φορά τον Α. Τ., τον οποίο αυτή τη φορά τραυμάτισε. Εν τω μεταξύ ο μεν K. J. είχε πέσει στο έδαφος για να καλυφθεί, ο δε Δ. Ν., ο οποίος δεν είχε δει από την αρχή τους δύο πρώτους κατηγορουμένους και δεν είχε αντιληφθεί μέχρι τότε τι συνέβαινε, πετάχτηκε όρθιος και στράφηκε προς αυτούς, σηκώνοντας ψηλά τα χέρια του. Τότε ο πρώτος κατηγορούμενος, βρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και σκοπεύοντας ακόμα μία φορά από κοντινή απόσταση κατά του Δ. Ν., τον πυροβόλησε και τον τραυμάτισε. Όμως το πιο πάνω αποτέλεσμα, το οποίο ο πρώτος κατηγορούμενος προέβλεψε ως ενδεχόμενο και το οποίο αυτός επιδοκίμαζε, δηλαδή η θανάτωση των πιο πάνω παθόντων, δεν επήλθε για λόγους εξωτερικούς και ανεξάρτητους της θελήσεώς του και συγκεκριμένα επειδή οι παθόντες τραυματίστηκαν αλλά δεν επλήγησαν σε καίρια σημεία του σώματος τους. Ειδικότερα ο μεν Α. Τ. τραυματίστηκε στο μηρό του δεξιού του ποδιού και του προκλήθηκε διαμπερές τραύμα, ήτοι κυκλικό τραύμα διαμέτρου 1, 4 εκατοστών στην έσω επιφάνεια του δεξιού μηρού (κάτω τριτημόριο) με την είσοδο της βολίδας του όπλου και τραύμα διαμέτρου 2 εκατοστών στην έξω επιφάνεια του δεξιού μηρού (κάτω τριτημόριο), όπου η πύλη εξόδου της βολίδας του όπλου, ο δε Δ. Ν. τραυματίστηκε στους γλουτούς και του προκλήθηκε τυφλό τραύμα με πύλη εισόδου της βολίδα του πυροβόλου όπλου τον αριστερό γλουτό και σημείο ενσφηνώσεως τον δεξιό γλουτό και ειδικότερα κυκλικό τραύμα διαμέτρου εκατοστού περίπου κατά το έξω τριτημόριο του αριστερού γλουτού, όπου η πύλη εισόδου της βολίδας του όπλου και τραύμα κατά το έξω τεταρτημόριο του δεξιού γλουτού απ` όπου αφαιρέθηκε χειρουργικά η βολίδα του όπλου. Το γεγονός ότι ο πρώτος κατηγορούμενος προέβλεψε ως ενδεχόμενο αποτέλεσμα των πυροβολισμών κατά των παθόντων το θάνατο τους, καθώς και το ότι επιδοκίμαζε το αποτέλεσμα αυτό προκύπτει ιδίως από το ότι: α) πυροβόλησε κατά του Ψ ενώ ο τελευταίος βρισκόταν εν κινήσει (σηκωνόταν από την καρέκλα του), τούτο δε σημαίνει ότι η βολίδα μπορούσε να τον πλήξει οπουδήποτε και να επιφέρει το θάνατό του, β) πυροβόλησε και δεύτερη φορά κατ` αυτού μετά την πρώτη άστοχη βολή και γ) πυροβόλησε στο κέντρο του σώματος του ΑΑ, τον οποίο, λόγω του ότι και αυτός κινούνταν (σηκωνόταν από την καρέκλα του και στρεφόταν προς το μέρος του), η βολίδα μπορούσε να είχε πλήξει στην κοιλιακή χώρα. Εξάλλου από το γεγονός ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος πήγε μαζί με τον πρώτο στο κατάστημα του Α. Τ. και από το ότι στεκόταν δίπλα του εποπτεύοντας το χώρο και κρατώντας εμφανώς το όπλο που έφερε μαζί του ενώ ο πρώτος σκόπευε και πυροβολούσε τους παθόντες, προκύπτει σαφώς ότι ο δεύτερος παρείχε τη βοήθεια αυτή υποστηρίζοντας τουλάχιστον ψυχικά τον πρώτο στην τέλεση της αξιόποινης πράξεως της απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά συρροή σε ήρεμη ψυχική κατάσταση με ενδεχόμενο δόλο. Τέλος την απόφαση στους δύο πρώτους κατηγορουμένους να τελέσουν τις αξιόποινες πράξεις της απόπειρας ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή (ο πρώτος), της απλής συνέργειας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συρροή (ο δεύτερος), της παράνομης οπλοφορίας (και οι δύο) και της οπλοχρησίας κατά συρροή (ο πρώτος), προκάλεσε με πειθώ και φορτικότητα και με την υπόσχεση αμοιβής, ο τρίτος κατηγορούμενος Σ. Π., ο οποίος: α) γνώριζε τους δύο πρώτους κατηγορουμένους πριν από την τέλεση των πιο πάνω αξιόποινων πράξεών τους, όπως προκύπτει από το γεγονός ότι ο ΚΚ τους είχε δει στο γυμναστήριό του, β) είχε έλθει σε ρήξη με τον Α. Τ. εξαιτίας της δηλωμένης προθέσεως του τελευταίου να εμφανίσει στις πληρώτριες Τράπεζες τις πλαστές επιταγές που του είχε μεταβιβάσει, γ) την προηγουμένη είχε απευθύνει τηλεφωνικά στον Α. Τ. την απειλητική φράση "αν τολμήσεις να μου σφραγίσεις μια επιταγή, θα φύγεις από τη ζωή. Πάρε την οικογένειά σου και φύγε με το πρώτο αεροπλάνο μακριά από την Ελλάδα", έτσι δε δικαιολογείται και η φράση του πρώτου κατηγορουμένου "θα ξαναπάς στην Τράπεζα;". Ειδικότερα ο τρίτος κατηγορούμενος προέτρεψε τους δύο πρώτους να μεταβούν φέροντας παράνομα όπλα στο κατάστημα του Α. Τ., δίνοντάς τους και τις αναγκαίες πληροφορίες, εφόσον αυτοί δεν είχαν προηγουμένως σχέση με αυτόν, επί πλέον δε προέτρεψε τον πρώτο να πυροβολήσει κατά του Α. Τ., αποδεχόμενος τη σοβαρή πιθανότητα να θανατωθεί αυτός αλλά και κάποιος άλλος από τους ευρισκόμενους τυχαία στο κατάστημα, όπως ήταν ο Δ. Ν., αποτέλεσμα το οποίο επιδοκίμαζε, ανεξάρτητα από το ότι τελικά ο πρώτος δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει την πράξη της ανθρωποκτονίας και ο δεύτερος εκείνη της απλής συνέργειας σε ανθρωποκτονία από λόγους που δεν ανάγονται στην πραγματική τους βούληση κατά τ` ανωτέρω. Για όλα τα πιο πάνω σαφείς και κατηγορηματικές είναι οι καταθέσεις των προαναφερθέντων μαρτύρων κατηγορίας Α. Τ. και K. J., οι οποίες ενισχύονται από: α) τις αναγνωσθείσες ιατροδικαστικές εκθέσεις, β) την αναγνωσθείσα έκθεση αυτοψίας και τις επισκοπηθείσες φωτογραφίες του χώρου του συμβάντος, γ) την κατάθεση του μάρτυρα κατηγορίας Μ. Κ., ο οποίος κατέθεσε ότι άγνωστοι αλλοδαποί με ένοπλη ληστεία του αφαίρεσαν μεταξύ άλλων ένα μπλοκ επιταγών της ............ Τράπεζας και τις σφραγίδες των εταιρειών των οποίων ήταν νόμιμος εκπρόσωπος, ότι μετά τη ληστεία την οποία κατήγγειλε νόμιμα ειδοποιήθηκε από την Τράπεζα ότι ο Α. Τ. εμφανίστηκε ως κομιστής μιας από τις επιταγές, σε επικοινωνία του δε με τον τελευταίο, αυτός του είπε ότι την επιταγή του είχε μεταβιβάσει κάποιος Π. από τα ..., δ) την κατάθεση του μάρτυρα κατηγορίας Η. Ξ., πεθερού του προηγουμένου μάρτυρα, ο οποίος κατέθεσε ότι στις 18-3-2003 κατά τις απογευματινές ώρες πήγε στο κατάστημα του Α. Τ., προκειμένου να ζητήσει εξηγήσεις από αυτόν για τον τρόπο που περιήλθε στην κατοχή του η επιταγή του γαμβρού του και πριν εισέλθει στο κατάστημα είδε τους δράστες της επιθέσεως σε βάρος του και άκουσε τους πυροβολισμούς. Και ναι μεν και ο μάρτυρας αυτός στην προανακριτική του κατάθεση είχε καταθέσει ότι οι δράστες της επιθέσεως, τους οποίους τότε είχε χαρακτηρίσει ως "μπράβους", ήταν τέσσερις και ότι οι δύο έμειναν εκτός του καταστήματος και οι δύο, τους οποίους περιέγραψε, μπήκαν μέσα, ήδη δε ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου κατέθεσε ότι οι δράστες ήταν δύο και ότι δεν τους είδε καλά. Όμως αυτή η μεταστροφή της καταθέσεως του μάρτυρα μπορεί να αποδοθεί στους λόγους που προαναφέρθηκαν για τον Π. Μ., ενόψει του ότι και ο ίδιος παραδέχεται ότι από μετά τα πιο πάνω συμβάντα ο ίδιος και η οικογένειά του τελούν υπό καθεστώς φόβου. Τα πιο πάνω δεν αναιρούνται από οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό στοιχείο, ενόψει και του ότι η μεν μάρτυρας υπερασπίσεως Χ. Σ. δεν έχει ιδία αντίληψη για το συμβάν και η κατάθεσή της στηρίζεται αποκλειστικά σε διηγήσεις του γιου της πρώτου κατηγορουμένου, οι δε πρώτος και δεύτερος κατηγορούμενοι με τις απολογίες τους δεν έδωσαν εύλογες και πειστικές εξηγήσεις για το συμβάν αυτό. Ειδικότερα ο πρώτος κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι είχε μεταβεί με ένα φίλο του (και όχι τον συγκατηγορούμενό του) στο κατάστημα του Α. Τ., διότι είχε πληροφορίες ότι αυτός πωλούσε ναρκωτικά στην ήδη αποβιώσασα αδελφή του Ε. Σ., ότι ο Α. Τ., φώναξε "βγάλτε τα όπλα" και ο Δ. Ν. κινήθηκε απειλητικά κατ` αυτού, με αποτέλεσμα να φοβηθεί και να πυροβολήσει, όμως ο ισχυρισμός του αυτός δεν επιβεβαιώνεται από οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό στοιχείο. Ούτε άλλωστε αντέχει στη βάσανο της λογικής να φοβάται ο αιφνιδιάζων και ένοπλος τους αιφνιδιαζόμενους και άοπλους. Εξάλλου ο δεύτερος κατηγορούμενος τηρεί αρνητική στάση, ισχυριζόμενος ότι δεν ήταν παρών στο συμβάν, επωφελούμενος του γεγονότος ότι ο μάρτυρας K. J., όταν αρχικά τον αναγνώρισε με την επίδειξη φωτογραφιών, είχε εκφράσει "μικρή επιφύλαξη". Όμως ο μάρτυρας αυτός, όταν στη συνέχεια είδε τον ανωτέρω κατηγορούμενο στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου και του παρόντος δικαστηρίου, τον αναγνώρισε ανεπιφύλακτα. Τέλος ο τρίτος κατηγορούμενος, εκπροσωπηθείς δια πληρεξουσίου συνηγόρου και μη εμφανισθείς αυτοπροσώπως στο παρόν δικαστήριο, όπως άλλωστε έπραξε και πρωτοδίκως, δεν εξέθεσε ο ίδιος τις απόψεις του ενώπιον του δικαστηρίου, για να εκτιμηθεί η ειλικρίνεια και η βασιμότητά τους. Ενόψει όλων των ανωτέρω πρέπει οι κατηγορούμενοι να κηρυχθούν ένοχοι των αποδιδόμενων σ` αυτούς αξιόποινων πράξεων, ... απορριπτομένου ... του αυτοτελούς ισχυρισμού του τρίτου κατηγορουμένου ότι η τελεσθείσα από τον πρώτο κατηγορούμενο αξιόποινη πράξη έπρεπε, κατ` επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας, να χαρακτηρισθεί ως σκοπούμενη σωματική βλάβη και του αυτοτελούς ισχυρισμού του πρώτου κατηγορουμένου ότι η πράξη αυτή έπρεπε, κατ` επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας, να χαρακτηρισθεί ως επικίνδυνη σωματική βλάβη ...". ΙV. -Ως "νέες δε αποδείξεις" για την ευδοκίμηση της κρινόμενης αιτήσεώς του, ο αιτών ισχυρίζεται και επικαλείται τα ακόλουθα: "1. ... υπ` αριθμ. 372-390/2009 απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών στερείται παντάπασιν της κατ` επιταγήν του Συντάγματος άρθρον. 93 παρ. 3 και του άρθρου 139 Κ.Π.Δ. ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας η έλλειψις της οποίας ιδρύει τον υπό του άρθρου 510 παρ. 1. Ήτοι εν προκειμένω, ουδαμώς αναφέρεται εις την προσβαλλομένη απόφαση, εκ ποίων στοιχείων το δικαστήριο επείσθει, ότι εγώ ετέλεσα τα εγκλήματα τα οποία μου αποδίδονται, αφού εξ ουδενός απολύτως στοιχείου ή εξ ουδεμίας απολύτως καταθέσεως, προέκυψεν η αποδιδόμενη εις εμέ ηθική αυτουργία εις απόπειραν ανθρωποκτονίας αφού ουδέ και η ελάχιστη κατάθεσις αναφέρει τοιούτον τι. Πιο συγκεκριμένα: 1. Ουδείς κατέθεσεν ότι είχα σχέσεις με τους φερόμενους δύο δράστας της απόπειρας ανθρωποκτονίας. 2. Εξ ουδενός ετέρου στοιχείου απεδείχθει τοιούτον τι, οποιαδήποτε σχέσις μου με τους ως άνω συγκατηγορούμενούς μου. 3. Οι καταθέσεις των δύο αδελφών Τ. αντιφατικαί εις πλείστα όσα σημεία αλλήλων αλλά και προς τας προανακριτικάς και ανακριτικάς των ιδίων, ουδέν στοιχείον δίδουν περί της συμμετοχής μου υπό την ιδιότητα του ηθικού αυτουργού. Συνεχείς αντιφάσεις ως προς τον αριθμόν των συναντήσεων των μετά των δραστών εις το αθλητικό μου κέντρο. Συνεχείς αντιφάσεις ως προς τον αριθμόν των συναντήσεών των και την ιδιότητα των δραστών εις το αθλητικόν μου κέντρο, πελάται εργαζόμενοι ή άλλο τι. Συνεχείς αντιφάσεις ως προς τον τρόπο διά του οποίου αντελήφθη ο αδελφός του παθόντος Α. Τ. ότι οι δύο συγκατηγρούμενοί μου Σ. και Κ. είναι μπράβοι και ανεφώνησεν έρχονται οι μπράβοι του Π.. Η εξήγησις την οποία έδωσεν προκλητική του κοινού νοός είναι ότι επειδή εφορούσαν κοστούμια και ήσαν καλοντυμένοι και γεροδεμένοι!! Ουδείς κατέθεσεν ότι συνεφώνησα μεθ` οιουδήποτε, να μεταβεί ο Ι. Σ. εις το κατάστημα του Α. Τ. και να διαπράξει το έγκλημα της απόπειρας ανθρωποκτονίας. Ουδείς κατέθεσεν ότι διέπραξα το έγκλημα της ηθικής αυτουργίας εις την πράξη της παρανόμου οπλοφορίας του Ι. Σ. που έλαβε χώρα εις Αθήνας την 18-3-2003. Ουδείς κατέθεσεν ότι διέπραξα το έγκλημα της ηθικής αυτουργίας του Ι. Σ. εις την πράξιν της οπλοχρησίας κατά συρροήν που έλαβε χώραν εις Αθήνας την 18-3-2003. Ουδείς απολύτως κατέθεσε ότι προεκάλεσα εις τους δύο ανωτέρω συγκατηγορουμένους μου, την απόφασιν τελέσεως των προπεριγραφέντων εγκλημάτων. Πέραν όμως των αποδιδομένων εις εμέ περιπτώσεων της ηθικής αυτουργίας εις τις πέντε περιγραφείσες περιπτώσεις και διά τα έτερα δύο εγκλήματα αναφέρω ότι: Ουδείς κατέθεσεν και εξ ουδενός στοιχείου προέκυψεν ότι διέπραξα το έγκλημα της απόπειρας εκβιάσεως εις βάρος του Α. Τ. την 17-3-2003. Ουδείς κατέθεσεν και εξ ουδενός στοιχείου προέκυψεν ότι διέπραξα το έγκλημα της πλαστογραφίας μετά χρήσεως από μηνός Δεκεμβρίου 2002 έως και μηνός Μαρτίου 2003. Ούτε πανηγυρική είναι η ανούσια οποιουδήποτε στοιχείου, συνηγορούντος εις την εκ μέρους εμού τέλεσιν των αποδιδομένων εις εμέ εγκλημάτων. Όθεν πάντα αναιτιολογήτως η προσβαλλομένη περιέλαβεν πάντα τα ανωτέρω επιβαρυντικά στοιχεία εις βάρος εμού και αναιρετέα τυγχάνει εξ αυτού του λόγου και μόνον. Εν προκειμένω εις πάσαν περίπτωσιν, πρόκειται περί του εγκλήματος της εκαλουμένης σωματικής βλάβης. Και ουχί της απόπειρας ανθρωποκτονίας. Διότι οι φερόμενοι δράσται εστερούντο ανθρωποκτόνου προθέσεως διά τους εξής λόγους: Μολονότι το περίστροφον ήτο πλήρες, ως προέκυψεν εκ της διαδικασίας εις το ακροατήριον, ο δράστης Ι. Σ. επυροβόλησεν μόνο από μία φορά εναντίον εκάστου των παθώντων Α. Τ. και Δ. Ν. πλήττοντάς τους εξ επαφής στα κάτω άκρα. Μολονότι ευρίσκετο ο δράστης Ι. Σ. εις απόστασιν μικράν ενός, έως ενός και ημίσεως μέτρου από τους δύο παθόντες και ηδύνατο ευχερώς να πυροβολήσει τούτους εις τη κεφαλήν ή έτερον καίριον σημείον απέφυγεν να κάμει τούτο και επυροβόλησεν χαμηλά προκαλώντας επιπόλαια τραύματα στους παθόντες στα κάτω άκρα. Διότι ο αδελφός του παθόντος J. K. έχει καταθέσει προανακριτικές ότι δεν είχαν σκοπόν να μας σκοτώσουν οι δράσται παρά μόνον να μας φοβίσουν. Ο ως άνω τυγχάνει κρίσιμος αυτόπτης μάρτυρας του συμβάντος του πυροβολισμού. 2. Νέα στοιχεία που προέκυψαν μετά την έκδοση της 372-390/09 ή δεν ελήφθησαν υπ` όψη. Α. Υποδομή προσωπικότητας - βιογραφικό σημείωμα Σ. Π.. Τυγχάνω διαπρεπής οικονομολόγος - χρηματιστής με τις ακόλουθες σπουδές και επαγγελματική εμπειρία: Σπουδές Πρότυπος Σχολή Αναβρύτων- Γενικό Λύκειο - 18/20 (σχετικό (1)). Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) -Τμήμα Οργάνωσης Διοίκησης 8.2 Άριστα (σχετικό (2)). 1992-1993 Μanchester Business School-Master in Business Administration (Hons) (σχετικό (3)). 1993 Insead-Executive Certificate in advanced corporate stratedy. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ 1993-1995 ... - ΑΣΟΕΕ -Διευθυντής προγράμματος. 1995/1997 Γενικό Επιτελείο Ναυτικού-ΓΕΕΘΑ -Διεύθυνση Εξοπλισμών-Ειδικός Σύμβουλος (σχετικό 4). 1997-1999 ........ ... Διευθυντής ανάλυσης. 1999-2002 .............- Αντιπρόεδρος-Διευθυντής Ανάπτυξης (σχετικό 5). 2002-2004 ... - ..Χρηματιστηριακή- Διευθυντής Αναπτ. 2004-2009 ..- Διευθύνων Σύμβουλος (σχετικό 6). 2007-2009 . .... ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ : `Απταιστα Αγγλικά Cambridge Proficiency . Απταιστα Γαλλικά - Sorbonne II. ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ: Ελληνική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς- Χρηματιστής Διευθυντής. Βρετανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (Financial Services Authority) Registeres Financial Director. Το Σύνολο των εταιρειών που διεύθυνα είχαν σαν αντικείμενο την παροχή πιστοποιημένων χρηματοοικονομικών χρηματιστηριακών υπηρεσιών στις επιφανέστερες ελληνικές και ευρωπαϊκές επιχειρήσεις όπως: `Ομιλος ........... σχετικό 7). `Ομιλος .... (σχετικό 8). .... (σχετικό 9). .... (σχετικό 10). .... (σχετικό 11). .... (σχετικό 12). `Ομιλος ........ (σχετικό 13). Ενώ διατηρώ στρατηγικές συμμαχίες με τα ακόλουθα τραπεζικά ιδρύματα και οργανισμούς. `Ομιλος ... (σχετικό 14). ..... ..(σχετικό 15). ..... ΤΡΑΠΕΖΑ (σχετικό 16). . (σχετικό 17). .. .. (σχετικό 18). . (σχετικό19). ... (σχετικό 20). Το 2004 ίδρυσα τον όμιλο ......αποτελούμενο από τις εξής εταιρείες : Α) ....... -Χρηματιστηριακή (σχετικό 21). Β) ....- Τραπεζικής Διαμεσολάβησης. Οι εταιρείες σε ενοποιημένη βάση είχαν έσοδα για την χρήση 2012 που ξεπερνούσαν τα 7, 5 εκατομμύρια euro (σχετικό 23). Από την εργασία μου και μόνο εισπράττω ανελλειπώς εισοδήματα που ξεπερνούν τα 150.000 euro ετησίως από το 1998 έως και σήμερα (σχετικό 24). Από τα έσοδα των εργασιών μου αγόρασα κατά την διάρκεια της τελευταίας δεκαπενταετίας τα εξής ακίνητα: Α) Ακίνητο διαμέρισμα 75 τμ. MONACO .... Β) Ακίνητο 120 τμ. ΚΑΝΝΕΣ ... (σχετικό 25). Γ. Ακίνητο 180 τμ. ITALIAS (σχετικό 26). Τον Ιανουάριο του 2001 αποφάσισα να επενδύσω στον χώρο εκμετάλλευσης Αθλητικών κέντρων εκτιμώντας ότι το κλίμα ήταν πρόσφορο. Αγόρασα έτσι τη πρώτη μου επιχείρηση στην … (...) η οποία ήταν ένα πολυτελές αθλητικό κέντρο 1500 τ.μ. το οποίο απασχολούσε 27 νέους επιστήμονες. Η επιχείρηση ήταν επικερδής και αποφάσισα να επενδύσω περαιτέρω στην ανακαίνισή της όπως και έγινε. Τον Φεβρουάριο του 2001 αποφάσισα να επεκτείνω την ως άνω δραστηριότητά του και στην αγορά του … μισθώνοντας ακίνητο εμβαδού 1000 τμ. Επί της οδού ... του … . Λόγω κεκτημένης ταχύτητας κατά τον έλεγχο των νομιμοποιητικών της συγκεκριμένης μίσθωσης έπεσα θύμα απάτης από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου κο Μ. ο οποίος μου απέκρυπτε επιμελώς σοβαρές πολεοδομικές παραβάσεις του κτιρίου. Για τον ως άνω σκοπό ίδρυσα την εταιρεία ....... της οποίας το αρχικό αντικείμενο ήταν η εκμετάλλευση του νέου αθλητικού κέντρου του … και μεταγενέστερα αυτή όπως εξελίχθει στην εταιρεία ...... του Ομίλου που σχεδίασα για την εκμετάλλευση του ως άνω αντικειμένου (σχετικό 27). Ενεκα των πολεοδομικών προβλημάτων του κτιρίου του … η συγκεκριμένη επένδυση δεν ολοκληρώθηκε ποτέ παρά το γεγονός ότι είχε προπληρωθεί το σύνολο του εξοπλισμού της. Προκειμένου να απορροφήσω την τεράστια ζημιά που θα υφιστάμουν ένεκα της επενδύσεως στο Βόλο και προκειμένου να απορροφηθεί και να αξιοποιηθεί ο ήδη παραγγελθής εξοπλισμός, μίσθωσα ένα πολυτελές ακίνητο επί της ... στο … Αττικής το οποίο έμενε να γίνει το καλύτερο αθλητικό κέντρο της Ελλάδας ( και ένα από τα καλύτερα στην Ευρώπη) έχοντας δαπανήσει για την αποπεράτωση και τον εξοπλισμό του ποσό που υπερέβαινε τα 1,5 εκατομμύρια euro, στο οποίο αθλούσαν 3.500 πελάτες και απασχολούσε 65 εργαζόμενους. Η επένδυση καλύφθηκε από ίδια κεφάλαιά μου αποκτηθέντα από την εργασία μου ως χρηματιστή και από δανεικά κεφάλαια από την ..... και ....... με την εγγύηση της πατρικής περιουσίας μου (σχετικό 28). Το σύνολο του κατασκευαστικού έργου επί του συγκεκριμένου κτιρίου ανήλθε στο ποσό των 780.000 Ευρώ το οποίο κατεβλήθηκε σε μετρητά και επιταγές, εκδόσεώς μου μεταχρονολογημένες στον εργολάβο του έργου κο Μ.. Το σύνολο της ως άνω εξοφλήθηκε ολοσχερώς. Μέρος των συνεργείων του κου Μ. ήταν και το συνεργείο του Τ. ο οποίος κατασκεύασε ξύλινα ερμάρια για τα αποδυτήρια του Γυμναστηρίου συνολικής αξίας 16.800 ευρώ ποσό για το οποίο εξοφλήθηκε ολοσχερώς. Μετά το πέρας των αρχικών εργασιών κατασκευής και την θέση σε λειτουργία αυτού του μεγαθηρίου των 2.500 τ.μ. τον Τ. δεν τον ξαείδα μέχρι το Φεβρουάριο του 2003 που ένεκα της εξαιρετικής πορείας της επιχειρήσεως μου αποφάσισα την επέκταση της αποφασίζοντας να κατασκευάσω πισίνα και Roof-Garden. Για την κατασκευή του δεύτερου εκάλεσα απευθείας τον Τ. προκειμένου να μου τοποθετήσει ξύλινο πάτωμα επί του δαπέδου της οροφής του κτιρίου εκτιμώμενου προϋπολογισμού 7.800 ευρώ. Για την συγκεκριμένη εργασία εξόφλησα προκαταβολικά τον Τ. με μετρητά και επιταγές μεταχρονολογημένες και πελατείας μου. Το ως άνω έργο ενώ ξεκίνησε ουδέποτε ολοκληρώθηκε από τον Τ. ο οποίος και δεν έλαβε οποιαδήποτε περαιτέρω ανάθεση από εμένα αφήνοντας μου χρέος το υπόλοιπο του έργου που πληρώθηκε και δεν εκτέλεσε. Ξαφνικά και ενώ ο Τ. και το συνεργείο του είχε εξαφανισθεί από το κτίριο μου την 15η Μαρτίου 2003 δέχτηκα τηλεφώνημα από την υποδιευθύντρια της .......... ................. εις την οποία διατηρούσα λογαριασμό, ότι έχει εμφανισθεί ένας Τ. στο ταμείο και ζητάει την είσπραξη επί τη εμφανίσει επιταγών εκδόσεώς μου ύψους 43.000 ευρώ ειδάλως απειλούσε με την σφράγισή τους παρά το γεγονός ότι ήταν μεταχρονολογημένες . Ευθύς αντιλήφθηκα ότι σκοπός του Τ. ήταν να με εκβιάσει με την κατάρρευση των επιχειρήσεών μου που θα είχε σαν συνέπεια η σφράγιση των επιταγών μου και ότι ενεργούσε ως εντολοδόχος και παρένθετο πρόσωπο οργανωμένου κυκλώματος τοκογλύφων και εκβιαστών (σχετικό 2α), καθ `ότι ο ίδιος δεν ήταν δικαιούχος των προς σφράγιση επιταγών (καθ` ότι το κατασκευαστικό του αντικείμενο δεν ξεπερνούσε τα 8.000 ευρώ). Τον εκάλεσα στο τηλέφωνο απεγνωσμένα προκειμένου να βρεθεί λύση και τον εκάλεσα να έρθει στο γραφείο μου. Εκείνος απάντησε αρνητικά και ότι "θα σε καταστρέψω". Στην συνέχεια ήρθα σε επαφή με τις τράπεζες μου και ειδικά με την .......... " κατάστημα ................. (...............) και τον διευθυντή του καταστήματος κύριο Κ. όπου μετά από εκτενή διαβούλευση μαζί του αποφασίστηκε η συνέχιση χρηματοδότησης της επιχειρήσεως μου ευ πλαθειν μέσω του συστήματος προεξόφλησης πιστωτικών καρτών των πελατών μου όπως και πράγματι έγινε συντηρώντας έτσι στο ακέραιο τις δανειακές μου συμβάσεις (...............) των οποίων γινόταν με προσημείωση επί της πατρικής περιουσίας μου (Σχετικό 3α). Τις επόμενες ημέρες έμαθα τυχαία από τον εργολάβο του έργου του αθλητικού μου κέντρου κ.κ. Μ. ότι ο Τ. είχε πυροβοληθεί στο πόδι από άλλους τοκογλύφους με τους οποίους είχε δοσοληψίες. Παρά την ως άνω κρίση που οργανωμένο κύκλωμα τοκογλυφίας επιχείρησε να φέρει στην επιχείρησή μου αυτή με την αγωγή της ..... .... στάθηκε όρθια συνεχίζοντας να έχει 3.500 μέλη (20 νέες εγγραφές ημερησίως) και να απασχολεί 65 υπαλλήλους. Νέα στοιχεία που προέκυψαν μετά την έκδοση της υπ` αριθμό 372- 390/2009 αποφάσεως του μεικτού ορκωτού εφετείου Αθηνών, που αφορούν στην εγκληματική δράση Τ.. Από την έρευνα που διενήργησα μαζί με τις ελληνικές και αμερικανικές υπηρεσίες μετά την έκδοση της υπ` αριθμό 372-390/2009 που αφορούν στο ποιόν του Τ. Α. προέκυψαν τα ακόλουθα συνταρακτικά στοιχεία: Α. Ο Τ. Α. (J. F.) γεννημένος στο Χαλέπι της Συρίας στις 13.11.1970 κάτοικος ... - ... 10, συμμετέχει σε ευρωπαϊκό δίκτυο οργανωμένης μουσουλμανικής τρομοκρατίας (.) και είναι πρώτος εξάδερφος του J. I., ο οποίος κρατείται σε ισπανικές φυλακές, ως ο ηθικός αυτουργός της βομβιστικής επίθεσης στον σιδηροδρομικό σταθμό ATTOCHA της Μαδρίτης (15.3.2004) με 165 νεκρούς όλοι αθώοι ισπανοί εργαζόμενοι πολίτες (σχετικό 31). Β. Έχει συλληφθεί επανειλλημένα να οπλοφορεί και να πυροβολεί σε δημόσιους χώρους σε ένοπλη συμμορία με τα αδέλφια του Α) J. K. του A. G. και της A. γεννήθηκε 13/2/1973 στο Χαλέπι της Συρίας (σχετικό 32 Β) J. T. Γ. Την 11.6.2012 αστυνομικοί της διεύθυνσης ασφαλείας Αττικής επιχείρησαν να τον συλλάβουν δυνάμει εντάλματος της ανακρίτριας Αθηνών. Εκείνος αδίστακτα πυροβόλησε και τραυμάτισε αμφοτέρους τους αστυνομικούς πράξη για την οποία καταδικάστηκε από το μεικτό ορκωτό δικαστήριο Αθηνών συνεδριάζον την 3η Δεκεμβρίου 2013 σε κάθειρξη 18 ετών για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά ελλήνων αστυνομικών (υπ` αριθμό 833, 894, 895, 928, 929, 930/2013 Μ.Ο.Ε. Αθηνών) (σχετικό 33). Δ .Συνελήφθη επανειλημμένα να πλαστογραφεί και να εκβιάζει επιφανείς έλληνες πολίτες πλαστογραφώντας επιταγές τους (σχετικό 34). Γ. Νέα στοιχεία που προέκυψαν μετά την έκδοση της 372-390 Μ.Ο.Ε. Αθηνών και αφορούν αμιγώς το συμβάν της 18.3.2003. Γ.1. Ο ίδιος ο Τ. δηλώνει στα ακόλουθα έγγραφα: Γ.1.ι. Ιδιωτικό συμφωνητικό ενώπιον του δικηγόρου Αθηνών Δημητρίου Μπαλέρμπα (..., ... ...) της 16 Δεκεμβρίου 2006 ότι: "Ουδεμία σχέση έχει ο Π. με το συμβάν της 18.3.2003" (σχετικό 35). Γ.1.ιι. Απόδειξη είσπραξης δήλωση Τ. 17.1.2007 δηλώνει: "πιστεύω ότι ο Π. δεν έχει ουδεμία σχέση με όσα κατηγορείται" (σχετικό 36). Γ.1.ιιι. Απόδειξη - Δήλωση 21/1/2007 δηλώνει "Κατόπιν νεότερης ερεύνης μου διεπίστωσα ότι ο κος Π. ουδεμία σχέση έχει με όσα κατηγορείτε και παραπέμπεται να δικάσει ενώπιον του τριμελούς ορκωτού δικαστηρίου την 9η Φεβρουαρίου 2007". (σχετικό 37). Γ2. Ο κρίσιμος μάρτυρας Ν. (δεύτερος βληθείς στα πόδια) κατά το συμβάν της 18.3.2003 δηλώνει: (Σελίς 38 πρακτικών 84-130/2007 Μ.Ο.Ε. Αθηνών) "Ακούω τον Τ. να λέει ώχ με πυροβόλησαν στα πόδια, πρέπει να ήταν όρθιος ο Τ., δεν αντιλήφθηκα τον πυροβολισμό. (Σελίς 38 πρακτικών 84- 130/2007 Μ.Ο.Ε. Αθηνών) "Δεν άκουσα πυροβολισμό καν, ακούω "ωχ το πόδι μου" κι εκεί σηκώθηκα και είδα τον Τ. που είχε πέσει στην καρέκλα κάτω και έπιανε το πόδι του". "Αν έκανε αυτή την κίνηση (Σ.) αν δηλαδή έσκυβε πάνω από τον πάγκο θα μπορούσε να τον δεί". " Ο Τ. (μετά τον πυροβολισμό) και ο αδελφός του βγαίνουν έξω από το μαγαζί και εμένα δεν με πήραν είδηση που ήμουν πεσμένος. (Σελίς (40) πρακτικών 84-130/2007 Μ.Ο.Ε. Αθηνών " Δεν έχω συναλλαγές με τον κο Π., δεν τον ξέρω, εγώ δεν άκουσα "έρχονται οι μπράβοι του Π." μίλαγαν αραβικά μεταξύ τους δεν άκουσα το όνομα Π.". Από τα παραπάνω προκύπτει περίτρανα ότι ο πυροβοληθείς μάρτυρας Ν. ο οποίος δεν είχε καμία οικονομική συναλλαγή μαζί μου και ως εκ τούτου καμία πρόθεση εκβιάσεως μου δηλώνει απερίφραστα: Α. `Ότι ο Τ. κατά και μετά τον πυροβολισμό που δέχθηκε επιπολαίως στα πόδια ήταν όρθιος και εξήλθε του καταστήματος του μετά τον πυροβολισμό που εδέχθηκε μαζί με τον αδερφό του ως να μην συνέβαινε τίποτα. Μάλιστα συμφώνως των πληροφοριών μου ο Τ. εθεάθη σε κέντρο νυχτερινής διασκέδασης την επόμενη του πυροβολισμού του εορτάζοντας προφανώς την ευκαιρία που του δόθηκε να με εκβιάζει. Β. `Ότι ο Ν. ουδέποτε άκουσε κατά το συμβάν τους δράστες ή τον ίδιο τον Τ. να αναφέρει το όνομα Π.. Γ. Εκ της φυσικής περιγραφής του χώρου του συμβάντος εκ της ώρας του συμβάντος 16.00 και εκ του πλήθους των πελατών εντός του καταστήματος του Τ. προκύπτει: Ότι δύο καλοντυμένοι άντρες εισήλθαν περί ώρα 16.15 (εργάσιμη ώρα) σε ένα μικρό μαγαζάκι με διαθέσιμο χώρο περίπου 2.5 τ.μ. εις τον οποίο βρισκόντουσαν εκτός από τα δύο αδέρφια Τ., ο πωλητής χρωμάτων Ν. και πελάτες κυριολεκτικά δηλαδή σε απόλυτο συνωστισμό. Πως ευσταθεί η κατηγορία περί ανθρωποκτόνου προθέσεως των δραστών εν μέσω τόσων μαρτύρων με τα χαρακτηριστικά τους ακάλυπτα; Πως ευσταθεί η κατηγορία περί ανθρωποκτόνου προθέσεως των δραστών ως άνω οι οποίοι ενώ είναι άριστοι σκοπευτές πυροβολούν τον παθόντα εξ επαφής (στα 1, 5 μέτρα) και τον βάλουν στην άκρη του ποδιού του επιπολαίως καθ`ότι αυτός συνεχίζει να περπατάει και να εξέρχεται του καταστήματος του συζητώντας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση με τον αδερφό τους. Να περπατάει και να εξέρχεται ήρεμος του καταστήματος του (διασκεδάζοντας μάλιστα την επομένη σε νυχτερινό κέντρο); Είναι προφανές ότι αν οι δράστες είχαν ανθρωποκτόνο πρόθεση δεν θα επισκέπτονταν το Τ. στις 16.00 (εργάσιμη ώρα) στο μικροσκοπικό κατάστημά του το οποίο κατά την ώρα του συμβάντος ήταν γεμάτο πελάτες (άρα δυνητικούς μάρτυρες) και δεν θα τον πυροβολούσαν όπως έκαναν εξ επαφής (1, 5 μέτρα). στην άκρη του ποδιού του αλλά σε ζωτικά σημεία του σώματος του (κεφάλι-θώρακας). Είναι καταλυτική εξάλλου η ένορκη κατάθεση του αδερφού Τ. (J. K.) στην αστυνομία κατά την προανάκριση αμέσως μετά το συμβάν ότι "πιστεύω ότι οι δράστες ήθελαν να τρομάξουν και όχι να σκοτώσουν τον αδερφό μου". Είναι τελικώς προφανής η προσπάθεια του Τ. να με εμπλέξει στην ως άνω υπόθεση αποσπώντας μου εκβιαστικά χρήματα που δεν δικαιούταν 16 Δεκεμβρίου 2006 (ως άνω) 21 Ιανουαρίου 2007 (ως άνω) και 17 Ιανουαρίου 2007 (ως άνω). Ο Τ. είναι πρόσωπο που εμπλέκεται σε οργανωμένη τρομοκρατική δράση στην Ευρώπη (S. J.). `Εχει σχηματίσει ένοπλη ομάδα με τους αδελφούς του η οποία επιτήθετο κατά ελλήνων πολιτών σε δημόσιο χώρο φτάνοντας μάλιστα στο αποκορύφωμα να επιχειρήσει να σκοτώσει έλληνες αστυνομικούς 11/6/2012 πράξη για την οποία καταδικάστηκε σε κάθειρξη 18 ετών για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά ελλήνων αστυνομικών (833-930/13) μεικτό ορκωτό εφετείο Αθηνών (σχετικό 38). `Εχει πυροβοληθεί τουλάχιστον άλλες δύο φορές προφανώς από ανθρώπους με τους οποίους σχετίζεται δια της τρομοκρατικής δράσης του (σελίς 36 της 84- 130/2007 Μ.Ο.Ε. Αθηνών (σχετικό 39). Οι δράστες του συμβάντος της 17.3.2003 όπως προκύπτει από την αναλυτική κατάσταση εργαζομένων στην εταιρεία ............... υποβληθείσα στο Ι.Κ.Α. ουδέποτε εργάζονταν για την εταιρεία μου ή εμέ προσωπικώς και ούτε επισκεπτόταν τον χώρο του αθλητικού μου κέντρου ως πελάτες όπως προκύπτει εκ της αναλύσεως του βιβλίου πελατών της επιχειρήσεως και του ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης του (σχετικό 40). Εκ των ως άνω δεν υφίσταται οποιοσδήποτε αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ εμού και των δραστών. Επιπλέον δε τούτου προκύπτει ότι ο Τ. είναι διεθνής τρομοκράτης με οργανωμένη ένοπλη δράση ο οποίος δεν διαστάζει να πυροβολήσει κατά ελλήνων αστυνομικών πόσω δε μάλλον κατά οποιουδήποτε έμπαινε στο μαγαζί του με απειλητικές διαθέσεις. Εκ των ως άνω (ώρα, τοποθεσία συμβάντος) είναι προφανές ότι οι δράστες της επιθέσεως της 17.3.2003 κατά του ...... πήγαν να του μιλήσουν και βρέθηκαν εν αμύνει με τον Τ. να οπλοφορεί και να τους απειλεί. Παρά την δυσμενή θέση εις την οποία βρέθηκαν είχαν την ψυχραιμία προκειμένου να τον αναχαιτίσουν να τον πυροβολήσουν στην άκρη του ποδιού του εξ` επαφής και ουχί σε ζωτικό σημείο του σώματός του (κεφάλι ή θώρακα) που αποδεικνύει και την έλλειψη ανθρωποκτόνου πρόθεσής τους. Είναι καταλυτική εξάλλου η κατάθεση του αδερφού Τ. (J. K.) ο οποίος ισχυρίζεται ενώπιον της αστυνομίας ότι "πιστεύω ότι οι δράστες δεν είχαν σκοπό να σκοτώσουν τον αδερφό μου αλλά να τον φοβίσουν". Προς επίρρωση του ως άνω ισχυρισμού ο μάρτυς Ν. ισχυρίζεται "δεν άκουσα κανένα πυροβολισμό- είδα τον Τ. να βγαίνει του καταστήματος του μετά τον πυροβολισμό και να συζητάει εν ηρεμία με τον αδερφό του - και ουδείς εκ των δραστών ή των παθόντων- ανέφερε κατά την διάρκεια του συμβάντος το όνομα Π.". Τέλος είναι δεδομένο ότι ο Τ. πέραν της οργανωμένης τρομοκρατικής δράσης εις την οποία συμμετέχει, συμμετέχει και σε οργανωμένο κύκλωμα τοκογλυφίας, εκβίασης και πλαστογραφίας για την οποία έχει συλληφθεί επανειλημμένα στο παρελθόν και καταδικασθεί. Τέλος εκ της συνολικής πορείας του προσωπικού και επαγγελματικού μου βίου ο οποίος παραμένει άμεμπτος (σχετικό 41) έχοντας αθωωθεί στο σύνολο των κατηγοριών εις βάρος μου που προέκυψαν από την ενορχηστρωμένη κατάρρευση της επιχειρήσεως μου ................ θα πρέπει να πιθανολογείται από εσάς ότι και στην υπόθεση Τ. κατηγορούμαι παντελώς αδίκως και μάλιστα δεν παρέστει ποτέ ο ίδιος ενώπιον τόσο του μεικτού ορκωτού δικαστηρίου Αθηνών της 26ης Φεβρουαρίου 2007 όσο και στην εκδίκαση της εφέσεώς μου ενώπιον του μικτού ορκωτού εφετείου Αθηνών συνεδριάζον την 17ην Ιουνίου 2009. Το άδικο και ανυπόστατο των ως άνω καταδικών μου σε αντιδιαστολή με τον άμεμπτο και επιφανή επαγγελματικό μου βίο είχαν συνέπεια να καταστρέψουν πλήρως την υγεία μου αφού ξαφνικά (10.5.2011) έπαθα βαρειά καρδιακή προσβολή χωρίς κανένα κληρονομικό ή επιβαρυντικό παράγοντα και να υποβληθώ σε εγχείριση ανοικτής καρδιάς-τριπλής αρτηριακής μεταμόσχευσης 10.5.2011 Π.Γ.Ν. .) υφιστάμενος διαρκούς επιδείνωσης έκτοτε (σχετικό 42). Το Α` τριμελές πλημμελειοδικείο Χαλκίδας αναγνωρίζοντας την βαρύτητα της καταστάσεως της υγείας μου διέκοψε δια της 178/2013 αποφάσεως του την ποινή μου για λόγους ανήκεστου βλάβης της υγείας μου προκειμένου να νοσηλευθώ για πέντε μήνες στο Π.Γ.Ν. και να αποφευχθεί το ενδεχόμενο αιφνιδίου θανάτου μου (σχετικό 43). Η ως άνω απόφαση όλως παρανόμως δεν εκτελείται παρά το γεγονός ότι αυτή έχει καταστεί αμετάκλητη, αναντίρρητη και εκτελεστή και παρά το γεγονός ότι το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει καταδικάσει δια της 63054/13 αποφάσεως του την ΕΛΛΑΣ για την καθυστέρηση εκτελέσεώς της (σχετικό 44). Αξιότιμε κύριε Εισαγγελέα Επειδή κατά το δικαστήριο μετά την καταδίκη μου από το Μ.Ο.Ε. Αθηνών της 17ης Ιουλίου 2009 προέκυψαν νέα άγνωστα στους δικαστές που καταδίκασαν - γεγονότα και αποδείξεις, τα οποία μόνα τους και σε συνδυασμό με εκείνα που είχαν προσκομισθεί προηγουμένως κάνουν φανερό, ότι αυτός που καταδικάστηκε (εγώ) είναι αθώος. Επειδή όπως προκύπτει εκ της στοιχειώδους αναλύσεως των καταθέσεων των αδερφών Τ. (J. F. KAI J. K.) αποδεικνύεται περίτρανα ότι αυτοί ψεύδονται προκειμένου και μόνο να με εκβιάσουν για να μου αποσπάσουν παράνομο περιουσιακό όφελος. Επειδή ο συνολικός επαγγελματικός και προσωπικός βίος μου έχει υπάρξει επιφανής και άμεμπτος ως άνω, γεγονός που δεν συνάδει με το είδος και την φύση του αποδιδομένου εις εμέ αδικήματος της απόπειρας ανθρωποκτονίας. Επειδή ο ψευδομηνυτής μου Τ. συμμετέχει ενεργά σε διεθνές κύκλωμα τρομοκρατίας με διακεκριμένη τρομοκρατική δράση (βομβιστική επίθεση στο σταθμό ATTOCHA της Μαδρίτης με 146 νεκρούς 15.3.2004) ως άνω. Επειδή ο ψευδομηνυτής μου Τ. καταδικάστηκε την 3η Δεκεμβρίου 2013/930/13 από το μεικτό ορκωτό δικαστήριο Αθηνών σε κάθειρξη 18 ετών για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά των ελλήνων εκείνων αστυνομικών που επιχείρησαν να τον συλλάβουν δυνάμει σχετικού εντάλματος της κας ανακρίτριας Αθηνών το οποίο εκδόθηκε κατόπιν των μηνύσεων μου εναντίον του για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, απόπειρας ανθρωποκτονίας, εκβίασης, πλαστογραφίας και τοκογλυφίας ως άνω. Επειδή ο ψευδομηνυτής Τ. έχει πυροβοληθεί άλλες δύο φορές προφανώς από εγκληματίες και τρομοκράτες που συνανατρέφεται. Επειδή ο ψευδομηνυτής Τ. έχει συλληφθεί και καταδικασθεί επανειλημμένα στο παρελθόν για ένοπλη επίθεση σε δημόσιους χώρους ως άνω. Επειδή ο ψευδομηνυτής Τ. έχει συλληφθεί επανειλημμένα να πλαστογραφεί και να εκβιάζει ευυπόληπτους έλληνες επιχειρηματίες. Επειδή ο ψευδομηνυτής Τ. δηλώνει σε ιδιωτικό συμφωνητικό της 16ης Δεκεμβρίου 2006 και σε πλήθος δηλώσεων αποδείξεων 21.1.2007, 2.1.2007 και 11.1.2007 ότι ο Π. ουδεμία σχέση έχει με τον πυροβολισμό που δέχθηκε στις 17.3.2003, στοιχεία που ουδέποτε παρουσιάστηκαν στο προσβαλλόμενο δικαστήριο. Επειδή ο κρίσιμος μάρτυρας (παθών) Ν. ο οποίος δεν είχε καμία σχέση η συναλλαγή μαζί μου δηλώνει ότι κατά την διάρκεια του συμβάντος της 17.3.2003 δεν άκουσε κανέναν εκ των δραστών ή εκ των παθόντων και αναφέρει το όνομα Π. . Είναι δε ιδιαίτερα αποκαλυπτικός στην περιγραφή των κινήσεων τόσο των αδερφών Τ. λέγοντας ότι δεν άκουσε κάν πυροβολισμό, είδε τον Τ. να σηκώνεται ανενόχλητος και να εξέρχεται του καταστήματος του με τον αδερφό του, όσο και των δραστών λέγοντας ότι περί ώρα 16.00 με πλήθος δεμάτων μέσα στο μικρό κατάστημα του Τ. δύο ευπαρουσίαστοι ζήτησαν να του μιλήσουν. Περιγράφει ότι ο Τ. αντέδρασε επιθετικά απέναντι τους κάνοντας κίνηση να πιάσει το όπλο του. Περιγράφει δε αποκαλυπτικά τις κινήσεις των δραστών οι οποίοι σε απόσταση εξ` επαφής (1,5 μέτρα) πυροβόλησαν τον Τ. στην άκρη της κνήμης του στεκόμενοι μάλιστα από επάνω του. Είναι προφανές εκ των ως άνω οι δράστες δεν είχαν ανθρωποκτόνο πρόθεση. Επειδή ο μάρτυρας J. K. (αδερφός του ψευδομηνυτή) δηλώνει απερίφραστα ενώπιον αστυνομικών οργάνων ότι πιστεύει ότι οι δράστες της ως άνω επιθέσεως ήθελαν να φοβίσουν και όχι να σκοτώσουν τον αδερφό του. Επειδή οι δράστες της ως άνω επιθέσεως ουδέποτε εργάζονταν ή βρίσκονταν εντός του χώρου του αθλητικού μου κέντρου καθότι τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι 3.500 πελάτες καταγραφόντουσαν αναλυτικά τόσο στις μισθολογικές καταστάσεις του ΙΚΑ, το βιβλίο πελατών και το ηλεκτρονικό σύστημα καταγραφής. Επειδή δεν είχαν κίνητρο για την ως άνω επίθεση κατά του Τ. καθότι ευρέθει εναλλακτικός τρόπος χρηματοδοτήσεως της εταιρείας μου ............ από την .......... κατάστημα Αμαρουσίου παρά την ενορχηστρωμένη προσπάθεια οργανωμένου κυκλώματος τοκογλύφων με παρένθετο πρόσωπο τον Τ. να μου αρπάξουν την επιχείρηση και την πατρώα περιουσία μου με την δόλια μαζική σφράγιση μεταχρονολογημένων επιταγών μου. Επειδή έχω αθωωθεί πανηγυρικά στο σύνολο των κακουργηματικών κατηγοριών που με βάραιναν ένεκα της δόλιας κατάρρευσης της κορυφαίας για τα ελληνικά δεδομένα επιχειρήσεώς μου ......... .. . Από το ως άνω οργανωμένο κύκλωμα τοκογλύφων με παρένθετο πρόσωπο τον Τ.. Επειδή ένεκα του αδίκου της ως άνω καταδίκης μου ως πρωτοφανούς και πλήρως ασυμβίβαστης με τον έντιμο και επιφανή βίο και επαγγελματική μου πορεία καθώς και των αρχών ήθους και συννομίας της οικογενείας μου, υπέστη ανήκουστο βλάβη στην υγεία μου αφού πάσχω πλέον όλως απροειδοποιήτως από βαρειά στεφανιαία νόσο κεντρικού αρτηριακού στελέχους καρδιάς έχοντας υποβληθεί ως κρατούμενος σε εγχείριση ανοικτής καρδιάς- τριπλής αρτηριακής παράκαμψης- μεταμόσχευσης (10.5.2011 Π.Γ.Ν. ) και υφιστάμενος διαρκούς επιδείνωσης έκτοτε. Επειδή το Α` Τριμελές Πλημμελειοδικείο Χαλκίδας δια της 178/2013 αποφάσεως του διέταξε την διακοπή της ποινής μου για λόγους βλάβης της υγείας μου για πέντε (5) μήνες προκειμένου να μεταφερθώ στο Π.Γ.Ν. .., απόφαση που παρ`όλο που έχει καταστεί αμετάκλητη, αναντίρρητη και εκτελεστή αυτή δεν εκτελείται όλως παρανόμως προφανώς επηρεαζόμενη από την βαρύτατη παρότι άδικη καταδίκη μου από το Μ.Ο.Ε. Αθηνών δυνάμει της 372-390/09 αποφάσεώς του. Επειδή το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δια της 63054/14 αποφάσεως του καταδίκασε την ΕΛΛΑΣ για την μη εκτέλεση της 178/2013 Α` Τριμελούς Χαλκίδας ως γεγονός που με εκθέτει σε θανάσιμο κίνδυνο και συνιστά κατάφορη παραβίαση του άρθρου (2) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. ..." V. -Όμως τα ανωτέρω βιογραφικά του στοιχεία, που επικαλείται ο αιτών -ως "νέα γεγονότα - αποδείξεις"-, πέραν του ότι λήφθηκαν υπόψη και συναξιολογήθηκαν από το δικαστήριο (ίδετε: σελίδα 62, υπό στοιχ. 43 των πρακτικών), από μόνα τους, ή συνεκτιμώμενα, με τα στοιχεία που είχαν προσκομισθεί στο δικαστήριο, που εξέδωσε την ως άνω -υπ` αριθ. 372, 373, 374, 375, 380- 387, 388, 389, 390/2009, απόφαση του ΜΟΕ Αθηνών -της οποίας ζητείται η ακύρωση με την κρινόμενη αίτηση, δεν είναι ικανά να θεμελιώσουν λόγο, που μπορεί να δικαιολογήσει την αιτούμενη επανάληψη διαδικασίας, αφού δεν καθιστούν φανερό, δηλαδή σε σημείο που να εγγίζει την βεβαιότητα και όχι απλώς πιθανό, ότι ο αιτών δεν τέλεσε τις προαναφερθείσες αξιόποινες πράξεις για τις οποίες καταδικάσθηκε. Εξάλλου, όλοι οι ισχυρισμοί του, τα επιχειρήματα και οι αιτιάσεις του, που περιέχονται στην υπό κρίση αίτηση, αναμφίβολα, εστιάζονται γύρω, από την αξιοπιστία των κατατεθέντων από τους μάρτυρες, και γενικά γύρω από την μη ορθή αξιολόγηση των αποδεικτικών μέσων κατά την διάρκεια της δίκης, κατά την οποία καταδικάσθηκε, έτσι ώστε να σηματοδοτείται η επιδίωξή του -δια της ως άνω διαδικασίας- να υπάρξει, ένας νέος ουσιαστικός επανέλεγχος της κατηγορίας, ο οποίος κατά τα προεκτεθέντα είναι ανεπίτρεπτος. VI. -Ως εκ τούτου, θα πρέπει να απορριφθεί, η υπό κρίση αίτησή του για επανάληψη της διαδικασίας, -ως κατ` ουσίαν αβάσιμη-, και να επιβληθούν τα εκ διακοσίων πενήντα (250) € δικαστικά έξοδα σε βάρος του (άρθ. 583 §1 ΚΠΔ, σε συνδ. με το αρθρ. 3 §3 του Ν. 773/1977 και την 123827/23-12- 2010 Απόφαση Υπουργών Οικονομικών Δικαιοσύνης ). ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Προτείνουμε: 1) Να γίνει τυπικά δεκτή και ν` απορριφθεί στην ουσία της, η από 4-7-14 αίτηση επανάληψης της διαδικασίας, του Σ. Π., περί επαναλήψεως, προς το συμφέρον αυτού, της ποινικής διαδικασίας, που περατώθηκε με την με την έκδοση της αριθ. 372, 373, 374, 375, 380-387, 388, 389, 390/2009, απόφαση του ΜΟΕ Αθηνών. 2) Να επιβληθούν τα εκ διακοσίων είκοσι (250) € δικαστικά έξοδα, σε βάρος του. Γεώργιος Μπόμπολης Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου" Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και τον πληρεξούσιο του αιτούντος. ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Κατά το άρθρο 525 παρ.1 περ. 2 του ΚΠΔ, η ποινική διαδικασία που περατώθηκε με αμετάκλητη απόφαση επαναλαμβάνεται προς το συμφέρον του καταδικασμένου για πλημμέλημα ή κακούργημα, εκτός των άλλων περιπτώσεων που αναφέρονται στο άρθρο αυτό περιοριστικά, και όταν, μετά την οριστική καταδίκη του, αποκαλύφθηκαν νέα, άγνωστα στους δικαστές που τον καταδίκασαν, γεγονότα ή αποδείξεις, τα οποία, μόνα τους ή σε συνδυασμό με εκείνα που είχαν προσκομισθεί προηγουμένως, κάνουν φανερό ότι αυτός είναι αθώος ή καταδικάσθηκε για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά τέλεσε. Υπάρχει δε βαρύτερο έγκλημα, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, όταν τροποποιείται ουσιωδώς ο χαρακτήρας της πράξεως και μεταβάλλεται το είδος αυτής, όχι δε όταν παρέχεται η δυνατότητα επιεικέστερης μεταχειρίσεως του υπαίτιου, λόγω συνδρομής ελαφρυντικών περιστάσεων ή άλλου λόγου μειώσεως της ποινής. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής "νέα γεγονότα ή αποδείξεις" είναι εκείνα που δεν υποβλήθηκαν στο δικαστήριο και έτσι ήταν άγνωστα στους δικαστές που εξέδωσαν την καταδικαστική απόφαση, ανεξαρτήτως αν υπήρχαν πριν από την καταδίκη ή προέκυψαν μεταγενέστερα. Τέτοιες αποδείξεις που μπορούν να στηρίξουν αίτηση επανάληψης της διαδικασίας, μπορεί να είναι οποιεσδήποτε, όπως καταθέσεις νέων μαρτύρων, αλλά και καταθέσεις ήδη εξετασθέντων, συμπληρωματικές ή τροποποιητικές ή διευκρινιστικές εκείνων που είχαν τεθεί υπόψη του δικαστηρίου, νέα έγγραφα, δικαστικές αποφάσεις ή άλλα στοιχεία που διευκρινίζουν αμφίβολα σημεία της υποθέσεως, με την προϋπόθεση, όμως, ότι οι αποδείξεις αυτές, εκτιμώμενες είτε μόνες τους, είτε σε συνδυασμό με εκείνες που είχαν προσκομισθεί στο δικαστήριο, καθιστούν φανερό και όχι απλώς πιθανό, ότι ο καταδικασμένος είναι αθώος ή καταδικάσθηκε για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά διέπραξε. Τα νέα, άγνωστα στους καταδικάσαντες δικαστές, γεγονότα ή αποδείξεις, πρέπει να αφορούν τα πραγματικά στοιχεία της υποθέσεως, τα οποία συγκροτούν το συλλογισμό του δικαστηρίου με τον οποίο δέχεται ότι συντρέχουν οι αντικειμενικοί ή υποκειμενικοί όροι τελέσεως ορισμένου εγκλήματος. Αντιθέτως, δεν περιλαμβάνονται στα άγνωστα στους δικάσαντες δικαστές γεγονότα, α) όσα είχαν τεθεί υπόψη ρητά ή εμμέσως στο δικαστήριο και απορρίφθηκαν από αυτό, ή δεν εκτιμήθηκαν προσηκόντως και β) όσα αναφέρονται στο μέρος εκείνο του συλλογισμού του δικαστηρίου, το οποίο αφορά στην ερμηνεία και την εφαρμογή της ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, η οποία καθιερώνει τους αντικειμενικούς και υποκειμενικούς όρους του εγκλήματος. Εξάλλου, σύμφωνα με τα άρθρα 528 παρ.1 εδ. α` και 527 παρ. 3 ΚΠΔ, αρμόδιο να αποφασίσει επί της αιτήσεως επαναλήψεως της διαδικασίας είναι το Συμβούλιο του Αρείου Πάγου, αν η αμετάκλητη καταδίκη απαγγέλθηκε από Εφετείο ήτοι και από ΜΟΕ. Στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία της κρινόμενης δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Με την προσβαλλόμενη για επανάληψη αμετάκλητη με αρ. 372-390/2009 απόφαση του ΜΟΕ Αθηνών, ο αιτών Σ. Π., απών, αλλά εκπροσωπηθείς νόμιμα από δικηγόρο, κηρύχθηκε, σε δεύτερο βαθμό, ένοχος κατά πλειοψηφία (5-2), 1) Ηθικής αυτουργίας σε δύο απόπειρες ανθρωποκτονίας, 2). Ηθικής αυτουργίας σε απλή συνέργεια Ι. Σ. στις ίδιες δύο απόπειρες ανθρωποκτονίας, 3). Ηθικής αυτουργίας σε απόπειρα πλημμεληματικής εκβίασης, 4). Κακουργηματικής πλαστογραφίας με χρήση κατ` εξακολούθηση επιταγών, 5). Ηθικής αυτουργίας σε οπλοφορία και 6). Ηθικής αυτουργίας σε οπλοχρησία σε δύο απόπειρες ανθρωποκτονίας, κατά συρροή, με χρόνο τελέσεως την 18-3-2003 και καταδικάστηκε, κατά συγχώνευση, σε συνολική ποινή καθείρξεως 29 ετών και ενός μηνός. Κατά τη γνώμη των δύο μειοψηφούντων μελών του άνω μικτού ορκωτού Εφετείου, ο αιτών έπρεπε να κηρυχθεί ένοχος, κατά επιτρεπτή μεταβολή των κατηγοριών, ηθικής αυτουργίας σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη κατά συρροή και ηθικής αυτουργίας σε απλή συνέργεια σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη κατά συρροή, αντί της απόπειρας ανθρωποκτονιών που καταδικάστηκε. Οπως από την παραπάνω με αρ. με αρ. 372-390/2009 απόφαση του ΜΟΕ Αθηνών και τα πρακτικά της προκύπτει, ο αιτών, από το σύνολο των αποδεικτικών μέσων (μάρτυρες, αναγνωσθέντα έγγραφα), κηρύχθηκε ένοχος, σε δεύτερο βαθμό, των παραπάνω αξιοποίνων πράξεων, με το εξής αιτιολογικό: "Στην προκειμένη περίπτωση από τις καταθέσεις των μαρτύρων της κατηγορίας και της υπερασπίσεως οι οποίοι εξετάστηκαν ενόρκως στο ακροατήριο και αναφέρονται ονομαστικά στα πρακτικά, τα έγγραφα τα οποία ανεγνώσθησαν και επίσης αναφέρονται στα πρακτικά, τα πρακτικά της εκκαλούμενης αποφάσεως τα οποία ανεγνώσθησαν, τις απολογίες των αυτοπροσώπως παρισταμένων πρώτου και δευτέρου κατηγορουμένων και όλη γενικά τη διαδικασία αποδείχτηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά: Στις 31-1-2003 και ώρα 00:45` περίπου ο μάρτυρας κατηγορίας Π. Μ., ο οποίος διατηρούσε στην οδό … αριθ. ., στην Αθήνα (περιοχή ...), κατάστημα (μπαρ) με το διακριτικό τίτλο "...", δέχθηκε στο πιο πάνω κατάστημα του την επίσκεψη του πρώτου κατηγορουμένου Ι. Σ., τον οποίο γνώριζε από διετίας ως εργαζόμενο στην είσοδο του μπαρ "..." και μάλιστα όχι μόνο κατ` όψιν αλλά και ονομαστικά. Κατά την επίσκεψη του αυτή ο πρώτος κατηγορούμενος συνοδευόταν από το δεύτερο Ε. Κ., τον οποίο ο Π. Μ. δεν γνώριζε μέχρι τότε και οποίος του συστήθηκε ως "Μ." αλλά και από άλλα σωματώδη άτομα (περίπου δέκα), η ταυτότητα των οποίων δεν κατέστη δυνατό να διακριβωθεί και με τα οποία είχαν ενωθεί για να διαπράξουν σε βάρος του Π. Μ. το αδίκημα της εκβιάσεως. Ειδικότερα και οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι δήλωσαν στον Π. Μ. ότι εφεξής θα αναλάβουν την προστασία της επιχειρήσεως του για την αποτροπή προκλήσεως βλάβης αυτής από τρίτα πρόσωπα. Του δήλωσαν δε ότι "έχουν γνωστούς στο Εκβιαστών να μην κάνει το λάθος να μιλήσει στην αστυνομία", ενώ η όλη στάση και παρουσία τους και ιδίως το γεγονός ότι συνοδεύονταν από σωματώδη άτομα καθιστούσε σαφές ότι η μη συμμόρφωση του θα επέφερε βλάβη στην επιχείρηση του και στον ίδιο. Ο Π. Μ. αρχικά προσπάθησε να αρνηθεί αλλά στη συνέχεια, φοβούμενος τις συνέπειες, δέχθηκε να τους δώσει τον αριθμό του κινητού του τηλεφώνου, όπως του ζήτησαν. Στο διάστημα που επακολούθησε και μέχρι τις 13-2-2003 ο δεύτερος κατηγορούμενος τηλεφωνούσε επανειλημμένα στον Π. Μ. και του ζητούσε να του καταβάλει για την προστασία της επιχειρήσεως του το ποσό των 200 ευρώ εβδομαδιαίως. Επειδή δε εκείνος αρνούνταν, τηλεφώνησε στη σύζυγο του και της είπε "πες στον άντρα σου να μας δώσει αυτά που θέλουμε, διαφορετικά θα έχει πρόβλημα η οικογένεια του". Στις 13-2-2003 ο δεύτερος κατηγορούμενος τηλεφώνησε τον Π. Μ. και του ζήτησε να συναντηθούν στη Γλυφάδα. Ο τελευταίος δέχθηκε και, συνοδευόμενος από το γιο του Α., το βράδυ της ίδιας ημέρας συναντήθηκε με τους δύο πρώτους κατηγορουμένους σε ένα ζαχαροπλαστείο στη Γλυφάδα, όπου αυτοί επανέλαβαν τις προαναφερθείσες εκβιαστικές αξιώσεις τους. Όμως ο Π. Μ. δεν υπέκυψε στις αξιώσεις αυτές αλλά αντίθετα στις 18-2-2003 τους κατήγγειλε στην αστυνομία και ειδικότερα τον μεν πρώτο ονομαστικά διότι, όπως προαναφέρθηκε τον γνώριζε από διετίας, τον δε δεύτερο αναγνώρισε από φωτογραφίες προσεσημασμένων προσώπων, οι οποίες του επιδείχθηκαν από τους αστυνομικούς. Εν τούτοις οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι συνέχισαν τις πιέσεις προς αυτόν μέχρι τις 25-5-2003, μάλιστα δε ο δεύτερος του τηλεφώνησε απειλητικά, λέγοντας του "θα σε γαμήσω όταν σε πετύχω, θα έρθω στο σπίτι σου και θα δεις τι θα πάθεις". Από δε την επανειλημμένη τέλεση του εγκλήματος της εκβιάσεως, προϋπόθεση που συντρέχει και επί εγκλήματος κατ` εξακολούθηση, όπως στην προκειμένη περίπτωση (Α.Π. 1074/2006 σε συμβούλιο Π.Χρ .ΝΖ.405, Α.Π.1174/ 2005 σε συμβούλιο Π.Χρ. ΝΣΤ.155), αλλά και από την υποδομή που οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι είχαν διαμορφώσει με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως της πράξεως αυτής, όπως το γεγονός ότι είχαν μεριμνήσει να συνοδεύονται από μεγάλο αριθμό σωματωδών ατόμων, προκύπτει σκοπός τους για πορισμό εισοδήματος αλλά και σταθερή ροπή τους για τη διάπραξη του εγκλήματος της εκβιάσεως ως στοιχείο της προσωπικότητας τους. Για τα πιο πάνω με σαφήνεια και κατηγορηματικότητα είχε καταθέσει κατά την προδικασία ο Π. Μ., ο οποίος, όπως προαναφέρθηκε, κατονόμασε τον πρώτο κατηγορούμενο, αναγνώρισε δε ανεπιφύλακτα το δεύτερο από φωτογραφίες οι οποίες του επιδείχθηκαν από τους αστυνομικούς. Όμως με τις καταθέσεις του ενώπιον του πρωτοβάθμιου και του παρόντος δικαστηρίου αναίρεσε πλήρως εκείνες της προδικασίας, όταν δε του υποδείχθηκε τούτο με την ανάγνωση σχετικών περικοπών των προηγούμενων καταθέσεων του, προέβαλε διάφορες ασαφείς και μη πειστικές δικαιολογίες. Η πλήρης μεταστροφή των καταθέσεων του πιο πάνω μάρτυρα, που είναι συνήθης σε θύματα τέτοιου είδους πράξεων, μπορεί να αποδοθεί στο φόβο που αισθάνεται, ενόψει και του γεγονότος ότι συνεχίζει την επαγγελματική του δραστηριότητα σε νυκτερινά κέντρα, σε συνδυασμό με το ότι κατηγορούμενοι έδρασαν από κοινού με άλλα άτομα, τα οποία παραμένουν άγνωστα και ακόμα ελεύθερα. Η κρίση του δικαστηρίου για τα πιο πάνω δεν αναιρείται από οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό στοιχείο, λαμβανομένου υπόψη και του ότι η μεν μάρτυρας υπερασπίσεως Χ. Σ., μητέρα του πρώτου κατηγορουμένου, δεν καταθέτει οτιδήποτε σχετικά με την πιο πάνω κατηγορία, οι ίδιοι δε οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι με τις απολογίες τους δεν έδωσαν εύλογες και πειστικές εξηγήσεις για τις πιο πάνω πράξεις τους, επωφελούμενοι της μεταστροφής της καταθέσεως του Π. Μ.. Περαιτέρω από τα ίδια αποδεικτικά στοιχεία που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη σκέψη αυτής της αποφάσεως αποδείχτηκαν (κατά τη γνώμη που επικράτησε στο δικαστήριο όσον αφορά τις αποδιδόμενες στους κατηγορουμένους αξιόποινες πράξεις της απόπειρας ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συρροή, της απλής συνέργειας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συρροή, της ηθικής αυτουργίας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συρροή και της ηθικής αυτουργίας σε απλή συνεργεία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συρροή, παμψηφεί δε κατά τα λοιπά) τα εξής πραγματικά περιστατικά: Το καλοκαίρι του έτους 2001 ο μάρτυρας κατηγορίας και πρωτοδίκως παραστάς ως πολιτικώς ενάγων Α. Τ., ο οποίος διατηρούσε επιχείρηση εμπορίας χρωμάτων, ξυλείας και επίπλων στην οδό ... αριθ. . και ... στην Αθήνα (περιοχή ...), ανέλαβε εργολαβικά την εκτέλεση ξυλουργικών εργασιών και εργασιών διακοσμήσεως στο γυμναστήριο που διατηρούσε στη ... αριθ. 106, στα ... , ο τρίτος κατηγορούμενος Σ. Π., υπό τη μορφή ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "......". Τα συνεργεία του Α. Τ. συνέχισαν να εργάζονται στο πιο πάνω γυμναστήριο του τρίτου κατηγορουμένου και το επόμενο καλοκαίρι του έτους 2002 ενώ ήδη λειτουργούσε το γυμναστήριο, διότι ο τρίτος κατηγορούμενος του ανέθεσε και πρόσθετες εργασίες. Παράλληλα ο τρίτος κατηγορούμενος είχε αναθέσει στο Χ. Μ., εργολάβο οικοδομών, την εκτέλεση διάφορων οικοδομικών εργασιών στον ίδιο χώρο. Η συμφωνημένη αμοιβή για τις εργασίες που εκτέλεσε ο Α. Τ. ανήλθε στο ποσό των 156.000 ευρώ και για εκείνες που εκτέλεσε ο Χ. Μ. στο ποσό των 45.000 ευρώ περίπου. Εν τω μεταξύ ο τρίτος κατηγορούμενος, για να πραγματοποιήσει τα επιχειρηματικά του σχέδια, είχε προσφύγει σε δανεισμό από Τράπεζες, όμως δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Για το λόγο αυτό, επωφελούμενος της συνεργασίας του με τον Α. Τ., ζήτησε από τον τελευταίο να ανταλλάσσουν επιταγές ευκολίας προκειμένου, καταθέτοντας αυτές που του έδινε ο τελευταίος στις Τράπεζες με τις οποίες είχε συναλλαγή, να εξασφαλίζει τη συνέχιση του δανεισμού του. Η οφειλή του από την αιτία αυτή, ενόψει του ότι όσες επιταγές δόθηκαν από αυτόν στον Α. Τ. δεν καλύφθηκαν και κάθε φορά τις αντικαθιστούσε με νέες, ανήλθε στο ποσό των 70.000 ευρώ. Εξάλλου, για να καλύψει την οφειλή του προς το Χ. Μ., ο τρίτος κατηγορούμενος παρέδωσε και σ` αυτόν μεταχρονολογημένες επιταγές, τις οποίες στη συνέχεια δεν μπορούσε να καλύψει. Στην προσπάθεια του να μην εμφανιστούν αυτές στην πληρώτρια Τράπεζα, πρότεινε στο Χ. Μ. και αυτός το δέχθηκε, να καταθέσει σε τραπεζικό λογαριασμό που τηρούσε ο τελευταίος στην Τράπεζα "....." το ποσό των 5.000 ευρώ. Όμως, χωρίς να ενημερώσει σχετικά το Χ. Μ., κατέθεσε σε μετρητά μόνο 1.000 ευρώ, έναντι δε των υπολοίπων 4.000 ευρώ κατέθεσε στο λογαριασμό του Χ. Μ. με τον αριθμό ... μία ισόποση επιταγή της Τράπεζας "......" με τον αριθμό ... που φερόταν ότι είχε εκδοθεί στην Αθήνα στις 14-2-2003 σε διαταγή του Χ. Μ. και έφερε μία δυσανάγνωστη υπογραφή στη θέση του εκδότη, ως προερχόμενη από αυτόν (τον τρίτο κατηγορούμενο). Τα στοιχεία αυτής της επιταγής τέθηκαν από τον τρίτο κατηγορούμενο, ο οποίος μάλιστα στη συνέχεια, αφού την οπισθογράφησε, θέτοντας απομίμηση της υπογραφής του φερόμενου ως λήπτη Χ. Μ. στη θέση της πρώτης οπισθογραφήσεως, εμφάνισε αυτήν στην πιο πάνω Τράπεζα και παραπλανώντας τους υπαλλήλους ως προς τη γνησιότητα της, πέτυχε να κατατεθεί το προϊόν της στον πιο πάνω λογαριασμό του, επ` ονόματι του. Η επιταγή αυτή, όπως εκ των υστέρων πληροφορήθηκε τηλεφωνικά ο Χ. Μ. από το Χ. Δ., δικαιούχο του λογαριασμού όπου συρόταν η επιταγή, είχε κλαπεί λευκή από την κατοχή του και ήταν πλαστή ως προς όλα τα στοιχεία της, τα οποία, όπως προαναφέρθηκε, είχαν τεθεί από τον τρίτο κατηγορούμενο. Στη συνέχεια ο τρίτος κατηγορούμενος, προκειμένου να κατασιγάσει τις εύλογες ανησυχίες του Χ. Μ. (τόσο για την εξόφληση της προς αυτόν οφειλής όσο και για την τυχόν δικαστική εμπλοκή του, δεδομένου ότι φαινόταν να έχει καταθέσει στο λογαριασμό του κλεμμένη και πλαστογραφημένη επιταγή), αφού ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε τίποτα για την προέλευση της επιταγής, του έδωσε έναντι της οφειλής του άλλες δύο επιταγές της ........... Τράπεζας, ήτοι μία με τον αριθμό ..., στην οποία είχε συμπληρώσει αριθμητικά το ποσό των 7.000 ευρώ και είχε θέσει την υπογραφή του εκδότη και μία με τον αριθμό ..., την οποία του παρέδωσε μόνο με την υπογραφή του εκδότη, αφήνοντας ασυμπλήρωτο το ποσό για να δείξει στο Χ. Μ. ότι τον εμπιστεύεται και ότι πρέπει και αυτός να τον εμπιστευθεί και να δεχθεί τις νέες επιταγές. Πράγματι ο Χ. Μ., μη έχοντας και άλλη επιλογή για την ικανοποίηση της απαιτήσεως του, πήρε τις επιταγές. Όμως, επειδή η εμπιστοσύνη του προς τον τρίτο κατηγορούμενο είχε πλέον κλονισθεί, φρόντισε να ελέγξει ποιος ήταν ο δικαιούχος των λογαριασμών στους οποίους σύρονταν. Έτσι διαπίστωσε ότι η μεν πρώτη επιταγή προερχόταν από στέλεχος επιταγών που είχε αφαιρεθεί με ληστεία στις 20-12-2002 από τον κατασκευαστή πολυκατοικιών Μ. Κ. μαζί με τις σφραγίδες των επιχειρήσεων με τις επωνυμίες "....." και ".... ......", των οποίων ήταν νόμιμος εκπρόσωπος, η δε δεύτερη επιταγή προερχόταν από στέλεχος επιταγών που ανήκε στον επιχειρηματία Σ. Π., από τον οποίο είχε κλαπεί κατά το διάστημα από 30-11-2002 έως 1-12-2002. Τις επιταγές αυτές ο Χ. Μ. τις φωτοτύπησε και τις επέστρεψε στον τρίτο κατηγορούμενο στις 5-3-2003, αφού προηγουμένως ζήτησε από τον τελευταίο να δηλώσει ενυπόγραφα πάνω στη φωτοτυπία ότι παρέλαβε τα σώματα των εν λόγω επιταγών που τα είχε δώσει στις 25-2-2003 έναντι λογαριασμού για τις εργασίες που είχαν γίνει στην επιχείρηση του, γιατί ύστερα από έλεγχο που έκανε ο Χ. Μ. "ευρέθησαν μη νόμιμες". Περαιτέρω για την κάλυψη της οφειλής του προς τον Α. Τ. ο τρίτος κατηγορούμενος είχε μεταβιβάσει σ` αυτόν πολλές επιταγές του που δεν πληρώθηκαν ελλείψει διαθεσίμων κεφαλαίων. Μεταξύ αυτών έδωσε στον Α. Τ. τις προαναφερθείσες επιταγές με τους αριθμούς ... και ... τις οποίες του είχε επιστρέψει ο Χ. Μ., αλλά τώρα είχε προσθέσει και πάλι αυθαίρετα στη μεν πρώτη ως τόπο εκδόσεως την Αθήνα, ως ημερομηνία εκδόσεως την 15-3-2003, το ποσό των 7.000 ευρώ που υπήρχε αριθμητικώς τώρα και ολογράφως και ως λήπτη τον Α. Τ., στη δε δεύτερη που ήταν λευκή ως προς όλα τα στοιχεία της πλην της φερόμενης ως υπογραφής του εκδότη, πρόσθεσε ως τόπο εκδόσεως την Αθήνα, ως ημερομηνία εκδόσεως την 30-4-2003, ως ποσό αριθμητικώς και ολογράφως αυτό των 13.000.......... Τράπεζας, που είχαν αφαιρεθεί και αυτές η πρώτη από τον Μ. Κ. και η δεύτερη από το Σ. Π.. Ειδικότερα στην επιταγή με τον αριθμό ... έθεσε ως τόπο εκδόσεως την Αθήνα, ως ημερομηνία εκδόσεως την 10-3-2003, το ποσό των 13.500 ευρώ αριθμητικώς και ολογράφως, στην ένδειξη "πληρώστε με την επιταγή αυτή σε διαταγή" τη φράση "εμού του ιδίου" και τέλος στη θέση του εκδότη και του πρώτου οπισθογράφου δυσανάγνωστη υπογραφή, ως προερχόμενη από το δικαιούχο του λογαριασμού όπου συρόταν η εν λόγω επιταγή, δηλαδή το Μ. Κ., εν αγνοία και χωρίς τη συναίνεση αυτού, αφού όπως προαναφέρθηκε ήταν προϊόν ληστείας. Εξάλλου στην επιταγή με τον αριθμό ... έθεσε ως τόπο εκδόσεως την Αθήνα, ως ημερομηνία εκδόσεως την 30-3-2003, ως ποσό, αριθμητικώς και ολογράφως, αυτό των 14.637 ευρώ, στην ένδειξη "πληρώστε με την επιταγή αυτή σε διαταγή" τη φράση "εμού του ιδίου" και στη θέση του εκδότη αλλά και του πρώτου οπισθογράφου την υπογραφή του Μ. Κ. κάτω από τη σφραγίδα της εταιρείας "............." ως νομίμου εκπροσώπου αυτής, εν αγνοία του βέβαια και χωρίς τη συναίνεση του και στη συνέχεια έθεσε απομιμήσεις των υπογραφών των νομίμων εκπροσώπων των εταιρειών με τις επωνυμίες "................" και "............" ως διαδοχικών οπισθογράφων, χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν και χωρίς τη συναίνεση τους. Εξάλλου τον Ιανουάριο του έτους 2003 ο τρίτος κατηγορούμενος παρέδωσε στον παλαιό του γνώριμο Β. Π. την επιταγή της ........ Τράπεζας με τον αριθμό ..., για να την προεξοφλήσει μέσω των συναλλαγών του με τη δική του Τράπεζα. Και η επιταγή αυτή ήταν από εκείνες που είχαν αφαιρεθεί με ληστεία από το Μ. Κ., σ` αυτήν δε ο τρίτος κατηγορούμενος συμπλήρωσε παράνομα ως τόπο εκδόσεως την Αθήνα, ως ημερομηνία εκδόσεως την 30-5-2003, ως ποσό αυτό των 6.875 ευρώ αριθμητικώς και στη θέση του εκδότη, κατ` απομίμηση, την υπογραφή του Μ. Κ. ως νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας ".........". Εν τω μεταξύ ο κατηγορούμενος ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με το Β. Π. για την πώληση σ` αυτόν της επιχειρήσεως του γυμναστηρίου και για το λόγο αυτό το Φεβρουάριο του έτους 2003 ο τελευταίος του κατέβαλε το ποσό των 150.000 ευρώ. Στη συνέχεια όμως ο κατηγορούμενος δεν προχώρησε στη μεταβίβαση του γυμναστηρίου προς το Β. Π. και δεν του απέδωσε το προαναφερθέν ποσό των 150.000 ευρώ. Το Μάρτιο του έτους 2003 ο Β. Π. προσπάθησε να εισπράξει το ποσό της επιταγής με τον αριθμό ... για την εν μέρει απόσβεση της απαιτήσεως του προς απόδοση του ποσού των 150.000 ευρώ. Τότε όμως διαπίστωσε και αυτός ότι η επιταγή είχε εκφύγει από την κατοχή του Μ. Κ. με ληστεία και είχε πλαστογραφηθεί από τον τρίτο κατηγορούμενο. Στις πιο πάνω πράξεις του προέβη ο τρίτος κατηγορούμενος με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του παράνομο περιουσιακό όφελος συνολικού ύψους 59.048 ευρώ, όσο και το ποσό των επιταγών, βλάπτοντας αντίστοιχα τους κομιστές των επιταγών. Από την επανειλημμένη δε τέλεση της πιο πάνω αξιόποινης πράξεως της πλαστογραφίας, προϋπόθεση που συντρέχει και επί εγκλήματος κατ` εξακολούθηση, όπως προαναφέρθηκε, προκύπτει σκοπός του για πορισμό εισοδήματος αλλά και σταθερή ροπή του για τη διάπραξη του εγκλήματος της πλαστογραφίας ως στοιχείο της προσωπικότητας του. Περαιτέρω ο Α. Τ. περί τις 17-3-2003 μετέβη στην πληρώτρια Τράπεζα με μία από τις προαναφερθείσες επιταγές που του είχε μεταβιβάσει ο τρίτος κατηγορούμενος προκειμένου να την εμφανίσει προς πληρωμή, εκεί όμως πληροφορήθηκε την παράνομη προέλευση της. Αφού προέβη σε σχετικό έλεγχο και για τις άλλες επιταγές και διαπίστωσε ότι όλες ήταν προϊόντα κλοπής ή ληστείας και πλαστογραφημένες, επικοινώνησε με τη δικηγόρο του προκειμένου να επιδιώξει δικαστικά την είσπραξη τους. Την ίδια ημέρα (17-3-2003) τηλεφώνησε στον τρίτο κατηγορούμενο, στον οποίο διαμαρτυρήθηκε έντονα, ανακοινώνοντας του την πρόθεση του να προσφύγει στο δικαστήριο για την ικανοποίηση των αξιώσεων του. Τότε ο τρίτος κατηγορούμενος, επιχειρώντας να τον εξαναγκάσει να μην προχωρήσει στη σφράγιση των επιταγών, του απηύθυνε την απειλητική φράση "αν τολμήσεις να μου σφραγίσεις μια επιταγή, θα φύγεις από τη ζωή. Πάρε την οικογένεια σου και φύγε με το πρώτο αεροπλάνο μακριά από την Ελλάδα". Όμως η πράξη του αυτή (της απλής εκβιάσεως) δεν ολοκληρώθηκε από λόγους εξωτερικούς και ανεξάρτητους της θελήσεως του και συγκεκριμένα διότι ο Α. Τ. δεν παραιτήθηκε από τη δικαστική επιδίωξη της απαιτήσεως του. Στις 18:00` περίπου της επομένης (18-3-2003) ο Α. Τ. βρισκόταν στο πιο πάνω κατάστημα του στην οδό ... αριθ.. και ... και συγκεκριμένα καθόταν σε ένα γραφείο που υπήρχε πίσω από τον πάγκο του καταστήματος, μπροστά δε από το γραφείο, με γυρισμένη την πλάτη του προς τον πάγκο αλλά και προς την είσοδο του καταστήματος, καθόταν ο Δ. Ν., πωλητής χρωμάτων, με τον οποίο εκείνη την ώρα συνεργαζόταν. Την ίδια ώρα ερχόταν προς το κατάστημα ο μάρτυρας κατηγορίας K. J., αδελφός και συνεργάτης του Α. Τ., ο οποίος, όταν στάθμευσε το αυτοκίνητο του, διαπίστωσε ότι στο πεζοδρόμιο έξω από το κατάστημα στέκονταν δύο άγνωστα άτομα καθώς και οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι, τους οποίους αναγνώρισε διότι τους έβλεπε στο γυμναστήριο του τρίτου κατηγορουμένου, όπου είχε εργασθεί και ο ίδιος ως συνεργάτης του αδελφού του. Επειδή γνώριζε τη διένεξη του αδελφού του με τον τρίτο κατηγορούμενο και επειδή, όπως ήδη έχει εκτεθεί, αναγνώρισε τους δύο πρώτους κατηγορουμένους, μπήκε γρήγορα στο κατάστημα φωνάζοντας στον αδελφό του "ο Π. σου έστειλε μπράβους". Ο Α. Τ. στράφηκε προς την πόρτα, απ` όπου είδε να μπαίνουν οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι, κρατώντας ο καθένας από ένα πιστόλι, το οποίο έφεραν μαζί τους παράνομα, δηλαδή χωρίς άδεια της αρμόδιας αρχής, ενώ τα δύο άγνωστα άτομα έμειναν στην είσοδο του καταστήματος. Ο δεύτερος κατηγορούμενος στάθηκε στο μέσο του πάγκου του καταστήματος με το πιστόλι στο χέρι, χωρίς να κάνει χρήση του και χωρίς να μιλήσει καθόλου, ενθαρρύνοντας έτσι με την παρουσία του τον πρώτο κατηγορούμενο, ο οποίος, προβλέποντας ως ενδεχόμενο αποτέλεσμα της κατωτέρω πράξεως του την πρόκληση του θανάτου του Α. Τ. και του Δ. Ν., αποτέλεσμα το οποίο επιδοκίμαζε, κινήθηκε προς το άκρο του πάγκου κρατώντας το πιστόλι και μόλις έφθασε εκεί, αφού απηύθυνε στο μηνυτή τη φράση "έλα βγες έξω μαλάκα, θα ξαναπάς στην Τράπεζα;", ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση που επέτρεπε την πλήρη σκέψη, έστρεψε το πιστόλι του κατά του Α. Τ. και, σκοπεύοντας, πυροβόλησε κατ` αυτού τη στιγμή που ο τελευταίος πεταγόταν από την καρέκλα του φωνάζοντας "όπλα". Έτσι ο πρώτος κατηγορούμενος αστόχησε και η βολίδα κτύπησε κάποιους υαλοπίνακες που ήταν ακουμπισμένοι στον τοίχο πίσω από το γραφείο. Στη συνέχεια ο πρώτος κατηγορούμενος, σκοπεύοντας και πάλι από μικρή απόσταση, πυροβόλησε για δεύτερη φορά τον Α. Τ., τον οποίο αυτή τη φορά τραυμάτισε. Εν τω μεταξύ ο μεν K. J. είχε πέσει στο έδαφος για να καλυφθεί, ο δε Δ. Ν., ο οποίος δεν είχε δει από την αρχή τους δύο πρώτους κατηγορουμένους και δεν είχε αντιληφθεί μέχρι τότε τι συνέβαινε, πετάχτηκε όρθιος και στράφηκε προς αυτούς, σηκώνοντας ψηλά τα χέρια του. Τότε ο πρώτος κατηγορούμενος, ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και σκοπεύοντας ακόμα μία φορά από κοντινή απόσταση κατά του Δ. Ν., τον πυροβόλησε και τον τραυμάτισε. Όμως το πιο πάνω αποτέλεσμα, το οποίο ο πρώτος κατηγορούμενος προέβλεψε ως ενδεχόμενο και το οποίο αυτός επιδοκίμαζε, δηλαδή η θανάτωση των πιο πάνω παθόντων, δεν επήλθε για λόγους εξωτερικούς και ανεξάρτητους της θελήσεως του και συγκεκριμένα επειδή οι παθόντες τραυματίστηκαν αλλά δεν επλήγησαν σε καίρια σημεία του σώματος τους. Ειδικότερα ο μεν Α. Τ. τραυματίστηκε στο μηρό του δεξιού του ποδιού και του προκλήθηκε διαμπερές τραύμα, ήτοι κυκλικό τραύμα διαμέτρου 1,4 εκατοστών στην έσω επιφάνεια του δεξιού μηρού (κάτω τριτημόριο) με την είσοδο της βολίδας του όπλου και τραύμα διαμέτρου 2 εκατοστών στην έξω επιφάνεια του δεξιού μηρού (κάτω τριτημόριο), όπου η πύλη εξόδου της βολίδας του όπλου, ο δε Δ. Ν. τραυματίστηκε στους γλουτούς και του προκλήθηκε τυφλό τραύμα με πύλη εισόδου της βολίδα του πυροβόλου όπλου τον αριστερό γλουτό και σημείο ενσφηνώσεως τον δεξιό γλουτό και ειδικότερα κυκλικό τραύμα διαμέτρου εκατοστού περίπου κατά το έξω τριτημόριο του αριστερού γλουτού, όπου η πύλη εισόδου της βολίδας του όπλου και τραύμα κατά το έξω τεταρτημόριο του δεξιού γλουτού απ` όπου αφαιρέθηκε χειρουργικά η βολίδα του όπλου. Το γεγονός ότι ο πρώτος κατηγορούμενος προέβλεψε ως ενδεχόμενο αποτέλεσμα των πυροβολισμών κατά των παθόντων το θάνατο τους, καθώς και το ότι επιδοκίμαζε το αποτέλεσμα αυτό προκύπτει ιδίως από το ότι: α) πυροβόλησε κατά του Α. Τ. ενώ ο τελευταίος βρισκόταν εν κινήσει (σηκωνόταν από την καρέκλα του), τούτο δε σημαίνει ότι η βολίδα μπορούσε να τον πλήξει οπουδήποτε και να επιφέρει το θάνατο του, β) πυροβόλησε και δεύτερη φορά κατ` αυτού μετά την πρώτη άστοχη βολή και γ) πυροβόλησε στο κέντρο του σώματος του Δ. Ν., τον οποίο, λόγω του ότι και αυτός κινούνταν (σηκωνόταν από την καρέκλα του και στρεφόταν προς το μέρος του), η βολίδα μπορούσε να είχε πλήξει στην κοιλιακή χώρα. Εξάλλου από το γεγονός ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος πήγε μαζί με τον πρώτο στο κατάστημα του Α. Τ. και από το ότι στεκόταν δίπλα του εποπτεύοντας το χώρο και κρατώντας εμφανώς το όπλο που έφερε μαζί του ενώ ο πρώτος σκόπευε και πυροβολούσε τους παθόντες, προκύπτει σαφώς ότι ο δεύτερος παρείχε τη βοήθεια αυτή υποστηρίζοντας τουλάχιστον ψυχικά τον πρώτο στην τέλεση της αξιόποινης πράξεως της απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά συρροή σε ήρεμη ψυχική κατάσταση με ενδεχόμενο δόλο. Τέλος την απόφαση στους δύο πρώτους κατηγορουμένους να τελέσουν τις αξιόποινες πράξεις της απόπειρας ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή (ο πρώτος), της απλής συνέργειας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συρροή (ο δεύτερος), της παράνομης οπλοφορίας (και οι δύο) και της οπλοχρησίας κατά συρροή (ο πρώτος), προκάλεσε με πειθώ και φορτικοτητα και με την υπόσχεση αμοιβής, ο τρίτος κατηγορούμενος Σ. Π., ο οποίος: α) γνώριζε τους δύο πρώτους κατηγορουμένους πριν από την τέλεση των πιο πάνω αξιόποινων πράξεων τους, όπως προκύπτει από το γεγονός ότι ο K. J. τους είχε δει στο γυμναστήριό του, β) είχε έλθει σε ρήξη με τον Α. Τ. εξαιτίας της δηλωμένης προθέσεως του τελευταίου να εμφανίσει στις πληρώτριες Τράπεζες τις πλαστές επιταγές που του είχε μεταβιβάσει, γ) την προηγουμένη είχε απευθύνει τηλεφωνικά στον Α. Τ. την απειλητική φράση "αν τολμήσεις να μου σφραγίσεις μια επιταγή, θα φύγεις από τη ζωή. Πάρε την οικογένεια σου και φύγε με το πρώτο αεροπλάνο μακριά από την Ελλάδα", έτσι δε δικαιολογείται και η φράση του πρώτου κατηγορουμένου "θα ξαναπάς στην Τράπεζα;". Ειδικότερα ο τρίτος κατηγορούμενος προέτρεψε τους δύο πρώτους να μεταβούν φέροντας παράνομα όπλα στο κατάστημα του Α. Τ., δίνοντας τους και τις αναγκαίες πληροφορίες, εφόσον αυτοί δεν είχαν προηγουμένως σχέση με αυτόν, επί πλέον δε προέτρεψε τον πρώτο να πυροβολήσει κατά του Α. Τ., αποδεχόμενος τη σοβαρή πιθανότητα να θανατωθεί αυτός αλλά και κάποιος άλλος από τους ευρισκόμενους τυχαία στο κατάστημα, όπως ήταν ο Δ. Ν., αποτέλεσμα το οποίο επιδοκίμαζε, ανεξάρτητα από το ότι τελικά ο πρώτος δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει την πράξη της ανθρωποκτονίας και ο δεύτερος εκείνη της απλής συνέργειας σε ανθρωποκτονία από λόγους που δεν ανάγονται στην πραγματική τους βούληση κατά τ` ανωτέρω. Για όλα τα πιο πάνω σαφείς και κατηγορηματικές είναι οι καταθέσεις των προαναφερθέντων μαρτύρων κατηγορίας Α. Τ. και K. J., οι οποίες ενισχύονται από: α) τις αναγνωσθείσες ιατροδικαστικές εκθέσεις, β) την αναγνωσθείσα έκθεση αυτοψίας και τις επισκοπηθείσες φωτογραφίες του χώρου του συμβάντος, γ) την κατάθεση του μάρτυρα κατηγορίας Μ. Κ., ο οποίος κατέθεσε ότι άγνωστοι αλλοδαποί με ένοπλη ληστεία του αφαίρεσαν μεταξύ άλλων ένα μπλοκ επιταγών της ......... Τράπεζας και τις σφραγίδες των εταιρειών των οποίων ήταν νόμιμος εκπρόσωπος, ότι μετά τη ληστεία την οποία κατήγγειλε νόμιμα ειδοποιήθηκε από την Τράπεζα ότι ο Α. Τ. εμφανίστηκε ως κομιστής μιας από τις επιταγές, σε επικοινωνία του δε με τον τελευταίο, αυτός του είπε ότι την επιταγή του είχε μεταβιβάσει κάποιος Π. από τα ..., δ) την κατάθεση του μάρτυρα κατηγορίας Η. Ξ., πεθερού του προηγουμένου μάρτυρα, ο οποίος κατέθεσε ότι στις 18-3-2003 κατά τις απογευματινές ώρες πήγε στο κατάστημα του Α. Τ. προκειμένου να ζητήσει εξηγήσεις από αυτόν για τον τρόπο που περιήλθε στην κατοχή του η επιταγή του γαμβρού του και πριν εισέλθει στο κατάστημα είδε τους δράστες της επιθέσεως σε βάρος του και άκουσε τους πυροβολισμούς. Και ναι μεν και ο μάρτυρας αυτός στην προανακριτική του κατάθεση είχε καταθέσει ότι οι δράστες της επιθέσεως, τους οποίους τότε είχε χαρακτηρίσει ως "μπράβους", ήταν τέσσερις και ότι οι δύο έμειναν εκτός του καταστήματος και οι δύο, τους οποίους περιέγραψε, μπήκαν μέσα, ήδη δε ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου κατέθεσε ότι οι δράστες ήταν δύο και ότι δεν τους είδε καλά. Όμως αυτή η μεταστροφή της καταθέσεως του μάρτυρα μπορεί να αποδοθεί στους λόγους που προαναφέρθηκαν για τον Π. Μ., ενόψει του ότι και ο ίδιος παραδέχεται ότι από μετά τα πιο πάνω συμβάντα ο ίδιος και η οικογένεια του τελούν υπό καθεστώς φόβου. Τα πιο πάνω δεν αναιρούνται από οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό στοιχείο, ενόψει και του ότι η μεν μάρτυρας υπερασπίσεως Χ. Σ. δεν έχει ιδία αντίληψη για το συμβάν και η κατάθεση της στηρίζεται αποκλειστικά σε διηγήσεις του γιου της πρώτου κατηγορουμένου, οι δε πρώτος και δεύτερος κατηγορούμενοι με τις απολογίες τους δεν έδωσαν εύλογες και πειστικές εξηγήσεις για το συμβάν αυτό. Ειδικότερα ο πρώτος κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι είχε μεταβεί με ένα φίλο του (και όχι τον συγκατηγορούμενό του) στο κατάστημα του Α. Τ. διότι είχε πληροφορίες ότι αυτός πωλούσε ναρκωτικά στην ήδη αποβιώσασα αδελφή του Ε. Σ., ότι ο Α. Τ. φώναξε "βγάλτε τα όπλα" και ο Δ. Ν. κινήθηκε απειλητικά κατ` αυτού, με αποτέλεσμα να φοβηθεί και να πυροβολήσει, όμως ο ισχυρισμός του αυτός δεν επιβεβαιώνεται από οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό στοιχείο. Ούτε άλλωστε αντέχει στη βάσανο της λογικής να φοβάται ο αιφνιδιάζων και ένοπλος τους αιφνιδίαζα μένους και άοπλους. Εξάλλου ο δεύτερος κατηγορούμενος τηρεί αρνητική στάση, ισχυριζόμενος ότι δεν ήταν παρών στο συμβάν, επωφελούμενος του γεγονότος ότι ο μάρτυρας K. J., όταν αρχικά τον αναγνώρισε με την επίδειξη φωτογραφιών, είχε εκφράσει "μικρή επιφύλαξη". Όμως ο μάρτυρας αυτός, όταν στη συνέχεια είδε τον ανωτέρω κατηγορούμενο στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου και του παρόντος δικαστηρίου, τον αναγνώρισε ανεπιφύλακτα. Τέλος ο τρίτος κατηγορούμενος, εκπροσωπηθείς δια πληρεξουσίου συνηγόρου και μη εμφανισθείς αυτοπροσώπως στο παρόν δικαστήριο, όπως άλλωστε έπραξε και πρωτοδίκως, δεν εξέθεσε ο ίδιος τις απόψεις του ενώπιον του δικαστηρίου, για να εκτιμηθεί η ειλικρίνεια και η βασιμότητα τους. Ενόψει όλων των ανωτέρω πρέπει οι κατηγορούμενοι να κηρυχθούν ένοχοι των αποδιδόμενων σ` αυτούς αξιόποινων πράξεων, όπως τα πραγματικά περιστατικά που τις θεμελιώνουν αναλυτικά αναφέρονται στο διατακτικό, κατά τη γνώμη μεν που επικράτησε στο δικαστήριο όσον αφορά τις πράξεις που αναφέρονται πιο κάτω με τα στοιχεία 1α, 2α, 3α και 3β, παμψηφεί δε όσον αφορά τις λοιπές και ειδικότερα: 1) ο πρώτος εξ αυτών Ι. Σ.: α) της απόπειρας ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή, β) της απόπειρας εκβιάσεως κατά συναυτουργία και κατ` εξακολούθηση με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο σώματος και ζωής κατά του ίδιου του παθόντος και της οικογενείας του και με απειλή βλάβης της επιχειρήσεως του, καθώς και με προσφορά παροχής προστασίας για την αποτροπή προκλήσεως τέτοιας βλάβης από τρίτα πρόσωπα, κατά συνήθεια και κατ` επάγγελμα, γ) της συμμορίας, δ) της παράνομης οπλοφορίας και ε) της οπλοχρησίας κατά συρροή, 2) ο δεύτερος εξ αυτών Ε. Κ.: α) της απλής συνέργειας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή, β) της απόπειρας εκβιάσεως κατά συναυτουργία και κατ` εξακολούθηση με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο σώματος και ζωής κατά του ίδιου του παθόντος και της οικογενείας του και με απειλή βλάβης της επιχειρήσεως του, καθώς και με προσφορά παροχής προστασίας για την αποτροπή προκλήσεως τέτοιας βλάβης από τρίτα πρόσωπα, κατά συνήθεια και κατ` επάγγελμα, γ) της συμμορίας και δ) της παράνομης οπλοφορίας και 3) ο τρίτος εξ αυτών Σ. Π.: α) της ηθικής αυτουργίας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή, β) της ηθικής αυτουργίας σε απλή συνεργεία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή, γ) της απόπειρας εκβιάσεως δ) της πλαστογραφίας με χρήση κατ` εξακολούθηση κατ` επάγγελμα και κατά συνήθεια, από την οποία το συνολικό όφελος υπερβαίνει το ποσό των 15.000 ευρώ, ε) της ηθικής αυτουργίας σε παράνομη οπλοφορία κατά συρροή και στ) της ηθικής αυτουργίας σε οπλοχρησία κατά συρροή, απορριπτόμενου κατά τη γνώμη που επικράτησε στο δικαστήριο του αυτοτελούς ισχυρισμού του τρίτου κατηγορουμένου ότι η τελεσθείσα από τον πρώτο κατηγορούμενο αξιόποινη πράξη έπρεπε, κατ` επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας, να χαρακτηρισθεί ως σκοπούμενη σωματική βλάβη και του αυτοτελούς ισχυρισμού του πρώτου κατηγορουμένου ότι η πράξη αυτή έπρεπε, κατ` επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας να χαρακτηρισθεί ως επικίνδυνη σωματική βλάβη. Κατά τη γνώμη όμως δύο μελών του δικαστηρίου, των ενόρκων.., από τα αποδεικτικά στοιχεία που αναφέρθηκαν προηγουμένως δεν αποδείχτηκε ότι ο πρώτος κατηγορούμενος είχε πρόθεση να σκοτώσει τους Α. Τ. και Δ. Ν. ούτε ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος παρέσχε στον πρώτο απλή συνεργεία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση ούτε ότι ο τρίτος προέτρεψε με πειθώ και φορτικότητα τους δύο πρώτους να τελέσουν τις αξιόποινες πράξεις της απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά συρροή ο πρώτος και της απλής συνέργειας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή ο δεύτερος, έστω και με τη μορφή του ενδεχόμενου δόλου, ενόψει και του ότι ο πρώτος κατηγορούμενος ήταν άριστος σκοπευτής και αν είχε ανθρωποκτόνο πρόθεση εύκολα μπορούσε να επιτύχει το σκοπό του. Αντίθετα, κατά τη γνώμη των πιο πάνω μειοψηφούντων μελών του δικαστηρίου, έπρεπε, κατά παραδοχή της σχετικής προτάσεως του Εισαγγελέως και του σχετικού ισχυρισμού του τρίτου κατηγορουμένου, να κηρυχθούν οι κατηγορούμενοι ένοχοι: 1) ο πρώτος εξ αυτών Ι. Σ. βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης κατά συρροή κατ` επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας της απόπειρας ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή, 2) ο δεύτερος εξ αυτών Ε. Κ. απλής συνέργειας σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη κατά συρροή κατ` επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας της απλής συνέργειας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή και 3) ο τρίτος εξ αυτών Σ. Π. α) ηθικής αυτουργίας σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη κατά συρροή κατ` επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας της ηθικής αυτουργίας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή και β) ηθικής αυτουργίας σε απλή συνεργεία σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη κατά συρροή κατ` επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας της ηθικής αυτουργίας σε απλή συνεργεία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή, απορριπτόμενου και κατά τη γνώμη των μειοψηφούντων μελών του δικαστηρίου του ισχυρισμού του πρώτου κατηγορουμένου ότι η τελεσθείσα από αυτόν αξιόποινη πράξη έφερε τα χαρακτηριστικά της επικίνδυνης σωματικής βλάβης. Τέλος ο ισχυρισμός του πρώτου κατηγορουμένου ότι βρισκόταν σε άμυνα, πέρα από την αοριστία του, η οποία έγκειται στο ότι αυτός δεν ισχυρίζεται καν ότι υπήρχε άδικη και παρούσα επίθεση που στρεφόταν εναντίον του, είναι εν πάση περιπτώσει απορριπτέος ως κατ` ουσίαν αβάσιμος, αφού, με βάση τα παραπάνω γενόμενα δεκτά ως αποδειχθέντα ως προς τις συνθήκες τελέσεως των αξιόποινων πράξεων του δεν αποδείχτηκε ότι αυτός δέχθηκε τέτοια επίθεση." 

Με την κρινόμενη αίτηση για επανάληψη της διαδικασίας ο αιτών, ισχυριζόμενος ότι είναι αθώος και άδικα καταδικάστηκε από δικαστική πλάνη για έγκλημα που δεν διέπραξε, άλλως, κατ`εκτίμηση, ότι καταδικάστηκε για εγκλήματα βαρύτερα εκείνων που τέλεσε, επικαλείται και προσκομίζει ως νέες αποδείξεις, μεταγενέστερες του χρόνου διεξαγωγής της δίκης του στο άνω ΜΟΕ Αθηνών(Ιούνιο 2009), α) διάφορα έγγραφα που αφορούν τις σπουδές του, την επαγγελματική - οικονομική του πορεία και επενδύσεις του για εκτίμηση της προσωπικότητάς του, που φανερώνουν ότι δε μπορούσε να δώσει εντολή ανθρωποκτονιών στους φυσικούς αυτουργούς με αμοιβή, β) διάφορα έγγραφα (σχετικά της αιτήσεώς του με αρ. 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37), που καταδεικνύουν την εγκληματική προσωπικότητα και διεθνή και εσωτερική εγκληματική δράση του πρώτου εκ των παθόντων την απόπειρα ανθρωποκτονίας, του Σύριου Α. Τ. και έγγραφες δηλώσεις του ιδίου, αλλά και του αδελφού του K. Τ., ότι ο αιτών την επανάληψη δεν έχει σχέση με τα συμβάντα της 18-3- 2003 και με όσα κατηγορείται και ότι οι δύο δράστες της ως άνω επιθέσεως ήθελαν απλώς να φοβίσουν και όχι να φονεύσουν τον Α. Τ., γ) την με αρ. 833-930/2013 απόφαση του ΜΟΕ Αθηνών, που καταδίκασε τον παθόντα Α. Τ. σε κάθειρξη 18 ετών, για απόπειρα ανθρωποκτονίας αστυνομικών της ΕΛΑΣ, που επιχείρησαν να τον συλλάβουν, σε εκτέλεση εντάλματος σύλληψης του Ανακριτή Αθηνών, για διωχθείσες κακουργηματικές πράξεις εγκληματικής οργάνωσης, απόπειρας ανθρωποκτονίας, εκβίασης και τοκογλυφίας, κατόπιν μηνύσεων του αιτούντος, που αναδεικνύουν και την προσωπικότητα του πρώτου παθόντος, δ) Δύο ένορκες καταθέσεις νέων μαρτύρων στο ακροατήριο του Αρείου Πάγου, ήτοι επικαλείται νέα έγγραφα και εμμάρτυρα αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία ομού με τα λοιπά στοιχεία της δικογραφίας, εξετασθέντες μάρτυρες, αναγνωσθέντα έγγραφα, καταδεικνύουν με βεβαιότητα την αθωότητά του, άλλως την ευθύνη του για ηθική αυτουργία σε απόπειρα σκοπούμενης σωματικής βλάβης, όπως έκρινε η μειοψηφούσα γνώμη δύο μελών του ΜΟΕ και όχι για ηθική αυτουργία σε απόπειρα τέλεσης δύο ανθρωποκτονιών. Από τα παραπάνω νέα αποδεικτικά στοιχεία σε συνδυασμό με όλα τα λοιπά αποδεικτικά μέσα, που προκύπτουν από τα πρακτικά της με αρ. 372-390/2009 αποφάσεως του ΜΟΕ Αθηνών, προκύπτουν τα ακόλουθα: Ο καταδικασθείς αιτών την επανάληψη της διαδικασίας Σ. Π., μετά την άνω καταδίκη του, στις 10-5-2011 υπέστη καρδιακή προσβολή και υποβλήθηκε σε εγχείρηση ανοικτής καρδιάς, τριπλής αρτηριακής μεταμόσχευσης στο ΠΓΝ .., λόγος για τον οποίον, με τη με αρ. 178/2013 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκίδος, διεκόπη η έκτιση της άνω επιβληθείσας σε αυτόν ποινής καθείρξεως 29 ετών και ενός μηνός, λόγω ανήκεστης βλάβης της υγείας του και μάλιστα, με τη με αρ. 63054/2013 απόφαση του ΕΔΔΑ, κατόπιν προσφυγής του, καταδικάστηκε η Ελλάδα, για καθυστέρηση εκτέλεσης της παραπάνω απόφασης διακοπής της έκτισης της ποινής του. Από το σύνολο των παραπάνω αποδεικτικών στοιχείων, συνάγεται ότι ο παθών Α. Τ., είχε οικονομικές αξιώσεις κατά του αιτούντος από εκτέλεση εργολαβίας σε κατασκευαζόμενο στα ... Γυμναστήριο του αιτούντος και από τοκογλυφικά δάνεια και από κατοχή πλαστών επιταγών σε βάρος του αιτούντος, τον οποίο, βρισκόμενο σε αδυναμία πληρωμών και εκβίαζε για να πληρωθεί, ενώ ο αιτών βρισκόταν υπό χρεωκοπία και αδιέξοδα, γιαυτό και με εντολή του (του αιτούντος), με υπόσχεση αμοιβής, πείστηκαν και κινήθηκαν οι δύο δράστες των πυροβολισμών, Ι. Σ. και Ε. Κ., με σκοπό να απειλήσουν, να εκβιάσουν και να αποτρέψουν τον Α. Τ. από κάθε δικαστική κίνηση, σφράγιση ακάλυπτων επιταγών σε τράπεζες και επιδίωξη ικανοποίησης των απαιτήσεών του, και έτσι αυτοί οι ανωτέρω δύο, κατ`εντολή του αιτούντος, μετέβησαν την 18-3-2003, στο μικρό κατάστημα χρωμάτων- επίπλων του Α. Τ., χωρίς καλυμμένα τα πρόσωπά τους και οπλοφορούντες, κρατώντας ανά χείρας πιστόλια, ενώ δύο ακόμα άλλα άγνωστα συνεργά πρόσωπα, στάθηκαν στην είσοδο του καταστήματος για υποστήριξη, εισήλθαν στο κατάστημα, μπροστά σε πελάτες, όπως του τυχαία παρευρισκόμενου και μη έχοντος σχέση με την υπόθεση και τη διαφορά του αιτούντος, του παθόντος Δ. Ν., και ο από αυτούς Ι. Σ., λέγοντας στον Α. Τ. " έλα βγες έξω μαλάκα, θα ξαναπάς στην τράπεζα .. ", πυροβόλησε πρώτα κάποιους υαλοπίνακες που ήταν στον τοίχο, πάνω και πίσω από το γραφείο που καθόταν ο Α. Τ. και με δεύτερη σφαίρα κτύπησε αυτόν, που κινήθηκε να τραβήξει πιστόλι, στον μηρό δεξιού ποδιού, προκαλώντας του διαμπερές τραύμα. Στη συνέχεια, ο Ι. Σ., επειδή ο παθών παρευρισκόμενος πελάτης Δ. Ν., μετά τους άνω δύο πυροβολισμούς, σηκώνοντας τα χέρια του στράφηκε με σηκωμένα τα χέρια κατά του πυροβολήσαντος Ι. Σ., πυροβόλησε και αυτόν ρίχνοντας μία ακόμα σφαίρα και τον τραυμάτισε στον αριστερό γλουτό, προκαλώντας του διαμπερές τραύμα από κοντινή απόσταση. Οι εξετασθέντες στο ακροατήριο του Αρείου Πάγου μάρτυρες κατέθεσαν ότι ο αιτών σε καμία περίπτωση δεν έβαλε τους δύο αυτουργούς να αποπειραθούν την ανθρωποκτονία του Α. Τ., αλλά απλώς να τον απειλήσουν. Ενόψει όλων των εν γένει συνθηκών τελέσεως των παραπάνω αδικημάτων, με συμμετοχή τεσσάρων ανδρών με πιστόλια για εκβίαση του Α. Τ., μέσα στο κατάστημά του σε ώρα κίνησης, χωρίς κάλυψη των προσώπων τους και με πυροβολισμούς μόνον από τον ένα από αυτούς, τον Ι. Σ., με πυροβολισμούς από πολύ κοντινή απόσταση 1,5 μέτρου, από έμπειρους πληρωμένους οπλοφόρους, συνάγεται η κρίση, ότι σκοπός αυτών και του ηθικού αυτουργού αιτούντος δεν ήταν η ανθρωποκτονία ή η απόπειρα ανθρωποκτονίας, την οποία αν είχαν αποφασίσει και θελήσει, ασφαλώς εύκολα θα είχαν επιτύχει από τόση κοντινή απόσταση και δεν θα αστοχούσε ο Ι. Σ., όπως δέχθηκε το ΜΟΕ, αλλά σκοπός των δραστών ήταν να εκφοβίσουν και να εκβιάσουν τον πρώτο παθόντα Α. Τ. και να τον αποτρέψουν από κάθε δικαστική κίνηση, σφράγιση ακάλυπτων επιταγών σε τράπεζες και επιδίωξη ικανοποίησης των απαιτήσεών του, ήτοι διάπραξης απόπειρας σκοπούμενης σωματικής βλάβης, για την οποία και τους είχεν παρακινήσει και προκαλέσει την απόφαση ο νυν αιτών Σ. Π.. Κατ` ακολουθία των παραπάνω, από τα άνω επικαλούμενα ως νεότερα ως παραπάνω στοιχεία, αποτελούντα νέα άγνωστα στοιχεία στους δικαστές και στους ενόρκους που τον καταδίκασαν, από μόνα τους ή σε συνδυασμό με εκείνα τα προαναφερθέντα αποδεικτικά στοιχεία, που είχαν προσκομισθεί και συνεκτιμηθεί προηγουμένως από τους δικαστές στο δικάσαν την εν λόγω υπόθεση δευτεροβάθμιο ΜΟΕ Αθηνών, γίνεται φανερό ότι ο καταδικασθείς αιτών, δεν είναι αθώος, πλην καταδικάστηκε για εγκλήματα βαρύτερα εκείνων που διέπραξε και δη καταδικάστηκε για την άνω αξιόποινη πράξη της ηθικής αυτουργίας σε απόπειρα δύο ανθρωποκτονιών με πρόθεση, ηθικής αυτουργίας σε απλή συνέργεια απόπειρας δύο ανθρωποκτονιών και ηθικής αυτουργίας οπλοχρησίας κατά συρροή στις άνω απόπειρες ανθρωποκτονιών, ενώ έπρεπε να καταδικαστεί για ελαφρότερα εγκλήματα ηθικής αυτουργίας σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη κατά συρροή και ηθικής αυτουργίας σε απλή συνέργεια βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης κατά συρροή (άρθρου 310 παρ.3 ΠΚ) και για ηθική αυτουργία σε οπλοχρησία για τέλεση των παραπάνω πράξεων, όπως έκρινε και η μειοψηφούσα γνώμη δύο μελών του άνω ΜΟΕ Αθηνών. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση επαναλήψεως της διαδικασίας πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως κατ` ουσίαν βάσιμη, αφού τροποποιείται ουσιωδώς ο χαρακτήρας των πράξεων που τέλεσε ο αιτών και μεταβάλλεται το είδος και η απειλούμενη ποινή αυτών και πρέπει να ακυρωθεί εν μέρει η προσβαλλόμενη απόφαση, για τα εγκλήματα μόνον που επηρεάζονται από την παραπάνω διαφορετική εκτίμηση, όπως στο διατακτικό. Λόγω δε παραδοχής της κρινόμενης αίτησης επανάληψης, το κατά την παρ. 6 του άρθρου 527 ΚΠΔ προβλεπόμενο επεκτατικό αποτέλεσμα, θα ισχύσει για όλους όσους καταδικάστηκαν ως φυσικοί αυτουργοί, αφού οι λόγοι για τους οποίους έχει ζητηθεί και έγινε δεκτή η αίτηση, δεν αφορούν και δεν αρμόζουν αποκλειστικά στο πρόσωπο του αιτήσαντος την επανάληψη ηθικού αυτουργού. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Δέχεται εν μέρει την από 4-7-2014 αίτηση του Σ. Π. του Α. περί επαναλήψεως της ποινικής διαδικασίας η οποία περατώθηκε με την έκδοση της αμετάκλητης με αρ. 372-390/2009 αποφάσεως του ΜΟΕ Αθηνών, κατά τις διατάξεις της που κήρυξε ένοχο τον αιτούντα, για τις πράξεις της ηθικής αυτουργίας σε απόπειρα δύο ανθρωποκτονιών με πρόθεση, ηθικής αυτουργίας σε απλή συνέργεια απόπειρας δύο ανθρωποκτονιών και ηθικής αυτουργίας οπλοχρησίας κατά συρροή και κατά τις διατάξεις που επέβαλε ποινές για τις άνω ακυρούμενες πράξεις και συνολική ποινή. Επεκτείνει το άνω ακυρωτικό αποτέλεσμα και στους φυσικούς αυτουργούς των ανωτέρω μόνον αξιοποίνων πράξεων Ι. Σ. και Ε. Κ. και ακυρώνει την απόφαση και κατά τις ανωτέρω μόνον πράξεις και ως προς αυτούς. Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 17 Δεκεμβρίου 2014. Και Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 15 Ιανουαρίου 2015. Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Ρ.Κ.

Must red-read

Άτιτλο κι αγγελικό

    Άτιτλο κι Αγγελικό     Μου ' χαν πει πως η αναισθησία ανήκει στα συναισθήματα που εκδικούνται την έπαρση Μου ' χαν δώσει κι ευχή...