σε κατάσταση αλέρτ
απ'έξω αιφνίδια βέλη
φυλούν το καρτέρι
το σκαντζοχοιράκι
τηρεί το πεπρωμένο
να φυλάει την οδό
με ηθικό αιματωβαμένο
τόσο γενναίο
ξέχωρα, ξεκάθαρα του καθώς πρέπει
αν πρέπει, τι πρέπει, το βλέμμα του γνέθει
αρματωμένο, βαλσαμωμένο
εντός του απρόβλεπτου είναι
αν είναι, τι είναι, τη μνήμη αλέθει
θυμάται τον πόνο, κουρδίζει τον χρόνο
υπάρχει στη λήθη, εκείνη τη μήνη
κακού αρχαιοτάτου, σε βάση θανάτου
όσο θυμώνει, τα βέλη πυκνώνει
σε άρμα αγέρωχο, σε ταπεινώνει
πεισμώνει, λυτρώνει, αλώνει
τρυπώνει, σε βάθος ρανίδας σε αλλοιώνει
εντός της πιο έντονης αγχώνης
σε κλάσμα του τέλους περικυκλώνει
αν το άλλοθι ζητήσει
αν η αιτία ζητάει απαντήσεις
αν το τέλος θυμήθηκε τις λύσεις
το σκαντζοχοιράκι πουλάει αναμνήσεις
