Πίστη

Παραίτηση, απώλεια, ή λήθη
από ποιά όψη καίγεται προσφορότερα
η ελπίδα
αυτά τα χρόνια της εγκατάλειψης
σαν βγαλμένα από αβίωτη θλίψη
αραχνιασμένα από ανείπωτη σήψη
που παρέμειναν δευτερόλεπτα
στο σύνολο μιας ατέρμονης τύχης
ανεμοδαρμένα στο μετέωρο μήπως
ίσως, αν επιβιώσουν οι στιγμές
να θυμήσουν αφού θυμηθούν
ένα καλύτερο αύριο
πόσο αχάριστο το παρελθόν
που επιβιώνει χάριν της ιστορίας
των λέξεων που δεν απαρνήθηκαν
τις ζωές τους
μια απ'αυτές, το ζω στην απόχρωση του έζησα
έδωσε το πεντάλ της πίστης στο θα ζήσω
ένα προτέρημα σύμφυτο της φύσης τους
να πλάθουν εικόνες που εξαπατούν το χρόνο
και σβήνονται όταν καίγεται το σύμπαν σου

Ταχύτητα φωτός

Σε πολύμορφα έτη
με πτερόεντα έπη
στο συμπίλημα του χρόνου
στην τροχιά του κρόνου
σ'ένα σύμπαν, άπαν, και ετεροβαρές
έτσι, λίγο και παρεμφερές
η ταχύτητα δεν επέτρεπε τις επισκέψεις
σε κουραστικές ατέρμονες σκέψεις
εντός, ενδότερα, στα ενδότερα
πιο κοντά, και από το τότε
του φωτός, που καθόριζε την απόσταση
τη στάση, την ανάσταση
ταχύτητα και φως συνεργάτες
σε αφιλόξενες στράτες
μακρινές, και απόμερες
φευγάτες, οι δαύτες
σύσσωμες ανάφτρες
σαν απότιστες γλάστρες
που μόνο με φως ζωντανεύουν
σε λειψυδρία αισθήματος
πότε και συναισθήματος
όταν τρέχει από μέσα το θυμικό
ο κοχλαστικός πυρήνας του εγώ
οι νόμοι της φύσης εξουδετερώνουν
το επιθυμητό, το λιγότερο πριν το τελειωτικό
και το ακατόρθωτο φαντάζει εφικτό
σε ταχύτητα φωτός
ο πόνος υπό το μηδέν,
η απόσταση όσο το φως,
και το πηλίκο ένα πλοίο
σε διάστημα μίας φουρτούνας
που κράτησε όσο αυτή η ζωή
όσο το φως κρύβει την απόσταση
με ταχύτητα την αγάπη