στις στάλες που πέφτουν
για μια σταλιά, ένα βράδυ, προδώθηκα
μία λεπτομέρεια, μία κρυφή λέξη
αρκετά δευτερόλεπτα, να πετροβολούν
την αγωνία
σαν λυσσασμένη γάτα, να σπαράζει της νύχτας
την ανία
δεν κατασπαράζει των θυμάτων τη λαγνεία
αφύσικο, για ένα βράδυ χωρίς συμβάσεις
ασύμβατο, σε σχοινί που δεν αλυσοδένει
την αύλακα του χρόνου
σαν καιρού μόνου
σαν νύχτας, νυχτερίδας
μ'αγάπησες, αλλά δεν έβλεπες τον πόνο
με μίσησες, αλλά δεν έκλεβες τον χρόνο
αρκετά δευτερόλεπτα, η νύχτα είχε περάσει
σαν βρυκόλακας, κλεισμένος στο καλούπι
τσιγκουνεύτηκες την φυλακή μου
τι να ξέρεις εσύ από έρωτα
νεκρόφιλη σαρκοβόρα γάτα
προθανάτιας λείας
λυσσασμένη, σαν από έρωτα θανατηφόρο
