Περί αγωγών κακοδικίας κατά Δικαστικών Λειτουργών:
1. Ο θεσμός είναι εντελώς παρωχημένος και πρακτικά ανεφάρμοστος. Μόνο δύο (2) φορές έχουν γίνει δεκτές αγωγές κακοδικίας, και αυτές επί χούντας.
2. Ο Δικαστικός Λειτουργός, η δικαιοδοτική κρίση του οποίου δεν επιδέχεται ένδικου μέσου, μπορεί θεωρητικά να είναι αστικά υπεύθυνος εάν λειτούργησε με δόλο ή από βαρειά αμέλεια. Όπως γίνεται αντιληπτό, η αξιολογική έννοια της "βαρειάς αμέλειας" επιδέχεται διάφορες παρερμηνείες.
3. Ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι αδικοπρακτικά υπεύθυνοι για τις πράξεις τους κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους (θεωρητικά μπορεί να στραφεί αναγωγικά εναντίον τους το ελληνικό δημόσιο) οι δικαστικοί λειτουργοί είναι. Η κατάσταση αυτή, σε θεωρητικό επίπεδο είναι άδικη και άνιση απέναντί τους, σε πρακτικό, όμως, επίπεδο είναι άδικη και άνιση απέναντι στους πολίτες που έχουν υποστεί δικαιοδοτικές κρίσεις, που μπορούν να χαρακτηριστούν τερατουργήματα, δηλαδή οφειλόμενα τουλάχιστον σε βαρειά αμέλεια.
4. Το Δικαστήριο Αγωγών Κακοδικίας, κατώτερο στην πράξη των περιστάσεων, πλην ελαχίστων μειοψηφιών του (κυρίως προερχόμενων από δικηγόρους), απορρίπτει συλλήβδην τις αγωγές που άγονται ενώπιόν του, αδικώντας κατ'αποτέλεσμα τους πολίτες, θύματα κακοδικίας, οι οποίοι άγνωστο είναι εάν θεωρητικά μπορούν να στραφούν απευθείας και κατά του ελληνικού δημοσίου για παράνομες πράξεις της δικαστικής εξουσίας.
5. Τι μπορείς να πεις σε έναν βασανισμένο πολίτη που διαβάζει μια Αρεοπαγιτική Απόφαση, η οποία κακοποιεί κανόνα δημόσιας τάξης, εν γνώσει της νομικής και ουσιαστικής αδικίας που διαπράττει; Ότι μπορεί να καταθέσει αγωγή κακοδικίας; Ότι μπορεί να καταθέσει αγωγή κατά του ελληνικού δημοσίου; Ότι μπορεί να καταθέσει προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου; Ότι μπορεί να ανέβει στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας 7 ορόφων και να φωνάζει "ΑΝΑΠΗΡΟΙ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ";
