Στην προθήκη της μικρής βασίλισσας της ψυχής μου
της βιβλιοθήκης της απανταχού παρούσας στο κυνήγι της ζωής μου
σε αναζήτησα, πίσω από τη σκόνη που πολεμούσε με το χρόνο
σε αποθήκευσα, μέσα στη σκόνη που λύτρωνε τον πόνο
στην τζαμαρία σε ένα γυάλινο κόσμο
σε μια αβαρία να παλεύεις με το δρόμο
να προσπεράσεις τους διαβάτες
σε εφήμερους νυχτοβάτες
που κλέβουν τη συνήθειά σου
να είσαι συνομιλητής της νύχτας
του θηλυκού της πίκρας
στη χαρμόλυπη πρόβα ενός βιβλίου τραγικού
που τις σελίδες του δάνεισε σε έναν βιβλιοφάγο
ωσάν παμφάγο, εξόντωσε τους πρωταγωνιστές
οι ληστές της νυχτόβιας διαθήκης σου
Τετιμημένοι με το ύψιστο δώρο σου
με όρους αιώνιας αφοσίωσης
στην μετά θάνατον απερισκεψία σου
να θυμάσαι την πληγωμένη ατμόσφαιρα
της μικρής βασίλισσάς σου
που ερωτεύτηκες πλατωνικά
όταν προδόθηκες από την σαρκοβόρα μέλισσά σου
Αποκληρώνεις τη σκόνη που αναπνέεις
μέχρι την εξαύλωσή σου
και δοξάζεις ξανά την ταπεινή υποδούλωσή σου
στη διαθήκη αυτή ο πρωταγωνιστής είναι ο ξεχασμένος
κληροδόχος της αφ'υψηλού αδιαφορίας σου
στον ουρανό της γενναιόδωρης ευφορίας σου
στα βιβλία εκείνα που κοσμούν το απέραντο
το αχανές, το αόρατο άγγιγμά σου
σ'εκείνη τη σελίδα που η διαθήκη τίμησε την αγάπη
στο κενό φύλλο του έρωτα που τα δάκρυα
είχαν χώρο να κρυφτούν χωρίς να μουτζουρώσουν
την καταχνιά της ψυχής σου.
Αγάπη, σε θυμήθηκα όταν η διαθήκη τελείωσε
στην προθήκη ακόμα γράφει "σ'αγαπώ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου