Οι σταγόνες συσσωρεύτηκαν
σε ένα λιμάνι
και τα πλοία φοβήθηκαν
μη χάσουν τον προορισμό τους
εάν είναι αναγκαία και
εάν πρόκειται να φτάσουν εκεί
Η μία τσαλαπατούσε την άλλη
σε μία πάλη χωρίς τελειωμό
αλήθεια, και ψέμα ωμό
στη μεμβράνη έμοιαζαν σαν σταγόνα
μέσα όχι, κενό
αλήθεια, και ψέμα μηδαμινό
τι σημασία έχει αφού εκπληρώνουν τον προορισμό τους
να γεμίζουν δάκρυα, ακόμη και τεχνηέντως
χωρίς διακοπές σε ένα λιμάνι υπερπλήρες
τις άγκυρες ξέχασες, πάλι καλά
μπορείς να ταξιδεύσεις στο κενό τους
γεμίζεις την υπόστασή τους
και φαίνονται πιο φυσικές
καθόλου δεν προσποιείσαι
οι σταγόνες πάντα είχαν κενό
και πάντα επέπλεαν στο νερό
ποτέ δεν πνίγονται
φύση από τη φύση τους
και το υδρογόνο δύο οξυγόνο
πολύ σοφό
όταν είναι δύο, ξεδιψάω
όταν μία όμως μείνει, πονάω;
ποτέ, μωρό μου, το οξυγόνο
σκοτώνει και τις δύο,
και τότε πονάνε και οι δύο, με συμπαράσταση
σε μία διάσταση, διαμπερή
βλαβερή πάραυτα
με πιάνουν τα κλάμματα
αγάπη νεροπίστολο δεν ήθελα ποτέ μου
σε ένα ψέμα αλλήθωρο δεν κοίταξα Θεέ μου
και το ασύστολο μονάχα προσδοκούσα
όχι για τη συστολή του, αλλά για τη στέρησή του
σταγόνες ζωής, πάντα με δόσεις να πετάει
