Ένα λουλούδι μετρούσε τ' άστρα.
Λυπημένο που τα δικά του άνθη
καθυστερούσαν στην μικρή του αιωνιότητα.
Κάποτε αποφάσισε να φτάσει στον ουρανό.
Έκανε συμφωνία με το χώμα, το ακατάδεκτο.
Φύτρωσαν τόσα φύλλα, σε κορμό ασήκωτο.
Σαν ο Θεός του έδωσε λίγη σημασία,
κοντά σαν ήταν στην πρώτη στάση της αθανασίας,
ένα άνθος φυτεύτηκε στα πόδια του.
Σ'εκείνο το απολιθωμένο όνειρο,
κάθε καρπός είχε και την ερμηνεία του.
Ήσουν ονειροκρίτης ή όνειρο;
Αγάπη ή πεπρωμένο;
