Σε βαθμούς φαρενάιτ

Στο μαγκάλι
βρίθουν τα κάλλη
και οι καλοί
στην πρόσμιξη και στη διαφυγή
σε βαθμούς φαρενάιτ
σε νύχτα κοχλαστική
σε θυσία μυστικιστική
Κοχλάζουν τα συναισθήματα
να κάψουν τον μέσα κόσμο
να πνίξουν τον θυμό
Αναβλύζουν τα ολισθήματα
να προδώσουν τον προορισμό
αν θέλεις, και τη στάση στον πηγεμό
Ποτέ δεν αντάλλαξαν το σίγουρο
με το προσωρινό
Ποτέ δεν ανταπέδωσαν την ατραπό
με τον αρχάριο τον μαστρωπό,
τον μέντορα, τον εξευτελιστικό,
αυτόν που ευθύνεται για το ντεσαντιστικό σκηνικό
Σε ιστούς πορνείας, μίας αλιείας
μίας ψυχεδελικής ναυτίας
ο σωματέμπορας εγωισμός
ζήλεψε τον φιλήδονα τον οδυρμό
Να καίγεσαι σε βαθμούς φαρενάιτ
σε παρέκκλιση κελσίου
και στο ολοκαύτωμα να λες:
Αυτή η φωτιά είναι μόνο για μένα
Δεν προδίδω τη μάγισσά μου,
μηδέ τον μαστρωπό πυρομανή μέντορά μου

Ελένη Ράικου: Μία νέα Ντι Πιέτρο γεννήθηκε...

Μία νέα Ντι Πιέτρο γεννήθηκε!...A new Di Pietro is born?...

Μεγάλες κουβέντες;
Η ιστορία θα δείξει!
Μακάρι να μην διαψευστούμε, ή εάν γίνει, να συμβεί μετά την σύλληψη και προσωρινή κράτηση αρκετών από τους πιο ισχυρούς αυτού του τόπου (αλλά πραγματικά ισχυρούς!), που κάποιοι άλλοι εισαγγελείς και ανακριτές (τύπου Ι.Δ. και Ι.Χ.) είχαν στο απυρόβλητο roll.

Κυρία Ράικου,

 Χρεωθείτε τη δικογραφία σε βάρος των στελεχών των γνωστών συστημικών τραπεζών που με τη δική Σας και μόνο παρέμβαση θα καταλήξουν στη ΣΑΛΛΑ του Κορυδαλλού!!!

Πλήκτρα οι σφαίρες (Σφαίρες τα πλήκτρα)

Παίζεις με τις κινήσεις
πονάνε οι συγκινήσεις
προτιμητέες οι μιμήσεις
Λίγο κουρδισμένο, από ήχους φορτισμένο
μιλάει προδωμένο, με σπαστή φωνή
το βασικό ένστικτο, που δεν ήταν και τόσο βασικό
πάνω στα πλήκτρα, οικτρά αποκαρδιωμένο
αποσυντονισμένο, από πικρή ηχώ
σε ρυθμό σπαρακτικό
σε άσφυγμο αναφίλημα
σε άσφαιρο σώμα
σε προδωτικό φιλί
οι σφαίρες κινούνται περιστροφικά
το πληγώνουν, μα κάνουν θόρυβο
σε οίστρο αθόρυβο
με θλιβερή ματιά
πάνω κάτω τα βλέφαρα
με ήχους το συνέφερα
θορυβώδες κ'αυτό
το εναλλακτικό ένστικτο
σε εφεδρεία, να κλέβει τη λεία
για ποια λιτανεία
κρουστή και αποκρουστική
τα πλήκτρα δίνουν το έναυσμα
για μία μάχη τελειωτική
ή εσένα, ή τις σφαίρες που σου πάνε πολύ

Η σκιά

Σ'ακολουθεί, πότε με χρώμα, πότε με φωνή
ό,τι επιλέξει, ανάλογα τη στιγμή
ανάλογα τη διάθεση τη δευτερολεπτική
πότε σε απόσταση
πότε σε εγγύτητα
πότε ολιγωρία
πότε αλληγορία
για ποια ευτυχία μιλάς
σε σκιερές εισόδους
χωρίς διεξόδους
και αυτή εκεί
να σου θυμίζει ότι υπάρχει
πότε εκεί
ποτέ το γιατί
είτε με χρώμα, είτε με φωνή
μα όσο υπάρχει, υπάρχεις και συ
αναπόδραστη, απύθμενη, μοναχική
η μονή δική σου διαφυγή
η σκιά, όσο σκαιά, σε ουσία φαιά
η σκιά σου

Καπνός αγάπης

Προσπαθείς να ρουφήξεις τον καπνό
τόσο όσο και η αγωνία να υπάρξεις
χωρίς καπνοδόχο πίκρας
με ένα παράπονο, με μία απορία
γιατί να σκοτεινιάζουν όλα τη νύχτα
για πόσο θα ανταγωνίζεσαι τη νύστα
απελπιστικός υπνοβάτης
οριακός ακροβάτης
ο χρόνος ο γδάρτης
και ο καπνός να καλύπτει
τη χρόνια δοκιμασία σου
μίας εφήμερης νύχτας
μίας ενήμερης πίκρας
που δεν λέει να σβήσει
όσο ο καπνός ακολουθεί τη συνήθη διαδρομή του
στην προσιτή επιτομή του
το τέλος γράφεται πάλι με καπνό
αν θέλεις γράψε σ'αγαπώ
μία αναπνοή, προ της πνοής σου