Του Δημήτρη Πεταλά (By Dimitris Petalas)
Πορεύεσαι στη ζωή
όπως ο μίσχος
στο δρόμο του
να γίνει λουλούδι
Ανθίζεις
μαθαίνεις να αγαπάς
και περιμένεις στωικά
να χαρίσεις τη γύρη σου
Κι αν στην πορεία της ζωής σου
χέρι βρεθεί και μάταια σε κόψει
να ελπίζεις πως κάπου
ανάμεσα σε δυο σελίδες
θα αποξηρανθείς
ρουφώντας τουλάχιστον
τη γνώση
και δίνοντας στο χαρτί
αιώνια
τη μυρωδιά σου.
