Τροφή των Θεών

Εσύ σταγόνα απορριματοφόρα
επικεντρώνεις τη δύναμή σου
σε ανυπεράσπιστα σώματα
που πετροβολούν την ύπαρξή τους
στη σύγκρουση με τη ζωή
Εσύ που ποτίζεις με μεροληψία
άνευ όρων ασυδοσία
και τα θύματά σου μεγαλώνουν
στα σκουπίδια βαλαντώνουν
τι να κάνουν, σε βαλτώνουν
να πνιγούνε, μαραζώνουν
σαν λουλούδια εγκαταλελειμμένα
από μέλισσες
και συ σταγόνα σαν επίδοξος κλέφτης
του νέκταρ
Αμβροσία παρέχεις ανοσία στη λήθη
να σε ανταλλάξω με λίγη ύπαρξη;

Εύπλαστος Θεός

Παντοδύναμε, ανώφελο μου φαίνεται
να σε αποκαλώ έτσι
αφού τη δύναμή σου τσιγκουνεύεσαι
τη δύσκολη στιγμή
συγχώρεσέ με, αλλά καντηλανάφτης
δεν ονειρεύτηκα να γίνω ποτέ μου
Θεέ μου, ή πως αλλιώς να σε ορίσω
δεν μου απομένει άλλη δωροδοκία
στέρεψε η υπομονή μου
η εμμονή μου να υπομένω
Μεγαλοδύναμε, η μετριότητά σου
μεγάλωσε μέσα μου το ακατόρθωτο
-συγχώρεσέ με και πάλι-
πάντα ζητούσα συγνώμη για εξιλέωση
να καταφέρω να σε ανάψω
και σαν καντηλάκι
να ευχηθώ
να μείνει αναμμένο για λίγο ακόμη
όταν στις παλάμες κρατάμε το σ'αγαπώ
ακόμη και αυτές ανώφελα προσπαθούν
να γίνουν ασπίδες
να συγκρατήσουν τον θείο άνεμο
να σβήσουν σαν ελπίδες
ανώφελο, πράγματι, να ελπίζεις
ότι μια σπίθα δεν καταλήγει πάντα στο χώμα
ότι ένας θεός, Κύριος ξέρει τι είδους
δεν απαρνείται την καταγωγή του

Δικαστές του Μεσονυχτίου

Ταξίδευα στο εξπρές του μεσονυχτίου
μ'έναν δικαστή από το Ταλιμπάν
ήταν εντυπωσιακός, με το τουρμπάνι
να αναλύει, με χρώμα ανατολής, τον κώδικά τους
ζήλεψαν οι συνεπιβάτες, δικαστές της διαδρομής
εισαγγελείς σε ένα βαγόνι αποπνικτικό
από εκείνα που το μόνο που θαυμάζεις
είναι η ενωμένη κίνηση και οι αναταράξεις της
κάποιες φορές και ένα τσιγάρο
σαν απομίμηση στην προσπάθεια να ρουφήξεις
το τράνταγμα, ή να το απομακρύνεις
και εκεί ανάμεσα στα σοφά λόγια, ένας έλληνας δικαστής
διεθνής σαν ήταν στο βαγόνι
και μόνο εκεί
πήρε το λόγο, σαν του'λειψε η έδρα και τα έδρανα
ο θύτης και τα θύματα
η εξουσία και η αλήθεια
και σαν από μυσταγωγία, σε ανάμιξη από καπνούς και τσιγάρα
στον αέρα της απελευθέρωσης
φώναξε:
Εμείς είμαστε επίσημα προσκεκλημένοι της διαφθοράς
Και ο αλλοδαπός δικαστής, τι Ταλιμπάν, τι απ'άλλη στάση
ίσως και μεταμορφωμένο θύμα από ένα κονστέρτο αλληγορίας
δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του
καταλαβαίνοντας από τη σοφή εμπειρία
ότι ήταν ανεπίσημα προσκεκλημένος της αδικίας
σε ένα αφιλόξενο τρένο, με πολλές στάσεις

Δωροφάγος άνεμος

Την ημέρα των γενεθλίων μου
δέχτηκα συγχαρητήρια για τη γιορτή μου
γιατί μεγάλωσα, σβήνοντας τα κεράκια
να σβήσω κ'εκείνο
μία-μία η τύψη, μου έφερναν τα δώρα τους
να συντηρήσουν την καταγωγή τους
τσακίζοντας τις κορδέλες θυμήθηκα γιατί γιορτάζω
που το δώρο της ζωής μου άφησα για το χθες
βλέποντας τις αντιδράσεις, η μια τύψη να βλέπει την άλλη
να στέκει για ένα ευχαριστώ
έκοψα τα νήματα και σαν περιστέρι το άφησα στον ουρανό
και στο τέλος της νύχτας
γιατί τη μέρα δεχόμουν συγχαρητήρια
μεταμορφώθηκα σε τύψη, ο ίδιος
όταν κατάλαβα ότι χρημάτιζα το εγώ μου
δώρον άδωρον για την επέκεινα ζωή

Χωρίς μετάγγιση ύλης

Στα χρόνια που έρχονται τσαλαβουτώ
στα χρόνια που φύγαν
αν σου'παν πως το μέλλον πνίγεται στο παρόν
το παρελθόν σου είν'η σωτήρια λέμβος
παλιοχαρακτήρας, παλιόπαιδο, παλιάνθρωπος
να σνομπάρεις το μέλλον
αγνόησε τις φωνές, αντίλαλοι του εχθρού
που ζυγώνει
είσαι η άυλη φύση σ'ένα υλικό παρόν
μα πως να ζήσεις χωρίς αεράκι
στο αποπνικτικό αυτό κλάσμα,
του δευτερολέπτου, ή της φαντασίας του
να περιφέρεσαι χωρίς ταυτότητα ψυχής
χωρίς μετάγγιση ύλης