Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα λύπη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα λύπη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

Εξοστρακίστηκε


Άπειρο βλέμμα
επ'άπειρον
στο απειροελάχιστο
σ'ένα δευτερολεπτικό
συναπάντημα
εκεί που συγκρούστηκαν
οι ήχοι της καρδιάς μας
βγαλμένοι από πάπυρο
σε κόσμο ανάπηρο
σε μάτια χυδαία
που δεν κατανόησαν
πως σ'αγάπησα φευγαλέα
η νότα κουρδίστηκε
να παίζει στον ίδιο τόνο
το κορμί δεν ζυγίστηκε
να πουλάει στον χρόνο
εξορίστηκε η αφοσίωση
σε νησί ανιάτων
της αγάπης οι αμαρτωλοί
όστρακα αθανάτων
σαν βουτήξεις εκεί στ'αβαθή
επανάφερέ με στη λήθη
σε αγάπησα πιο βαθειά
και μάρτυράς μου, η (ή) λύπη (ει;)
  
 

Must red-read

Sea

  Sea       To gaze— is to wait for hope, to lose myself among the masts. Yet the sea— returns the color of memory, casting it back in waves...