Σα να γλίστρησε η ανάμνηση
ανάπηρη πήρε φόρα απ'την πτώση
καταπονήθηκε από την αναμονή
μιας αναποφάσιστης ώρας
ήταν η ώρα της να θυμηθεί τον προορισμό της
φασισμός της ανυποχώρητης έλξης
από την ώρα που μαγνητίστηκε στη σκέψη σου
μπουσούλισε, χειραφετημένη σαν ήταν
στον μονόδρομο της στιγμιαίας υποκρισίας
που συθέμελα συγκλόνισε την αναπάντεχη
απολυτότητα
από λεπτότητα συγχώρησε την αιώνια λιτότητα
που τόσο γενναιόδωρα σερνόταν επί χρόνια
σε μια ψυχρή φωτογραφία
που τώρα κατανόησα ότι τα βελάκια
δεν έβγαζαν τα μάτια σου
πάνω στη ματαιότητα ενός τότε
που τώρα τυφλώθηκε
