Ήταν πολύ κοντά και τόσο απόμακρα
τα χρόνια της αθωότητας
της φτιχτής ανάμνησης
αυτών των παλαιολιθικών αποτυπωμάτων
Περνούσαν τα χρόνια, συνθλίβονταν οι τύψεις
στα μάταια παράπονα της απόγνωσης
μεταμφιεσμένη πλέον ασυνείδητα σε απραξία
Αρνιόταν η κακοποιημένη ύπαρξη
να θεραπεύσει τα μάτια
από το σκοτάδι μιας ακατανίκητης πλεονεξίας
Ήταν πλέον καταδικασμένη σε έξεις ανορεξίας
Σε έναν λαβύρινθο ακατανίκητης μανίας
υπό την σκέπη καταθλιπτικής συνουσίας
Αυτό το σώμα λησμονήθηκε
πεταμένο σε δάσος
Η ψυχή του αποσυνετέθη
Το μοιραίο δεν απετεύχθη
Μια κορνίζα έδωσε λίγο χρώμα
στο νενοημένο διάβημα
Αυτή η ζωή δεν ανήκει σε δραπέτες
Όλα τα ιδανικά σου μετουσιώθηκαν σε επαίτες
Πριν την απονενοημένη ετυμηγορία
Άκου το έλεος, εσύ προδομένη Δικαιοσύνη
