1404/2024 ΑΠ (ΠΟΙΝ) ( 885984)
(A` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
Αποκλεισμός ή μείωση της ικανότητας προς καταλογισμό. Έννοιες νοσηρής διατάραξης των πνευματικών λειτουργιών και διατάραξης της συνείδησης. Κρίση δικαστηρίου της ουσίας ότι ναι μεν ο κατηγορούμενος έπασχε από σχιζοφρένεια, πλην όμως αποδείχθηκε ότι κατά το χρόνο τέλεσης των αποδιδομένων σε αυτόν αξιόποινων πράξεων, δεν είχε εκλείψει η ικανότητά του να αντιληφθεί τον άδικο χαρακτήρα των πράξεών του ή να ενεργήσει σύμφωνα με την αντίληψή του για το άδικο αυτό έχοντας πλήρη ικανότητα να αντιληφθεί το άδικο των πράξεών του. Πλήρεις αιτιολογίες προσβαλλόμενης. Απορρίπτει αναίρεση.
Αριθμός 1404/2024
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ` ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ελένη Φραγκάκη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Ελένη Κατσούλη, Δημήτριο Τράγκα, Ελένη Μπερτσιά-Εισηγήτρια και Διονύσιο Παλλαδινό, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 14 Μαρτίου 2023, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Μαριάννας Ψαρουδάκη (γιατί κωλύεται o Εισαγγελέας) και του Γραμματέα .............., για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορούμενου ............. του ....., κατοίκου ..., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του ..., για αναίρεση της υπ` αριθμ. .../2022 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.
Με υποστηρίζουσα την κατηγορία ............ του ......, κάτοικο ..., που παραστάθηκε με τον δικηγόρο ..., ο οποίος ορίστηκε δικηγόρος της με την υπ` αριθμ. .../2022 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ` αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 18/7/2022 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό ...
Αφού άκουσε Την Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης και τους πληρεξούσιους δικηγόρους των ως άνω διαδίκων που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 18-7-2022 αίτηση του ......... του ....., κατοίκου ... για αναίρεση της υπ` αριθμ. .../2022 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία κηρύχθηκε ένοχος των αδικημάτων της επικίνδυνης σωματικής βλάβης και της κλοπής κατ` εξακολούθηση και του επιβλήθηκε συνολική ποινή φυλάκισης είκοσι μηνών ανασταλείσα για τρία έτη, έχει ασκηθεί: α] νομότυπα, με δήλωση του αναιρεσείοντος που επιδόθηκε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου [άρθρο 474 παρ.2 Α` ΚΠΔ, όπως προστέθηκε με το άρθρο 141 Ν. 4855/2021], β] εμπρόθεσμα, αφού η απόφαση καταχωρήθηκε στο ειδικό βιβλίο την 1η-7-2022 και η δήλωση αναίρεσης έγινε στις 20-7-2022, εντός δηλαδή της νόμιμης προθεσμίας των είκοσι [20] ημερών [άρθρο 473 παρ. 1, 2, 3 ΚΠΔ,] και γ] παραδεκτά, αφού έγινε από δικαιούμενο και έχοντα προς τούτο έννομο συμφέρον, στρέφεται κατά υποκείμενης στο ένδικο αυτό μέσο απόφασης και περιέχει ως λόγους αναίρεσης α) την έλλειψη της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και β) της απόλυτης ακυρότητας λόγω έλλειψης ακροάσεως [άρθρα 464, 504, 505 παρ.1 εδ. α` και 510 παρ. 1 στοιχ. Δ` και Α` ΚΠΔ]. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ` ουσίαν. Η απόφαση έχει την απαιτούμενη κατά τα άρθρα 93 Συντάγματος και 139 ΚΠΔ αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ` του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ` αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό, που αποτελούν ενιαίο σύνολο και σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα πρέπει να προκύπτει με βεβαιότητα ότι έχουν ληφθεί υπόψη όλα στο σύνολο τους και όχι ορισμένα μόνο από αυτά. Για τη βεβαιότητα δε αυτή αρκεί να μνημονεύονται όλα, έστω και κατά το είδος τους, χωρίς ανάγκη ειδικότερης αναφοράς τους και μνείας του τι προέκυψε χωριστά από καθένα από αυτά, ενώ το γεγονός ότι εξαίρονται ορισμένα αποδεικτικά μέσα δεν υποδηλώνει ότι δεν ελήφθησαν υπόψη τα άλλα. Εξάλλου, δεν αποτελούν λόγους αναίρεσης η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολόγησης κάθε αποδεικτικού μέσου ξεχωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχέτισης, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικά ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του δικαστηρίου της ουσίας [ΟλΑΠ 1/2018]. Η ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της αποφάσεως πρέπει να εκτείνεται, εκτός από την κύρια επί της ενοχής απόφαση, στις οριστικές ή παρεμπίπτουσες ή αυτές που η έκδοσή τους έχει αφεθεί στη διακριτική, ελεύθερη ή ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου, και στους αυτοτελείς ισχυρισμούς, δηλαδή αυτούς που προβάλλονται από τον κατηγορούμενο ή το συνήγορο του, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 171 παρ. 2 και 333 παρ. 2 ΚΠΔ και κατατείνουν στην άρση του άδικου χαρακτήρα της πράξης ή στον αποκλεισμό ή στη μείωση της ικανότητας προς καταλογισμό ή στην εξάλειψη του αξιοποίνου ή στη μείωση της ποινής. Εξάλλου, κατά το άρθρο 34 ΠΚ, η πράξη δεν καταλογίζεται στον δράστη, αν, λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής ή διατάραξης της συνείδησης κατά το χρόνο τέλεσής της, δεν είχε την ικανότητα να αντιληφθεί το άδικο της πράξης του ή να ενεργήσει σύμφωνα με την αντίληψή του για το άδικο αυτό. Ενώ, κατά το άρθρο 36 ΠΚ, αν, εξαιτίας κάποιας από τις καταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 34, δεν έχει εκλείψει εντελώς, μειώθηκε όμως σημαντικά η ικανότητα για καταλογισμό, επιβάλλεται ποινή μειωμένη (άρθρο 83 ΠΚ). Κατά τις διατάξεις αυτές, ως νοσηρή διατάραξη των πνευματικών λειτουργιών νοείται κάθε μορφής παραφροσύνη ή φρενοπάθεια ή ολιγοφρενία, που προέρχεται από παθολογική κατάσταση του εγκεφάλου, ενώ ως διατάραξη της συνείδησης νοείται κάθε μορφής ψυχική διατάραξη, η οποία δεν συνδέεται με παθολογική κατάσταση του εγκεφάλου, εμφανίζεται σε ψυχικώς υγιή άτομα και είναι από τη φύση της παροδική... Έτσι, αν, λόγω μιας από τις προαναφερόμενες ψυχικές καταστάσεις, ο δράστης δεν είχε την ικανότητα ή είχε μειωθεί σημαντικά η ικανότητά του να αντιληφθεί το άδικο της πράξης του, δηλαδή να συνειδητοποιήσει τον άδικο χαρακτήρα της, ή να συμμορφωθεί με την αντίληψή του αυτή, η πράξη στην πρώτη περίπτωση δεν καταλογίζεται στον δράστη, ενώ στη δεύτερη περίπτωση επιβάλλεται μειωμένη ποινή κατά το άρθρο 83 ΠΚ (ΑΠ 1518/2022, ΑΠ360/2020). Στην προκειμένη περίπτωση, από την επισκόπηση της προσβαλλόμενης υπ` αριθμ. .../2022 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών προκύπτει ότι το Δικαστήριο αυτό, δέχθηκε, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των μνημονευομένων αποδεικτικών μέσων, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Η παθούσα ....... και ο κατηγορούμενος ..... διατηρούσαν προσωπικές σχέσεις από εξαμήνου και συγκατοικούσαν στο ............... Αττικής. Ο κατηγορούμενος συχνά κατανάλωνε μεγάλες ποσότητες οινοπνεύματος. Κατά τη διάρκεια των καταχρήσεων αυτών γινόταν βίαιος και ξεσπούσε κατά της παθούσας. Στις 8/7/2014 ο κατηγορούμενος έχοντας καταναλώσει μεγάλη ποσότητα οινοπνεύματος λογομάχησε με την παθούσα, την οποία έπληξε με γροθιές στο πρόσωπο, με αποτέλεσμα αυτή να υποστεί μικρή εκδορά στο άνω βλέφαρο αριστερού οφθαλμού περιοφθαλμικό οίδημα δεξιού οφθαλμού, εκχύμωση επιπεφυκότα αριστερού οφθαλμού, υπόσφαγμα δεξιού οφθαλμού ενώ ο κερατοειδής του αριστερού οφθαλμού παρουσίαζε στικτή εικόνα λόγω μη πλήρους σύγκλισης των βλεφάρων (βλ. την από 10/7/2014 οφθαλμολογική εξέταση του Γενικού Νοσοκομείου ..........). Οι ως άνω σωματικές βλάβες, οι οποίες λόγω του τρόπου που τελέσθηκαν (γροθιές στο πρόσωπο) και των σημείων πλήξεως του σώματος της (περιοχή των οφθαλμών) μπορούσαν να προκαλέσουν βαρεία σωματική βλάβη ή κίνδυνο της ζωής της παθούσης, δεν είναι δυνατό να χαρακτηρισθούν ως όλως ελαφρές, καθώς η ένταση των πληγμάτων που ο κατηγορούμενος επέφερε, αλλά και το σημείο του προσώπου, προς το οποίο τα κατηύθυνε, αλλά και το είδος των προκληθεισών σωματικών βλαβών, μπορούσαν να προκαλέσουν βαριά σωματική βλάβη, απορριπτομένου του σχετικού αυτοτελούς ισχυρισμού του κατηγορουμένου ως ουσία αβασίμου. Περαιτέρω, προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος έπασχε από σχιζοφρένεια και μάλιστα είχε νοσηλευθεί από 12/12/2013 έως 23/12/2013 στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο ........ "....................." (βλ. σχετική βεβαίωση νοσηλείας). Ωστόσο, δεν αποδεικνύεται ότι κατά τον χρόνο τέλεσης των αποδιδόμενων αξιόποινων πράξεων είχε εκλείψει η ικανότητα του δράστη να αντιληφθεί τον άδικο χαρακτήρα των πράξεων του ή να ενεργήσει σύμφωνα με την αντίληψή του για το άδικο αυτό, καθώς μόνη η ύπαρξη της εν λόγω ψυχικής νόσου δεν συνεπάγεται την κατ` άρθρο 33 του ΠΚ απαλλαγή του, απορριπτομένου του σχετικού αυτοτελούς ισχυρισμού του κατηγορουμένου ως νόμω αλλά και ουσία αβάσιμου. Επιπλέον, αποδεικνύεται ότι κατηγορούμενος αφαίρεσε από την κατοχή της παθούσας στις 23/6/2014 ένα φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή και στις 8/7/2014 ένα μπουφάν, εντός του οποίου υπήρχε το χρηματικό ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ με σκοπό παράνομης ιδιοποίησης. Επομένως, ενόψει των ανωτέρω αναφερθέντων, θα πρέπει να κηρυχθεί ο κατηγορούμενος ένοχος των αποδιδόμενων σ΄ αυτόν πράξεων". Ακολούθως το ανωτέρω Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του ,αφού απέρριψε τον ανωτέρω αυτοτελή ισχυρισμό, κήρυξε τον κατηγορούμενο ............... του ........, κάτοικο ... ένοχο των αξιοποίνων πράξεων της επικίνδυνης σωματικής βλάβης και της κλοπής κατ` εξακολούθηση και του επέβαλε συνολική ποινή φυλάκισης είκοσι (20)μηνών ανασταλείσα επί τριετία με το ακόλουθο διατακτικό: "Στο ............ Αττικής, στους παρακάτω χρόνους, τέλεσε πολλές πράξεις, πολλά αδικήματα, τα οποία προβλέπονται από το νόμο και τιμωρούνται με στερητικές της ελευθερίας ποινές και συγκεκριμένα, στον ανωτέρω τόπο: 1. Στις 8/7/2014 με πρόθεση προκάλεσε σε άλλον απλή σωματική κάκωση, με τρόπο που θα μπορούσε να προκαλέσει στον παθόντα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική του βλάβη. Ειδικότερα, στον ανωτέρω τόπο και χρόνο, έπληξε με γροθιές την εγκαλούσα, ..............του .............. κάτοικο ..., στο πρόσωπο , με αποτέλεσμα αυτή να υποστεί μικρή εκδορά του άνω βλεφάρου του αριστερού οφθαλμού και υπόσφαγμα του δεξιού οφθαλμού ,η δε σωματική βλάβη ήταν επικίνδυνη, δεδομένου ότι, ως εκ του τρόπου που τελέστηκε, καθώς και των σημείων πλήξεως του σώματος της εγκαλούσης από τον κατηγορούμενο, μπορούσε να επέλθει βαριά σωματική βλάβη της παθούσης. 2. Στις 23-6-2014 και 8-7-2014 με περισσότερες πράξεις που αποτελούν εξακολούθηση του αυτού αδικήματος, αφαίρεσε ξένο ολικά κινητό πράγμα από κατοχή άλλου με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα. Ειδικότερα στον ως άνω τόπο: α) στις 23-6-2014 αφαίρεσε από την κατοχή της εγκαλούσης ένα (1) φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή, μάρκας ........... με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα. β) στις 8/7/2014 αφαίρεσε από την κατοχή της εγκαλούσης ένα (1) μπουφάν και το χρηματικό ποσό των διακοσίων πενήντα ευρώ (250) ευρώ με σκοπό να τα ιδιοποιηθεί παράνομα". Με τον πρώτο λόγο της αναίρεσης ο αναιρεσείων αιτιάται ότι το Δικαστήριο της ουσίας ότι με την προσβαλλόμενη απόφασή του απέρριψε με ελλιπή αόριστη και αντιφατική αιτιολογία τον αυτοτελή ισχυρισμό του, για την κατ` εφαρμογή του άρθρου 34 ΠΚ, έλλειψη ικανότητας προς καταλογισμό, αφού, ενώ δέχθηκε ότι αυτός την επίμαχη περίοδο έπασχε από την ψυχική νόσο της σχιζοφρένειας, στη συνέχεια, όλως αντιφατικά, αρνείται τη συνδρομή των λόγων που οδηγούσαν στην αδυναμία αυτού να αντιληφθεί το άδικο των πράξεών του, ή να ενεργήσει σύμφωνα με την αντίληψή του για το άδικο αυτό. Από την παραδεκτή για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου επισκόπηση των πρακτικών της προσβαλλόμενης απόφασης, προκύπτει ότι ο συνήγορος του κατηγορουμένου, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου ανέπτυξε προφορικά και κατέθεσε εγγράφως αυτοτελή ισχυρισμό με το εξής περιεχόμενο: "φέρομαι ως δράστης των προπεριγραφομένων αδικημάτων τα οποία φέρεται ότι τέλεσα κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο του έτους 2014. Κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα όμως, όπως άλλωστε και τα έτη που ακολούθησαν, έπασχα από σχιζοφρενική διαταραχή. Πιο συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από σχετική βεβαίωση του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής "................." το μήνα Δεκέμβριο του έτους 2013 είχα νοσηλευτεί στο εν λόγω νοσοκομείο, έχοντας ήδη διαγνωσθεί και πάσχοντας από σχιζοφρένεια. Στην εν λόγω βεβαίωση, μάλιστα, η διάγνωση της σχιζοφρενικής διαταραχής αναγράφεται και με τα στοιχεία ICD-10 F20, τα οποία αποτελούν την επίσημη μέθοδο διεθνούς ταξινόμησης των νόσων υγείας. Περαιτέρω, το έτος κατά το οποίο μου αποδίδονται οι υπό κρίση αξιόποινες πράξεις, ήτοι το 2014, και ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς του μήνες, η ψυχική μου υγεία βρισκόταν σε ιδιαίτερα νοσηρή κατάσταση, έχοντας υποστεί εκ νέου σοβαρή επιδείνωση, λόγω του πρόσφατου θανάτου του πατέρα μου, γεγονός το οποίο με επηρέασε καθοριστικά γενικώς αλλά και ειδικώς στα επίδικα συμβάντα. Δυστυχώς μάλιστα και κατά τα έτη που επακολούθησαν, η ψυχική μου υγεία συνέχισε να υποτροπιάζει λόγω της ως άνω περιγραφόμενης ψυχωσικής συνδρομής, γεγονός που οδήγησε σε εκ νέου νοσηλεία μου σε ψυχιατρικό νοσοκομείο κατά το έτος 2020. Πλέον, όμως, από το έτος αυτό και εντεύθεν, λαμβάνω κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, η οποία σε συνδυασμό με τακτική ψυχιατρική παρακολούθηση έχει οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση της ψυχικής μου υγείας. Ως εκ των ανωτέρω λοιπόν, καθίσταται σαφές ότι συντρέχει εν προκειμένω ο κατ` άρθρο 34 ΠΚ ειδικός λόγος άρσης του καταλογισμού των αποδιδόμενων σε βάρος μου αξιόποινων πράξεων, λόγω συνδρομής ψυχικής και δη σχιζοφρενικής διαταραχής. Σε κάθε δε, περίπτωση αν το Δικαστήριο Σας ήθελε απορρίψει τον ανωτέρω ισχυρισμό μου, αιτούμαι, όπως επικουρικά, κάνει δεκτό τον ισχυρισμό μου περί μειωμένης ικανότητας καταλογισμού κατ' άρθρο 36 ΠΚ, καθώς από τα προλεχθέντα προκύπτει αναμφίβολα η μερική αδυναμία μου να αντιληφθώ το άδικο των πράξεών μου, κατάσταση η οποία ασφαλώς ενισχύθηκε από την κατανάλωση μεγάλης ποσότητας αλκοόλ, όπως τούτο βεβαιώνεται και από τη μάρτυρα κατηγορίας", προσκόμισε δε και σχετικά αποδεικτικά των ισχυρισμών του έγγραφα (σελ 17 της απόφασης). Το Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του, μετά από συνεκτίμηση και αξιολόγηση όλων των ειδικώς μνημονευομένων αποδεικτικών μέσων, (ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων κατηγορίας και υπεράσπισης, των εγγράφων και των πρακτικών της πρωτοβάθμιας δίκης που αναγνώστηκαν στο ακροατήριο) έκρινε ένοχο τον κατηγορούμενο κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα και απέρριψε τον αυτοτελή ισχυρισμό του κατηγορουμένου περί εφαρμογής του άρθρου 34ΠΚ., διαλαμβάνοντας στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης για την απόρριψή του την απαιτούμενη αιτιολογία καθώς στις, περί ενοχής του αναιρεσείοντος παραδοχές, παραθέτει με σαφήνεια, πληρότητα, χωρίς αντιφάσεις και λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, τα οποία αποκλείουν, την εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 34 ΠΚ. Ειδικότερα με αιτιολογική επάρκεια δέχτηκε ότι ναι μεν ο κατηγορούμενος πάσχει από σχιζοφρένεια, νοσηλευθείς από 12-12-2013 έως 23-12-2013 στο ψυχιατρικό νοσοκομείο "...................", πλην όμως αποδείχθηκε ότι κατά το χρόνο τέλεσης των αποδιδομένων σε αυτόν αξιόποινων πράξεων, (23-6-2014 και 8-7-2014), με βάση τα πραγματικά περιστατικά που κατά την ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας αποδείχθηκαν, όπως αυτά εκτίθενται αναλυτικά στην απόφαση , δεν είχε εκλείψει η ικανότητά του να αντιληφθεί τον άδικο χαρακτήρα των πράξεών του, ή, να ενεργήσει σύμφωνα με την αντίληψή του για το άδικο αυτό έχοντας πλήρη ικανότητα να αντιληφθεί το άδικο των πράξεών του, καθώς η ύπαρξη και μόνον της εν λόγω ψυχικής νόσου δεν συνεπάγεται αυτοδικαίως την, κατ` άρθρο 34 ΠΚ., (και όχι 33 ΠΚ όπως, κατά προφανή παραδρομή, αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης), διαρκή ανικανότητά του για καταλογισμό. Επομένως ο πρώτος από το άρθρο 520 παρ. 1 στοιχ. Δ` ΚΠΔ λόγος αναίρεσης για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας που αφορά την απόρριψη του ως άνω αυτοτελούς ισχυρισμού είναι αβάσιμος. Ομοίως αβάσιμος και ο δεύτερος και ο ανωτέρω, εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Α` ΚΠΔ αναιρετικός λόγος με τον οποίο ο αναιρεσείων πλήττει την προβαλλόμενη απόφαση για απόλυτη ακυρότητα που συνέβη στο ακροατήριο λόγω έλλειψης ακρόασης, διότι απέρριψε σιωπηρά τον προβληθέντα διά του συνηγόρου του αυτοτελή ισχυρισμό περί μειωμένης, λόγω της σχιζοφρένειας από την οποία έπασχε, ικανότητάς του για καταλογισμό κατ`άρθρο 36 Π.Κ., κατάσταση η οποία ενισχύθηκε από την κατανάλωση μεγάλης ποσότητας αλκοόλ. Τούτο δε διότι ενόψει των ως άνω παραδοχών της προσβαλλόμενης απόφασης του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου, ότι κατά το χρόνο τέλεσης των ανωτέρω αξιόποινων πράξεων για τις οποίες ο κατηγορούμενος και ήδη αναιρεσείων καταδικάστηκε, είχε πλήρη ικανότητα προς καταλογισμό, κατά λογική συνεπαγωγή αποκλείεται και η εφαρμογή του άρθρου 36 Π.Κ., χωρίς να είναι αναγκαίο να αναφέρεται ειδικώς και η απόρριψη του επικουρικού σκέλους του προβληθέντος ισχυρισμού του περί εφαρμογής του άρθρου 36 ΠΚ, αφού η παραδοχή των αυτών ως άνω πραγματικών περιστατικών αυτοθρόως αποκλείει την εφαρμογή του άρθρου 36 ΠΚ, χωρίς να απαιτείται στην ένδικη περίπτωση να ασχοληθεί ειδικώς το Δικαστήριο της ουσίας με άσκοπες επαναλήψεις. .. Κατόπιν των ανωτέρω, μη υπάρχοντος άλλου λόγου αναίρεσης, πρέπει η υπό κρίση αίτηση αναίρεσης να απορριφθεί στο σύνολό της και να επιβληθούν στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα (άρθρα 578 παρ. 1 ΚΠΔ)., κατά τα στο διατακτικό εκτιθέμενα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 18-7-2022 αίτηση του ............ του..... κατοίκου ..., για αναίρεση της υπ` αριθμ .../2022 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.
Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 17 Μαΐου 2023.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 21 Νοεμβρίου 2024.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Ν.Σ.-Ρ.Κ.
