«Ο πραγματογνώμονες των εργαστηρίων ... παρευρέθησαν στο Πρωτοδικείο Αθηνών προκειμένου να πραγματοποιήσουν εξέταση DNA για τη γνησιότητα μίας διαθήκης»
Η γνησιότητα μιας διαθήκης αποτέλεσε το μήλον της έριδος για δύο
αδέρφια μετά τον θάνατο της μητέρας τους. Όταν τα δύο αδέρφια έμαθαν τον
τρόπο που είχε επιλέξει η μητέρα τους να μοιράσει την περιουσία της, ο
μεγαλύτερος αδερφός ένιωσε αδικημένος και αμφισβήτησε εντόνως τη
γνησιότητά της, κατηγορώντας τον μικρότερο αδερφό ότι είχε συγγράψει ο
ίδιος τη διαθήκη, την οποία στη συνέχεια έδωσε στη μητέρα του για να
υπογράψει.
Καθώς η διαθήκη ήταν χειρόγραφη, ο δικηγόρος του μεγαλύτερου αδερφού
κάλεσε έναν ειδικευμένο γραφολόγο για να αποφανθεί περί της γνησιότητας
του εγγράφου. Το πόρισμα του γραφολόγου ανέφερε πως ο γραφικός
χαρακτήρας στη διαθήκη ταίριαζε απόλυτα με τον γραφικό χαρακτήρα της
μητέρας, και άρα δεν υπήρχε ενδεχόμενο πλαστογραφίας. Ο αδικημένος
αδερφός, όμως, που επέμενε στην αρχική του άποψη, θέλησε να ελέγξει τη
γνησιότητα και με έναν διαφορετικό τρόπο, και μετά από προτροπή του
γραφολόγου, κάλεσε τους Πραγματογνώμονες της ... να πραγματοποιήσουν
ανάλυση DNA στο έγγραφο, και να συγκρίνουν τα αποτελέσματα, τόσο με το
DNA της θανούσης, όσο και με αυτό του μικρότερου αδερφού. Με αυτόν τον
τρόπο θα μπορούσε να βεβαιωθεί τόσο για το ότι η μητέρα του είχε γράψει
όντως τη διαθήκη, όσο και για το ότι ο μικρότερος αδερφός δεν είχε έρθει
καθόλου σε επαφή με αυτήν, πριν την ημέρα της ανακοίνωσης.
Επειδή η διαθήκη είχε κατατεθεί στο Πρωτοδικείο Αθηνών, η ομάδα της ... με επικεφαλής τον Πραγματογνώμονα, Δρ. Φιτσιάλο Γεώργιο, μετέβη
επιτόπου στο Πρωτοδικείο, μεταφέροντας εκεί τον ειδικό εξοπλισμό
ανίχνευσης και λήψης βιολογικού υλικού. Χρησιμοποιώντας την ειδική λάμπα
ανίχνευσης βιολογικού υλικού μπόρεσε να εντοπίσει σημεία στο έγγραφο, τα
οποία ήταν πιο πλούσια σε βιολογικό υλικό και πραγματοποίησε τις
κατάλληλες δειγματοληψίες στο έγγραφο. Παράλληλα συνέλεξε δείγμα σάλιου
από τον μικρότερο αδερφό, καθώς και βιολογικό υλικό από προσωπικά
αντικείμενα της θανούσης, προκειμένου να γίνει η σύγκριση. Τα
εργαστηριακά αποτελέσματα της ανάλυσης DNA επιβεβαίωσαν το πόρισμα του
γραφολόγου, αφού ο κύριος δότης γενετικού υλικού στο έγγραφο ήταν
πράγματι η μητέρα, ενώ το γενετικό προφίλ του αδερφού δεν ήταν συμβατό με
το προφίλ Dna του εγγράφου.
Η τεράστια τεχνολογική πρόοδος που παρατηρείται πλέον σε όλες τις
επιστήμες, δίνει τη δυνατότητα να απαντηθούν με ευκολία ακόμα και τα πιο
δύσκολα ερωτήματα. Η παραπάνω ιστορία αποτελεί ένα πολύ ωραίο
παράδειγμα για το πώς δύο επιστήμες μπορούν να συνδυαστούν και να
απαντήσουν πιο ολοκληρωμένα σε ένα ερώτημα, παρέχοντας η καθεμία επιστήμη τη δική
της πληροφορία. Η επιστήμη της γραφολογίας, κατάφερε να απαντήσει με
σιγουριά το ερώτημα ποιός έγραψε το έγγραφο αυτό, ενώ η επιστήμη της Μοριακής
Βιολογίας προσέφερε πολύτιμα στοιχεία σχετικά με το ποιος άλλος, εκτός
του ατόμου, που συνέγραψε τη διαθήκη, είχε ακουμπήσει και ενδεχομένως
επεξεργαστεί το έγγραφο. Πολύ χρήσιμο είναι, βέβαια, να αναφερθεί, πως η
ανάλυση DNA είναι προτιμότερο να προηγείται των άλλων αναλύσεων, έτσι
ώστε να ελαχιστοποιηθεί η εναπόθεση γενετικού υλικού τρίτων ατόμων (π.χ.
του γραφολόγου), η οποία ενδέχεται να περιπλέξει τα αποτελέσματα.