Σε σένα απευθύνομαι
ανυπότακτη θέληση
ερωμένη της επίμονης λήθης
σε σένα ξεχάστηκα
σαν έβαλα υπενθύμιση
κάθε χρόνο να κουρδίζω τα έτη
περιστρέφονται στην ανάμνηση
κι ένα μέλλον αγναντεύει αμέτι
ελλειπτικό χωρίς μουχαμέτι
πεισματικά στην έλλειψη
κι'αυτό σαν τα λειψά μάτια
που δεν έβλεπαν
τι σαν κοιτούσαν συνέχεια εσένα
από νωρίς, κάθε πρωί
χωρίς να διακρίνω το μέσον της νύχτας
σαν χαρμόλυπο δύχτι
ανταγωνιστικό της απόχης
μιας ευτυχίας που ξεθώριαζε
ή της αποχής από το χρώμα των ματιών σου
ή, είτε, μήτε και μηδέ
μηδένα προ του τέλους
εις θάνατον εγκαταλείπεις
ακόμη κι εάν τελευταία
νιώθω ότι ήδη με σκότωσες,
θύμα της όρεξής σου να δολοφονείς
τις ετοιμοθάνατες αγάπες
https://www.youtube.com/watch?v=8ISiGxgEtE4
