Τωρινός ανώριμος γάτος
σε μια παντομίμα
που επτάψυχα πέρνει το κύμα
όταν έφτασε το σήμα
η φωτιά είχε σβήσει
άναψε για να έρθεις
τώρα μην έλθεις
η φωτιά δεν έχει χρόνο για σένα
η γούνα σου φουντώνει από μόνη της
στην καλοκαιρινή ραψώνη της
γάτε παπουτσωμένε
γιατί δεν χρησιμοποιείς τα νύχια σου
σου τα έκοψαν και αυτά
να μη μιλάς με το παρελθόν σου;
είσαι απόγονος του βίαιου ενστίκτου
μη διστάζεις να νιαουρίσεις
γιατί οι ρήσεις σου σοφές
και απαρχαιωμένες
παραχαραγμένες από τους κτήτορές σου
σε φυλάκισαν σε άλλο σώμα ζώου
και ίσως η μετάλλαξη καθυστερήσει την προφητεία σου
όταν ωριμάσω, θα ξεματιάσω τον αλχημιστή μου
άνθρωπος θα γίνω, και θα ερωτευτώ
δεν θα βασανίζω, ούτε ακόμη όσους εκ φύσεως
μαζικά μαζοχιστές έγιναν
και θα ρωτήσω οι σαδιστές τι απέγιναν;
το μόνο ανθρώπινο στοιχείο μου
προς το παρόν
είναι η παπουτσωμένη φήμη μου
σαν φήμη καλή ακούγεται
σαν αλλοτρίωση φύση γίνεται
και φοβάμαι μην είναι αργά να βγάλω τα παπούτσια
και να περπατήσω στη φωτιά χωρίς να καώ
ο ξυπόλητος γάτος να θυμάσαι όμως
μεγαλύτερη φήμη, ως και κλώνος
μόνος χωρίς εξουσιαστές
σε γουργουρίσματα χωρίς συντρόφους
στην άναρχη φύση της παπουτσωμένης υπόστασής σου
εκεί που το ψίτ δεν είναι υπόκρουση αεροζόλ
ούτε ψοφίμι
αλλά ένα αγρίμι που θυμήθηκε το βίαιο ένστικτό του
ζωώδες ή ανθρώπινο τι σημασία έχει;
