σε άρμα προδοσίας
στο δούρειο ίππο
της δικής σου εικονολατρίας
άλογα ρεμβάζεις
χωρίς οπλές
όταν οι δικές σου πληγές
όπλων θύματα
με βλήματα τα άοπλα λείματα
σ'εκείνο τον πόλεμο
έφιδρος διαβάτης
αποστάτης, προδότης
δόν κιχώτης
μοναδικός στρατιώτης
της φαντασίας σου
της πολεμοχαρούς αφασίας σου
να μεγαλοποιείς τους χτύπους
της ηδονής σου,
να στερεοποιείς τον υδροφόρο ορίζοντα
της καταστροφής σου
έφιδρος, έφεδρος, έφιππος
εφάπτεσαι σε μία εικόνα
χωρίς τον αγώνα
σε μία κρυψώνα
υπάρχεις ακόμα;
ή το κώμα σε νίκησε;
δαίμων του εαυτού σου
και ο δαίμων του τυπογραφείου
των λειμάτων μηδαμινού τροφείου
υπό την αιγίδα σου
υπό την γραφίδα σου
πάλι χάθηκαν οι λέξεις
τα λείματα μην πλέξεις
αργά ή γρήγορα θα μπλέξεις
ού φταίξεις, ου κλέψεις
και έτσι θυμήθηκες τις δέκα εντολές
έφιππος με τις οπλές
άλλομαι, πάλλομαι
και στα λείματα νίκησα
την ενδέκατη αδέκαστη εντολή
την αλλοπαρμένη, την παρεξηγημένη
μέσα στα λείματα, και τις λέξεις
τις προσποιητές διαλέξεις
ποιά να επιλέξεις
ένιδρος με τα όπλα
δον κιχώτης, προμηθέας δεσμώτης
τί κοσμιότης
ου τον δαίμονα εαυτού προσκυνάς
τί λιτότης
ου τον εαυτόν δαίμονα πολεμάς
και η ενδέκατη εντολή
πάλι χάθηκε στα λείματα
γιατί η δωδέκατη με όπλα τις οπλές της
τη νίκησε
Ου μοιχεύσεις, ακόμα και τις εντολές
