Βρυκόλακας

 

 

"Αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα"

Σήμερα εκδικήθηκα το αύριο

Άλλαξα την ώρα

Προσποιήθηκα τους δείκτες

Άγγιξα την τελειότητα του χρόνου

Σαν τράπουλα ξεφύλλισα τα δευτερόλεπτα

"Θα επιβιώσω"

ψιθύρισε η ερεβώδης νύχτα

στο κάτω κάτω δεν ήμουν βρυκόλακας

Μοναχά, μονάχος, έπινα λίγο αίμα

από τα πτώματα

Πότε δεν σκότωσα, όμως, την αγάπη μας

Η αγάπη χτυπάει

Έρωτα ξενύχτησες την αγάπη
με την ανυπόμονη αύρα σου
και σε εκείνη τη νύχτα βάλθηκες
να θησαυρίζεις απέναντί της
ήσουν πιο οικονομικός για την τσέπη της
ξετσίπωτη σαν ήταν η φύση σου
και κάθε σου γράμμα πεμπτουσία
για όσους τη λατρεία σου
πάνω από τo πεπρωμένο έβαζαν
και συ ερωτεύτηκες, όμως, κάποτε
μα όταν κατάλαβες ότι δεν έχει άλλο
πρόδωσες το συναίσθημα για λίγη ηδονή
μα τώρα οδύνη στα μάτια σου βλέπω
που δολοφόνησες την αγάπη
για λίγα αργύρια
πριν να πατήσεις τους τριάντα σου χτύπους
 

Λυσσασμένη (νεκρόφιλη) γάτα

Τι να ξέρεις εσύ από έρωτα
στις στάλες που πέφτουν
για μια σταλιά, ένα βράδυ, προδώθηκα
μία λεπτομέρεια, μία κρυφή λέξη
αρκετά δευτερόλεπτα, να πετροβολούν
την αγωνία
σαν λυσσασμένη γάτα, να σπαράζει της νύχτας
την ανία
δεν κατασπαράζει των θυμάτων τη λαγνεία
αφύσικο, για ένα βράδυ χωρίς συμβάσεις
ασύμβατο, σε σχοινί που δεν αλυσοδένει
την αύλακα του χρόνου
σαν καιρού μόνου
σαν νύχτας, νυχτερίδας
μ'αγάπησες, αλλά δεν έβλεπες τον πόνο
με μίσησες, αλλά δεν έκλεβες τον χρόνο
αρκετά δευτερόλεπτα, η νύχτα είχε περάσει
σαν βρυκόλακας, κλεισμένος στο καλούπι
τσιγκουνεύτηκες την φυλακή μου
τι να ξέρεις εσύ από έρωτα
νεκρόφιλη σαρκοβόρα γάτα
προθανάτιας λείας
λυσσασμένη, σαν από έρωτα θανατηφόρο

Μαυσωλείο

Ποτέ δεν πήρα χαμπάρι

ότι στο μαυσωλείο του έρωτα

θάβεται η ελευθερία

ποτέ δε διαπραγματεύτηκα

της ψυχής τη σωτηρία

όταν επισκεπτόμουν

το σώμα σου, άταφο

με κτερίσματα τις τύψεις

όσες απέμειναν, από τη μοιρολατρία

εκείνη τη νύχτα, που ο έρωτας ζούσε στα μάτια σου

Ουράνιος γρίφος

Πόσο για σένα
να μετράω τα άστρα
σε πηλίκο αδιαίρετο
σε ουρανό αχθοφόρο
υπηρέτης του σύμπαντος
της ζωής σου της όλης
λάμπουν τα μάτια μου
από διακόπτη ψυχής
της όλης δικής σου διαφυγής
δραπέτης της ιδιωτικής σου φυλακής
μάζεψα αρκετά από τα ερείπια
μπορείς να φέρεις τον σεισμό σου
ο χτύπος αν έφτασε ίσως ακούσω
ο λίθος αν έσπασε ίσως λυγίσω
το ένα μου σώμα λάμπει στον ουρανό
το άλλο μου, φυτρώνει στο χρώμα
αντανάκλαση των δώρων που έκλεψα
στην περίπολο
ταγμένος στρατιώτης της νύχτας
όταν ερχόσουν, να αποδράσεις
συναντήθηκα με την αγωνία
να κοιμάμαι χωρίς εσένα, αλλά με όνειρα
ή με εσένα, αλλά με αυταπάτη
προσπέρασα τον γρίφο
που όταν έλυσα
ο μύθος είχε ήδη ξεφύγει