Σε πολύμορφα έτη
με πτερόεντα έπη
στο συμπίλημα του χρόνου
στην τροχιά του κρόνου
σ'ένα σύμπαν, άπαν, και ετεροβαρές
έτσι, λίγο και παρεμφερές
η ταχύτητα δεν επέτρεπε τις επισκέψεις
σε κουραστικές ατέρμονες σκέψεις
εντός, ενδότερα, στα ενδότερα
πιο κοντά, και από το τότε
του φωτός, που καθόριζε την απόσταση
τη στάση, την ανάσταση
ταχύτητα και φως συνεργάτες
σε αφιλόξενες στράτες
μακρινές, και απόμερες
φευγάτες, οι δαύτες
σύσσωμες ανάφτρες
σαν απότιστες γλάστρες
που μόνο με φως ζωντανεύουν
σε λειψυδρία αισθήματος
πότε και συναισθήματος
όταν τρέχει από μέσα το θυμικό
ο κοχλαστικός πυρήνας του εγώ
οι νόμοι της φύσης εξουδετερώνουν
το επιθυμητό, το λιγότερο πριν το τελειωτικό
και το ακατόρθωτο φαντάζει εφικτό
σε ταχύτητα φωτός
ο πόνος υπό το μηδέν,
η απόσταση όσο το φως,
και το πηλίκο ένα πλοίο
σε διάστημα μίας φουρτούνας
που κράτησε όσο αυτή η ζωή
όσο το φως κρύβει την απόσταση
με ταχύτητα την αγάπη
