εσύ μικρή θλίψη
εσύ παρεξηγημένη λέξη
ήρθες πάλι από τα παλιά
να αραχνιάσεις την πεμπτουσία μου
σ'ένα σταυρόλεξο μεταξύ των τύψεων
ένα μικρό λάθος
να μου θυμίζεις
πάντα την κατάλληλη στιγμή
ότι σφάλλω
και η απόσταση, εάλω
και η αφοσίωση
και η εφήμερη έξη
εσύ, πάντα εσύ
να μονοπωλείς τα γράμματα
τη σκέψη, τον χρόνο
και την ταύτιση
ναι αυτήν, μεταξύ των πεζών γραμμάτων
τόσο γλυκειά, και παρεξηγημένη
στην χαρμολύπη του έρωτά σου
να ξεμυαλίζεις τον στυγνό μέντορά σου
πίσω από τις λέξεις κυβερνά η σκιά σου
ό,τι απέμεινε για τον μαστρωπό της καρδιάς σου
