Αστροφάγος

 

Αστροφάγος

 

 

 

 

Χθες μετρούσα τ' άστρα

Μα κατάλαβα πως δεν φτάνουν

για έναν ουρανό πλήρη ημερών

Και μια ζωή στερημένη από φώτα

Άνοιξα την ντουλάπα μου

Αυτό το μωβ το παλιό πουκάμισο

εκτέθηκε στη φθορά της συνήθειας

Κοίταξα βαθιά μέσα της

να διακρίνω τον σκόρο

Και είδα να περπατούν μυρμηγκάκια

Είναι ανθρώπινες οι τύψεις

πλασμένες με ίνες ντροπής

δείγμα μεγάλης υπευθυνότητας

Φορώντας ένα σακάκι με ημερομηνία λήξεως

Άφησα τα βλέμματα να σταθούν

στις σχισμές του πένθους

Είναι ρακένδυτη η αγάπη

Δεν το κατάλαβες όταν έψαχνες στα σκουπίδια;

Όνειρα θερινής νυκτός σε συναστρία

Σ'εκείνα τα φωτεινά διαλείμματα
μεταξύ του πεζού και του αιωρούμενου
ανάμεσα σε άστρα και συναστρίες
ανακατεύοντας θύμησες και λαγνείες
στο εξωγήινο μετέωρο βλέμμα σου
διέκρινα κάτι ανθρώπινο
κάτι σαν να με αγαπούσες
και αν ήταν εγωίστρια η φύση σου
υπεράνω η ύπαρξή σου
επηρμένη η αύρα σου
και το τουπέ σου δεν σου'πε
πως ζούμε σε κόσμους παράλληλους
στα γεωμετρικά σχήματα των συναισθημάτων μας
μια τεθλασμένη γωνία αναζητούσα
να θάψω τον έρωτα στα όνειρά μου
και αν ξυπνήσω από νοσταλγία
για εκείνα που δεν έζησα
ένα ακατάδεκτο παράπονο θα σβήσει τις τύψεις:
σε αγάπησα περισσότερο απ'όσο μ'αγαπούσες

Ξεναγός άστρων

Μ'έπιασε μια μελαγχολία
σφιχτά, με τόση δύναμη
σαν αγγαλιά, του αποχωρισμού
και δεν ήθελα να εγκαταλείψω
αυτό το τόσο γνώριμο συναίσθημα
να μείνω κενός από αγάπη
ή μάλλον από το απολίθωμά της
μελαγχόλησα και τ'άστρα
κοιτώντας τα κατάματα
που ξεσκέπασα την απάτη τους
να φαίνονται αμέτρητα
εξαπατήθηκε κι ο ουρανός
και τα μάτια σου
κι ο ξεναγός σου
μα τώρα, μετά την αγάπη σου
κοροιδεύω τον εαυτό μου
ότι με μαθηματική ακρίβεια
σε ένα απ'αυτά θα συναντήσω εσένα

Ουράνιος γρίφος

Πόσο για σένα
να μετράω τα άστρα
σε πηλίκο αδιαίρετο
σε ουρανό αχθοφόρο
υπηρέτης του σύμπαντος
της ζωής σου της όλης
λάμπουν τα μάτια μου
από διακόπτη ψυχής
της όλης δικής σου διαφυγής
δραπέτης της ιδιωτικής σου φυλακής
μάζεψα αρκετά από τα ερείπια
μπορείς να φέρεις τον σεισμό σου
ο χτύπος αν έφτασε ίσως ακούσω
ο λίθος αν έσπασε ίσως λυγίσω
το ένα μου σώμα λάμπει στον ουρανό
το άλλο μου, φυτρώνει στο χρώμα
αντανάκλαση των δώρων που έκλεψα
στην περίπολο
ταγμένος στρατιώτης της νύχτας
όταν ερχόσουν, να αποδράσεις
συναντήθηκα με την αγωνία
να κοιμάμαι χωρίς εσένα, αλλά με όνειρα
ή με εσένα, αλλά με αυταπάτη
προσπέρασα τον γρίφο
που όταν έλυσα
ο μύθος είχε ήδη ξεφύγει