Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αστυνομική βία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αστυνομική βία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 11 Αυγούστου 2025

Έκθεση - ΣΟΚ του Συνηγόρου του Πολίτη για την αστυνομική βία και αυθαιρεσία

 


 

Έκθεση - ΣΟΚ του Συνηγόρου του Πολίτη για την αστυνομική βία και αυθαιρεσία


ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ


Εθνικός Μηχανισμός Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας:
Ετήσια Έκθεση 2024

 
Η Ετήσια Έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για το έτος 2024, στο πλαίσιο της ειδικής
αρμοδιότητάς του ως Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας (ΕΜΗΔΙΠΑ),
εστιάζει σε ομάδες υποθέσεων ή και αυτοτελή περιστατικά που απασχόλησαν την κοινή γνώμη.
Ειδική αναφορά γίνεται σε υποθέσεις προσβολής της ζωής, ιδίως σε καθεστώς προσωρινού ή
μη εγκλεισμού ή στέρησης της ελευθερίας, για τις οποίες υπήρξε αξιοσημείωτη αύξηση εντός
του 2024.
Συνολικά, ο Συνήγορος του Πολίτη, δέχθηκε κατά τη διάρκεια του 2024 178 υποθέσεις
αρμοδιότητας ΕΜΗΔΙΠΑ
, αριθμός που παρουσιάζει μείωση κατά 5,3%, σε σύγκριση με το 2023.
Λίγο περισσότερες από το 75% του συνόλου, και συγκεκριμένα 133 αναφορές, προωθήθηκαν
το περασμένο έτος από την ΕΛ.ΑΣ, η οποία συνεχίζει να διαβιβάζει συστηματικά διοικητικές
έρευνες στην Ανεξάρτητη Αρχή. Από την άλλη πλευρά, 5 υποθέσεις, που αντιστοιχούν στο 2,9%
του συνόλου των εισερχόμενων αναφορών, διαβιβάσθηκαν στον Εθνικό Μηχανισμό από το
Λιμενικό Σώμα, σημειώνοντας μείωση από πέρυσι, όταν και είχαν διαβιβασθεί 9 αναφορές που
αντιστοιχούσαν στο 4,8% του συνόλου. Ως προς το ποσοστό αναφορών που υποβάλλονται από
τους πολίτες, ο Συνήγορος του Πολίτη αξιολογεί θετικά το γεγονός, ότι αυτό παραμένει σταθερό,
και μάλιστα με μικρή αύξηση, καταδεικνύοντας την εμπιστοσύνη των φερόμενων θυμάτων
αυθαιρεσίας στην Ανεξάρτητη Αρχή. Συγκεκριμένα, εντός του 2024, το 21% του συνόλου των
αναφορών, υποβλήθηκαν από πολίτες.
Σε 7 από τις 10 υποθέσεις που επεξεργάστηκε και αξιολόγησε ο ΕΜΗΔΙΠΑ, διατύπωσε
επιφυλάξεις για τη πληρότητα της διενεργηθείσας έρευνας και προέβη σε συγκεκριμένες
παρατηρήσεις και συστάσεις, σε 1 στις 10 ανέπεμψε το πόρισμα του εσωτερικού ελέγχου για
συμπλήρωση και/ή επαναξιολόγηση αποδεικτικού υλικού
, ενώ μόλις σε 1 στις 10 διαπίστωσε
πληρότητα στον διενεργηθέντα έλεγχο
.
Το σύνολο των υποθέσεων που ο Συνήγορος είχε αναπέμψει κατά νόμο στον αρμόδιο Υπουργό,
λόγω απόκλισης του πορίσματος της εσωτερικής διοικητικής έρευνας με τις επισημάνσεις της
Αρχής, αρχειοθετήθηκε, γεγονός που προκαλεί εντονότατο προβληματισμό.
Εντός του 2024 ο Συνήγορος του Πολίτη έκρινε επιβεβλημένη τη διεξαγωγή μίας ίδιας έρευνας,
για περιστατικό θανάτου κρατουμένου αλλοδαπού, την 21.09.2024, σε Α.Τ. της Αθήνας
. Η
έρευνα βρίσκεται στο στάδιο συλλογής και επεξεργασίας του αποδεικτικού υλικού.
Οι καταγγελίες για επαναπροώθηση αλλοδαπών με εμπλοκή στελεχών των σωμάτων
ασφαλείας συνεχίστηκαν και κατά το 2024. Για δεύτερη κατά σειρά χρονιά, οι καταγγελίες για
φερόμενες επαναπροωθήσεις στα θαλάσσια σύνορα υπερέβησαν εκείνων στα χερσαία. Το
σύνολο των συστημικών προβλημάτων των διοικητικών ερευνών για επαναπροωθήσεις
αναδείχθηκαν στην παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη ενώπιον του Ε.Δ.Δ.Α., κατόπιν
πρόσκλησης του ίδιου του Δικαστηρίου
. Η εκδοθείσα καταδικαστική απόφαση A.R.E. κατά
Ελλάδας σηματοδοτεί μία νέα σελίδα για την ουσιαστική διερεύνηση των καταγγελιών
επαναπροώθησης, καθώς αναγνωρίζει όχι μόνο τον συστηματικό χαρακτήρα της πρακτικής
επαναπροωθήσεων αλλά και τον καταλυτικό ελεγκτικό ρόλο του Συνηγόρου του Πολίτη στην
ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας.
Η ολοκλήρωση της συλλογής του υλικού και της επιμέλειας της παρούσας έκθεσης συνέπεσε
και με την ολοκλήρωση του πορίσματος της αυτεπάγγελτης έρευνας του Μηχανισμού για το
τραγικό ναυάγιο της Πύλου
. Το πόρισμα της Ανεξάρτητης Αρχής διαβιβάσθηκε την 03/02/2025
στον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής για την εκ μέρους του άσκηση πειθαρχικής
δικαιοδοσίας, και παράλληλα στην αρμόδια Εισαγγελική Αρχή του Ναυτοδικείου Πειραιά, για την
αξιολόγηση της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης των σχετικών ποινικών
αδικημάτων. Μάλιστα, η ανακοίνωση της ολοκλήρωσης της έρευνας προκάλεσε άμεσα, σχεδόν
ακαριαία την αντίδραση του αρμόδιου Υπουργείου και της Κυβέρνησης, με δημόσιες δηλώσεις
και δελτία Τύπου που επιχειρούσαν να αμφισβητήσουν τη πληρότητα και εγκυρότητα του
πορίσματος της Αρχής, την ίδια την αρμοδιότητα του Συνηγόρου αλλά και την νομιμοποίησή
του. Και ενώ έκτοτε η ποινική δικαιοσύνη, στο πλαίσιο συμπληρωματικής προκαταρκτικής
εξέτασης, διεύρυνε το αρχικό κατηγορητήριο και τον κύκλο των υπόπτων, η πολιτική ηγεσία του
αρμόδιου Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής εξακολουθεί να απέχει από την
άσκηση των πειθαρχικών της καθηκόντων, ακολουθώντας πρακτικές που εύλογα
χαρακτηρίζονται παρελκυστικές.


Eτήσια Έκθεση 2024
Εθνικός Μηχανισμός Διερεύνησης
Περιστατικών Αυθαιρεσίας

Eτήσια Έκθεση 2024
Εθνικός Μηχανισμός Διερεύνησης
Περιστατικών Αυθαιρεσίας
Η παρούσα Ετήσια Έκθεση αποτελεί προϊόν επεξεργασίας υλικού, το οποίο
προέκυψε από την εργασία της ομάδας του Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης
Περιστατικών Αυθαιρεσίας του Συνηγόρου του Πολίτη, υπό την εποπτεία του
Συνηγόρου Ανδρέα Ι. Ποττάκη.
Ομάδα Εθνικού Μηχανισμού: Βίκυ Βασιλαντωνοπούλου, Σέργιος Δρόσος,
Ζωή Καραμήτρου, Μαρία Λιαδή, Άννα Λύτρα,
Έλενα Μάρκου, Μαρία Μαυρογένη,
Κατερίνα Παπανικολάου, Χρύσα Χατζή
Σύνταξη και Επιμέλεια έκθεσης: Έλενα Μάρκου, Σέργιος Δρόσος
Συντονισμός έκδοσης: Τμήμα Bιβλιοθήκης, Αρχείου και Εκδόσεων
Σχεδιασμός, σελιδοποίηση: Δάφνη Μπέη
Επιτρέπεται η δωρεάν αναπαραγωγή του κειμένου αυτής της έκδοσης σε
οποιαδήποτε μορφή ή μέσο, υπό την προϋπόθεση ότι αναπαράγεται με τρόπο
ακριβή και μη παραπλανητικό.

Είναι απαραίτητη η αναφορά στα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας
του Συνηγόρου του Πολίτη και στον τίτλο έκδοσης. Σε περίπτωση που
περιλαμβάνεται υλικό τρίτων, πρέπει να ζητηθεί η άδεια από τον αντίστοιχο
κάτοχο των πνευματικών δικαιωμάτων.
Για ερωτήματα σχετικά με την έκθεση, παρακαλώ επικοινωνήστε στο press@
synigoros.gr

Περιεχόμενα
Εισαγωγή 7
1.Η αρμοδιότητα της Ανεξάρτητης Αρχής ως Εθνικού Μηχανισμού
Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας 13
2.Στατιστική Αποτίμηση 19
3.Εκτιμήσεις κατά το 2024 29
3.1. Γενικά Συμπεράσματα 31
3.2. Η προσβολή της ζωής κατά την αστυνομική δράση και
η πειθαρχική διερεύνηση 51
3.2.1. Το εγγυητικό πλαίσιο 52
3.2.2. Η διερεύνηση των υποθέσεων από τον Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. 55
4.Ο παρεμβατικός ρόλος του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. 95
4.1. Αποφάσεις ιδίας έρευνας 97
4.1.1. Ίδια έρευνα για το ναυάγιο της Πύλου 97
4.1.2. Διερεύνηση συνθηκών θανάτου αλλοδαπού κρατούμενου
σε Α.Τ 101
4.2. Παραπομπή στον Υπουργό της μη αιτιολογημένης απόκλισης
από το πόρισμα του Εθνικού Μηχανισμού 103
4.3. Διερεύνηση υποθέσεων παράνομων επαναπροωθήσεων 106
5. Συνήθη διαδικαστικά ζητήματα κατά την πειθαρχική διερεύνηση 111
5.1. Ως προς τη συλλογή και αξιολόγηση αποδεικτικού υλικού 113
5.1.1. Μάρτυρες και μαρτυρικές καταθέσεις 117
5.1.2. Οπτικοακουστικό και φωτογραφικό υλικό 149
5.1.3. Ιατροδικαστικές εκθέσεις και γνωματεύσεις 168
5.1.4. Εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης και άλλα τεχνικά έγγραφα 182
5.2. Ως προς τη διαδικασία της έρευνας 189
5.2.1. Αυτοτέλεια πειθαρχικής δίκης από την ποινική 189
5.2.2. Διασφάλιση της αμεροληψίας 201
5.2.3. Διερεύνηση ρατσιστικού κινήτρου και διακριτικής
μεταχείρισης 216
5.2.4. Παραβίαση υποχρέωσης αναστολής απόφασης
έως το πόρισμα του Συνηγόρου 232
6.Ο Συνήγορος του Πολίτη στο Ε.Δ.Δ.Α. 237
7. Συνεργασία του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. με διεθνείς φορείς και
άλλες δραστηριότητες 245
8.Νομοθετικές Εξελίξεις και Προτάσεις 249
Συντομογραφίες 263

Η ανάθεση στην ανεξάρτητη αρχή της ειδικής αρμοδιότητας διερεύνησης
περιστατικών αυθαιρεσίας στα σώματα ασφαλείας αποσκοπεί στην
ενίσχυση της λογοδοσίας και της διαφάνειας. Καθώς σε ένα κράτος δικαίου,
σε μία φιλελεύθερη πολιτεία και κοινωνία, αναγνωρίζεται στα σώματα
ασφαλείας το προνόμιο της εξουσίας λήψης δεσμευτικών μέτρων και άσκησης
βίας, είναι κρίσιμο η εξουσία αυτή να ασκείται στο απολύτως αναγκαίο
και αναλογικό μέτρο και να υπόκειται σε ενδελεχή, ουσιαστικό και διαρκή
έλεγχο, με κυρώσεις, ποινικές και πειθαρχικές, ανάλογες της βαρύτητας της
αυθαίρετης ή καταχρηστικής άσκησής της. Διαφορετικά, διαρρηγνύεται η
σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των σωμάτων ασφαλείας και της κοινωνίας,
απονομιμοποιείται ο ρόλος τους και επιτείνεται η ανασφάλεια των πολιτών.
Και η παρούσα έκθεση, για το έτος 2024, ακολουθεί τη διάρθρωση των
αντίστοιχων εκθέσεων των προηγούμενων ετών, προκειμένου να διευκολύνει
στη συγκριτική και συστηματική επισκόπηση του βαθμού συμμόρφωσης των
εσωτερικών πειθαρχικών οργάνων προς τις συστάσεις και επισημάνσεις του
Μηχανισμού του Συνηγόρου
. Παράλληλα, αποσκοπώντας στην ενίσχυση της
διαφάνειας, η έκθεση εστιάζει και για το 2024 σε ομάδες υποθέσεων ή και
αυτοτελή περιστατικά που απασχόλησαν τη κοινή γνώμη. Ειδική αναφορά
γίνεται σε υποθέσεις προσβολής της ζωής, ιδίως σε καθεστώς προσωρινού ή
μη εγκλεισμού ή στέρησης της ελευθερίας, για τις οποίες υπήρξε αξιοσημείωτη
αύξηση εντός του 2024.
Από τη στατιστική αποτίμηση των υποθέσεων του 2024 προκύπτει, εκ νέου,
η σταθερή αύξηση των καταγγελιών από πολίτες περιστατικών αυθαιρεσίας
στελεχών των σωμάτων ασφαλείας. Αποτελεί για την ανεξάρτητη αρχή ένδειξη
της αναγνώρισης του έργου της και της εμπιστοσύνης των πολιτών.
Αρνητικό πρόσημο, ασφαλώς, έχει το γεγονός, ότι σε επτά (7) στις δέκα (10)
υποθέσεις που επεξεργάστηκε και αξιολόγησε ο ΕΜΗΔΙΠΑ εντός του 2024
διατύπωσε επιφυλάξεις για τη πληρότητα της διενεργηθείσας έρευνας και
προέβη σε συγκεκριμένες παρατηρήσεις και συστάσεις, σε μία στις δέκα
ανέπεμψε το πόρισμα του εσωτερικού ελέγχου για συμπλήρωση και/ή
επαναξιολόγηση αποδεικτικού υλικού, ενώ μόλις σε μία στις δέκα διαπίστωσε
πληρότητα στον διενεργηθέντα έλεγχο.
Το σύνολο των υποθέσεων που ο Συνήγορος είχε αναπέμψει κατά νόμο
στον αρμόδιο Υπουργό, λόγω απόκλισης του πορίσματος της εσωτερικής
διοικητικής έρευνας με τις επισημάνσεις της Αρχής, αρχειοθετήθηκε.
Όπως
επανειλημμένως επισημαίνεται, οι πρωτοβουλίες και αποφάσεις της πολιτικής
ηγεσίας καταδεικνύουν τον βαθμό στον οποίο η Διοίκηση αναγνωρίζει τον de
facto δεσμευτικό χαρακτήρα των πορισμάτων της Αρχής, δίνοντας παράλληλα
σαφές μήνυμα ειλικρινούς διάθεσης ουσιαστικής αναβάθμισης των εσωτερικών
ερευνών για περιστατικά αυθαιρεσίας. Η αρχειοθέτηση των υποθέσεων που
εκκρεμούσαν στον αρμόδιο Υπουργό, χωρίς σύγκλιση των πορισμάτων της
εσωτερικής έρευνας με τις παρατηρήσεις του ΕΜΗΔΙΠΑ, προκαλεί εντονότατο
προβληματισμό. Ο Συνήγορος θα υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις για τη
θωράκιση του ελεγκτικού του ρόλου.

Εντός του 2024 ο Συνήγορος του Πολίτη έκρινε επιβεβλημένη την διεξαγωγή
μίας ίδιας έρευνας, για περιστατικό θανάτου κρατουμένου αλλοδαπού, την
21.09.2024, σε Α.Τ. της Αθήνας. Η έρευνα βρίσκεται στο στάδιο συλλογής και
επεξεργασίας του αποδεικτικού υλικού.
Οι καταγγελίες για επαναπροώθηση αλλοδαπών με εμπλοκή στελεχών
των σωμάτων ασφαλείας συνεχίστηκαν και κατά το 2024. Για δεύτερη κατά
σειρά χρονιά, μάλιστα, οι καταγγελίες για φερόμενες επαναπροωθήσεις
στα θαλάσσια σύνορα υπερέβησαν εκείνων στα χερσαία. Ο Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α.
αναδεικνύει κάθε χρόνο στις εκθέσεις του την ανάγκη ουσιαστικής διερεύνησης
των καταγγελιών παράνομης επαναπροώθησης στα σύνορα της χώρας, που
αποτελούν μια ιδιαιτέρως σοβαρή περίπτωση προσβολής της αξιοπρέπειας
και της προσωπικής ελευθερίας, της προστασίας από κακομεταχείριση και
από κίνδυνο ζωής, της προστασίας από refoulement, της πρόσβασης σε διεθνή
προστασία. Το σύνολο των συστημικών προβλημάτων των διοικητικών ερευνών
για επαναπροωθήσεις αναδείχθηκαν στην παρέμβαση του Συνηγόρου του
Πολίτη ενώπιον του Ε.Δ.Δ.Α., κατόπιν πρόσκλησης του ίδιου του Δικαστηρίου.
Η εκδοθείσα καταδικαστική απόφαση A.R.E. κατά Ελλάδας σηματοδοτεί μία νέα
σελίδα για την ουσιαστική διερεύνηση των καταγγελιών επαναπροώθησης,
καθώς αναγνωρίζει όχι μόνο το συστηματικό χαρακτήρα της πρακτικής
επαναπροωθήσεων αλλά και τον καταλυτικό ελεγκτικό ρόλο του Συνηγόρου
του Πολίτη στην ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας.
Η ολοκλήρωση της συλλογής του υλικού και της επιμέλειας της παρούσας
έκθεσης συνέπεσε και με την ολοκλήρωση του πορίσματος της αυτεπάγγελτης
έρευνας του Μηχανισμού για το τραγικό ναυάγιο της Πύλου. Το πόρισμα της
Ανεξάρτητης Αρχής διαβιβάσθηκε την 03/02/2025 στον Υπουργό Ναυτιλίας και
Νησιωτικής Πολιτικής για την εκ μέρους του άσκηση πειθαρχικής δικαιοδοσίας,
και παράλληλα στην αρμόδια Εισαγγελική Αρχή του Ναυτοδικείου Πειραιά,
για την αξιολόγηση της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης των
σχετικών ποινικών αδικημάτων. Και ενώ έκτοτε η ποινική δικαιοσύνη, στο
πλαίσιο συμπληρωματικής προκαταρκτικής εξέτασης, διεύρυνε το αρχικό
κατηγορητήριο και τον κύκλο των υπόπτων, η πολιτική ηγεσία του αρμόδιου
Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής εξακολουθεί να απέχει από
την άσκηση των πειθαρχικών της καθηκόντων, ακολουθώντας πρακτικές
που εύλογα χαρακτηρίζονται παρελκυστικές. Μάλιστα, η ανακοίνωση της
ολοκλήρωσης της έρευνας και της υποβολής του πορίσματος στον Υπουργό
Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και στην Εισαγγελία του Ναυτοδικείου
Πειραιά, για τις κατά νόμο δικές τους ενέργειες στο πλαίσιο του πειθαρχικού
και ποινικού ελέγχου της υπόθεσης αντίστοιχα, προκάλεσε άμεσα, σχεδόν
ακαριαία την αντίδραση του αρμόδιου Υπουργείου και της κυβέρνησης, με
δημόσιες δηλώσεις και δελτία τύπου που επιχειρούσαν να αμφισβητήσουν τη
πληρότητα και εγκυρότητα του πορίσματος της Αρχής, την ίδια την αρμοδιότητα
του Συνηγόρου αλλά και την νομιμοποίησή του.
Φαινόμενα αμφισβήτησης, υπονόμευσης, ή και επιθέσεων προς τον Συνήγορο
του Πολίτη, σε όποια ευρωπαϊκή χώρα και αν διαπιστώνονται, συνιστούν
ανησυχητικά συμπτώματα υπονόμευσης του κράτους δικαίου και βαθιάς
κρίσης θεσμών.
Επιθέσεων και προσωπικών, που στην ηπιότερη εκδοχή τους
επικαλούνται ιδιοτελή κίνητρα, και κλιμακώνονται με τη διατύπωση υπαινιγμών
για εξυπηρέτηση πολιτικής ατζέντας ή μικροκομματικών σκοπιμοτήτων,
προφανώς κρίνοντας εξ ιδίων αλλότρια. Δεν λείπουν, δε, μέχρι και περισσότερο
ή λιγότερο ευθείες και απροκάλυπτες κατηγορίες για αντεθνική στάση, για
δόλια συκοφάντηση της χώρας, για απόπειρα αποσταθεροποίησης, για
έλλειψη πατριωτισμού. Δυσφήμηση, όμως, της χώρας προκαλούν φαινόμενα
κακοδιοίκησης, αδιαφάνειας και άρνησης λογοδοσίας που ενισχύουν
εντυπώσεις συγκάλυψης ευθυνών και καταλήγουν σε ατιμωτικές καταδίκες.
Άλλωστε, όπως χαρακτηριστικά είχε διακηρύξει ένας διάσημος Αμερικανός
φυσιοδίφης, ο πατριώτης πρέπει να είναι πάντα έτοιμος να υπερασπιστεί τη
χώρα του απέναντι στην κυβέρνησή της.

Η διαφύλαξη της ανεξαρτησίας, ακεραιότητας και αποτελεσματικότητας
της Αρχής, η απόκρουση κάθε ενδεχόμενης προσπάθειας χειραγώγησης
δεν είναι πράξη θεσμικής γενναιότητας, Είναι η ευσυνείδητη υπηρέτηση του
συνταγματικού ρόλου της Αρχής, η άσκηση των καθηκόντων της θέσης. Και το να
εξαίρεται η προσήλωση μιας ανεξάρτητης αρχής στην ανεξάρτητη λειτουργία
της, είναι από μόνο του στοιχείο που καταδεικνύει την κρίση των θεσμών. Το
αυτονόητο, το συνταγματικό καθήκον, να γίνεται ζητούμενο, και να εκπλήσσει
όταν συναντάται. Ο Συνήγορος του Πολίτη θα εξακολουθεί να υπηρετεί με
θεσμική συνέπεια τη συνταγματική του αποστολή.
Ανδρέας Ι. Ποττάκης
Συνήγορος του Πολίτη

Η λειτουργία του Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης Περιστατικών
Αυθαιρεσίας (Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α.) προβλέπεται στο άρ. 1 του Ν. 3938/2011
(Α’ 61), όπως αντικαταστάθηκε αρχικά με το άρ. 56 του Ν. 4443/2016 και στη
συνέχεια με το άρ. 188 του Ν. 4662/2020 (ΦΕΚ Α’ 27/02.07.2020).

Στο πλαίσιο της ειδικής αυτής αρμοδιότητας, η Ανεξάρτητη Αρχή συλλέγει,
καταγράφει, αξιολογεί, διερευνά ή προωθεί περαιτέρω προς άσκηση
πειθαρχικού ελέγχου στις αρμόδιες Υπηρεσίες, καταγγελίες που αφορούν
σε πράξεις, ενέργειες ή παραλείψεις, του ένστολου προσωπικού της

Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής,
του Πυροσβεστικού Σώματος, καθώς και των υπαλλήλων των Καταστημάτων
Κράτησης, οι οποίες εκδηλώθηκαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους ή
κατά κατάχρηση της ιδιότητάς τους και αφορούν:

α) βασανιστήρια ή/και άλλες προσβολές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας,
κατά την έννοια του άρ. 137Α του Ποινικού Κώδικα,
β) παράνομες εκ προθέσεως προσβολές κατά της ζωής ή της σωματικής
ακεραιότητας ή υγείας ή της προσωπικής ή γενετήσιας ελευθερίας
,
γ) παράνομη χρήση πυροβόλου όπλου και, τέλος,
δ) παράνομη συμπεριφορά, για την οποία υπάρχουν ενδείξεις ότι
διενεργήθηκε με ρατσιστικό κίνητρο ή ενέχει άλλου είδους διακριτική
μεταχείριση λόγω χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος εθνικής ή
εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκευτικών ή άλλων
πεποιθήσεων, αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης, ηλικίας, οικογενειακής ή
κοινωνικής κατάστασης, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή
χαρακτηριστικών φύλου.
Ο Εθνικός Μηχανισμός επιλαμβάνεται υποθέσεων μετά από γραπτή επώνυμη
καταγγελία, αυτεπάγγελτα ή κατόπιν παραπομπής από τον καθ’ ύλην
αρμόδιο Υπουργό ή Γενικό Γραμματέα.
Κατά την άσκηση της αρμοδιότητας
του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α, ο Συνήγορος του Πολίτη, αφού προβεί σε αξιολόγηση των
ανωτέρω καταγγελιών, αποφασίζει είτε να τις διερευνήσει ο ίδιος είτε να τις
προωθήσει προς διερεύνηση στις αρμόδιες Υπηρεσίες, επιφυλασσόμενος
της αρμοδιότητάς του για ιδία έρευνα, παρακολουθώντας στη συνέχεια την
πειθαρχική διαδικασία
. Στη δεύτερη περίπτωση, όταν αυτή ολοκληρωθεί, οι
Υπηρεσίες είναι υποχρεωμένες να αποστείλουν το Πόρισμα και τον πλήρη

φάκελο της διοικητικής έρευνας στην Ανεξάρτητη Αρχή, προκειμένου
να αξιολογήσει εάν αυτή χρειάζεται συμπλήρωση. Μέχρι την αποστολή
Πορίσματος από τον Συνήγορο, τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα αναστέλλουν
την έκδοση απόφασης. Στη συνέχεια, αφού λάβουν υπόψη τους το Πόρισμα
του Συνηγόρου του Πολίτη, οφείλουν να συνταχθούν με τις συστάσεις του,
ενώ η δυνατότητα απόκλισης από το διατακτικό αυτού απαιτεί ειδική και
εμπεριστατωμένη αιτιολογία.

Το 2020 με τον Ν. 4662/2020, ο νομοθέτης, ανταποκρινόμενος στις σχετικές
προτάσεις του Συνηγόρου, έδωσε στον Μηχανισμό ουσιαστικές εξουσίες
προανακριτικού οργάνου, όμοιες με αυτές που διαθέτουν οι εσωτερικοί
πειθαρχικοί μηχανισμοί των ελεγχόμενων σωμάτων, αλλά και εργαλεία για
την περαιτέρω διασφάλιση της καθοριστικής επίδρασης των παρατηρήσεων,
ερευνών και πορισμάτων του στους πειθαρχικούς ελέγχους.
Στο πλαίσιο
αυτό, μεταξύ άλλων, ο Συνήγορος ενημερώνει τον αρμόδιο Υπουργό σχετικά
με υποθέσεις για τις οποίες διαπιστώνει απόκλιση με ανεπαρκή αιτιολογία
από το Πόρισμά του, σε κάθε στάδιο της πειθαρχικής διαδικασίας, για τις
εκ μέρους του Υπουργού τυχόν ενέργειες, ως πειθαρχικού προϊσταμένου.
Ο Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. δεν υποκαθιστά τον δικαστικό και πειθαρχικό έλεγχο
περιστατικών της αρμοδιότητάς του, αλλά λειτουργεί παράλληλα και
συμπληρωματικά, χωρίς να αποστερεί τον ελεγχόμενο από τον φυσικό
δικαστή (ποινικό ή πειθαρχικό).

Επιπλέον, ο Μηχανισμός καλείται να επανεξετάσει τις υποθέσεις εκείνες,
επί των οποίων έχει εκδοθεί καταδικαστική απόφαση από το Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, σε βάρος της Ελλάδας, για
παράβαση των διατάξεων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του
Ανθρώπου, λόγω ελλείψεων της πειθαρχικής διαδικασίας ή της ύπαρξης
νέων στοιχείων που δεν αξιολογήθηκαν στην πειθαρχική έρευνα ή την
εκδίκαση της υπόθεσης, και, αφού λάβει υπόψη του ιδίως όσα έκανε δεκτά
το Ε.Δ.Δ.Α., καθώς και τυχόν επέλευση παραγραφής, να αποφασίσει, κατά
περίπτωση, την εκ νέου διερεύνηση της υπόθεσης.
Η δράση του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. εποπτεύεται και συντονίζεται από τον ίδιο τον
Συνήγορο του Πολίτη, ενώ η διαδικασία λειτουργίας του προβλέπεται
στον νέο Κανονισμό Λειτουργίας του Μηχανισμού (Φ. 10/23145/2020, Β’
2359).
Σημαντική πτυχή της δραστηριότητας του Μηχανισμού αποτελεί η
συνεργασία του με όμοιους φορείς, καταρχήν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Mε το άρ. 13 του Ν. 5187/2025 συστάθηκε η νέα Διεύθυνση Δεοντολογίας και
Εσωτερικού Ελέγχου της ΕΛ.ΑΣ, η οποία υπάγεται απευθείας στον Αρχηγό

της ΕΛ.ΑΣ. και, μεταξύ άλλων, συγκεντρώνει τις αρμοδιότητες διενέργειας
και ελέγχου των πειθαρχικών υποθέσεων καθώς επίσης και την υποστήριξη
της λειτουργίας των πειθαρχικών συμβουλίων, σε τρία αντίστοιχα τμήματα,
Διοικητικών Εξετάσεων, Ελέγχου Διοικητικών Εξετάσεων και Υποστήριξης
Πειθαρχικών Συμβουλίων. O Συνήγορος του Πολίτη μνημονεύεται στην
παρ. 8 του άρ. 13 κατά λόγο αρμοδιότητας, ως φορέας εποπτείας της
νεοπαγούς Διεύθυνσης, ως Εθνικός Μηχανισμός Διερεύνησης Περιστατικών
Αυθαιρεσίας.

Ο Συνήγορος του Πολίτη, δέχθηκε κατά τη διάρκεια του 2024 συνολικά
εκατόν εβδομήντα οκτώ (178) υποθέσεις που αφορούσαν στην ειδική του
αρμοδιότητα ως Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας
(Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α), αριθμός που παρουσιάζει μικρή μείωση, κατά 5,3%, σε σύγκριση
με το 2023.
Λίγο περισσότερες από το 75% του συνόλου, και συγκεκριμένα 133 αναφορές,
προωθήθηκαν το περασμένο έτος από την ΕΛ.ΑΣ, υπηρεσία, η οποία συνεχίζει
να διαβιβάζει συστηματικά διοικητικές έρευνες στην Ανεξάρτητη Αρχή. Από
την άλλη πλευρά, πέντε (5) υποθέσεις, που αντιστοιχούν στο 2,9% του συνόλου
των εισερχόμενων αναφορών, διαβιβάσθηκαν στον Εθνικό Μηχανισμό από το
Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. σημειώνοντας μείωση από πέρυσι, όταν και είχαν διαβιβασθεί
εννέα (9) αναφορές που αντιστοιχούσαν στο 4,8% του συνόλου.
Ως προς το ποσοστό αναφορών που υποβάλλονται από τους πολίτες, ο
Συνήγορος του Πολίτη αξιολογεί ως ιδιαιτέρως θετικό το γεγονός ότι αυτό
παραμένει σταθερό, και μάλιστα με μικρή αύξηση, καταδεικνύοντας την
εμπιστοσύνη των φερόμενων θυμάτων αυθαιρεσίας στην Ανεξάρτητη Αρχή.
Συγκεκριμένα, εντός του 2024, τριάντα οκτώ (38) αναφορές, δηλαδή το 21%
του συνόλου των αναφορών, υποβλήθηκαν από πολίτες (αντίστοιχα το 2023
είχαν υποβληθεί 37 αναφορές που αποτελούσαν το 20,2% του συνόλου).
Επιπρόσθετα, για πρώτη φορά από την έναρξη λειτουργίας του Ε.ΜΗ.
ΔΙ.Π.Α τον Ιούνιο 2017
, διαβιβάσθηκαν στον Μηχανισμό δύο (2) υποθέσεις
από τη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής, μία εκ των οποίων
διαβιβάστηκε μετά από σχετικό προκαταρκτικό ερώτημα της Αρχής3, σχετικά
με τη διερεύνηση πράξεων ή παραλείψεων σωφρονιστικών υπαλλήλων που
συνιστούν πειθαρχικά παραπτώματα, που αντιστοιχούν στο 1,1% του συνόλου
των νέων αναφορών. Αντίθετα, καμία αναφορά δεν διαβιβάσθηκε εντός του
2024 από τον Υπεύθυνο Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Frontex4. Ομοίως δεν
διαβιβάστηκε αναφορά από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους προκειμένου
να αποφανθεί η Ανεξάρτητη Αρχή για την επανάληψη ή μη της πειθαρχικής
διαδικασίας, κατόπιν καταδικαστικής αποφάσεως του Ε.Δ.Δ.Α σύμφωνα με τη
διάταξη της παρ. 5 του άρ. 1 του Ν. 3938/2011.
Σημειώνεται ότι, η διαβίβαση των διαταγών πειθαρχικής έρευνας και η
παρακολούθηση της διαδικασίας από τον Εθνικό Μηχανισμό συνεπάγεται,
σύμφωνα με τον νόμο, ότι: α) τα πορίσματα και οι φάκελοι των εσωτερικών
αυτών ερευνών διαβιβάζονται στον Συνήγορο για να ελέγξει την πληρότητά
τους και β) ότι τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα αναστέλλουν την έκδοση της
απόφασής τους, έως την έκδοση πορίσματος από τον Εθνικό Μηχανισμό.
Η κατά περίπτωση παράκαμψη του Εθνικού Μηχανισμού, η οποία συχνά
εκδηλώνεται με την καθυστερημένη, μετά την ολοκλήρωση της σχετικής
διοικητικής έρευνας, προώθηση υποθέσεων στον Συνήγορο ή με την παράβαση
της υποχρέωσης αναστολής λήψης απόφασης από τα αρμόδια πειθαρχικά
όργανα έως την έκδοση του πορίσματος του Εθνικού Μηχανισμού, αλλά και η
συνολική εικόνα των συστηματικών πλημμελειών κατά την διοικητική έρευνα
συνεχίζει να απασχολεί τον Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α.
Από τις εισερχόμενες υποθέσεις, η συντριπτική τους πλειοψηφία κρίθηκε
εντός αρμοδιότητας. Σε αυτές τις υποθέσεις επιβεβαιώνεται η συνεχής
αυξητική τάση που είχε σημειωθεί και πέρυσι σε υποθέσεις που αφορούν
προσβολές της ζωής (από 3% το 2022 σε 8% το 2023), οι οποίες αντιστοιχούν
στο 10,8 % του συνόλου των αναφορών του ΕΜΗΔΙΠΑ. Επιβεβαιώνεται,
επίσης, ως σταθερό στοιχείο στατιστικής αποτίμησης διαχρονικά, το γεγονός
ότι η προσβολή της σωματικής ακεραιότητας και της προσωπικής ελευθερίας
αντιστοιχούν αθροιστικά σε ποσοστό άνω του 60% των αναφορών.
Σημαντική, επίσης, αύξηση παρατηρείται στις καταγγελίες για βασανιστή-
ρια, από 1,5% πέρυσι σε 7,3% το 2024.
Συγκεκριμένα, οι θεματικές των υποθέσεων έχουν ως εξής:
Προσβολή σωματικής ακεραιότητας (71 αναφορές)
Προσβολή προσωπικής ελευθερίας (37 αναφορές)
Ρατσιστικό κίνητρο ή διάκριση (20 αναφορές)
Προσβολή δικαιώματος στη ζωή (19 αναφορές)
Χρήση πυροβόλου όπλου (14 αναφορές)
Βασανιστήρια (13 αναφορές)
Προσβολή γενετήσιας ελευθερίας (4 αναφορές)

Κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς, ο Συνήγορος του Πολίτη, ως Ε.ΜΗ.
ΔΙ.Π.Α., προχώρησε στην έκδοση πορισμάτων σε εκατόν τρεις (103)υποθέσεις. Εξ
αυτών, δεκατρείς(13)αναπέμφθηκαν στη Διοίκηση για συμπλήρωση της έρευνας
ως προς την πληρότητα της εξέτασης ή/και την αιτιολογία, σαράντα εννέα (49)
ολοκληρώθηκαν με την επιφύλαξη παρατηρήσεων και επισημάνσεων σχετικά
με ελλείψεις της πειθαρχικής διαδικασίας που οφείλουν να αντιμετωπιστούν
στο μέλλον, είτε με παρατηρήσεις επί των αποφάσεων των πειθαρχικών
οργάνων, είκοσι μία (21) αρχειοθετήθηκαν, παρ’ όλο που ο πειθαρχικός
έλεγχος κρίθηκε πλημμελής, είτε λόγω πρακτικών, πλέον, αδυναμιών για την
περαιτέρω συλλογή αποδεικτικού υλικού προς συμπλήρωση του ελέγχου,
είτε αδυναμίας ολοκλήρωσης της έρευνας Σε δεκατέσσερις (14) υποθέσεις
εκτιμήθηκε, ότι η έρευνα υπήρξε πλήρης και εμπεριστατωμένη, σε τρεις (3) μετά
από τη σχετική μελέτη της δικογραφίας, κρίθηκε τελικά ότι δεν ενέπιπταν στην
αρμοδιότητα του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α, σε δύο (2) υποθέσεις το πόρισμα αφορούσε την
απόφαση αναστολής της πειθαρχικής διαδικασίας και σε μία (1) περίπτωση η
υπόθεση αρχειοθετήθηκε, διότι δεν προσκομίσθηκαν τα απαραίτητα έγγραφα
για την ολοκλήρωση της έρευνας. Στις ανωτέρω συμπεριλαμβάνονται και
οκτώ (8) υποθέσεις, στις οποίες ο Συνήγορος του Πολίτη, έχοντας αναπέμψει
τη σχετική υπόθεση στον αρμόδιο Υπουργό, προχώρησε στη συνέχεια στην
αρχειοθέτησή τους, παρατηρώντας ότι στις περισσότερες από αυτές δεν είχε
γίνει συμπλήρωση της έρευνας, ενώ, σε κάθε περίπτωση, δεν υπήρξε σύγκλιση
με τις παρατηρήσεις του Εθνικού Μηχανισμού.
Εντός του 2024 ο Συνήγορος του Πολίτη έκρινε επιβεβλημένη την διεξαγωγή
ίδιας έρευνας για περιστατικό θανάτου κρατουμένου αλλοδαπού, την
21.09.2024, σε Α.Τ. της Αθήνας. Η έρευνα βρίσκεται στο στάδιο συλλογής και
επεξεργασίας του αποδεικτικού υλικού. Εντός του ιδίου έτους, ο Εθνικός
Μηχανισμός ολοκλήρωσε την συλλογή και αξιολόγηση του αποδεικτικού
υλικού στο πλαίσιο της ίδιας έρευνας που είχε εκκινήσει τον Νοέμβριο του
2023, σχετικά με το πολύνεκρο ναυάγιο με δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες
αγνοούμενους μετανάστες ανοικτά της Πύλου τον Ιούνιο του 2023, και το
πόρισμά του απεστάλη στον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και
στην Εισαγγελία του Ναυτοδικείου Πειραιά.
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία (61,5%) οι διοικητικές εξετάσεις
υποθέσεων που ανέπεμψε ο Μηχανισμός προς συμπλήρωση στις αρμόδιες
υπηρεσίες, αφορούσαν σε περιστατικά προσβολής της σωματικής
ακεραιότητας/υγείας, με τις υποθέσεις που αφορούσαν σε περιστατικά
προσβολής της ζωής να ακολουθούν παρουσιάζοντας σημαντική αύξηση
(30,5%), υποθέσεις τις οποίες για αυτονόητους λόγους επέλεξε η Αρχή να
αναδείξει στην παρούσα έκθεση σε ειδικό κεφάλαιο.
Τα εν λόγω ποσοστά σχετίζονται με την επικράτηση των αντίστοιχων
αντικειμένων στο σύνολο των υποθέσεων που εισήλθαν στην Αρχή, απηχούν
όμως και την εμμένουσα πλημμελή συγκέντρωση και αξιολόγηση των
αποδεικτικών στοιχείων σε αυτές τις περιπτώσεις και κυρίως την πλημμελή
αξιολόγηση των ιατρικών ευρημάτων
, σε σχέση με τα καταγγελλόμενα αλλά
και την κυρίαρχη απουσία βιντεοληπτικού υλικού στους χώρους κράτησης,
σε συνδυασμό με τη μη εμπέδωση της αρχής της αντιστροφής του βάρους
απόδειξης, το οποίο, σύμφωνα με τη νομολογία του Ε.Δ.Δ.Α., μεταφέρεται
στις αρχές, όταν πρόκειται για άτομα που προσάγονται, συλλαμβάνονται,
κρατούνται ή εν γένει βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους.
Στο ίδιο πλαίσιο, ανησυχητικές διαστάσεις προσλαμβάνει η διαφαινόμενη
εσφαλμένη αντίληψη των σωμάτων ασφαλείας για το περιεχόμενο του
ιδιαίτερου νομικού καθήκοντος που έχουν να προστατεύουν την υγεία
και τη ζωή προσώπων που βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους, ημεδαπών και
αλλοδαπών και να αποτρέπουν κάθε προβλέψιμο κίνδυνο που μπορεί να
επιφέρει βλάβες της υγείας ή την απώλεια ζωής.
Ως προς τις κυρώσεις που προτάθηκαν συνολικά μέσω πορισμάτων Π.Δ.Ε.
ή Ε.Δ.Ε., σε υποθέσεις που εισήλθαν για πρώτη φορά εντός του 2024 και σε
υποθέσεις παλαιότερων ετών τις οποίες ο Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α επεξεργάστηκε εντός
του έτους 2024, αυτές αφορούν στις ποινές της απόταξης (10 υποθέσεις),
αργίας με απόλυση (9 υποθέσεις) και επιβολής προστίμου (8 υποθέσεις).
Αξίζει να σημειωθεί ότι από τις υποθέσεις που αφορούν τις προαναφερθείσες
ποινές της απόταξης, πέντε (5) υποθέσεις αφορούν περιστατικά προσβολής
γενετήσιας αξιοπρέπειας, γενετήσιας ελευθερίας, ενδοοικογενειακής βίας
και απειλών κατά κατάχρηση ιδιότητας αλλά και προσβολή της ζωής γυναικών
με πράξεις ή παραλείψεις αστυνομικών. Την ίδια στιγμή τα περιστατικά
αστυνομικής αυθαιρεσίας με φερόμενα θύματα γυναίκες σημειώνουν
σημαντική αύξηση που καταγράφεται στα πορίσματα που συνέταξε η Αρχή το
2024 αλλά και στον αριθμό των νέων υποθέσεων που εισήλθαν στην Αρχή το
ίδιο έτος.


Παρά το γεγονός ότι παρατηρείται αύξηση στον αριθμό των υποθέσεων στις
οποίες προτείνεται η επιβολή ποινής σε σχέση με το 2023, και πάλι, στη συ-
ντριπτική πλειοψηφία των διοικητικών εξετάσεων, προτείνεται η αρχειο-
θέτηση της υπόθεσης. Ο Εθνικός Μηχανισμός επισημαίνει, ότι η ανάλογη με
το παράπτωμα πειθαρχική κύρωση αποκαθιστά τη νομιμότητα στη λειτουρ-
γία της υπηρεσίας. Το ΕΔ.Δ.Α, μάλιστα, εμμένει μέσω της νομολογίας του στη
θέση ότι η επίδειξη αυστηρότητας κατά τη μεταχείριση των πειθαρχικά ελεγ-
χόμενων αστυνομικών, αποτελεί σημαντικό παράγοντα αποτροπής επανάλη-
ψης παρόμοιων συμπεριφορών στο μέλλον.

Ο Συνήγορος επαναλαμβάνει, ότι υπό το πρίσμα της νομολογίας του
Δικαστηρίου του Στρασβούργου, μια έρευνα κρίνεται αποτελεσματική όχι από
το συγκεκριμένο αποτέλεσμα στο οποίο θα καταλήξει, αλλά από τη δυνατότητα
να εξακριβώσει τις περιστάσεις υπό τις οποίες έλαβαν χώρα τα συμβάντα και
να οδηγήσει στον εντοπισμό και τον κολασμό των υπαιτίων.
Μέσα από την σύντομη ανάλυση που προηγήθηκε εξακολουθεί να
αναδεικνύεται η σημαντική συμβολή ενός ανεξάρτητου και ως εκ τούτου
αμερόληπτου Μηχανισμού ελέγχου, ο οποίος συμβάλλει στη διεξαγωγή
ουσιαστικών και εμπεριστατωμένων διοικητικών ερευνών των περιστατικών
αυθαιρεσίας που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά του, με στόχο, μεταξύ άλλων,
την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών και την άμβλυνση του αισθήματος
της ατιμωρησίας.
Η ανάλυση των πλημμελειών που εντοπίστηκαν στις εσωτερικές έρευνες,
τις οποίες επεξεργάστηκε ο Εθνικός Μηχανισμός μέσα στο 2024, τα
βασικά συμπεράσματα που καταγράφονται, η αξιοποίηση των θεσμικών
εργαλείων του Μηχανισμού, η αποτύπωση, σε ειδικό κεφάλαιο, του
ανησυχητικού φαινομένου της προσβολής της ζωής κατά την δράση των
σωμάτων ασφαλείας και η αξιολόγηση της πειθαρχικής διερεύνησης των
οικείων υποθέσεων, οι σημαντικές για το μέλλον του πειθαρχικού ελέγχου
νομοθετικές τροποποιήσεις που έλαβαν χώρα το 2024 στο πειθαρχικό
δίκαιο των αστυνομικών και εμφανίζουν σημάδια οπισθοδρόμησης,
παρά τα επιμέρους θετικά σημεία, άλλες νομοθετικές πρωτοβουλίες που
ανελήφθησαν στις αρχές του 2025 καθώς και οι προτάσεις της Αρχής,
φιλοξενούνται στις επόμενες ενότητες.


3.1. Γενικά Συμπεράσματα
Ο Συνήγορος, μετά από 8 χρόνια λειτουργίας ως Εθνικός Μηχανισμός Διερεύ-
νησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας (εφεξής Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α.) έχει διαμορφώσει,
στο πλαίσιο της εκ του νόμου αρμοδιότητάς του, μία συγκεκριμένη μεθοδο-
λογία ελέγχου της πληρότητας και αρτιότητας των διοικητικών ερευνών που
διενεργούν τα σώματα ασφαλείας, με τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών να
αφορούν την ΕΛ.ΑΣ, η οποία βασίζεται στο ισχύον εθνικό θεσμικό πλαίσιο
και σε εδραιωμένους κανόνες της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου
Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (εφεξής Ε.Δ.Δ.Α.) και των εθνικών δικαστηρίων.
Αυτοί ακριβώς οι κανόνες, υποδεικνυόμενοι και από τις οικείες γνωμοδοτή-
σεις του Αρείου Πάγου, έχουν διαμορφώσει και τα στάδια της μεθοδολογίας
του Συνηγόρου η οποία εκκινεί από την έρευνα σχετικά με την επαρκή συλλογή
και ορθή αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού με στόχο ένα σαφές, και ιεραρ-
χημένο σκεπτικό και αιτιολογημένο διατακτικό έκθεσης πορίσματος Π.Δ.Ε ή
Ε.Δ.Ε. Παράλληλη είναι η οριζόντια έρευνα του Συνηγόρου για την διασφάλιση
της αμεροληψίας, την τήρηση της αρχής της αυτοτέλειας της πειθαρχικής δί-
κης από την ποινική και την επαρκή διερεύνηση τυχόν ρατσιστικού κινήτρου
και διακριτικής μεταχείρισης, όπως το περιεχόμενο των αρχών αυτών και των
υποχρεώσεων των πειθαρχικών οργάνων εξειδικεύεται σχεδόν εξαντλητικά
από την νομολογία του Ε.Δ.Δ.Α, ετησίως δε αναδεικνύεται στα οικεία κεφάλαια
του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α μαζί με την εκ του νόμου υπόδειξη για την μη παραβίαση της
υποχρέωσης αναστολής έκδοσης απόφασης από το σώματα ασφαλείας έως
το πόρισμα του Συνηγόρου, η οποία ομοίως καταγράφεται στο οικείο κεφά-
λαιο των ετησίων εκθέσεων της Αρχής.
Προς την ίδια κατεύθυνση, ο Συνήγορος διατύπωσε το 2023 και επαναφέ-
ρει με την παρούσα έκθεση, συγκεκριμένη νομοθετική πρόταση προκειμέ-
νου τα κριτήρια του Ε.Δ.Δ.Α. να περιληφθούν σε εγκύκλιο του Αρχηγείου της
ΕΛ.ΑΣ. και τούτο προκειμένου ο εκάστοτε διενεργών αξιωματικός να έχει εκ
προοιμίου στη διάθεσή του έναν - μη αποκλειστικό - κατάλογο ελάχιστων
κριτηρίων που θα πρέπει να πληροί μια εσωτερική εξέταση.

Για την εξειδίκευση των κριτηρίων αυτών ο Συνήγορος έχει εκφράσει την πρό-
θεση συμβολής του με την ειδική επισήμανση ότι από τα πορίσματα που συ-
νέταξε η Αρχή το 2024 συνάγεται το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει μία ενιαία
πρακτική στον χώρο των σωμάτων ασφαλείας σχετικά με την αναζήτηση και
αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού στο πλαίσιο διενέργειας των διοικητικών
εξετάσεων και οι σχετικές πρωτοβουλίες επαφίενται στην προσωπική αντίλη-
ψη για την ποιότητα και το εύρος του διερευνητικού καθήκοντος του εκάστο-
τε διενεργούντος την διοικητική εξέταση. Επαναλαμβάνεται, ωστόσο, με την
παρούσα έκθεση ότι μία εγκύκλιος δεν είναι αρκετή όταν δεν συνοδεύεται από
έναν στρατηγικό σχεδιασμό και από την ανάληψη ουσιαστικών και μακροπρό-
θεσμων πρωτοβουλιών και μεταρρυθμίσεων, ικανών να επιτύχουν την ισορ-
ροπία μεταξύ προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ασφάλειας των πο-
λιτών σταθμίζοντας και τις προκλήσεις για την δημόσια τάξη και ασφάλεια.
Αποτιμώντας θετικές πρωτοβουλίες που φιλοδοξούν να διασφαλίσουν την
εμπεριστατωμένη και την εξ αυτού του λόγου, επί της αρχής, αμερόληπτη
κρίση των διενεργούντων τις έρευνες, στην θετική κατεύθυνση κινείται η συ-
γκέντρωση αρμοδιότητας για τις πειθαρχικές υποθέσεις στην Διεύθυνση Δε-
οντολογίας και Εσωτερικού Ελέγχου του Αρχηγείου, σύμφωνα με το άρ. 13 του
Ν. 5187/2025. Η πρωτοβουλία αυτή φαίνεται να συνάδει με το πνεύμα πάγιας
πρότασης του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α προς εξειδίκευση του προσωπικού για την αντι-
μετώπιση των προβλημάτων που εντοπίζει στις διενεργούμενες διοικητικές
έρευνες της ΕΛ.ΑΣ.
Σημειώνεται, ότι από το σύνολο των εκατόν τριών (103) πορισμάτων που συνέ-
ταξε η Αρχή το 2024 μόλις σε τριάντα (30) περίπου περιπτώσεις έχει ακολου-
θηθεί η διοικητική διαδικασία της Ε.Δ.Ε εκ των οποίων ικανός αριθμός αφορά
περιπτώσεις χρήσης όπλου με απειλή, συνήθως κατά κατάχρηση ιδιότητας,
για εκφοβιστικό ή άσκοπο πυροβολισμό ή πυροβολισμό ακινητοποίησης και,
κατ’ επέκταση, η διενέργεια Ε.Δ.Ε. ήταν υποχρεωτική, όπως και η αναφορά
στις δικαστικές αρχές. Οι υπόλοιπες υποθέσεις αφορούν περιπτώσεις θα-
νάτων και φερόμενων αυτοχειριών πολιτών, κρατουμένων ή μη, με ή χωρίς
χρήση όπλου και περιστατικά για τα οποία έχει ασκηθεί ποινική δίωξη ή ασκεί-
ται στην πορεία, με αποτέλεσμα η Ε.Δ.Ε να είναι μονόδρομος.
Ωστόσο, ακόμη και η επιλογή της Ε.Δ.Ε. εξακολουθεί να μην διασφαλίζει την
αρτιότητα της διοικητικής έρευνας. Από το σύνολο των δέκα τριών (13) πορι-
σμάτων της Αρχής που σχετίζονται με την αναπομπή εκθέσεων πορισμάτων
της ΕΛ.ΑΣ. λόγω πλημμελειών, μέρος αυτών αφορούν Ε.Δ.Ε (Φ. 306749, Φ.
297188, Φ. 347364, Φ. 303839, Φ. 352415, Φ. 349248) ενώ σε μία περίπτω-
ση Π.Δ.Ε για πράξεις βασανιστηρίων, η αναπομπή έγινε μετά τη δεύτερη συ-
μπλήρωση της διοικητικής έρευνας, υπόθεση που ανέπεμψε για τρίτη φορά
ο Συνήγορος στην ΕΛ.ΑΣ (Φ. 299478). Από το σύνολο των τριάντα τεσσάρων
(34) υποθέσεων που η Αρχή ανέπεμψε προς συμπλήρωση το 2024 ή ενέμει-
νε στον πλημμελή διοικητικό έλεγχο κατά την αρχειοθέτηση της υπόθεσης, σε
συγκεκριμένες υποθέσεις οι πλημμέλειες εμμένουν παρά την πέραν της μίας
συμπλήρωσης του πορίσματος Π.Δ.Ε ή Ε.Δ.Ε με πρωτοβουλία της ΕΛ.ΑΣ ή κα-
τόπιν πορίσματος του Συνηγόρου του Πολίτη.
Το γεγονός, ότι εν θέματι πλημμέλειες εμμένουν ακόμη και μετά από την πρώ-
τη ή και την δεύτερη συμπλήρωση των διοικητικών εξετάσεων μετά από σχε-
τικά πορίσματα του Συνηγόρου φαίνεται κατά περίπτωση να ισοδυναμεί με
άκριτη ταύτιση με τους ισχυρισμούς που προβάλλουν οι εμπλεκόμενοι αστυ-
νομικοί, ευθεία άρνηση των πραγματικών περιστατικών ακόμη και όπως αυτά
προβάλλονται από εισαγγελικές ή δικαστικές αρχές (Φ. 282183, Φ. 323123)
και άρνηση απόδοσης ευθυνών.

Όπως επεσήμανε ο Συνήγορος στα σχόλια και τις παρατηρήσεις του επί του Ν.
5187/2025, κατά το στάδιο της νομοθετικής επεξεργασίας, η εξειδίκευση του
προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ. δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά συμβάλλει στην εξοι-
κείωση και οριζόντια εφαρμογή των κριτηρίων της νομολογίας του Ε.Δ.Δ.Α και
των εθνικών δικαστηρίων. Η θετική αυτή πρωτοβουλία της συγκέντρωσης της
διενέργειας και ελέγχου των πειθαρχικών υποθέσεων σε διεύθυνση του Αρχη-
γείου, τελεί υπό την εύλογη διττή προϋπόθεση, αφενός της ενίσχυσής της με
εξειδικευμένο και έμπειρο προσωπικό, και αφετέρου της αποσαφήνισης ενός
συνεκτικού πλαισίου συνεργασίας με τις Γενικές Περιφερειακές Αστυνομικές
Διευθύνσεις (ΓΕ.Π.Α.Δ.) και τις Διευθύνσεις Αστυνομίας κατά την άσκηση της
αρμοδιότητάς τους προς διαταγή και ανάθεση έρευνας.
Προς την ίδια κατεύθυνση, ο Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α δεν αποσύρεται από τις υπαγο-
ρεύσεις του, υποδεικνύοντας σταθερά την αναβάθμιση, κατά περίπτωση,
της ελεγκτικής διαδικασίας σε Ε.Δ.Ε. λόγω της βαρύτητας των καταγγελι-
ών, που άπτονταν σοβαρών παραβιάσεων του άρ. 3 της Ε.Σ.Δ.Α., υπόδειξη
η οποία ενίοτε γίνεται δεκτή (Φ. 270705). Μια τέτοια εξέλιξη ωστόσο δεν είναι
συνήθης καθώς, ενδεικτικά, οι αρχές δεν έπραξαν το ίδιο σε περίπτωση βαρύ-
τατης κακομεταχείρισης και προσβολής της προσωπικής ελευθερίας νεαρού
άνδρα παρά τις πλέον της μίας συμπληρώσεις του πειθαρχικού ελέγχου όπου
η αναβάθμιση εν τέλει έλαβε χώρα λόγω επέκτασης του ποινικού κατηγορη-
τηρίου (Φ. 270704) και δεν το πράττουν και σε άλλες περιπτώσεις σοβαρών
καταγγελιών κακομεταχείρισης παρότι υπάρχουν ιατρικές γνωματεύσεις (Φ.
299478).
Την ίδια στιγμή, νομοθετικές πρωτοβουλίες που ανελήφθησαν εντός του
2024, διευρύνουν το πεδίο αυστηρότερης τιμωρίας για τους εμπλεκόμενους
αστυνομικούς και επήλθαν με τις τροποποιήσεις που επέφερε το Π.Δ. 61/2024
στο πειθαρχικό δίκαιο των αστυνομικών με κάποιες να αποτελούν πρόταση
του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α προηγούμενων ετών. Το γεγονός αυτό μαρτυρά, αναμφίβο-
λα, μια διάθεση της πολιτικής ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ. για την αντιμετώπιση των
φαινομένων αστυνομικής αυθαιρεσίας και την διάρρηξη των ισχυρών δεσμών
μιας στρεβλής συναδελφικής αλληλεγγύης.
Ομοίως θετική κρίνεται η νέα διάταξη του άρ. 48 παρ. 2 εδ. γ΄ του π.δ.
120/2008. Το γράμμα της νέας διάταξης είναι επί της αρχής σύμφωνο με τη
νομολογία του Ε.Δ.Δ.Α και τις σταθερές υποδείξεις του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α αφού ο
Συνήγορος υπενθυμίζει σταθερά ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, σε σχέση με
το τεκμήριο αθωότητας που προβλέπεται στο άρ. 6 παρ. 2 της Ε.Σ.Δ.Α, υπο-
δεικνύει ότι «Σε πειθαρχικές ή διοικητικές διαδικασίες οι οποίες είναι συναφείς
με προηγηθείσες ποινικές δίκες, το τεκμήριο αθωότητας δεν θα προσβληθεί
απαραίτητα εάν το πειθαρχικό όργανο ή το διοικητικό δικαστήριο καταλήξει σε
διαφορετικό συμπέρασμα με την ετυμηγορία του ποινικού δικαστηρίου. Αυτό
μπορεί να υφίσταται διαφορετικής φύσης ευθύνη σε μια διαδικασία, η οποία εί-
ναι δυνατόν να εκπορεύεται ταυτόχρονα από τα ίδια πραγματικά περιστατικά,
καθώς σκοπός των προϋποθέσεων της διάταξης του Άρθρου 6 παρ. 2 της Σύμ-
βασης δεν είναι να εμποδίσει τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα από την επιβολή
κυρώσεων σε έναν δημόσιο υπάλληλο, εφόσον το πειθαρχικό όργανο περιορι-
στεί στην αξιολόγηση του αντικτύπου των φερόμενων πράξεων στο καθήκον
και την υποχρέωση για ακεραιότητα που βαρύνει τον υπάλληλο….».
Ωστόσο, σε έτερη τροποποίηση που επήλθε στο ίδιο άρθρο, διευρύνεται η
δυνατότητα αναστολής της πειθαρχικής διαδικασίας ήδη από το στάδιο της
ποινικής προκαταρκτικής διαδικασίας, πρακτική που επισημαίνει σταθε-
ρά ως πλημμελή ο Συνήγορος. Η εξέλιξη αυτή, δύναται να προσδώσει στην
αναστολή της πειθαρχικής διαδικασίας την συνθήκη της κανονικότητας και σε
κάθε περίπτωση επιβεβαιώνει την εδραίωση μίας συμβιωτικής σχέσης της
πειθαρχικής με την ποινική διαδικασία, παρά τον δεδηλωμένο πολλαπλώς
διαφορετικό σκοπό των δύο διαδικασιών, σε μία τροχιά οπισθοδρόμησης
του πειθαρχικού ελέγχου λησμονώντας ότι «…η πειθαρχική διαδικασία κινεί-
ται υποχρεωτικά από τη διοίκηση στις υπό νόμου προβλεπόμενες περιπτώσεις
και σκοπό έχει την εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας των υπηρεσιών, την
τήρηση της αρχής της νομιμότητας και την προάσπιση του Δημοσίου συμφέρο-
ντος….».
Ενισχυτική μίας επισφαλούς κατάστασης για την ποιότητα και την τύχη των
διοικητικών ερευνών είναι και η παράγραφος που προστέθηκε στο άρ. 33
του Π.Δ. 120/2008, σύμφωνα με την οποία στις διοικητικές εξετάσεις, στις
οποίες έχει ενσωματωθεί ποινική δικογραφία από την Υπηρεσία Εσωτερι-
κών Υποθέσεων Σωμάτων Ασφάλειας ή άλλη ανακριτική αρχή, εξετάζονται
συμπληρωματικά μόνο οι μάρτυρες που κρίνεται απολύτως αναγκαίο για
τη συμπλήρωση του αποδεικτικού υλικού της πειθαρχικής δικογραφίας
και ιδίως οι καταγγέλλοντες ή οι παθόντες. Πρόκειται για νομοθετική απο-
τύπωση πρακτικής των διενεργούντων τις έρευνες που εντόπισε ο Συνή-
γορος και επεσήμανε ως πλημμελή σε υπόθεση θανάσιμου τραυματισμού
αλλοδαπού από πυροβολισμό αστυνομικού (Φ. 335561).
Η παραβίαση της αρχής της αυτοτέλειας της πειθαρχικής από την ποινική
δίκη παρουσιάζει και το 2024 μια συστημική εικόνα, όπως αυτή έχει απο-
τυπωθεί σε όλες τις προηγούμενες εκθέσεις του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. και αποτελεί
σταθερά μία από τις δομικές πλημμέλειες του διοικητικού ελέγχου, κινούμε-
νη σε αντίθετη κατεύθυνση από τις υποδείξεις της νομολογίας του Ε.Δ.Δ.Α,
τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις, τις κατευθύνσεις της εθνικής νομολο-
γίας και τις σταθερές επισημάνσεις του Συνηγόρου.
Παρά το γεγονός ότι κάποιες εκ των τροποποιήσεων του Π.Δ. 61/2024 απο-
τέλεσαν όπως ειπώθηκε προτάσεις του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α, ο Συνήγορος ουδέποτε
εκλήθη από τις αρμόδιες αρχές προκειμένου να εισφέρει στην συζήτηση για
την τροποποίηση του Π.Δ. 120/2008 παρά το γεγονός ότι στο πλαίσιο των
αρμοδιοτήτων του έχει ενσκήψει στο πεδίο διατυπώνοντας συγκεκριμένες
προτάσεις για την βελτίωση της ποιότητας του πειθαρχικού ελέγχου. Άλλω-
στε, λόγω της παρατηρηθείσας ευρείας χρήσης της δυνατότητας αναστολής
της πειθαρχικής διαδικασίας, η Ανεξάρτητη Αρχή ήταν ο εμπνευστής της κομ-
βικής σημασίας διάταξης που εξειδίκευσε το περιεχόμενο της αναστολής θέ-
τοντας ασφαλιστικές δικλείδες που αποτυπώθηκαν στο άρ. 1 παρ. 3 του Π.Δ.
111/2019, το οποίο αντικατέστησε το πρώτο εδάφιο του άρ. 48 παρ. 3 του Π.Δ.
120/2008, οι οποίες εν τέλει ανατρέπονται με το Π.Δ 61/2024.
Σε κάθε περίπτωση προς την κατεύθυνση της σταθερής υπόδειξης του Συνη-
γόρου, ως ελάχιστο εχέγγυο αμεροληψίας, ότι όλες οι διοικητικές εξετάσεις,
και όχι μόνο όσες ήδη προβλέπονται στον νόμο, θα πρέπει να ανατίθενται σε
άλλη Διεύθυνση από αυτήν που υπηρετούν οι εμπλεκόμενοι αστυνομικοί,
κινείται η πρόσφατη προσθήκη εδαφίου στην παρ. 2 του άρ. 24 και στην παρ.
4 του άρ. 26 του Π.Δ 120/2008, όπου προβλέπεται ότι οι Π.Δ.Ε. και οι Ε.Δ.Ε
ανατίθενται σε Αξιωματικό που δεν έχει διοικητική εξάρτηση με τους ελεγ-
χόμενους αστυνομικούς, εάν αφορά σε χρήση όπλου κατά την εκτέλεση των
καθηκόντων τους ή σε εν γένει αιτιάσεις για κακομεταχείριση, κακοποίηση,
ρατσιστική ή άλλη ακραία συμπεριφορά σε βάρος πολιτών.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο ο Συνήγορος επαναλαμβάνει ότι η αμεροληψία στην
πράξη ενεργοποιείται όταν ο διοικητικός έλεγχος συνοδεύεται από ειδική
και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, συνθήκη η οποία σε πρακτικό επίπεδο πα-
ραπέμπει αρχικώς σε ενέργειες έγκαιρης και αποτελεσματικής αναζήτησης
αποδεικτικού υλικού και ακολούθως σε ενέργειες ορθής αξιολόγησης του υλι-
κού, αποτυπωμένες σε ένα σαφές, ιεραρχημένο σκεπτικό, με σωστό αποδει-
κτικό διαλογισμό που καταλήγει σε μια κατανοητή εξήγηση της τελικής θέσης
του πειθαρχικού οργάνου. Συνεπώς, η τελική θέση του πειθαρχικού οργάνου
δεν μπορεί να περιορίζεται στην επανάληψη στερεοτυπικών εκφράσεων, ανα-
παράγοντας μηχανικά το γράμμα του νόμου ούτε να στηρίζεται σε αντιφα-
τικά στοιχεία ή άλλα στοιχεία που δεν αποτελούν αντικείμενο πειθαρχικού
ελέγχου.
Πέραν δηλαδή της τυπικής εξασφάλισης της αμεροληψίας, ο Συνήγορος
παρατηρεί, ότι μια σειρά επιλογών και συστηματικών πρακτικών στις δι-
οικητικές έρευνες είναι ικανές να άρουν κάθε τυπικό εχέγγυο θεσμικής δι-
αφάνειας και να καλλιεργήσουν εύλογες υπόνοιες για μεροληπτική στάση
στην πράξη.
Χαρακτηριστικοί δείκτες μεροληπτικής στάσης παρατηρείται ότι εξακολου-
θούν να διατρέχουν πολλά στάδια των διοικητικών ερευνών με κάποιους εξ
αυτών να είθισται να ενδύονται τον μανδύα διαφόρων συλλογιστικών αφηγη-
μάτων και ελλειπτικής άσκησης του διερευνητικού καθήκοντος ως προς την
αποδεικτική διαδικασία όπως: απουσία, συνολικά ή εν μέρει, αυτοπτών και
άλλων ιδιωτών μαρτύρων κατά την διενέργεια των διοικητικών ερευνών, πα-
ράλειψη αναζήτησης και ανεύρεσης μαρτύρων σε υποθέσεις που γίνεται ρητή
αναφορά στη παρουσία τους, απουσία συγκριτικής, συνδυαστικής ανάγνωσης
των καταθέσεων, ισχυρή παραβίαση της αρχής των ίσων αποστάσεων κατά
την αξιολόγηση καταθέσεων εμπλεκομένων αστυνομικών, καταγγελλόντων
και μαρτύρων, ΄προσωπικές, «ενδόμυχες» πεποιθήσεις, λογικά άλματα και
έωλα επιχειρήματα των διενεργούντων, αντιφατικές αιτιολογίες, πρακτικές
που υποκρύπτουν τα εδραιωμένα αντανακλαστικά των αρχών για την αντιμε-
τάθεση του υποκειμένου του ελέγχου κατά τη διάρκεια της πειθαρχικής διαδι-
κασίας και μάλιστα σε σοβαρές υποθέσεις κακομεταχείρισης ενίοτε ιδιαιτέρα
μεγάλης ηθικής απαξίας που αφορούν ευάλωτες ομάδες, περιπτώσεις αδυ-
ναμίας εντοπισμού των φερόμενων δραστών, έντονη απουσία οπτικοακου-
στικού υλικού, απουσία βιντεοληπτικού υλικού σε υποθέσεις κρατουμένων
και πολιτών υπό τον γενικότερο έλεγχο των αρχών, απουσία ιατροδικαστικών
εκθέσεων και πιστοποιητικών και πρωτίστως ηχηρή πλημμελής αξιολόγηση
αυτών όταν υπάρχουν, απουσία διερεύνησης του ρατσιστικού κινήτρου και
διακριτικής μεταχείρισης στην συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεων που
αφορούν ευάλωτες και άλλες ομάδες πολιτών.

Η διαφαινόμενη δυστοκία ως προς την διασφάλιση της αμεροληψίας
παρατηρήθηκε σε υπόθεση όπου ο Συνήγορος επανέλαβε ότι τυχόν
πλημμέλειες κατά τη διεξαγωγή της έρευνας ή την αξιολόγηση του
αποδεικτικού υλικού από τον συντάκτη της έκθεσης πορίσματος δεν είναι
δυνατόν να θεραπευθούν μέσω αιτιολογίας που δίνεται στο πλαίσιο απόφασης
του πειθαρχικού οργάνου σε δεύτερο δηλαδή χρόνο και μετά το πέρας της
διοικητικής εξέτασης. Πρόκειται, μάλιστα, για υπόθεση που ο Συνήγορος
είχε αποστείλει στον αρμόδιο Υπουργό, λόγω μη αιτιολογημένης απόκλισης
από το πόρισμα του Συνηγόρου και εν τέλει αρχειοθέτησε το 2024, λόγω μη
ανταπόκρισης (Φ. 267199). Στην ίδια κατεύθυνση, ενστάσεις διατύπωσε ο
Συνήγορος και σε σχετικό έγγραφό του με το οποίο ολοκλήρωσε τη διαδικασία
διερεύνηση υπόθεσης σχετικά με περιστατικό άσκησης βίας κατά τη διάρκεια
χειροπέδησης και σύλληψης βαριά τραυματισθέντος νεαρού άνδρα, ο οποίος
άμεσα απεβίωσε, στην περιοχή της Αθήνας το 201847 (Φ. 253186). Στην εν
θέματι υπόθεση ο Συνήγορος παρατήρησε, μεταξύ άλλων, ότι ενώ ο διενεργών
την Ε.Δ.Ε. προτείνει την ποινή της απόταξης για τους εμπλεκόμενους
αστυνομικούς, η πειθαρχική απόφαση τους απαλλάσσει, αξιολογώντας επί
της ουσίας διαφορετικά τα ίδια πραγματικά περιστατικά, σε σύμπνοια με την
αντίστοιχη ποινική απόφαση.

Όπως έχει ήδη επισημάνει ο Συνήγορος, τέτοιες εξελίξεις ενέχουν τον
κίνδυνο να χαρακτηριστούν, ότι υπηρετούν και συγκεκριμένη σκοπιμότητα,
και πάντως υπονομεύουν την προηγηθείσα διοικητική έρευνα και την
αξιοπιστία της συνολικής διαδικασίας, χωρίς πειστική αιτιολογία, ενώ δεν
περνά απαρατήρητη και η εν δυνάμει υπονόμευση του θεσμικού ρόλου του
Συνηγόρου, φαινόμενο που καταγράφει και στην παρούσα έκθεσή του με την
υπόμνηση ότι δεν διαθέτει θεσμικά εργαλεία, προκειμένου να συνδράμει σε
αυτό το στάδιο της πειθαρχικής διαδικασίας.
Ο Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α διακρίνει την εμμένουσα απουσία βιντεοληπτικού υλικού
από τους χώρους κράτησης.
Οι συστηματικές πλημμελείς πρακτικές ως
προς την διασφάλιση και την αξιοποίηση του οπτικοακουστικού υλικού στην
αποδεικτική διαδικασία φαίνεται να υποδεικνύουν το έλλειμμα και σε κεντρι-
κό επίπεδο κουλτούρας και αντίστοιχης βούλησης, έλλειμμα που συνοψίζεται
στην απουσία αποφασιστικής δράσης της κεντρικής διοίκησης για την, μεταξύ
άλλων, υποχρεωτική εγκατάσταση καμερών σε όλους τους χώρους κράτησης,
όπως σταθερά υποδεικνύει ο Συνήγορος σε όλες τις Ετήσιες Εκθέσεις του και
επαναφέρει με την παρούσα αλλά και για την σταθερή συντήρησή τους, ώστε
να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη λειτουργία τους.
Η διασφάλιση οπτικοακουστικού υλικού καθίσταται επιτακτική στους χώρους
αυτούς όπου υπάρχει κατά τεκμήριο απολύτως περιορισμένη θέαση των γε-
γονότων, σε αντιδιαστολή με την εκθετική αύξηση της βιντεοσκόπησης της
δημόσιας αστυνομικής δράσης από πολίτες. Στους χώρους αυτούς ελλοχεύ-
ει και ο κίνδυνος, λόγω της περιορισμένης θέασης, ταχύτατης επώασης των
δυσμενών συνεπειών της εξουσιαστικής σχέσης που αναπτύσσεται και ενίο-
τε μετουσιώνεται σε διάθεση επίδειξής της, με επίμεμπτες ενέργειες μικρής
ή μεγάλης πειθαρχικής και ποινικής απαξίας, που φαίνεται να εκκινεί, πρω-
τίστως, από μία ψευδεπίγραφη αίσθηση υπεροχής, η οποία δεν διερευνάται
και δεν τιμωρείται, παρά τον θεμελιώδη κανόνα της αντιστροφής του βάρους
απόδειξης στις περιπτώσεις αυτές.
Στην ίδια κατεύθυνση η Ανεξάρτητη Αρχή εμμένει στην λειτουργία του φο-
ρητού συστήματος επιτήρησης και στην χωρίς χρονικό και χωρικό περιο-
ρισμό, ενεργοποίηση του Π.Δ. 75/2020, το οποίο εξασφαλίζει το απαραί-
τητο νομικό πλαίσιο για την καταγραφή εικόνας και ήχου από την ΕΛ.ΑΣ. και
το Λιμενικό Σώμα σε, μεταξύ άλλων, δημόσιες συναθροίσεις, προβλέποντας
και τη χρήση φορητών, ενσωματωμένων στις στολές, καμερών, θωρακίζοντας
τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και την αξιοπιστία της δημόσιας προληπτικής και
κατασταλτικής δράσης, συνθήκη που εισφέρει στην προστασία των πολιτών
αλλά και των υπαλλήλων. Ωστόσο, ο Συνήγορος επιβεβαιώνει και το 2024 την
ταυτοτική δυσφορία των αρχών για την βιντεοσκόπηση τη δράσης τους, στο
οικείο κεφάλαιο της παρούσας έκθεσης.

Ο Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α ξεχωρίζει επίσης υποθέσεις που συγκεντρώνουν πολλαπλές
πλημμέλειες, ωστόσο η ανεύρεση της αλήθειας και η απονομή δικαιοσύνης
παραμένουν μετέωρες παρά το ότι θα περίμενε κανείς ακριβώς το αντίθετο
λόγω της κρισιμότητας των υποθέσεων και της τρωθείσης αξιοπιστίας των
σωμάτων ασφαλείας εξ αυτού του λόγου. Σε αυτές τις υποθέσεις η αστυνο-
μική δράση επί της ουσίας δεν διερευνάται και την ίδια στιγμή αποκαλύπτεται
μια ισχυρή αντίσταση των διενεργούντων που ενίοτε ισοδυναμεί με άρνηση
εκπλήρωσης του διερευνητικού καθήκοντος σε σοβαρά περιστατικά προσβο-
λής της σωματικής ακεραιότητας, της προσωπικής ελευθερίας ή της ζωής.

Την ανωτέρω εικόνα συμπληρώνει ο αριθμός των δέκα τριών (13) πορισμάτων
που ανέπεμψε η Αρχή για συμπλήρωση στην ΕΛ.ΑΣ. και των εβδομήντα (70)
υποθέσεων την διερεύνηση των οποίων ο Συνήγορος ολοκλήρωσε διατυπώ-
νοντας παρατηρήσεις και επιφυλάξεις ή διαπιστώνοντας ότι ο πλημμελής
πειθαρχικός έλεγχος εμμένει, επί συνόλου εκατόν τριών (103) πορισμάτων
της Αρχή το 2024.
Σε μια τέτοια συνθήκη προστίθεται η διαπίστωση ότι επί συνόλου έντεκα (11)
πορισμάτων που απεστάλησαν από τον Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. στον αρμόδιο Υπουργό
(Φ.274521, Φ.259616, Φ.267199, Φ.273254, Φ.282183, Φ.230990, Φ.244541,
Φ.243154, Φ.237463, Φ.254783, Φ.249152), κατά το χρονικό διάστημα από
την κανονιστική αποτύπωση της σχετικής δυνατότητας το 2020 έως το τέ-
λος του 2024, και οι έντεκα (11) κατέληξαν να αρχειοθετηθούν από την Αρχή,
οι οκτώ (8) εξ αυτών εντός του 2024, δεδομένης της μακράς διάρκειας που
μεσολάβησε χωρίς οι συστάσεις της να εισακουστούν καθόλου ή επί της ουσί-
ας. Η σπουδαιότητα μιας τέτοιας ρύθμισης είναι πολλαπλή και πολυεπίπεδη
καθώς παρέχει στον Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α έναν πρόσθετο δίαυλο επικοινωνίας με τη
Διοίκηση, θωρακίζει τη θεσμική εγγύηση της μη απόκλισης από το διατακτι-
κό των πορισμάτων της Αρχής χωρίς ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία,
ενημερώνει αδιάλειπτα την πολιτική και φυσική ιεραρχία και ως προς τη νομι-
μότητα των υπηρεσιακών δράσεων και ως προς την αποτελεσματικότητα των
διοικητικών διαδικασιών, ενισχύει τη διαφάνεια των πειθαρχικών ελέγχων
και τη λογοδοσία των αρμοδίων οργάνων, ενώ συγχρόνως κατοχυρώνει τον
ελεγκτικό ρόλο του Συνηγόρου του Πολίτη ως ανεξάρτητου, εξωτερικού και
αμερόληπτου μηχανισμού και επίσης τον de facto δεσμευτικό χαρακτήρα των
πορισμάτων του. Η λειτουργικότητα, ωστόσο, της συγκεκριμένης πρόβλεψης
δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται στην κρισιμότητα της. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο,
πλέον της συγκεκριμένης διάταξης, δοκιμάζεται και ο εγγυητικός ρόλος του
Συνηγόρου του Πολίτη.

Ο Συνήγορος παρατηρεί, ότι η ομάδα των ευάλωτων, συχνά πολλαπλώς,
προσώπων παραμένει μια απολύτως διακριτή και σταθερή ομάδα που υπε-
ρεκπροσωπείται στις υποθέσεις που διερευνά ο Συνήγορος ετησίως αλλά
και στις υποθέσεις που ομοίως ετησίως εισέρχονται στην Αρχή καθώς απο-
τελούν υποκείμενα κακομεταχείρισης και προσβολών θεμελιωδών εννόμων
αγαθών.
Τον ίδιο προβληματισμό φαίνεται να μοιράζεται επί της αρχής και η ΕΛ.ΑΣ.
σε κεντρικό επίπεδο με τη σύσταση της νέας Διεύθυνσης Κοινωνικής Αστυ-
νόμευσης για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση δράσεων κατά του ρατσισμού
και διάφορων μορφών βίας, με την παρ. 1 του άρ. 25 του Ν. 5187/2025 η οποία
είναι μία καταρχήν θετική εξέλιξη. Ομοίως με τις νέες διατάξεις των άρ. 24
και 26 του ΠΔ 120/2008 όπως προαναφέρθηκαν το ζήτημα της διερεύνησης
ρατσιστικού κινήτρου φαίνεται να κατακτά διακριτή υπόσταση και να αποκτά
ορατότητα, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά την άποψη της Αρχής για την υπο-
χρέωση αυτοτελούς και ενδελεχούς διερεύνησής του, σύμφωνα με τη σχετική
νομολογία του Ε.Δ.Δ.Α.

Δείτε αναλυτικά

 

https://www.synigoros.gr/el/category/default/post/ethsia-ek8esh-or-emhdipa-2024 

Πέμπτη 1 Αυγούστου 2019

Αστυνομικά όργανα σε κίνδυνο ζωής και δίωξης: Πότε ένας αστυνομικός βρίσκεται πραγματικά σε άμυνα

 

 

Αθώωση για σωματική βλάβη από αμέλεια κατά συρροή, τελούμενη διά παραλείψεως, ελλείψει στοιχειοθέτησης της υποκειμενικής υποστάσεως. Αντικειμενική δυνατότητα πρόβλεψης. Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης. Πραγματικά περιστατικά. Τραυματισμός δύο γυναικών (οδηγού και συνοδηγού) από σύγκρουση με περιπολικό της αστυνομίας, το οποίο είχε αρπάξει ένας δράστης ανθρωποκτονίας, ο οποίος είχε αποκεφαλίσει τη γυναίκα του και περιφερόταν με ένα μαχαίρι και το κεφάλι της στους δρόμους της Θήρας των Κυκλάδων, κατά την προσπάθεια του δράστη της ανθρωποκτονίας να διαφύγει της συλλήψεώς του από τους αστυνομικούς. Ποινική ευθύνη (για τη σωματική βλάβη των γυναικών) των αστυνομικών. Παραλείψεις αστυνομικών, όπως παράλειψη αφαίρεσης από τη μίζα του περιπολικού των κλειδιών του περιπολικού, παράλειψη άμεσης ειδοποίησης του Διοικητή του ΑΤ για το τόσο σπουδαίο γεγονός, προσπάθεια σύλληψης, μεταξύ άλλων, και από δόκιμους αστυνομικούς, οι οποίοι δεν φέρουν οπλισμό, παράλειψη σύλληψης και αφοπλισμού του δράστη της ανθρωποκτονίας, όταν αυτός ήταν ξαπλωμένος στο έδαφος έχοντας δεχθεί δύο σφαίρες κ.λπ. Αθώωση των αστυνομικών, αφού δεν υφίσταντο εκ μέρους τους η αντικειμενική δυνατότητα πρόβλεψης, δεδομένης της πρωτοφανούς καταστάσεως. Ειδικότερα, επρόκειτο για μία προσωπικότητα (δράστης της ανθρωποκτονίας) πρωτοφανή για τα παγκόσμια αστυνομικά δεδομένα, ο οποίος απασχόλησε, όχι μόνο τον ελληνικό Τύπο, αλλά και τον ξένο, και η σύλληψη του οποίου θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί μόνο από ειδικές δυνάμεις ασφαλείας και όχι από τους συγκεκριμένους αστυνομικούς, οι οποίοι αντιμετώπιζαν απλά και συνήθη ποινικά αδικήματα. Ποινική Δικονομία. Αναίρεση Εισαγγελέως κατά αθωωτικής απόφασης. Λόγοι. Έλλειψη αιτιολογίας. Εσφαλμένη ερμηνεία. Ορθή και αιτιολογημένη η αθωωτική απόφαση. Απορρίπτει αναίρεση Εισαγγελέως.

Αριθμός απόφασης: 1207/2017 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ Ζ΄΄ Ποινικό Τμήμα Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δήμητρα Μπουρνάκα, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βασίλειο Καπελούζο, Δημήτριο Γεώργα, Δημήτριο Τζιούβα - Εισηγητή και Νικόλαο Τσάκο, Αρεοπαγίτες. Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 25 Μαΐου 2016, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Άννας Ζαΐρη (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χρήστου Πήττα, για να δικάσει την αίτηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, περί αναιρέσεως της 441, 443, 444/2015 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Νάξου. Με κατηγορούμενους τους: ..., που δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο. Με πολιτικώς ενάγουσες τις: 1) .... του ..., κάτοικο ... και 2) .... του ..., κάτοικο ..., οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους, Αντώνιο Βγόντζα. Το Τριμελές Πλημ/κείο Νάξου, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ’ αυτή, και ο αναιρεσείων Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζητά τώρα την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην με αριθμό και ημερομηνία ...1-2016 έκθεση αναιρέσεως, η οποία συντάχθηκε ενώπιον του Γραμματέως του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου Γεώργιου Σωφρονιάδη και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό ... Αφού άκουσε Την Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η έκθεση αναίρεσης και τον πληρεξούσιο δικηγόρο των πολιτικώς εναγουσών, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.  

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ  

... Κατά το άρθρο 314 παρ. 1 εδ. α’ του Π.Κ., όποιος από αμέλεια προκαλεί σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών. Από το συνδυασμό της διατάξεως αυτής με εκείνη του άρθρου 28 του Π.Κ., κατά την οποία από αμέλεια πράττει όποιος από έλλειψη της προσοχής την οποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει, είτε δεν προέβλεψε το αξιόποινο αποτέλεσμα, το οποίο προκάλεσε η πράξη του, είτε το προέβλεψε ως δυνατό, πίστεψε, όμως, ότι δεν θα επερχόταν, προκύπτει ότι για τη θεμελίωση της σωματικής βλάβης από αμέλεια, απαιτείται αντικειμενικά μεν πρόκληση σωματικής βλάβης σε άλλον, υποκειμενικά δε α) ο δράστης να μην κατέβαλε την απαιτούμενη, κατά αντικειμενική κρίση, προσοχή, την οποία οφείλει να καταβάλει κάθε μετρίως συνετός και ευσυνείδητος άνθρωπος, κάτω από τις ίδιες πραγματικές καταστάσεις, με βάση τους νομικούς κανόνες, τις συνήθειες που επικρατούν στις συναλλαγές, την κοινή πείρα, την λογική και την συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων, β) να είχε αυτός τη δυνατότητα με βάση τις προσωπικές του περιστάσεις, ιδιότητες, γνώσεις και κυρίως εξαιτίας της υπηρεσίας του ή του επαγγέλματός του, να προβλέψει και να αποφύγει το αξιόποινο αποτέλεσμα, το οποίο από έλλειψη της προαναφερθείσης προσοχής, είτε δεν πρόβλεψε, είτε το προέβλεψε ως δυνατό, πίστεψε, όμως, ότι δεν θα επερχόταν και γ) να υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της ενέργειας ή της παραλείψεως του δράστη και του αποτελέσματος που επήλθε. Η παράλειψη, ως έννοια, ενυπάρχει σε κάθε είδος αμέλειας, εφόσον το ένα σκέλος της ευθύνης συνίσταται στην μη καταβολή της προσοχής, δηλαδή σε παράλειψη. Όταν όμως η αμέλεια δεν συνίσταται σε ορισμένη ενέργεια ή παράλειψη, αλλά αποτελεί σύνολο συμπεριφοράς του δράστη, η οποία προηγήθηκε του αποτελέσματος, τότε, για την κατ’αυτόν τον τρόπο τελούμενη σωματική βλάβη από αμέλεια, που συντελείται με παράλειψη, απαιτείται η συνδρομή όχι μόνο των όρων του άρθρου 28 του Π.Κ., αλλά και εκείνων του άρθρου 15 του Π.Κ., κατά το οποίο, όπου ο νόμος, για την ύπαρξη αξιόποινης πράξης απαιτεί να έχει επέλθει ορισμένο αποτέλεσμα, η μη αποτροπή του τιμωρείται όπως η πρόκλησή του με ενέργεια, αν ο υπαίτιος της παράλειψης είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να παρεμποδίσει την επέλευση του αποτελέσματος. Από την τελευταία αυτή διάταξη προκύπτει ότι αναγκαία προϋπόθεση της εφαρμογής της είναι η ύπαρξη ιδιαίτερης ( δηλαδή ειδικής και όχι γενικής) υποχρεώσεως του υπαιτίου προς ενέργεια, που τείνει στην παρεμπόδιση του αποτελέσματος, για την επέλευση του οποίου ο νόμος απειλεί ορισμένη ποινή. Η ιδιαίτερη νομική υποχρέωση αυτή αποτελεί πρόσθετο στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος που τελείται με παράλειψη και μπορεί να πηγάζει από ρητή διάταξη νόμου που επιβάλλει συγκεκριμένη ενέργεια ή από σύμπλεγμα νομικών καθηκόντων που συνδέονται με ορισμένη έννομη θέση του υπόχρεου για ενέργεια ή από ειδική έννομη σχέση που απορρέει από σύμβαση ή από προηγούμενη μονομερή ενέργεια του υπόχρεου, με την οποία αυτός αυτοβούλως αναδέχεται την αποτροπή μελλοντικών κινδύνων για έννομα αγαθά τρίτων ή από προγενέστερη συμπεριφορά του υπαιτίου που δημιούργησε τον κίνδυνο επέλευσης του εγκληματικού αποτελέσματος. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να αναφέρεται και να αιτιολογείται στη δικαστική απόφαση η συνδρομή αυτής της υποχρεώσεως και να προσδιορίζεται ο επιτακτικός κανόνας δικαίου από τον οποίο πηγάζει (Ολομ. Α.Π. 4/2010). Περαιτέρω, έλλειψη της απαιτούμενης από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Ποιν.Δ. ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας της δικαστικής αποφάσεως, η οποία ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ του ιδίου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, προκειμένου ειδικώς για αθωωτική απόφαση, εν όψει του τεκμηρίου της αθωότητας, που θεσπίζεται και από τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ (Ν.Δ. 53/1974) και δεδομένου ότι αντικείμενο αποδείξεως στην ποινική δίκη αποτελεί η ενοχή και όχι η αθωότητα του κατηγορουμένου, υπάρχει όταν: α) είτε δεν αναφέρονται στην απόφαση καθόλου, είτε αναφέρονται κατά τρόπο ελλιπή ή ασαφή, τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και δικαιολογούν την κρίση για μη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων της αξιοποίνου πράξεως, που αποδίδεται στον κατηγορούμενο και β) δεν αναφέρονται στην απόφαση, ως προς το είδος τους, τα αποδεικτικά μέσα, από τα οποία προέκυψαν τα περιστατικά αυτά, καθώς και οι λόγοι (αιτιολογικές σκέψεις) για τους οποίους το δικαστήριο της ουσίας κατέληξε σε αθωωτική κρίση και δεν ήταν δυνατό να καταλήξει στο πόρισμα, ότι ο κατηγορούμενος πραγμάτωσε την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της ελεγχόμενης αξιόποινης πράξης. Επίσης, στην αθωωτική απόφαση, για να είναι αυτή αιτιολογημένη, πρέπει να αναφέρεται ή να συνάγεται από ολόκληρο το περιεχόμενο του σκεπτικού της, κατά τρόπο αναμφισβήτητο, ότι το δικαστήριο έλαβε υπόψη του και συνεκτίμησε για την διαμόρφωση της αθωωτικής κρίσης του το περιεχόμενο όλων ανεξαιρέτως των αποδεικτικών μέσων που μνημονεύονται στα πρακτικά, και όχι μόνο το περιεχόμενο μερικών από αυτά, επιλεκτικώς. Έτσι, υπάρχει έλλειψη αιτιολογίας, όταν το δικαστήριο δεν αιτιολογεί με σαφήνεια και πληρότητα γιατί δεν πείστηκε για την ενοχή του κατηγορουμένου από τα αποδεικτικά μέσα που αναφέρονται στα πρακτικά ή όταν δεν είναι βέβαιο ότι έλαβε υπόψη στο σύνολό τους όλα τα έγγραφα ή το περιεχόμενο όλων των μαρτυρικών καταθέσεων. Ούτε αρκεί για την πληρότητα της αιτιολογίας της αθωωτικής αποφάσεως μόνη η σκέψη ότι προέκυψαν αμφιβολίες για την ενοχή του κατηγορουμένου ή ότι δεν πείσθηκε το δικαστήριο (εκτός αν δεν προσκομίσθηκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο ούτε εξετάσθηκε μάρτυρας). Δεν συνιστούν όμως έλλειψη αιτιολογίας η ενδεικτική μνεία ή η έξαρση της αποδεικτικής αξίας κάποιου αποδεικτικού μέσου, που έλαβε υπόψη το δικαστήριο, για να σχηματίσει την κρίση του ή αιτιάσεις για παράλειψη χωριστής αναφοράς και αξιολόγησης ή συσχέτισης μεταξύ των αποδεικτικών μέσων, οι οποίες, με επίφαση την έλλειψη αιτιολογίας, πλήττουν την αναιρετικά ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Εξάλλου, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε’ του Κ.Ποιν.Δ., λόγο αναιρέσεως αποτελεί και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη ερμηνεία υπάρχει, όταν ο δικαστής αποδίδει στο νόμο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή υπάρχει όταν το δικαστήριο της ουσίας δεν υπάγει σωστά τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν στη διάταξη που εφαρμόστηκε. Περίπτωση δε εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως συνιστά και η εκ πλαγίου παραβίαση της διατάξεως αυτής, η οποία υπάρχει όταν στο πόρισμα της αποφάσεως, που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του αιτιολογικού με το διατακτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νόμιμης βάσης. 

Στην προκείμενη περίπτωση, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Νάξου, που δίκασε κατ’έφεση και κήρυξε αθώους του αναιρεσείοντες κατηγορουμένους σωματικής βλάβης από αμέλεια κατά συρροή που τελέστηκε με παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας, όπως προκύπτει από τα παραδεκτώς επισκοπούμενα για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου πρακτικά συνεδριάσεώς του, με το σκεπτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεώς του, δέχθηκε, κατά την αναιρετικά ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, επί λέξει τα εξής: "Από την επ’ακροατηρίου αποδεικτική διαδικασία και ειδικότερα από την χωρίς όρκο κατάθεση της παρούσας πολιτικώς ενάγουσας, τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και του μάρτυρα υπερασπίσεως, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, τα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης της εκκαλούμενης αποφάσεως, που αναγνώσθηκαν και αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, και όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που αναγνώσθηκαν νόμιμα και βρίσκονται στην υπό κρίση δικογραφία, μεταξύ των οποίων και οι φωτογραφίες και το σκίτσο, που επιδείχθηκαν και επισκοπήθηκαν, από τις απολογίες των κατηγορουμένων, εκτιμωμένων κατά την αρχή της ηθικής απόδειξης (βλ. άρθρο 177 παρ. 1 του ΚΠΔ), και γενικά από όλη τη συζήτηση της υπόθεσης, αποδείχθηκαν, κατά την κρίση αυτού του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά, για την υπόθεση αυτή: Ο ..., που γεννήθηκε στην ..., το έτος 1977, κάτοικος μέχρι και το έτος 2008 της νήσου ... και έκτοτε κατάδικος και έγκλειστος στις φυλακές, γνωρίστηκε με την ... το έτος 2003 στην ..., όπου ο ίδιος διέμενε με τους γονείς του. Η ... σπούδαζε τότε στην Παιδαγωγική Ακαδημία και συνήψαν ερωτικό δεσμό. Κατά τον μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2007 η ... μετατέθηκε ως δασκάλα όπου κατέλαβε μόνιμη θέση στη Θήρα Κυκλάδων και διέμεινε έκτοτε με τον ανωτέρω σύντροφό της, ενώ κατά τον μήνα Ιούλιο του έτους 2007 παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο στη Θεσσαλονίκη. Ο ... από τον μήνα Μάιο του έτους 2008 άρχισε να εργάζεται ως μάγειρας στο ξενοδοχείο με τον διακριτικό τίτλο "...", που βρισκόταν στην περιοχή ... Θήρας του Νομού Κυκλάδων, πλην, όμως, ισχυριζόταν ότι αντιμετώπιζε προβλήματα με τον εργοδότη του, ο οποίος του φερόταν υποτιμητικά και τον αποκαλούσε "ανίκανο". Τούτο δε συνέβη περί τα τέλη του μηνός Ιουλίου του έτους 2008. Την 1-8-2008 περί ώρα 18.00 μ.μ. ο ... επισκέφτηκε το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Κέντρου Υγείας Θήρας μαζί με την ανωτέρω σύζυγό του, γιατί τις δύο (2) με τρεις (3) προηγούμενες ημέρες αισθανόταν έντονο άγχος λόγω των προβλημάτων, που αντιμετώπιζε με τον εργοδότη του και είχε αϋπνίες. Εκεί ανέλαβε να τον εξετάσει ο αγροτικός γιατρός ..., στον οποίο τόσο ο ... όσο και η ανωτέρω σύζυγός του, ανέφεραν τα προεκτεθέντα, χωρίς, όμως, να του κάνουν οποιαδήποτε αναφορά ή νύξη σε κάποιο προηγούμενο ψυχιατρικό ιστορικό του πρώτου, παρότι αυτοί ερωτήθηκαν σχετικώς. Ακολούθως, ο ως άνω ιατρός, ο οποίος διαπίστωσε ότι η κλινική εικόνα του ήταν καλή, χωρίς ένδειξη κάποιας ψυχικής νόσου, όπως άλλωστε τον διαβεβαίωσε και το ζεύγος, έκανε στον ανωτέρω ενδομυϊκά μία (1) ηρεμιστική ένεση με ουσία διαζεπάμης, η οποία χρησιμοποιείται ευρέως και έχει μυοχαλαρωτικό και ηρεμιστικό χαρακτήρα και του συνέστησε περαιτέρω διερεύνηση της κατάστασής του από ψυχίατρο. Η ανωτέρω επίσκεψη διήρκησε περί τα (20) είκοσι λεπτά. Τις απογευματινές ώρες της 3- 8-2008 η ..., επικοινώνησε με τον πατέρα του συζύγου της ..., ο οποίος διέμενε στην ..., και του ανέφερε ότι ο σύζυγός της δεν αισθανόταν καλά, καθώς είχε δέκατα και έντονο άγχος και ότι η ίδια είχε προβεί σε τηλεφωνική κράτηση δύο (2) εισιτηρίων για ... με την πτήση της 4-8- 2008. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας και περί ώρα 18.30 μ.μ. ο ... του ... διαπληκτίστηκε με την ανωτέρω σύζυγό του εντός του ισογείου διαμερίσματός τους, στο οποίο διέμεναν στην περιοχή ... της νήσου ..., γιατί η τελευταία άρχισε πλέον να τον πιέζει ότι πρέπει να σταθεροποιηθεί σε μία εργασία, να κάνει υποχωρήσεις και να μην έχει υπέρμετρες αξιώσεις σχετικά με την αμοιβή του, με αποτέλεσμα να αλλάζει συνέχεια εργασίες, όπως έπραττε μέχρι τότε, προσπαθώντας να του εξηγήσει ότι μόνο το κόστος διαβίωσης είναι υψηλό, προς απόδειξη προφανώς όλων αυτών του επέδειξε το βιβλιάριο της ... Τράπεζας στην οποία κατατίθετο ο μισθός της. Κατά τη διάρκεια δε της λογομαχίας τους αυτής η ... τον αποκάλεσε "τεμπέλη". Τότε αυτός, ενεργώντας με πρόθεση και σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, αφού έκαψε το ανωτέρω βιβλιάριο, το οποίο εν συνεχεία πέταξε έξω από το μπαλκόνι της οικίας τους, επιτέθηκε στην σύζυγό του ..., άρχισε να την τραβά με δύναμη από τα μαλλιά και την τράβηξε στο μπαλκόνι στο εσωτερικό της οικίας και άρχισε να την χτυπά δυνατά πίσω στην πλάτη με την λαβή ενός μαχαιριού. Αυτή άρχισε να καλεί σε βοήθεια, και ο ... της έλεγε να σταματήσει, παράλληλα εξαιτίας όλης αυτής της αναστάτωσης που δημιουργήθηκε άρχισε να γαβγίζει επίμονα ο σκύλος της ... Από τις φωνές της τελευταίας και τα επίμονα γαβγίσματα του σκύλου της αναστατώθηκε όλη η γειτονιά και οι περισσότεροι από τους περίοικους βγήκαν έξω στον δρόμο και ρωτούσαν τον ... του ... τι ακριβώς έχει συμβεί. Αυτός απάντησε ότι δεν συμβαίνει τίποτα και εισήλθε ξανά μέσα στην οικία του, όπου, αφού πρώτα αποκεφάλισε τον σκύλο της συζύγου του και πέταξε το κεφάλι του στο δρόμο, εν συνεχεία άρχισε να μαχαιρώνει την σύζυγό του με διάφορα μαχαίρια, που βρίσκονταν κρεμασμένα στον χώρο της κουζίνας εντός της οικίας τους. Ο δράστης την έπληξε σε επτά (7) σημεία του σώματός της, χρησιμοποιώντας διαδοχικά διάφορα μαχαίρια, προκαλώντας της τραύματα σε διάφορα μέρη του σώματός της, φωνάζοντάς της ταυτόχρονα "ψόφα γουρούνα". Στη συνέχεια κι ενώ ακόμη η σύζυγός του ... ήταν εν ζωή, αυτός, με τη χρήση των ως άνω μαχαιριών, της απέκοψε το κεφάλι, με συνέπεια από τα ανωτέρω τραύματα να επέλθει ως μόνης ενεργούς αιτίας, ο θάνατός της. Ακολούθως, με τα ίδια μαχαίρια επέφερε στη θανούσα σύζυγό του και μεταθανάτια τραύματα σε διάφορα μέρη του σώματός της. Στη συνέχεια αυτός, κρατώντας το κεφάλι της δολοφονηθείσας συζύγου του, και ένα από τα μαχαίρια, με το οποίο της είχε επιφέρει νωρίτερα θανατηφόρα τραύματα, μήκους τριάντα οκτώ (38) εκατοστών, εξήλθε από την οικία τους και κατευθύνθηκε πεζός από την περιοχή ... προς την περιοχή ... Θήρας. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε, περαιτέρω, ότι την ίδια ως άνω ημέρα και περί ώρα 18.00 μ.μ. ο δεύτερος κατηγορούμενος, ..., ο οποίος υπηρετούσε τότε στο Αστυνομικό Τμήμα Θήρας ως ... και εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία περιπολίας ως οδηγός περιπολικού οχήματος, με συνοδηγό τον δόκιμο αστυφύλακα ..., ενημερώνεται τηλεφωνικά μέσω ασυρμάτου από τον Αξιωματικό Υπηρεσίας του ιδίου ως άνω αστυνομικού τμήματος ... και ήδη πρώτο κατηγορούμενο, ο οποίος υπηρετούσε τον ίδιο χρόνο ως ..., εκτελώντας την ημέρα τούτη καθήκοντα Αξιωματικού Υπηρεσίας, από ώρα 14.00 μ.μ. έως ώρα 22.00 μ.μ., ότι στην περιοχή ... Θήρας του Νομού Κυκλάδων υπάρχει σε εξέλιξη έντονο οικογενειακό επεισόδιο. Τη χρονική εκείνη στιγμή ο δεύτερος κατηγορούμενος ... βρισκόταν με το υπηρεσιακό όχημα, που οδηγούσε, σε απόσταση περίπου είκοσι δύο (22) χιλιομέτρων από την συγκεκριμένη περιοχή, και μόλις έλαβε το ως άνω σήμα κατευθύνθηκε προς το σημείο εκείνο, όπου, κατά τις πληροφορίες που έλαβε από τον πρώτο κατηγορούμενο ..., εκτυλισσόταν το οικογενειακό συμβάν. Κατά την πορεία του με το υπηρεσιακό όχημα ο δεύτερος κατηγορούμενος ... προς την ανωτέρω κατεύθυνση λαμβάνει δεύτερο σήμα και συγκεκριμένα σχετική προφορική ενημέρωση από το κέντρο ότι το επεισόδιο είχε λάβει σοβαρές διαστάσεις, διότι ένας άνδρας είχε σφάξει έναν σκύλο, είχε πετάξει το κεφάλι του έξω από το μπαλκόνι της οικίας του και παράλληλα εκείνη τη στιγμή έκαιγε ένα βιβλιάριο τράπεζας. Τότε ο δεύτερος κατηγορούμενος, αφού θεώρησε το περιστατικό αυτό σοβαρό, κατευθύνθηκε με το περιπολικό όχημα προς το Αστυνομικό Τμήμα ..., με σκοπό να πάρει μαζί του ενισχύσεις, προκειμένου ακολούθως να κατευθυνθεί στο σημείο του συμβάντος. Μέχρι να φτάσει ο δεύτερος κατηγορούμενος ... στο Αστυνομικό Τμήμα ... τον ενημέρωσαν από το κέντρο αυτού ότι ο άνδρας τελικά, που είχε σφάξει τον σκύλο, είχε προβεί και στον αποκεφαλισμό της συζύγου του, περιφερόμενος μάλιστα με το αποκοπέν κεφάλι αυτής στο δρόμο. Όταν αυτός (δεύτερος κατηγορούμενος) έφτασε τελικά στο Αστυνομικό Τμήμα ... πήρε μαζί του και τον Αξιωματικό Υπηρεσίας, ήτοι τον πρώτο κατηγορούμενο, και επιβιβάστηκαν στο υπηρεσιακό όχημα εποχούμενης περιπολίας με οδηγό τον πρώτο (...). Παράλληλα ο τελευταίος, διέταξε τους δόκιμους αστυφύλακες του Αστυνομικού ... να τον ακολουθήσουν με έτερο διαθέσιμο υπηρεσιακό αυτοκίνητο, με αριθμό κυκλοφορίας ..., στο οποίο επέβαιναν ο αρχικός συνοδηγός του δεύτερου κατηγορούμενου ... του ..., ο οποίος κατά τον χρόνο εκείνο ήταν τριτοετής δόκιμος αστυφύλακας και άλλοι δύο (2) δόκιμοι αστυφύλακες από το Γραφείο Ασφαλείας, με κατεύθυνση και των δύο (2) οχημάτων το χωριό ... Θήρας, με σκοπό να εντοπίσουν και να συλλάβουν τον δράστη της ανθρωποκτονίας, σύμφωνα με τις πληροφορίες που είχαν λάβει εν τω μεταξύ από το κέντρο του Αστυνομικού ... Στο δρόμο, μεταξύ των περιοχών ... και ..., ο δεύτερος κατηγορούμενος ... συνάντησε τον ..., ο οποίος τον σταμάτησε και τον ενημέρωσε ότι ο δράστης της ανθρωποκτονίας βαδίζει πεζός στον δρόμο από το χωριό ... προς την περιοχή ... Θήρας, κρατώντας στο ένα χέρι του το κεφάλι μίας γυναίκας και στο άλλο του χέρι ένα μεγάλο μαχαίρι. Πράγματι, λίγο πιο κάτω, οι ανωτέρω αστυνομικοί εντόπισαν τον ... να βαδίζει στην άκρη του δρόμου. Αποδείχθηκε, περαιτέρω, ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος ... έφερε μαζί του το υπηρεσιακό του περίστροφο, το οποίο είχε μέσα τέσσερις (4) σφαίρες. Αντίθετα, ο πρώτος κατηγορούμενος ... δεν έφερε μαζί του το υπηρεσιακό του περίστροφο, όπως ο ίδιος ομολογεί, γεγονός άλλωστε που αποδεικνύεται και από το σύνολο των εισφερόμενων στη δίκη αποδεικτικών στοιχείων. Μόλις οι αστυνομικοί έφτασαν στο ύψος του δράστη, που κινούνταν πεζός, αποβιβάστηκαν από το περιπολικό όχημα και ο δεύτερος κατηγορούμενος ... στάθηκε μπροστά στην πόρτα του οδηγού. Ο ..., όταν τους αντιλήφθηκε, άρχισε να τους λέει διάφορες ακατάληπτες φράσεις και λέξεις, μιλώντας προφανώς στην τούρκικη γλώσσα και μετά να φωνάζει σε αυτούς τη φράση "Μετανοείτε, έρχεται η βασιλεία των ουρανών". Ακολούθως, βλέποντας ο ... τους δύο (2) ως άνω αστυνομικούς (πρώτο και δεύτερο των κατηγορουμένων) σήκωσε ψηλά τα χέρια του, κρατώντας στο ένα του χέρι το αποκοπέν κεφάλι της θανούσας συζύγου του και στο άλλο του χέρι το μαχαίρι και απευθύνθηκε άγρια στον δεύτερο κατηγορούμενο ... με τις φράσεις "Καταλαβαίνεις τι λέω" και μετά "φύγε θα σε φάω". Τότε ο τελευταίος έβγαλε από τη θήκη του το υπηρεσιακό του περίστροφο, το όπλισε, ώστε οι τέσσερις (4) σφαίρες να είναι έτοιμες στη θαλάμη για πυροβολισμό και φώναξε στον ... να πέσει μπρούμυτα στο έδαφος, να αφήσει το αποκοπέν κεφάλι της δολοφονηθείσας συζύγου του, καθώς και το μαχαίρι, στο έδαφος και να φέρει τα χέρια του πίσω στην πλάτη του για να του περάσει τις χειροπέδες, κινούμενος για τον λόγο αυτόν προς το μέρος του δράστη. Στη συνέχεια o αστυνομικός ... είπε στους δόκιμους αστυνομικούς του ετέρου περιπολικού οχήματος να αποβιβαστούν από αυτό, να του φέρουν τις χειροπέδες και κινήθηκε προς το μέρος του δράστη ... Μόλις έφτασε σε απόσταση ενός μέτρου από τον ... ο τελευταίος εντελώς ξαφνικά άρπαξε από το οδόστρωμα το μαχαίρι με το ένα του χέρι και το αποκοπέν κεφάλι της δολοφονηθείσας συζύγου του με το άλλο χέρι, πετάχτηκε πάνω και κινήθηκε γρήγορα εναντίον του δεύτερου κατηγορούμενου ... κρατώντας το μαχαίρι ψηλά. Ο τελευταίος, φοβούμενος για τη ζωή του, οπισθοχώρησε, έχοντας όμως προτεταμένο το όπλο του προς τον ... Αυτός, όμως, συνέχισε να έρχεται γρήγορα προς το μέρος του δεύτερου κατηγορούμενου ... και ο τελευταίος βέβαια δικαιολογημένα λόγω της πρωτοφανούς αυτής και μη αναμενόμενης αντίδρασης του ... πανικοβλήθηκε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει κατά την ένορκη κατάθεσή του στο πλαίσιο της ποινικής δίκης σε βάρος του ... για τα αδικήματα για τα οποία καταδικάστηκε αυτός, και για τα οποία θα γίνει λόγος κατωτέρω, ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Μυτιλήνης, επί της οποίας εκδόθηκε η με 1-9/2009 απόφαση του ως άνω δικαστηρίου (σ. 29), "προς στιγμή τα έχασα, δεν ήξερα τι να κάνω, αν έπρεπε να πυροβολήσω, αφού δεν είμαι δολοφόνος και δεν ήθελα να σκοτώσω". Πλην, όμως, ο ανωτέρω δεύτερος κατηγορούμενος έριξε μία σφαίρα στον αέρα προς εκφοβισμό του δράστη ... Παρά ταύτα ο τελευταίος δεν φοβήθηκε και κινήθηκε απειλητικά πλησιάζοντάς τον. Έτσι ο δεύτερος κατηγορούμενος αναγκάστηκε και τον πυροβόλησε στο αριστερό του χέρι καθώς και στον ώμο του τραυματίζοντάς τον. Παρά όμως τον ως άνω τραυματισμό ο δράστης δεν ακινητοποιήθηκε. Όπως προέκυψε από την αποδεικτική διαδικασία ο τελευταίος ήταν σε αμόκ, και, αφού ήλθε μπροστά στον δεύτερο κατηγορούμενο, σήκωσε ψηλά το μαχαίρι και το κατέβασε προς το κεφάλι του, με πρόθεση να τον σκοτώσει. Ο εν λόγω αστυνομικός ενστικτωδώς τραβήχτηκε, πίσω, πλην, όμως, με το μαχαίρι που κρατούσε ο ..., αυτός τραυματίστηκε στο χείλος. Τότε ο δεύτερος κατηγορούμενος πυροβόλησε εναντίον του ..., τραυματίζοντάς τον στην κοιλιά. Αρχικά, ο ... διπλώθηκε και περπατώντας λίγο πιο πίσω πήγε ανάμεσα στα δύο (2) περιπολικά οχήματα, γονάτισε με συνέπεια ο αστυνομικός ... να πιστέψει δικαιολογημένα ότι είχε πλέον εξουδετερωθεί εξαιτίας του προαναφερόμενου τραυματισμού του. Για τον λόγο τούτο αυτός (δεύτερος κατηγορούμενος), έδωσε εντολή στου συναδέλφους του αστυνομικούς να κλείσουν τον δρόμο από την περιοχή ... προς την περιοχή ... Θήρας και εισήλθε στο περιπολικό όχημα, που οδηγούσε, προκειμένου να το μετακινήσει λίγο παρακάτω και να κλείσει με αυτό και το άλλο ρεύμα πορείας για να συλλάβει τον δράστη, αν ήταν ζωντανός. Πλην, όμως, ο δεύτερος κατηγορούμενος είδε τον ... να σηκώνεται, να κρατά στο ένα του χέρι το μαχαίρι και στο άλλο του χέρι το αποκοπέν κεφάλι της θανούσας συζύγου του και να κινείται απειλητικά προς τους συναδέλφους του, δοκίμους αστυφύλακες, απευθυνόμενους σε αυτούς με τη φράση "Θα σας φάω όλους σήμερα". Οι τρεις (3) δόκιμοι αστυφύλακες οπισθοχώρησαν και τότε ο ... προχώρησε προς το περιπολικό όχημά τους, πέταξε από το ανοιχτό παράθυρο του οδηγού το αποκοπέν κεφάλι της θανούσας συζύγου του στο κάθισμα του συνοδηγού, άνοιξε την πόρτα του περιπολικού οχήματος και αφήνοντας το μαχαίρι που κρατούσε στο χέρι του στο κάθισμα του οδηγού έψαξε να βρει το κλειδί της μηχανής του περιπολικού οχήματος. Αφού δεν βρήκε το κλειδί του περιπολικού οχήματος πήρε πάλι το μαχαίρι και κινήθηκε τότε προς το μέρος του δεύτερου κατηγορούμενου ... αρχίζοντας να φωνάζει σε αυτόν τη φράση "τώρα θα σε φάω, θα σου πάρω το κεφάλι". Ο δεύτερος κατηγορούμενος τότε άκουσε τον ... να του φωνάζει "Ρίχτου στο κεφάλι". Αυτός πράγματι έριξε την τελευταία σφαίρα, που είχε το όπλο του στον δράστη, η οποία τον πέτυχε μπροστά και ψηλά στα πόδια. Ούτε, όμως, και τότε σταμάτησε ο δράστης, αλλά συνέχισε να προχωρά εναντίον του δεύτερου κατηγορούμενου απειλητικά. Ο δεύτερος κατηγορούμενος φοβήθηκε, διότι ήξερε ότι δεν υπήρχε άλλη σφαίρα στο όπλο του και οπισθοχώρησε, με συνέπεια να εισέλθει ο ... στο περιπολικό όχημα, με το οποίο είχε φτάσει στον τόπο του συμβάντος ο δεύτερος κατηγορούμενος ..., να θέσει σε λειτουργία τη μηχανή του και στη συνέχεια να κινηθεί με αυτό, καθόσον ο δεύτερος κατηγορούμενος είχε ξεχάσει μέσα σε αυτό τα κλειδιά της μηχανής. Σε όλες τις ανωτέρω ενέργειες προέβη ο ..., ευρισκόμενος σε κατάσταση απίστευτης υπερέντασης, ενώ, φάνηκε ότι ουδόλως διακατείχετο από αίσθημα φόβου στη θέα των όπλων των αστυνομικών οργάνων καθώς και των πυροβολισμών που είχαν ως συνέπεια τον τραυματισμό του. Να σημειωθεί, δε, ότι, όπως αποδείχθηκε από την αποδεικτική διαδικασία, ο ... με την επιδεικνυόμενη ως άνω συμπεριφορά του, επιδίωκε να διαφύγει τη σύλληψη, χρησιμοποιώντας κάθε τρόπο και κάθε μέσο και με οποιεσδήποτε συνέπειες είτε με την απώλεια της ζωής του ή τρίτων και δη των αστυνομικών οργάνων, που συμμετείχαν στην σύλληψή του. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε, περαιτέρω, ότι μόλις ο ... έφτασε στο τέλος της ανηφόρας του δρόμου σταμάτησε, και τότε ο δεύτερος κατηγορούμενος φώναξε στους συναδέλφους του αστυνομικούς να τρέξουν να τον συλλάβουν. Όμως, ξαφνικά ο ... ξεκίνησε να οδηγεί πάλι με το περιπολικό όχημα και μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα προς την περιοχή των ... Θήρας. Εξάλλου, ο τρίτος κατηγορούμενος ..., ο οποίος, κατά τον ίδιο χρόνο (3-8-2008), υπηρετούσε στο Γραφείο Ασφάλειας του Αστυνομικού ..., περί ώρα 18.45 μ.μ. της ίδιας ημέρας ενημερώθηκε ότι κάποιος έχει σκοτώσει την σύζυγό του, ότι περιφερόταν με το αποκοπέν κεφάλι αυτής και ότι είχε αντισταθεί στην σύλληψή του, επιτιθέμενος μάλιστα στους συναδέλφους του αστυνομικούς με το ίδιο μαχαίρι και τραυματίζοντας τον δεύτερο κατηγορούμενο και ότι είχε διαφύγει με το περιπολικό όχημα της αστυνομίας, με κατεύθυνση την περιοχή ... Θήρας. Ο εν λόγω κατηγορούμενος, αν και ήταν εκείνη την ημέρα εκτός υπηρεσίας, πληροφορείς τα ανωτέρω περιστατικά, προσήλθε άμεσα στο Αστυνομικό Τμήμα ..., όπου παρέλαβε υπηρεσιακό όπλο (περίστροφο) φέροντας πολιτική περιβολή. Αυτός, μετά των τριών (3) δοκίμων αστυφυλάκων, οδηγώντας το με αριθμό κυκλοφορίας ... υπηρεσιακό όχημα, συμβατικό του Γραφείου Ασφάλειας του Αστυνομικού ..., προέβη σε αναζήτηση του με αριθμό κυκλοφορίας ... υπηρεσιακού οχήματος, που οδηγούσε ο δράστης, ο οποίος κινούνταν με μεγάλη ταχύτητα με κίνδυνο τραυματισμού των χρηστών της οδού. Στο άλλο υπηρεσιακό όχημα επέβαιναν οι τρεις (3) δόκιμοι αστυφύλακες, καθώς και ο τότε Διοικητής του Αστυνομικού ... ..., ο οποίος οδηγούσε το με αριθμό κυκλοφορίας ... έτερο υπηρεσιακό όχημα του Αστυνομικού ..., φέρον τα σήματα και χρώματα των οχημάτων της Ελληνικής Αστυνομίας. Ο ίδιος (τρίτος κατηγορούμενος) είχε παραλάβει μαζί του τον δόκιμο αστυφύλακα ..., υπηρετούντα τότε στη Διεύθυνση Αστυνόμευσης του Κρατικού Αερολιμένα Αθηνών, ο οποίος τελούσε σε μη διατεταγμένη υπηρεσία τον χρόνο εκείνο, ενώ αμφότεροι οι αστυνομικοί έφεραν πολιτική περιβολή. Κατευθυνόμενοι προς την περιοχή ... Θήρας, ο τρίτος κατηγορούμενος εντόπισε το περιπολικό όχημα, που οδηγούσε ο δράστης σε χώρο έξω από το δρόμο, προς την αριστερή κατεύθυνση. Ακολούθως, ο τρίτος κατηγορούμενος μείωσε την ταχύτητα και σταμάτησε το περιπολικό όχημα και με το υπηρεσιακό περίστροφο στο χέρι του κινήθηκε προς το περιπολικό όχημα από την πλευρά του συνοδηγού. Ενώ είχε ήδη φτάσει στο μέσο περίπου και χωρίς να μπορεί να διακρίνει ακόμη εάν υπήρχε κάποιο άτομο μέσα στο περιπολικό όχημα ή όχι, ξαφνικά το τελευταίο άρχισε να κινείται με ταχύτητα προς την περιοχή των ... Θήρας με οδηγό τον ... Αμέσως ο τρίτος κατηγορούμενος επέστρεψε στο υπηρεσιακό του όχημα και ξεκίνησε μαζί με τους συναδέλφους του αστυνομικούς την καταδίωξη του δράστη, με τον φάρο και την σειρήνα του σε λειτουργία. Το περιπολικό όχημα, που οδηγούσε ο ..., εισήλθε τελικά εντός της περιοχής των ... Θήρας, διέσχισε την πλατεία των ..., που ήταν πεζόδρομος, ο οποίος είχε πολύ κόσμο εκείνη την ώρα και οδηγήθηκε στην επαρχιακή οδό με κατεύθυνση προς την περιοχή ... Θήρας. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η πολιτικώς ενάγουσα ... του ..., κατά τον χρόνο του περιγραφόμενου ως άνω συμβάντος, ήταν αγροτική ιατρός, υπηρετούσα στο Κέντρο Υγείας ..., ενώ αυτή, την ανωτέρω ημέρα επέβαινε στο με αριθμό κυκλοφορίας ... δίκυκλο μοτοποδήλατο, που οδηγούσε η πρώτη πολιτικώς ενάγουσα ... με κατεύθυνση από την περιοχή του ... προς την περιοχή των ... Θήρας μετά από τηλεφώνημα που δέχθηκαν να μεταβούν επειγόντως στο Κέντρο Υγείας ... για την αντιμετώπιση σοβαρού περιστατικού. Κατά την πορεία τους εντόπισαν ένα περιπολικό όχημα να κινείται με μεγάλη ταχύτητα πάνω από εκατό (100) χιλιόμετρα την ώρα, πάνω στη διαχωριστική γραμμή και πίσω του να το ακολουθούν δύο άλλα περιπολικά οχήματα με τους φάρους σε λειτουργία, συμβάν που τις παρέπεμπε σε καταδίωξη. Επρόκειτο για το περιπολικό όχημα, που οδηγούσε ο δράστης ..., το οποίο προηγουμένως είχε αφαιρέσει από τον δεύτερο κατηγορούμενο. Τότε η ως άνω οδηγός του οχήματος κινήθηκε δεξιά σε σχέση με την πορεία της, παρά ταύτα όμως το περιπολικό όχημα, που οδηγούσε ο ..., έπεσε πάνω στο δίκυκλο μοτοποδήλατο με μεγάλη σφοδρότητα, με συνέπεια αυτές να εκτιναχτούν και να τραυματιστούν σοβαρότατα υποστάσασες τις σωματικές βλάβες που αναφέρονται παρακάτω. Μετά τη σύγκρουση του περιπολικού οχήματος, που οδηγούσε ο ... με το με αριθμό κυκλοφορίας ... δίκυκλο μοτοποδήλατο, το πρώτο προσέκρουσε στο τοιχίο ύψους τριών (3) περίπου μέτρων και ακινητοποιήθηκε. Τόσο ο τρίτος κατηγορούμενος όσο και ο τότε Διοικητής του Αστυνομικού ... ..., σταμάτησαν τα περιπολικά οχήματα που οδηγούσαν στη δεξιά πλευρά σε σχέση με την πορεία τους, κατέβηκαν με τα υπηρεσιακά τους όπλα και πλησίασαν το περιπολικό όχημα, προσεκτικά από την πλευρά του οδηγού. Είδαν τον ... στη θέση του οδηγού με το κεφάλι προς τα πίσω και στη θέση του συνοδηγού ένα μαχαίρι. Τότε, ο τρίτος κατηγορούμενος είπε στον δράστη ... να βγει έξω και να παραδοθεί. Μετά από λίγα λεπτά ο τελευταίος άνοιξε την πόρτα και βγήκε έξω χωρίς να κρατά στο χέρι του το μαχαίρι. Ξαφνικά ο ... άρχισε να κινείται εναντίον τους, φωνάζοντας προς αυτούς τη φράση "Θα σας σκοτώσω όλους, δεν φοβάμαι κανέναν ούτε τις σφαίρες σας, είμαι ο αντίχριστος". Εκείνη τη στιγμή ο τρίτος κατηγορούμενος προσπάθησε να ενημερώσει τους διερχόμενους περαστικούς και ο δράστης κινήθηκε εναντίον του τρίτου κατηγορούμενου, έχοντας το ένα χέρι πίσω του. Ο τρίτος κατηγορούμενος φώναξε τότε στον δράστη "παραδώσου όλα τελειώσανε". Ο ... πλησίασε τον τρίτο κατηγορούμενο και τον χτύπησε δυνατά στο πρόσωπο και με τα δύο (2) του χέρια και προσπάθησε να του πάρει το όπλο, μάλιστα κάποια στιγμή μπόρεσε και το έστρεψε προς το σώμα του τρίτου κατηγορούμενου. Ο τελευταίος προέβη στη ρίψη έξι (6) σφαιρών εις βάρος του ..., στοχεύοντας χαμηλά στα πόδια του, οι οποίες εξοστρακίστηκαν. Εξαιτίας του εξοστρακισμού των βολίδων του πυροβόλου όπλου τραυματίστηκε από τα θραύσματα η ..., που βρισκόταν στον τόπο του συμβάντος και η οποία υπέστη ελαφρά σωματική βλάβη κατ’επικίνδυνο τρόπο, όπως αναφέρεται παρακάτω. Αμέσως μετά όλοι οι αστυνομικοί έπεσαν πάνω στον ... και μετά από πάλη, παρόλο που είχε βληθεί με τόσες σφαίρες ο δράστης, κατάφεραν να τον ακινητοποιήσουν και να του περάσουν χειροπέδες. Οι ανωτέρω παθόντες και ο ... στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υγείας ... για την παροχή πρώτων βοηθειών και ακολούθως αποφασίστηκε η διακομιδή τους σε Νοσοκομείο Γενικής Εφημερίας των Αθηνών για περαιτέρω διερεύνηση και αντιμετώπιση των τραυμάτων τους και συγκεκριμένα στο Γ.Κ.Ν.Α. "..." και στο Γ.Ν.Ν. ... "...", ενώ, ο δεύτερος κατηγορούμενος παρέμεινε για νοσηλεία στο Κέντρο Υγείας ... Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ακόμη ότι ο ... καταδικάστηκε σε δεύτερο βαθμό μετά από άσκηση έφεσης εκ μέρους του κατά της καταδικαστικής με αριθμό 1-9/2009 οριστικής απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Μυτιλήνης, με την με αριθμό 72-80/2013 απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αιγαίου, η οποία κατέστη αμετάκλητη, για τα παρακάτω εγκλήματα, τα οποία επισυνέβησαν τον ανωτέρω χρόνο και τόπο, ήτοι ότι: 1) Με πρόθεση σκότωσε την σύζυγό του ..., κατά τον τρόπο, που αναφέρθηκε παραπάνω και σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. 2) Με πρόθεση αποπειράθηκε να σκοτώσει άλλον, πράξη η οποία περιέχει τουλάχιστον αρχή εκτέλεσης, ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, πλην, όμως, δεν ολοκλήρωσε την πράξη του αυτή από λόγους ανεξάρτητους της θέλησής του και ειδικότερα όταν εντοπίστηκε από όργανα του Αστυνομικού ... στην επαρχιακή οδό ...-... Θήρας να κρατά στο ένα του χέρι το αποκομμένο κεφάλι της συζύγου του και στο άλλο χέρι του ένα μεγάλο μαχαίρι και κλήθηκε από τον αστυνομικό ... να παραδοθεί, ώστε τα αστυνομικά όργανα να προβούν στην σύλληψή του, κινήθηκε απειλητικά εναντίον των αστυνομικών, τείνοντάς τους το μαχαίρι, και, αφού ο αστυνομικός ... τον πυροβόλησε δύο (2) φορές στον αριστερό του ώμο, στην κοιλιακή χώρα, προσπάθησε να τον πλήξει με το μαχαίρι που κρατούσε στο κεφάλι, με σκοπό να τον σκοτώσει, πλην όμως απέτυχε να ολοκληρώσει την πράξη του, την οποία είχε αποφασίσει από αίτια εξωτερικά και ανεξάρτητα από την θέλησή του, καθώς ο δεύτερος κατηγορούμενος αφενός μεν τραβήχτηκε προς τα πίσω, με συνέπεια να καταφέρει με τη χρήση του μαχαιριού να του σκίσει μόνο το χείλος, ενώ, στη συνέχεια τον πυροβόλησε για μία ακόμη φορά στην κοιλιακή χώρα, με συνέπεια να πέσει στο έδαφος και να αφήσει το μαχαίρι πριν προλάβει να του καταφέρει και άλλα πλήγματα, που θα επέφεραν τον θάνατό του. 3) Έφερε παράνομα όπλα από τα αναφερόμενα στο άρθρο 1 παρ. 2 εδ. β’ του νόμου 2168/1993 και συγκεκριμένα έφερε μαζί του παράνομα ένα μαχαίρι, το οποίο χρησιμοποίησε για την τέλεση των ως άνω εγκλημάτων, 4) Έκανε χρήση του ως άνω όπλου για την τέλεση των ως άνω αδικημάτων. 5) Αφαίρεσε μέλος νεκρού από εκείνους που είχαν δικαίωμα να το φυλάξουν και ενήργησε πράξη υβριστικά ανάρμοστη σχετικά με αυτό και, συγκεκριμένα, με την τέλεση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας με πρόθεση κατά της συζύγου του απέκοψε από το νεκρό σώμα, που είχαν δικαίωμα να φυλάξουν οι εγγύτεροι συγγενείς της, με τη χρήση μαχαιριών, το κεφάλι της, το οποίο στη συνέχεια περιέφερε, κρατώντας το με το ένα του χέρι στην περιοχή του ... ..., στη συνέχεια δε, το έρριψε στο κάθισμα του συνοδηγού του υπηρεσιακού οχήματος της αστυνομίας μάρκας "…", εγκαταλείποντάς το εκεί. 6) Μεταχειρίστηκε βία και απειλή βίας για να εξαναγκάσει την αστυνομική αρχή να παραλείψει νόμιμη πράξη που ανάγεται στα καθήκοντά της, η δε πράξη του αυτή φέρει τον χαρακτήρα της διακεκριμένης αντίστασης, καθόσον αυτός οπλοφορούσε και τα πρόσωπα εναντίον των οποίων στράφηκε αυτή, διέτρεξαν σοβαρό κίνδυνο και ειδικότερα όταν εντοπίστηκε από τα όργανα του Αστυνομικού ... του δεύτερου κατηγορούμενου ... και του πρώτου κατηγορούμενου ... και τους δόκιμους αστυφύλακες ... στην επαρχιακή οδό ...-... Θήρας μετά τη διάπραξη της πρώτης πράξης και κλήθηκε από αυτούς να παραδοθεί για να προχωρήσουν στην κατ’άρθρο 275 του ΚΠΔ σύλληψή του, αυτός, κρατώντας στο χέρι ένα μαχαίρι, στράφηκε εναντίον τους φωνάζοντας "θα σας σφάξω όλους δεν θα μείνει κανένας ζωντανός" και κινήθηκε απειλητικά εναντίον τους, έχοντας σκοπό να τους πλήξει με το μαχαίρι που κρατούσε, πλήττοντας μάλιστα με αυτό τον αστυνομικό και ήδη δεύτερο κατηγορούμενο ..., στη συνέχεια δε με την απειλή μαχαιριού, αφαίρεσε από την κατοχή των αστυνομικών το με αριθμό κυκλοφορίας ... όχημα της αστυνομίας και τράπηκε σε φυγή, καταδιωκόμενος από τα αστυνομικά όργανα, όταν δε το όχημα που χρησιμοποίησε ακινητοποιήθηκε στην κεντρική οδό ...-... μετά τη σύγκρουσή του με το με αριθμό κυκλοφορίας ... δίκυκλο μοτοποδήλατο, βγήκε απότομα από αυτό και κινήθηκε απειλητικά προς τον αστυνομικό-τρίτο κατηγορούμενο ..., που είχε καταφθάσει στο σημείο μαζί με τον τότε Διοικητή του Αστυνομικού ... , λέγοντάς του "ποιος είσαι εσύ ρε, δεν θα την βγάλεις καθαρή θα σε καθαρίσω", τον χτύπησε με το χέρι του στο αριστερό μέρος του προσώπου του και προσπάθησε να του αποσπάσει, χρησιμοποιώντας και τα δύο του χέρια, το όπλο που κρατούσε στο χέρι του και να το στρέψει προς το σώμα του για να τον πυροβολήσει, χωρίς, όμως, να το καταφέρει, καθώς ο ανωτέρω αστυνομικός πυροβόλησε εναντίον του στην περιοχή των ποδιών και, στη συνέχεια, οι αστυνομικοί ασκώντας πάνω του βία κατόρθωσαν να τον συλλάβουν. 7) Με πρόθεση διατάραξε την ασφάλεια των συγκοινωνιών και τέλος 8) Με ενδεχόμενο δόλο αποπειράθηκε να σκοτώσει άλλους επιχειρώντας πράξη, η οποία περιέχει τουλάχιστον αρχή εκτέλεσης, ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, πλην, όμως, δεν ολοκλήρωσε την πράξη του αυτή από λόγους εξωτερικούς της θέλησής του και ειδικότερα στην επαρχιακή οδό ... ... Θήρας, καθώς οδηγούσε με μεγάλη ταχύτητα το με αριθμό κυκλοφορίας ... περιπολικό του Αστυνομικού ..., που είχε αφαιρέσει κατά τη διάρκεια προηγούμενης συμπλοκής του με τους αστυνομικούς, με κατεύθυνση προς τον ..., αν και γνώριζε ότι στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας έβαιναν η ... του ... και η .... του ... με το με αριθμό κυκλοφορίας ... δίκυκλο μοτοποδήλατο, που οδηγούσε η τελευταία και ότι ενδέχεται, αν εισέλθει σε αυτό να συγκρουστεί με το όχημά τους και να προκαλέσει από τη σύγκρουση τον θανάσιμο τραυματισμό τους, εισήλθε, αποδεχόμενος το αποτέλεσμα αυτό, στο αντίθετο ρεύμα πορείας κυκλοφορίας και επέπεσε με σφοδρότητα στο μοτοποδήλατο που αυτές επέβαιναν με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό τους καθώς η πρώτη υπέστη κάταγμα ανοικτό διπολικό αριστερής κνήμης-περόνης καθώς και κάταγμα αριστερού μετακαρπιαίου, η δε δεύτερη κάταγμα ανοικτό αριστερής κνήμης και περόνης, κάταγμα αριστερού αντιβραχίου και εκτεταμένο θλαστικό τραύμα αριστερού μηρού, πλην όμως απέτυχε να ολοκληρώσει την πράξη που είχε αποδεχθεί ότι ενδέχετο να συμβεί, καθόσον οι παθούσες αφενός δεν επλήγησαν καίρια και σε άλλα σημεία του σώματός τους ώστε να επέλθει ακαριαία ο θάνατός τους, αφετέρου διότι μεταφέρθηκαν έγκαιρα στο Κέντρο Υγείας ... και στη συνέχεια με αεροδιακομιδή στο Γενικό Κεντρικό Νοσοκομείο ..., όπου αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά τα τραύματά τους με τοποθέτηση υλικών οστεοσύνθεσης. Ακολούθως, ο ... καταδικάστηκε στις ακόλουθες ποινές: 1) ισόβιας κάθειρξης για την πράξη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση σε βάρος της συζύγου του ..., 2) κάθειρξης δώδεκα (12) ετών για την πράξη της απόπειρας ανθρωποκτονίας, 3) φυλάκισης ενός (1) έτους και χρηματική ποινή πεντακοσίων (500) ευρώ για την πράξη της παράνομης οπλοφορίας, 4) φυλάκισης ενός (1) έτους για την πράξη της οπλοχρησίας κατ’εξακολούθηση, 5) φυλάκισης δύο (2) ετών για την πράξη της περιύβρισης νεκρού, 6) φυλάκισης δύο (2) ετών για την πράξη της διακεκριμένης αντίστασης, 7) φυλάκισης δύο (2) ετών για την πράξη της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών με πρόθεση και 8) κάθειρξη δέκα (10) ετών για την πράξη της απόπειρας ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή για κάθε μία από τις δύο απόπειρες. Ακολούθως, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αιγαίου, με την προαναφερόμενη με αριθμό 72- 80/2013 αμετάκλητη ήδη απόφασή του, επέβαλε, με βάση τη διάταξη του άρθρου 94 παρ. 1 του ΠΚ, στον καταδικασθέντα κατηγορούμενο την συνολική ποινή της καθείρξεως είκοσι τεσσάρων (24) ετών πέραν της ισόβιας κάθειρξης για το υπό στοιχείο (1) αδίκημα. Τέλος, το ως άνω Δικαστήριο υποχρέωσε τον καταδικασθέντα ... να καταβάλει στους παρασταθέντες πολιτικώς ενάγοντες, αφενός μεν στον ... του ... (πατέρα της θανούσας ...) ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, αφετέρου στις πολιτικώς ενάγουσες ... και ..., ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των σαράντα τεσσάρων (44) ευρώ με επιφύλαξη, όπως πρωτοδίκως στον καθένα εκ των ανωτέρω πολιτικώς εναγόντων. Στην προκειμένη περίπτωση, οι κατηγορούμενοι, ήτοι οι ..., ... και ... κατηγορούνται για το ότι: Στη Θήρα, του Νομού Κυκλάδων, στις 3/8/2008 από έλλειψη της ιδιαίτερης επιμέλειας και προσοχής, την οποία όφειλαν κατά τις περιστάσεις, μπορούσαν και ήταν υπόχρεοι λόγω του επαγγέλματός τους να καταβάλουν, δεν προέβλεψαν το αξιόποινο αποτέλεσμα που προκάλεσαν οι πράξεις και οι παραλείψεις τους, και προξένησαν σωματική βλάβη σε άλλα άτομα, αν και είχαν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να παρεμποδίσουν την επέλευση του αποτελέσματος, πηγάζουσα από τον νόμο. Ότι ειδικότερα οι πρώτος, δεύτερος και τρίτος των κατηγορουμένων, όντες αστυνομικοί του Αστυνομικού Τμήματος ..., και έχοντας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους την υποχρέωση, να μεταβούν την ως άνω ημεροχρονολογία στο ... της ... του Νομού Κυκλάδων, προκειμένου να συλλάβουν τον ..., ο οποίος είχε τελέσει το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση εις βάρος της συζύγου του, ..., ένεκα των επιδειχθεισών παραλείψεών τους δεν μπόρεσαν να συλλάβουν τον ως άνω, με αποτέλεσμα ο ... να αφαιρέσει το με αριθμό κυκλοφορίας ... υπηρεσιακό όχημα (περιπολικό) της Ελληνικής Αστυνομίας, να κινηθεί επί της επαρχιακής οδού ... - ... με κατεύθυνση προς την περιοχή ... Θήρας και να επιπέσει με σφοδρότητα πλαγιομετωπικά επί της με αριθμό κυκλοφορίας ... δίτροχης μοτοσικλέτας, στην οποία επέβαιναν η πολιτικώς ενάγουσα ..., ως οδηγός, και η πολιτικώς ενάγουσα ..., ως συνοδηγός, και οι οποίες κινούνταν στην ως άνω επαρχιακή οδό με κατεύθυνση προς ... (ήτοι με αντίθετη κατεύθυνση από τον ...). Αποτέλεσμα της ως άνω σύγκρουσης υπήρξε ο βαρύς τραυματισμός των ως άνω επιβαινουσών επί της δίκυκλης μοτοσικλέτας. Συγκεκριμένα: 1) Ο πρώτος κατηγορούμενος, ..., ως ... του Αστυνομικού ... και ως Αξιωματικός Υπηρεσίας του ιδίου αστυνομικού τμήματος, επέδειξε αμέλεια κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του, που συνίσταται στις κάτωθι πράξεις και παραλείψεις: Ι) αν και ενημερώθηκε στις 18:30 μ.μ. περίπου της 3ης/8/2008 τηλεφωνικά από κατοίκους της ... του Νομού Κυκλάδων ότι κάποιος άνδρας κυκλοφορεί στο χωριό ... της ... του Νομού Κυκλάδων έχοντας ανά χείρας ένα αποκοπέν ανθρώπινο κεφάλι και ένα μαχαίρι, διέταξε τον δεύτερο κατηγορούμενο ..., ο οποίος κατευθυνόταν προς το ... της ... του Νομού Κυκλάδων για αντιμετώπιση του ως άνω περιστατικού, να επιστρέφει στο Αστυνομικό Τμήμα Θήρας του Νομού Κυκλάδων, και από κοινού να μεταβούν στο ..., χάνοντας πολύτιμο χρόνο για τη σύλληψη του δράστη της ανθρωποκτονίας (παράβαση άρθρου 60 παρ. 2 περ. δ’ του π.δ. 141/1991 - μη λήψη απαραίτητων μέτρων για τη σύλληψη δράστη), ΙΙ) δεν ειδοποίησε άμεσα τον προϊστάμενό του, Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος της ... του Νομού Κυκλάδων, ... για το ως άνω περιστατικό, το οποίο ήταν ιδιαίτερα σοβαρό (παράβαση άρθρου 60 παρ. 1 περ. ζ’ του π.δ. 141/1991 - αναφορά στον διοικητή κάθε σπουδαίου γεγονότος), ΙΙΙ) μετέβη στο ... της ... του Νομού Κυκλάδων προς σύλληψη δράστη, επικίνδυνου και οπλοφορούντος, χωρίς να φέρει μαζί του το υπηρεσιακό του περίστροφο, τελώντας σε γνώση του γεγονότος ότι από τους ολικά πέντε (5) αστυνομικούς του Αστυνομικού ... του Νομού Κυκλάδων, που μετέβαιναν στο ... της ... του Νομού Κυκλάδων για τη σύλληψη του ως άνω δράστη της ανθρωποκτονίας, οι τρεις (3) ήταν δόκιμοι αστυφύλακες και δεν επιτρεπόταν να φέρουν οπλισμό, με αποτέλεσμα η σύλληψη του ως άνω δράστη της ανθρωποκτονίας να καταστεί ιδιαίτερα δυσχερής, διότι ο πρώτος κατηγορούμενος, μην έχοντας το υπηρεσιακό του περίστροφο να μην δύναται να συμμετάσχει στην σύλληψη του δράστη, ο οποίος έφερε όπλο (ήτοι μαχαίρι μήκους τριάντα οκτώ - 38 - εκατοστών), ενώ ο ίδιος ο κατηγορούμενος ήταν άοπλος, (παράβαση άρθρου 60 παρ. 2 περ. δ’ του π.δ. 141/1991 - μη λήψη απαραίτητων μέτρων για τη σύλληψη δράστη - και άρθρου 2 παρ. 1 εδ. γ’ του νόμου 3169/2003: "ο αστυνομικός φέρει πάντοτε υπηρεσιακό οπλισμό κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του"), IV) μη παροχή υποδείξεων και συντονισμού των υφισταμένων του, κατά τη διάρκεια της προσπάθειας σύλληψης του δράστη (παράβαση άρθρου 60 παρ. 2 περ. δ’ του π.δ. 141/1991 - μη λήψη απαραίτητων μέτρων για τη σύλληψη δράστη), V) μη σύλληψη και αφοπλισμός του δράστη, όταν αυτός ήταν ξαπλωμένος στο έδαφος, έχοντας δεχθεί δύο (2) σφαίρες, ενώ είχε κατά τη στιγμή εκείνη αντικειμενικά τη δυνατότητα να το πράξει, έστω και μη φέροντας οπλισμό, αλλά προέβη σε λήψη στοιχείων ταυτότητας του αυτόπτη μάρτυρα, ..., με αποτέλεσμα ο δράστης ... να σηκωθεί εκ νέου και αρχικά να αποπειραθεί να αφαιρέσει το με αριθμό κυκλοφορίας ... υπηρεσιακό αυτοκίνητο (περιπολικό), το οποίο δεν αφαίρεσε, διότι δεν βρίσκονταν επ’ αυτού τα κλειδιά, και ακολούθως να αφαιρέσει από την κατοχή των αστυνομικών το με αριθμό κυκλοφορίας ... υπηρεσιακό όχημα - περιπολικό - (παράβαση του άρθρου 60 παρ. 2 περ. δ’ π.δ. 141/1991 - μη λήψη απαραίτητων μέτρων για τη σύλληψη δράστη ), VI) μη καταδίωξη του δράστη, ο οποίος απεχώρησε από το σημείο με το αριθμό κυκλοφορίας ... υπηρεσιακό όχημα -περιπολικό- το οποίο κατά τα ειδικώς αναφερόμενα ως άνω κατάφερε να αποσπάσει από την κατοχή των αστυνομικών του Αστυνομικού ... του Νομού Κυκλάδων, αλλά μετέβη στο σημείο, όπου είχε λάβει χώρα η τέλεση της πράξης της ανθρωποκτονίας προς συλλογή στοιχείων, και πληροφοριών (παράβαση άρθρου 60 παρ. 2 περ. δ’ του π.δ. 141/1991 - μη λήψη απαραίτητων μέτρων για τη σύλληψη δράστη). 2) Ο δεύτερος κατηγορούμενος, Γ. Κ., ως ... του Αστυνομικού Τμήματος της ... του Νομού Κυκλάδων κι ενώ βρισκόταν σε εποχούμενη περιπολία επέδειξε αμέλεια κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του, που συνίσταται στις ακόλουθες πράξεις και παραλείψεις: I) έφερε εντός του υπηρεσιακού του εξάσφαιρου περιστρόφου τέσσερις (4) σφαίρες, ενώ έπρεπε να φέρει έξι (6) σφαίρες (παράβαση άρθρου 76 παρ. 5 του π.δ. 141/1991), II) μη σύλληψη και αφοπλισμός του δράστη, όταν αυτός ήταν ξαπλωμένος στο έδαφος, έχοντας δεχθεί δύο (2) σφαίρες, ενώ είχε κατά τη στιγμή εκείνη αντικειμενικά τη δυνατότητα να το πράξει, με αποτέλεσμα ο δράστης να σηκωθεί εκ νέου και αρχικά να αποπειραθεί να αφαιρέσει το με αριθμό κυκλοφορίας ... υπηρεσιακό αυτοκίνητο, το οποίο δεν αφαίρεσε, διότι δεν βρίσκονταν επ’ αυτού τα κλειδιά, και ακολούθως να αφαιρέσει από την κατοχή των αστυνομικών το με αριθμό κυκλοφορίας ... υπηρεσιακό όχημα - περιπολικό - κλειδιά (παράβαση άρθρου 76 παρ. 8 περ. α και β σε συνδυασμό με το άρθρο 77 παρ. 2 του π.δ. 141/1991) και ΙΙΙ) παρέλειψε να αφαιρέσει από τη μίζα του με αριθμό κυκλοφορίας ... υπηρεσιακού οχήματος - περιπολικού - τα κλειδιά (παρ. αρ. 76 παρ. 8 περ. α και β σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 77 παρ. 2 του π.δ. 141/1991). Όλες οι υπό άνω περιγραφόμενες αμελείς πράξεις και παραλείψεις των κατηγορουμένων είχαν ως αποτέλεσμα ο ... να αφαιρέσει το με αριθμό κυκλοφορίας ... υπηρεσιακό όχημα (περιπολικό) της Ελληνικής Αστυνομίας, να κινηθεί επί της επαρχιακής οδού ... - ... με κατεύθυνση προς ... και να επιπέσει με σφοδρότητα πλαγιομετωπικά επί της με αριθμό κυκλοφορίας ... δίτροχης μοτοσικλέτας, στην οποία επέβαιναν η ..., ως οδηγός, και η ..., ως συνοδηγός, και οι οποίες κινούνταν στην ως άνω επαρχιακή οδό με κατεύθυνση προς ... (ήτοι με αντίθετη κατεύθυνση από τον ...) και να υποστούν βαριές σωματικές βλάβες. ... Σύμφωνα, όμως, με όσα έχουν λεχθεί στην οικεία μείζονα σκέψη της παρούσας, αναφορικά με την στοιχειοθέτηση του στοιχείου της εξωτερικής αμέλειας, απαιτείται να διαπιστωθεί, αφ'ενός μεν ότι οι κατηγορούμενοι δεν κατέβαλαν την απαιτούμενη κατά αντικειμενική κρίση προσοχή, την οποία όφειλε να καταβάλει κάθε μετρίως συνετός και ευσυνείδητος άνθρωπος, κάτω από τις ίδιες πραγματικές καταστάσεις, με βάση τους νομικούς κανόνες, τις συνθήκες που επικρατούν στις συναλλαγές, την κοινή πείρα, την λογική και την συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων και αφ’ετέρου ότι αυτοί είχαν τη δυνατότητα να προβλέψουν και να αποφύγουν το αξιόποινο αποτέλεσμα. Και είναι μεν γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι όντες αστυνομικοί μπορούσαν να έχουν προβεί στις ενέργειες και στα μέτρα που προβλέπουν οι σχετικές διατάξεις στο πλαίσιο εκτέλεσης των καθηκόντων τους για τον εντοπισμό, την ακινητοποίηση και σύλληψη του δράστη της ανθρωποκτονίας, όπως μπορούσε να πράξει κάθε συνετός κοινωνικός άνθρωπος, που βρισκόταν στη θέση τους και στην ίδια κοινωνική ομάδα με αυτούς. Από το σύνολο, όμως, των εισφερόμενων στη δίκη αποδεικτικών μέσων αποδείχθηκε ότι δεν υφίστατο εκ μέρους των κατηγορουμένων η "αντικειμενική δυνατότητα πρόβλεψης" του αξιοποίνου αποτελέσματος, και δη της σωματικής βλάβης των πολιτικώς εναγουσών και της μάρτυρα κατηγορίας ... εξ αμελείας με παράλειψη, αφού το εγκληματικό αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να προβλεφθεί από τον μέσο συνετό κοινωνικό άνθρωπο. Συγκεκριμένα, για να αποφύγουν οι κατηγορούμενοι το αξιόποινο αποτέλεσμα θα έπρεπε να έχουν την αντικειμενική δυνατότητα να προβλέψουν αυτό, πλην, όμως, αυτό ήταν ανθρωπίνως μη προβλέψιμο. Και τούτο, διότι η εν γένει συμπεριφορά του ... μετά την τέλεση της ανθρωποκτονίας και δη η περιφορά του αποκοπέντος κεφαλιού της θανούσας συζύγου του στο ένα χέρι και το κράτημα του μαχαιριού στο άλλο, η επεισοδιακή και ανεπιτυχής κατ’αποτέλεσμα καταδίωξή του του από τέσσερα (4) περιπολικά οχήματα της Ελληνικής Αστυνομίας και πλήθος αστυνομικών οργάνων του Αστυνομικού ..., ο τραυματισμός του από τέσσερις (4) σφαίρες, με σκοπό την ακινητοποίησή του και την σύλληψή του, η οποία παρά ταύτα δεν κατέστη εφικτή, αφού αυτός συνέχισε να κινείται και να ενεργεί αστραπιαία, όπως και πριν από τον τραυματισμό του, γεγονός που δεν αντέχει στη βάσανο της λογικής, και μάλιστα έχοντας τέτοιες σωματικές ακόμη δυνάμεις, αφού προσπάθησε και μετά τον τραυματισμό του αρχικώς να αφαιρέσει το πρώτο υπηρεσιακό όχημα και όταν κατάλαβε ότι αυτό δεν ήταν εφικτό, να προβεί στην αφαίρεση του με αριθμό κυκλοφορίας ... υπηρεσιακού οχήματος, η πρόθεσή του να αποπειραθεί να σκοτώσει τους εμπλακέντες στην σύλληψή του αστυνομικούς αλλά και τις πολιτικώς ενάγουσες, οι οποίες ουδεμία σχέση είχαν με τα όσα έλαβαν χώρα πριν και μετά την τέλεση της ανθρωποκτονίας σε βάρος της συζύγου του, καταδεικνύουν μία εγκληματική προσωπικότητα πρωτοφανή για τα παγκόσμια αστυνομικά δεδομένα. Τούτο, δε, σημαίνει ότι ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να προβλεφθεί η εγκληματική συμπεριφορά του δράστη μετά την τέλεση του ειδεχθούς κακουργήματος της ανθρωποκτονίας σε βάρος της συζύγου του. Η κρίση αυτή ενισχύεται περαιτέρω και από το γεγονός ότι ασχολήθηκαν με το εν λόγω συμβάν και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Συγκεκριμένα, σε σχετική εφημερίδα πανελλήνιας κυκλοφορίας, η οποία σχολίασε το περιστατικό, αναφέρεται ότι το ... με τίτλο "..." σχολιάζει χαρακτηριστικά ότι: "Οι κάτοικοι του νησιού δεν έχουν γίνει μάρτυρες τέτοιας αγριότητας από την εποχή των εκτελέσεων που έκαναν οι ... Στρατιώτες στη διάρκεια της κατοχής. Τονίζεται επίσης ότι οι Αρχές πιστεύουν ότι η εγκληματική συμπεριφορά του δράστη της ανθρωποκτονίας οφειλόταν στην απόλυσή του από το ξενοδοχείο στο οποίο εργαζόταν ως μάγειρας". Το εν λόγω έγκλημα της ανθρωποκτονίας και της εν γένει μετέπειτα εγκληματικής συμπεριφοράς του ... απασχόλησε και τον γραπτό τύπο, και δη τις αμερικάνικες, βρετανικές και γαλλικές εφημερίδες. Σε κάθε περίπτωση, οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι δεν μπορούσαν, ενόψει της απειρίας που είχαν, υπό τις δεδομένες συνθήκες και περιστάσεις, να καταβάλουν την οφειλόμενη επιμέλεια και να αποφύγουν, έτσι, την επέλευση του αξιοποίνου αποτελέσματος, δεδομένου ότι επρόκειτο για ένα πρωτοφανές και πρωτόγνωρο στα παγκόσμια αστυνομικά χρονικά συμβάν, που διαδραματίστηκε για την σύλληψη του ... Και τούτο, διότι αυτοί μέχρι τότε αντιμετώπιζαν στο αστυνομικό τμήμα που υπηρετούσαν και στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων τους απλά και συνήθη ποινικά αδικήματα και όχι καταδιώξεις φανερά επικίνδυνων και απρόβλεπτων δραστών, τις οποίες θα μπορούσαν να τις αντιμετωπίσουν μόνο οι ειδικές δυνάμεις ασφαλείας. Κατόπιν τούτων και, αφού δεν στοιχειοθετείται η υποκειμενική υπόσταση των αποδιδόμενων στους κατηγορούμενους κατηγοριών της σωματικής βλάβης από αμέλεια με παράλειψη κατά συρροή και κατά μόνας, πρέπει αυτοί να κηρυχθούν αθώοι, κατά τα αναφερόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας". Ακολούθως το δικαστήριο, υπό τις ως άνω παραδοχές, με το διατακτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεως, κήρυξε αθώους τους αναιρεσείοντες κατηγορουμένους ... . 

Με αυτά που δέχθηκε το δικαστήριο της ουσίας, προκειμένου περί αθωωτικής αποφάσεως, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία που επιβάλλουν οι προαναφερθείσες διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Ποιν.Δ., δεδομένου ότι αναφέρονται στην προσβαλλόμενη απόφαση: α) η λήψη υπόψη και η συνεκτίμηση για την διαμόρφωση της αθωωτικής κρίσης του όλων ανεξαιρέτως των αποδεικτικών μέσων, που κατ’ είδος μνημονεύονται στα πρακτικά, από τα οποία προέκυψαν τα περιστατικά αυτά, ήτοι η χωρίς όρκο κατάθεση της πολιτικώς ενάγουσας, οι ένορκες καταθέσεις των υπολοίπων μαρτύρων κατηγορίας και υπεράσπισης, τα έγγραφα που αναγνώστηκαν στο ακροατήριο και οι απολογίες των κατηγορουμένων και β) κατά τρόπο πλήρη, σαφή, χωρίς κενά και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά, που αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και οι λόγοι (αιτιολογικές σκέψεις) που δικαιολογούν την κρίση για την μη συνδρομή των στοιχείων της αξιοποίνου πράξεως της εξ αμελείας σωματικής βλάβης κατά συρροή που αποδίδεται στους αναιρεσείοντες κατηγορουμένους και κυρίως του στοιχείου της δυνατότητας να προβλέψουν το αξιόποινο αποτέλεσμα της σωματικής βλάβης άλλων από τροχαίο ατύχημα εξαιτίας των παραλείψεων τους κατά την προσπάθεια της συλλήψεως δράστη ανθρωποκτονίας. Ειδικότερα, δέχεται η προσβαλλόμενη απόφαση ότι δεν υφίστατο εκ μέρους των αναιρεσειόντων κατηγορουμένων η αντικειμενική δυνατότητα πρόβλεψης του αξιοποίνου αποτελέσματος της σωματικής βλάβης των πολιτικών εναγουσών εξ αμελείας με παράλειψη, αφού το εγκληματικό αυτό αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να προβλεφθεί από τον μέσο συνετό κοινωνικό άνθρωπο και μάλιστα δέχεται ότι για να αποφύγουν οι αναιρεσείοντες κατηγορούμενοι το αξιόποινο αποτέλεσμα θα έπρεπε να έχουν την αντικειμενική δυνατότητα να προβλέψουν αυτό, πλην, όμως, αυτό ήταν ανθρωπίνως μη προβλέψιμο, διότι η εν γένει συμπεριφορά του ... μετά την τέλεση της ανθρωποκτονίας, όπως αυτή περιγράφεται στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεως, καταδεικνύει μία εγκληματική προσωπικότητα πρωτοφανή για τα παγκόσμια αστυνομικά δεδομένα και μία εγκληματική συμπεριφορά δράστη μετά την τέλεση του ειδεχθούς κακουργήματος ανθρωποκτονίας σε βάρος της συζύγου του, που ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να προβλεφθεί, και σε κάθε περίπτωση, οι αναιρεσείοντες κατηγορούμενοι, οι οποίοι μέχρι τότε αντιμετώπιζαν στο αστυνομικό τμήμα που υπηρετούσαν και στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων τους απλά και συνήθη ποινικά αδικήματα και όχι καταδιώξεις φανερά επικίνδυνων και απρόβλεπτων δραστών, τις οποίες θα μπορούσαν να τις αντιμετωπίσουν μόνο οι ειδικές δυνάμεις ασφαλείας, δεν μπορούσαν, ενόψει της απειρίας που είχαν, υπό τις δεδομένες συνθήκες και περιστάσεις, να καταβάλουν την οφειλόμενη επιμέλεια και να αποφύγουν, έτσι, την επέλευση του αξιοποίνου αποτελέσματος, δεδομένου ότι επρόκειτο για ένα πρωτοφανές και πρωτόγνωρο στα παγκόσμια αστυνομικά χρονικά συμβάν, με συνέπεια να μην στοιχειοθετείται η υποκειμενική υπόσταση των αποδιδόμενων σ’αυτούς κατηγοριών της σωματικής βλάβης από αμέλεια με παράλειψη κατά συρροή και κατά μόνας. Επιπλέον, η προσβαλλόμενη απόφαση, με αυτά που δέχθηκε, δεν παραβίασε εκ πλαγίου τις ουσιαστικές διατάξεις των άρθρων 15, 28 και 314 παρ. 1 του Π.Κ., τις οποίες ορθά εφάρμοσε, με συνέπεια να μην στερείται νόμιμης βάσης, αφού περιέχει σαφείς και χωρίς αντιφάσεις παραδοχές ότι οι αναιρεσείοντες κατηγορούμενοι δεν μπορούσαν να προβλέψουν το αξιόποινο αποτέλεσμα των σωματικών βλαβών των πολιτικώς εναγουσών από αμέλεια με παράλειψη, οποιαδήποτε επιμέλεια και αν κατέβαλαν. Επομένως, ενόψει όλων των ανωτέρω, οι περί του εναντίου λόγοι της κρινόμενης αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ και Ε’ του Κ.Ποιν.Δ., με τους οποίους η αναιρεσείουσα αιτιάται την προσβαλλόμενη αθωωτική απόφαση για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και για εκ πλαγίου παραβίαση των ουσιαστικών διατάξεων των άρθρων 15, 28 και 314 παρ. 1 του Π.Κ. και στέρηση νόμιμης βάσης, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι και ως εκ τούτου, μη υπάρχοντος άλλου λόγου αναιρέσεως προς έρευνα, η κρινόμενη αναίρεση της Εισαγγελέα πρέπει να απορριφθεί. 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την από 18-1-2016 αναίρεση της Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου περί αναιρέσεως της υπ’ αριθμ. 441, 443, 444/2015 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Νάξου, για την οποία συντάχθηκε η υπ’ αριθμ. ...2016 έκθεση αναιρέσεως. Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 8 Ιουνίου 2016. Και Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 21 Ιουνίου 2017.

Must red-read

Η ώρα του ανατέλλοντος

  Η ώρα του ανατέλλοντος     Κι εάν ήρθε το τέλος σκέψου πως περπάτησες σε μια θάλασσα απέραντη με φώτα και σπιτάκια που αναδύονται στην αντ...