Χωρίς όνομα
Αγάπη μου,
Το προπατορικό αμάρτημα
έμεινε στην ιστορία
από θεία έμπνευση
Εσύ, δεν γεννήθηκες
για επίγεια λάθη
Λίγα χώματα
ήταν έμπλεα υδρατμών
μίας ζωής αχνισμένης
από πάθη
Ο ασκός του θυμού σου
χάθηκε στο μνήμα της μνήμης σου
Από μία ανάμνηση,
φυλακισμένη επισκέπτρια της λήθης
δέξου λίγα κυκλάμινα
και ανταπόδωσε με άσπρες τουλίπες
