Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Ποινική δίωξη σε παρακρατικούς πράκτορες του τραπεζικού κατεστημένου

 Σημείωση (υπ'όψιν των κκ. Εισαγγελέων Ποινικής Δίωξης):
1. Πότε θα ασκηθεί ποινική δίωξη και κατά του ηθικού αυτουργού των παρακρατικών πρακτορίσκων, όπως ακριβώς κατονομάζεται από την βασική μάρτυρα της δικογραφίας, και κάνει "Νιάου Νιάου στα Κεραμίδια";
2. Πότε οι διεφθαρμένοι τραπεζικοί ταγοί θα διαβούν τη ΣΑΛΑ του ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ;
3. Πότε θα ερευνηθούν οι πολυπληθείς off-shore εταιρείες των τραπεζικών αυτών ταγών, που εκκρεμούν επί χρόνια σε εισαγγελικά και ανακριτικά γραφεία;
4. Πότε θα ελεγχθεί ο ρόλος του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Γεώργιου Προβόπουλου;
5. Πότε θα ασκηθούν ποινικές διώξεις κατά των υπευθύνων των ΣΥΣΤΗΜΙΚΩΝ Τραπεζών;
6. Πότε θα ασκηθούν ποινικές διώξεις για τα δάνεια του ALTER;
7. Πότε επιτέλους θα κάνει ξαστεριά, ΚΥΡΙΟΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ......;
 Δεν φοβάμαι τους κακούς, αλλά τους καλούς που ξέρουν και σιωπούν...
Δεν Σας φοβόμαστε, μακάρι να μας εμπνέατε φόβο, και είθε να μην σιωπήσετε μέχρι τέλους, είτε από φόβο, είτε από ημιμάθεια, είτε από διαφθορά...

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Αυτόφωρο και ελευθερία του λόγου


1. Η δημοσίευση έργων του λόγου στο διαδίκτυο αποτελεί μορφή ενάσκησης του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης, το οποίο, όπως αναφέρει και το Σύνταγμα, μπορεί να ασκείται γραπτά, προφορικά ή "δια του τύπου" (άρθρο 14§1).

2. Για την ποινική και αστική ευθύνη από δημοσιεύματα στο διαδίκτυο εφαρμόζεται αναλογικά η νομοθεσία για την ευθύνη όσων ασκούν την ελευθερία αυτή δια του τύπου.

3. Σύμφωνα με τη νομοθεσία αυτή, ο θιγόμενος έχει το δικαίωμα να εναγάγει (για αποζημίωση-αποκατάσταση) εκτός από τον συντάκτη του δημοσιεύματος και/ή τον διευθυντή-εκδότη του εντύπου. Αντίστοιχα, ως προς την ποινική ευθύνη του τύπου, ενέχεται και ο διευθυντής-εκδότης, αν υπάρχει συμμετοχή στο αδίκημα (η ποινική συνευθύνη δηλαδή δεν είναι "αντικειμενική", όπως η αστική, αλλά απαιτείται υπαιτιότητα και του εκδότη-διευθυντή, δηλ. δόλος ή αμέλεια).

4. Τα αδικήματα που τελούνται διά του τύπου είναι αυτόφωρα.

5. Η αντιστοιχία με τον εκδότη-διευθυντή μιας εφημερίδας είναι ατυχής αν εφαρμοστεί κατά γράμμα και όχι κατ' αναλογία στα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης. Ο έλεγχος της πληροφορίας δεν ενέχει το στοιχείο της αμεσότητας που μπορεί να αποκτά η προετοιμασία ενός έντυπου δημοσιεύματος ή μιας τηλεοπτικής εκπομπής. Εδώ υπάρχει αναμφίβολα ένα κενό δικαίου. Τα κενά του δικαίου καλύπτονται με "αναλογική εφαρμογή". Όχι με αυτούσια εφαρμογή. Και το καλύτερο απ'όλα, βέβαια, είναι τα κενά του δικαίου να καλύπτονται με την ειδική νομοθεσία, για να υπάρχει ασφάλεια δικαίου, σημαντική συνιστώσα της έννοιας του κράτους δικαίου. Ειδικά όταν πρόκειται για ποινικές διαδικασίες στις οποίες ελλοχεύουν σημαντικοί περιορισμοί συνταγματικών ελευθεριών.

6. Ωστόσο, η κατοχή και λειτουργία ενός διαδικτυακού μέσου ενημέρωσης συνιστά μια μορφή διαχείρισης "πηγής διακινδύνευσης". Αυτή η έννοια της διακινδύνευσης είναι που αντικειμενικοποιεί την αστική ευθύνη του εκδότη-διευθυντή, ανεξάρτητα δηλ. από το πταίσμα του. Για τον ίδιο λόγο υπεύθυνος είναι και ο ιδιοκτήτης ενός αυτοκινήτου σε ένα τροχαίο, ακόμη κι αν δεν είναι ο ίδιος οδηγός. Κι εδώ η ιδιότητα και μόνο του ιδιοκτήτη αυτοκινήτου τον καθιστά "αντικειμενικώς" υπεύθυνο, καθώς το ίδιο το αυτοκίνητο θεωρείται "πηγή διακινδύνευσης" (σύμφωνα με το νόμο του 1911, σημειωτέον).

Το πιο σημαντικό απ' όλα όμως είναι ότι η κίνηση της αυτόφωρης διαδικασίας σπανιότατα κινείται για τα αδικήματα διά του τύπου. Οι εισαγγελείς διστάζουν στην πράξη να εκδώσουν σχετικά εντάλματα, ακριβώς λόγω της εντονότατης αμφιβολίας που υπάρχει για τη βασιμότητα της τέλεσής τους, ενόψει και του ότι η ελευθερία της έκφρασης αποτελεί ένα θεμελιώδες δικαίωμα και κάθε δίωξή της με συνοπτικές διαδικασίες εγείρει σοβαρές αμφιβολίες και ενεργοποιεί τα ανακλαστικά των πολιτών ενάντια στην λογοκρισία. Αναφέρθηκε ότι η σύλληψη αποτέλεσε μια υπόθεση ρουτίνας - από τη δική μου εμπειρία δεν μπορώ να συμφωνήσω. Η διαδικασία αυτή κινείται μόνο σε κραυγαλέες περιπτώσεις. Ακόμη κι όταν στρέφεται εναντίον δημοσίων προσώπων η προσβολή, οι λειτουργοί της δικαιοσύνης υποδεικνύουν στους δικηγόρους να αναμένουν την τακτική διαδικασία.

Αρκετοί ζητούν να δημοσιοποιηθεί το όνομα του "δημόσιου προσώπου" που φέρεται ότι ζήτησε την κίνηση της διαδικασίας. Αρχικά πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η ποινική προδικασία καλύπτεται από μυστικότητα. Αυτό σημαίνει ότι ο νομικός μας πολιτισμός επιβάλλει την τήρηση του απορρήτου, τουλάχιστον μέχρι να οδηγηθεί η υπόθεση σε μια δημόσια συνεδρίαση, δηλ. στο ακροατήριο. Από την άλλη πλευρά, η σπανιότητα της κίνησης της διαδικασίας του αυτοφώρου για ένα αδίκημα που τελείται "διά του τύπου", δημιουργεί εύλογες υποψίες για κίνηση της διαδικασίας από ένα "δημόσιο πρόσωπο", όπως αναφέρεται. Η πραγματική επιρροή που μπορεί να έχει αυτό το δημόσιο πρόσωπο στην κίνηση μιας διαδικασίας, η οποία σπανίως διενεργείται στην πράξη, εγείρει ένα εύλογο ενδιαφέρον του κοινού να μάθει: α) αν όντως ο εγκαλών είναι δημόσιο πρόσωπο και β) ποιο είναι τελικά αυτο το δημόσιο πρόσωπο. Το εύλογο αυτο ενδιαφέρον συνδέεται με την αρχή της διαφάνειας, η οποία στην συγκεκριμένη περίπτωση υπερισχύει των δικαιωμάτων του εγκαλούντος για απόκρυψη του ονόματός του και τη θωράκιση πίσω από την αρχή της "μυστικότητας της διαδικασίας". Η αρχή της διαφάνειας αποτελεί και αυτή ένα συνταγματικά προστατευόμενο αγαθό.

Ωστόσο, θα ήταν παράλογο να απαιτηθεί από τον διωκόμενο να προβεί ο ίδιος στη δημοσιοποίηση του ονόματος. Μην ξεχνάμε ότι είναι κατηγορούμενος και οφείλει να υπερασπιστεί τον εαυτό του ακολουθώντας τις συμβουλές του συνηγόρου του.Το αίτημα αυτό θα πρέπει να απευθυνθεί στις αρμόδιες αρχές, οι οποίες και αυτεπαγγέλτως θα όφειλαν στη συγκεκριμένη περίπτωση να δώσουν στη δημοσιότητα κάθε πληροφορία που, τηρουμένης της αρχής της αναλογικότητας, θα ικανοποιήσει το εύλογο ενδιαφέρον του κοινού για ενημέρωση.

Τέλος, η συγκεκριμένη περίπτωση αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι το διαδίκτυο, όσο κι αν κάποιοι εξακολουθούν να το βλέπουν ως ένα χώρο εκτός δικαίου, αποτελεί μια σφαίρα στην οποία εφαρμόζονται αναλογικά όλα τα γνωστά δικαιώματα και υποχρεώσεις κάθε πολίτη. Αυτή η αναλογικότητα, ωστόσο, η οποία βρίσκεται στη διακριτική ευχέρεια κάθε αρμόδιου οργάνου, είναι αρκετές φορές επικίνδυνη, καθώς θέτει σε αμφιβολία την ασφάλεια δικαίου που θα πρέπει να διέπει κάθε σύστημα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Η αυτορρύθμιση είναι μια λύση, η οποία προτείνεται ολοένα και περισσότερο. Και την είχαμε προτείνει και από αυτό το μπλογκ παλαιότερα, αλλα δεν υποστηρίχθηκε.

Ωστόσο, σκεφτείτε: αν υπήρχε ένα αυτορρυθμιστικό όργανο που να έχαιρε της καθολικής εκτίμησης όχι μόνο των συμμετεχόντων και των ενδιαφερόμενων μερών, αλλά και της κοινωνίας, οι αποφάσεις του, ακόμη και μη δεσμευτικές και "σκληρού δικαίου", όπως των αστυνομικών και των εισαγγελέων, θα μπορούσαν να έχουν ακόμη και πιο σημαντικές επιπτώσεις για την εκτίμηση κάποιου εγκαλούμενου από την υπόλοιπη κοινωνία της πληροφορίας. Μία τέτοια απόφαση μαλακού δικαίου, σε αρκετές περιπτωσεις και πάντα δεδομένου του κύρους του αυτορρυθμιστικού οργάνου θα μπορούσε να προσελκύσει το ενδιαφέρον εκείνου που θεωρεί ότι θίγεται και να στραφεί εκεί, αντί στην αστυνομία. Δείτε το παράδειγμα του Τραπεζικού Διαμεσολαβητή, ενός οργάνου που αν και δεν παράγει δεσμευτικές αποφάσεις για τις τράπεζες, χαίρει της ευρύτατης εκτίμησης των πολιτών αλλά και των τραπεζών, ώστε οι πρώτοι να προτιμούν να στρέφονται σε αυτό αναζητώντας εξωδικαστική προστασία, η οποία ειναι πολύ πιο σύντομη και αποτελεσματική σε πολλές περιπτώσεις από την κλασική δικαστική προστασία. Το ίδιο ισχύει για κάθε θεσμό "Συνηγόρου" εφόσον στελεχώνεται βέβαια με το κατάλληλο προσωπικό και δεν λειτουργεί απλώς ως προπέτασμα καπνού.

Τέλος, ας αναλογιστούμε πόσο σημαντική είναι σήμερα στον κυβερνοχώρο η υπεύθυνη νομική συμβουλή από εξειδικευμένους επαγγελματίες. Μία παράμετρος την οποία λίγο πολύ δεν έχει γίνει συνειδητή η βαρύτητά της και πόσο στενά μπορεί να συνδεθεί με διακυβεύματα όπως η ελευθερία και η προστασία της προσωπικότητας κάθε πολίτη του διαδικτύου.
 

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΝΩΣΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ ΓΙΑ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗ και ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ


 Απάντηση στην Ένωση Εισαγγελέων :

1. Δεν απαντάτε καθόλου στην ανοχή προς τη ΧΑ από θύλακες στην Αστυνομία. Εάν αποδέχεστε την εν λόγω ανοχή, ή πολλώ μάλλον υποστήριξη, έπρεπε να κινηθείτε αυτεπαγγέλτως σε βάρος αγνώστων προς το παρόν αστυνομικών υπαλλήλων για σωρεία αδικημάτων αυτεπαγγέλτως διωκόμενων (μεταξύ άλλων του κακουργήματος της κατάχρησης εξουσίας).
2. Η εξακολουθηματική ανοχή προς τη ΧΑ από τη Δικαιοσύνη πράγματι δεν αποδεικνύεται στο παρόν στάδιο, τουλάχιστον ως εξακολουθηματική, και σε κάθε περίπτωση δεν υπέπεσε άμεσα στην αντίληψή μου.
3. Το εάν η επιλογή της κ. Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου έγινε με αποκλειστικά κριτήρια αξιοκρατίας και επετηρίδας είναι ελεγκτέο, και κατ'αποτέλεσμα της πορείας της, κατά τη διάρκεια της οποίας θα αποδείξει το σθένος της (απέναντι σε κάθε είδους πιέσεις). Ουδόλως έχετε, όμως, μέχρι σήμερα στηλιτεύσει τις καταφανώς αναξιοκρατικές επιλογές των ανώτατων δικαστών, στο χωροχρόνο, τις οποίες είναι αδύνατο να μην παρατηρήσατε.
4. Η άποψή σας ότι μπορεί να τελείται το έγκλημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων, αφού διασπείρονται φήμες, ικανές να προκαλέσουν ανησυχία στος πολίτες για τον τρόπο απονομής δικαιοσύνης στην Χώρα μας, είναι τουλάχιστον ανελαστική στην ελευθερία έκφρασης, και δή από καλώς ή κακώς εκπροσώπους του Λαού στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
5. Η κλήση σας στον Υπουργό της Δικαιοσύνης να επαναφέρει το αδίκημα της περιύβρισης της Δικαστικής Αρχής για να σταματήσουν οι ανεύθυνες και δημαγωγικές επιθέσεις κατά των δικαστικών λειτουργών, είναι κατά την άποψή μου ανεδαφική το λιγότερο, καθόσον το εν λόγω καταργηθέν αδίκημα είναι ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ έμπνευσης, και θυμίζει εποχές του αξιότιμου κ. Κόκκινου, όπου δημοσιογράφοι καταδικάζονταν για το εν λόγω αδίκημα, ακόμη και διότι προσφωνούσαν "Κύριε..." τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, ως δήθεν με ειρωνεία απευθυνόμενοι προς αυτόν.......

Ακολουθεί η ανακοίνωση της Ένωσης Εισαγγελέων :

Με αφορμή τις δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παπαδημούλη περι «εξακολουθητικής ανοχής προς τη ΧΑ από θύλακες στην Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη» και τις αιχμές του βουλευτή της Χρυσής Αυγής κ. Κασιδιάρη για επιλογή της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, με κριτήριο τον τόπο καταγωγής της, εκφράζουμε την έντονη αποδοκιμασία μας για τις αβασάνιστες και δημαγωγικές επιθέσεις που δέχονται κατά καιρούς λειτουργοί της Δικαιοσύνης και επισημαίνουμε τα παρακάτω.
   Τονίζουμε για μια ακόμη φορά ότι οι δικαστικοί λειτουργοί στην Χώρα μας, ενεργούν στα καθήκοντά τους με γνώμονα αποκλειστικά και μόνο τον νόμο και την συνείδησή τους, χωρίς να επηρεάζονται από εξωθεσμικούς παράγοντες.
 Καλούμε τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, να κατονομάσει τους θύλακες της Δικαιοσύνης που δείχνουν ανοχή στην Χρυσή Αυγή, αναφέροντας και συγκεκριμένες ενέργειες δικαστικών λειτουργών που συνιστούν τέτοια ανοχή, αλλως πρόκειται για ανεύθυνη και επικίνδυνη επίθεση κατά του θεσμού της Δικαιοσύνης, που ενδεχόμενα συνιστά και το έγκλημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων, αφού διασπείρει φήμες, ικανές να προκαλέσουν ανησυχία στος πολίτες για τον τρόπο απονομής δικαιοσύνης στην Χώρα μας.
Επισημαίνουμε στον βουλευτή της Χρυσής Αυγής ότι, για την επιλογή του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τηρήθηκαν από τον Υπουργό της Δικαιοσύνης και την Κυβέρνηση, αποκλειστικα κριτήρια αξιοκρατίας και επετηρίδας, επιλέγοντας για το ανώτατο αξίωμα την νυν Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Ε. Γκουτζαμάνη.
Καλούμε τον Υπουργό της Δικαιοσύνης να επαναφέρει το αδίκημα της περιύβρισης της Δικαστικής Αρχής για να σταματήσουν οι ανεύθυνες και δημαγωγικές επιθέσεις κατά των δικαστικών λειτουργών, οι οποίοι αγωνίζονται για την αποκάλυψη και την τιμωρία, αυτών (όσο «ψηλά» κι αν βρίσκονται) που έχουν οδηγήσει την Ελληνική κοινωνία στην σημερινή κρίση.
Τονιζουμε δε οτι είναι πάγια τακτική ορισμένων πολιτικών,  όταν αισθάνονται ότι απειλούνται από το σύστημα που οι ίδιοι δημιούργησαν, να αναζητούν ή να μετατοπίζουν ευθύνες σε άλλους.
 
                  Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Ε.Ε.

                Ο Πρόεδρος                                   Ο Γεν. Γραμματέας

Ρούσσος-Εμμανουήλ Παπαδάκης                      Δημήτριος Ζημιανίτης
  Αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου                       Εισαγγελέας Πρωτοδικών

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Το γκλομπ του μπλογκ


Τα κομμάτια ήταν κάτω από το βράχο
εκεί που επισκεπτόσουν την απεραντοσύνη
να λυτρώσεις την αισχύνη
που δεν τα αντικατέστησες μ'εκείνα των βιαστών
ψυχής, αναπνοής, ελπίδας
στην κόψη της ίριδας
που καθρεπτίζει την απόγνωση
σε φίμωσαν, σε ταυτοποίησαν
ουδέν εποίησαν
παρά την λύσσαν
να αναγορεύουν την ελευθερία έκφρασης
σε μιασμένο κυνηγητό μαγισσών

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Το Παραμύθι της Λόλας (η Αυγή της Χρυσής Ιστορίας)


Στην περιπέτεια του περιπάτου εκείνου στάθηκα,
όταν η μικρή Λόλα ήθελε να ακούσει την ιστορία μου
ξανά και ξανά, εκείνα τα απογεύματα με τη χιονοθύελλα
αργά αργά εκείνα τα σαββατοκύριακα με τη βροχή
σε ένα καρυδότσουφλο έμπαινε και προσπερνούσε τα εμπόδια
στα γιορτινά κατευόδια μιας επαναστατικής πράξης
έσπασε το βάζο με το μέλι, αναζητώντας πίσω κάτι σοκολατένιο
το μελένιο προσωπάκι της βούτηξε μέσα στη γεύση
και όπως ήταν χορτάτη, η ιστορία γινόταν πιο απολαυστική

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Δικαιοσύνης βρόγχε νοητέ...


ενδελεχής και κατ'οικονομίαν
κυνηγός μέσα στην καταθλιπτική μανία
στο έδρανο ιππότης της ασφάλτου
δικαιοκρισίας ρυπαρού βάλτου
από κάτω τα νομίσματα φωνάζουν
την αδημονία σας για αίμα κράζουν
ύψιστοι κριτές χωρίς συμπόνια
χωρίς ανθρωπιά, χωρίς το χρώμα
του γενναίου φυσικού δικαστή
χαμαιλέοντες δεύτερης διαλογής
δολοφόνοι της περισυλλογής
και ο Τζακ ο μαχαιροβγάλτης
ίνδαλμα στο σάπιο σκηνικό
το γόητρο της δικαιοσύνης,
μας έλεγαν
σεβασμός, και εκείνοι μας χλεύαζαν
υπεράνω υποψίας, οι συνήθεις ύποπτοι
που πτοημένα αδημονούν για νέα χρυσοθυρία
τρωκτικά που δαγκώνουν τη σάρκα τους
να ζήσουν με το ανήθικο της φύσης τους
στην παρά φύση ασέλγεια του δικαίου
δίκην αραχνοειδούς διαπλοκής
ιστού διεφθαρμένου, φθαρμένου στα μέτρα
της αυτού εξοχότητος
Σεβασμός στο προεδρείο
άνυδρο ενυδρείο
χωρίς κανένα ψάρι
παρά μόνο σουπιά στη σούπα τους
Μούφα το παραμύθι
Εν αμφιβολία αθώος ο ένοχος
εν αναμονή νομισμάτων ένοχος ο αθώος
και κάποτε βροντερά τα νομίσματα θα πληγώσουν
τα μηχανήματα κοπής συνειδήσεων
απατηλών ειδήσεων
ρομποτικών μιμήσεων
της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ,
και για κερασάκι η σφαίρα στο κούτελο
των βασανιστών σου
μην έχεις κανένα παράπονο,
έγινες δικαστής λόγω πλάνης
αθωώνεσαι ελλείψει καταλογισμού
διαλογισμού άνευ προκαταλήψεων
στην έδρα των ελλείψεων
Εξαιρούνται λόγω μεροληψίας
εφ''απαξ και δια παντός
άνευ δικαστών η δικαιοσύνη αναπνέει
πάρε μία ανάσα, και ο θάνατος ισούται
με αίτηση εξαιρέσεως
δικαιοσύνη καλείται η αδίκων πράξεων απεμπόληση
διά θανατικής καταδίκης των κεφαλών καρατόμηση
και ναι επιτέλους η έδρα είναι ακέφαλη... 

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Εναέρια αγάπη όβερ


Αγάπη μου, στον εναέριο διάδρομο
βάλε μου ένα σημάδι
να αναγνωρίσω το μονοπάτι
άσε με να πιστεύω σε μία οφθαλμαπάτη
από εκεί στείλε μου ένα σήμα
όταν μάχομαι με το κύμα
μήπως δεν πνιγώ στην αγκαλιά της θάλασσας
αλλά στην απεραντοσύνη της πλάνης σου
μάθε μου να πετώ πριν λιώσουν τα φτερά μου
που είναι αναντικατάστατα
φύτρωσαν προσωρινά για να αντιμετωπίσω
την έλλειψη, τη δική σου έλλειψη στη λειψή πραγματικότητα
στην αιωνιότητα δεν έχω καμία ελπίδα
εκεί τα φτερά δεν είναι από κερί
μεταφορικά μεταφέρουν τα μηνύματα από τον κόσμο
που αφήσαμε
αλλά εγώ θέλω και τους δύο κόσμους
τον δικό σου και τον δικό μου
θα συναντηθούμε ποτέ σε γειτονικό ουρανό;
η θεότης τι προστάζει;
οι άγγελοι έπνιξαν τα μηνύματα
και η θάλασσα χωρίς κύματα, χωρίς μηνύματα
χωρίς μυστικά
ως πότε θα επιπλέω χωρίς την ελπίδα να γίνω το ναυάγιό σου;
αγάπη μου, μη με αφήνεις ημίθεο και ημιτελή
στον κόσμο σου ο βασιλιάς είναι γυμνός;
η θεά τύχη δεν πιστεύει σε κανένα Θεό;
τα θύματα νόμιζα ότι είναι μικροί Θεοί,
στον κόσμο που ονειρεύτηκα
μήπως τα όνειρά μου πετάνε;

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος: Προωθούμενη ρύθμιση παραγραφής υφ’ όρον του αξιοποίνου αδικημάτων μικρής κοινωνικής απαξίας με τροπολογία του Υπουργείου Δικαιοσύνης

  Σημείωση: Η προτεινόμενη τροπολογία-ρύθμιση από την Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος είναι πολύ δίκαιη, και αποκαταστατική της δικαιοσύνης, στο πλαίσιο πάντοτε ενός νόμου υφ'όρον παραγραφής αδικημάτων, έστω και μικρής κοινωνικής απαξίας, που εκ της φύσεώς του είναι άδικος. Είναι υποχρέωση του κ. Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να προωθήσει την εν λόγω προτεινόμενη ρύθμιση, πρό της καταδίκης της χώρας μας από το ΕΔΔΑ.
EΝΩΣΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ             Αθήνα 9-9-2013
ΠΡΩΗΝ ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ                      Αρ. πρωτ.  87  
Κτίριο 16 Γραφείο 204                             
Τηλ. 210 8222548 Fax 210 8254211
Email: eisag@otenet.gr                       
                                              
        
                                                 
ΠΡΟΣ :
                                                                      
           Τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και     
                  Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Χαράλαμπο Αθανασίου  
         
       
Θέμα : Προωθούμενη ρύθμιση παραγραφής υφ’ όρον του αξιοποίνου αδικημάτων μικρής κοινωνικής απαξίας με τροπολογία του Υπουργείου Δικαιοσύνης
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, 
Με το πρώτο άρθρο  της τροπολογίας με αριθμό 777/5-9-2013 του Υπουργείου σας,  στο προς ψήφιση την 9 & 10-9-2013 Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο «Αναδιάρθρωση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κ.λπ διατάξεις του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων», προβλέπεται η υφ’ όρον παραγραφή του αξιοποίνου αδικημάτων μικρής κοινωνικής απαξίας, κατ’ ανάλογη εφαρμογή αντίστοιχης ρύθμισης του Ν 4043/2012, ώστε να επιταχυνθεί η απονομή της Ποινικής Δικαιοσύνης και να αποσυμφορηθούν τα ποινικά δικαστήρια από το φόρτο του όγκου τέτοιων υποθέσεων.
(Α) Κατ’ αρχάς επιθυμούμε να υπενθυμίσουμε την πάγια άποψη της Ένωσής μας ότι δεν αποτελεί δογματικά και συστηματικά ορθή νομοτεχνική πρακτική η κατά καιρούς πρόβλεψη παραγραφής κατηγοριών αδικημάτων, με επίκληση ως δικαιολογητικού λόγου τούτου της επιτάχυνσης της απονομής της Ποινικής Δικαιοσύνης. Είναι αυτονόητο ότι η επιβάρυνση του Συστήματος της Ποινικής Δικαιοσύνης (ΣΠΔ) επέρχεται προεχόντως από την ανορθολογική τάση του νομοθέτη να εγκληματοποιεί και να ποινικοποιεί ακατάσχετα, ευκαιριακά και συστηματικά απαράσκευα συμπεριφορές, με σκοπό μάλλον την άσκηση πολιτικής ξένης με τη λογική του Ποινικού Δικαίου, παρά την καίρια αντιμετώπιση του εγκληματικού φαινομένου.
Θα πρέπει, περαιτέρω, να σημειωθεί ότι η ανά τακτά χρονικά  διαστήματα «αναβίωση» νόμων περί υφ’ όρον παραγραφής του αξιοποίνου ορισμένων αδικημάτων (βλ. τους Ν 3346/2005, 3904/2010 και 4043/2012), πέραν του γεγονότος ότι έχει δεχθεί επιστημονική κριτική, φαίνεται να αδιαφορεί για το κόστος και το δυναμικό των αρχών εφαρμογής του νόμου (αστυνομία, προανακριτικοί υπάλληλοι, εισαγγελείς, δικαστικοί επιμελητές, δικαστήρια), οι οποίες ασχολήθηκαν σε διάφορα χρονικά και διαδικαστικά στάδια με το χειρισμό των παραγραφομένων εν μια νυκτί υποθέσεων.
(Β) Η ειλικρινής και οργανωμένη προσπάθεια αντιμετώπισης της επιβάρυνσης του ΣΠΔ απαιτείται να περιλαμβάνει, κατά την άποψή μας : (i) ενίσχυση της διακριτικής ευχέρειας του εισαγγελέα να αρχειοθετεί ποινικές υποθέσεις, με παράλληλη αναθεώρηση της αρχής της νομιμότητας για τα αδικήματα ήσσονος σημασίας, (ii) θαρραλέα απεγκληματοποίηση και αποποινικοποίηση συμπεριφορών που δεν θίγουν εμφανώς τους βασικούς όρους της κοινωνικής συμβίωσης, ώστε να απαιτείται να αναχθούν σε ποινικά ενδιαφέρουσες, (iii) διεύρυνση και ευρεία εφαρμογή θεσμών διευθέτησης της ποινικής υπόθεσης κατά παρέκκλιση του ΣΠΔ, συμπεριλαμβανομένου του θεσμού του «plea bargaining», (iv) υιοθέτηση βασικών σημαντικών Συστάσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπως της R(87)18 «για την απλούστευση της Ποινικής Δικαιοσύνης», της R(92)16 και της R(2000)22 «για τις κυρώσεις και μέτρα που εκτίονται στην κοινότητας», της R(95)12 «για τη διαχείριση της Ποινικής Δικαιοσύνης»  κ.λπ., ενώ παρεμφερείς προβλέψεις περιλαμβάνονται ήδη σε ποινικά κείμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τα οποία η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να ευθυγραμμίσει την εσωτερική νομοθεσία της, με τυπικό μάλιστα τρόπο, μετά την ισχύ της Συνθήκης της Λισσαβώνας.
(Γ) Παρά τις ανωτέρω επιφυλάξεις μας, επιθυμούμε να θέσουμε υπόψη σας και να ζητήσουμε να προωθήσετε άμεσα νέα τροπολογία στο προς συζήτηση Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Παιδείας, με την οποία, σε συνέχεια των λοιπών προβλέψεων περί παραγραφής υφ’ όρον κατά το πρότυπο του Ν 4043/2012, θα αντιμετωπίζεται με τρόπο νομικά ορθό το ζήτημα των υποθέσεων ψευδούς καταμήνυσης, ψευδορκίας μάρτυρα και συκοφαντικής δυσφήμησης που απομένουν «εκκρεμείς» όταν οι αντίθετές τους παραγράφονται υφ’ όρον. Με τις εκκρεμείς αυτές υποθέσεις στο παρελθόν τα δικαστήρια αντιμετώπισαν σημαντικά προβλήματα, αφού θα έπρεπε να «απολογηθούν» στους διαδίκους ότι για λόγους αναγόμενους στη βούληση του νομοθέτη, ο αντίδικός τους «αθωώθηκε» ουσιαστικά, αφού αιφνιδίως η παράβαση στην οποία υπέπεσε «παραγράφηκε» χωρίς προφανή λόγο. Τούτο είχε ως συνέπεια την ενίσχυση της δυσπιστίας του πολίτη στη Δικαιοσύνη και την απαξίωση στα μάτια του της λειτουργία της νομοθετικής και της δικαστικής λειτουργίας.
Η προτεινόμενη, επομένως, ρύθμιση τίθεται μετά την παράγραφο (2) του πρώτου άρθρου της τροπολογίας 777/5-9-2013 και έχει ως εξής :
(παρ. 3) «Δικογραφίες για τις αξιόποινες πράξεις της ψευδούς καταμήνυσης, ψευδορκίας μάρτυρα και συκοφαντικής δυσφήμησης (άρθρα 229, 224 § 2, 363-362 ΠΚ) που εδράζονται σε μηνύσεις που υπήχθησαν στην παρούσα διάταξη, τίθενται αυτοδικαίως στο αρχείο με πράξη που αρμοδίου Εισαγγελέα, σε οιονδήποτε δικονομικό στάδιο και να ευρίσκονται. Σε περίπτωση αναβίωσης της ποινικής  δίωξης υπό τους όρους και τις προυποθέσεις της παρ. 1 εδ. β’ του παρόντος  άρθρου, η δικογραφία ανασύρεται εκ του αρχείου μη υπολογιζομένου του χρόνου της παρ.1 εδ. γ’ του παρόντος για την παραγραφή.
(4) Προκαταβλητέα δικαστικά έξοδα, ήτοι το παράβολο υπέρ Δημοσίου από  100 ευρώ κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 46 παρ. 2 ΚΠΔ και το τέλος πολιτικής αγωγής από 50 ευρώ κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 63 ΚΠΔ, επιστρέφονται στον εγκαλούντα από το Δημόσιο Ταμείο κατόπιν αίτησής του στον αρμόδιο Εισαγγελέα η οποία υποβάλλεται εντός προθεσμίας 6 (έξ) μηνών από την υφ’ όρον παύση της ποινικής δίωξης ή την αρχειοθέτηση σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος. Σε  περίπτωση αναβίωσης της ποινικής  δίωξης υπό τους όρους και τις προυποθέσεις της παρ.1 εδ.β’  του παρόντος ο εγκαλών καλείται να δηλώσει εάν επιθυμεί την επανεκκίνηση της ποινικής διαδικασίας, καταβάλλοντας σε αυτή την περίπτωση εκ νέου παράβολο υπέρ Δημοσίου από 100 ευρώ κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 46παρ. 2 ΚΠΔ.»
Έχουμε την άποψη ότι αν τέτοια ρύθμιση υιοθετηθεί, θα συμβάλει θετικά στην άρση των συναφών προβλημάτων που συνόδευσαν την εφαρμογή των Ν 3346/2005, 3904/2010και 4043/2012.
Με τιμή
                            Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Ε.Ε.
                       Ο Πρόεδρος                                      Ο  Γενικός Γραμματέας
      Ρούσσος-Εμμανουήλ Παπαδάκης                Δημήτριος Ζημιανίτης        
        Αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου                   Εισαγγελέας Πρωτοδικών

 πηγή: dikastis.blogspot.gr

Το άγαλμα του χρόνου


Δίπλα στο χρυσαλεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς
κείται η Νίκη της Σαμοθράκης
τα φτερά αδυνατούν να προστατέψουν τον χρόνο
που κυλάει βασανιστικά
όχι γιατί αργεί τόσο να φτάσει στο τέλος
όσο γιατί πολύ γρήγορα κατασπαράσσει κάθε απόλαυση
να μην μπορείς να δεις τις αποτυπώσεις του
να διυλίσεις τις διαδόσεις του
στον αφρό να ψαρέψεις τις εντυπώσεις σου
μα όλα πνίγονται στο χρόνο
που μετουσιώνεται σε άγαλμα θαυμασμού
της αγαλλίασης κολασμού
γιατί πρέπει να περιμένεις οι στατικές φιγούρες να κινηθούν
να σου θυμίσουν ότι κάποτε η ευχαρίστηση ζούσε
και σμίλευε τη χαρά της προς απόλαυση των θεατών της υπεροχής σου
όταν νικούσες δεν σου απέδιδαν φόρο τιμής τον χρυσό θαυμασμό τους
ήσουν ολόχρυση αποτύπωση στο όνειρο της θέωσης
που και τότε υπήρχε εν αγνοία σου
τι αποθέωση να μεγαλοποιείς τα μικρά θαύματά σου
όχι μόνο σε έργα τέχνης, αλλά της κακότεχνης αξιολάτρευτης
απροσπέλαστης φύσης σου
εκεί που τα ελαττώματα διακοσμούν την τελειότητα του εγχειρήματός σου
να υπάρχεις και μετά τον χρόνο που σταματάει στην αδυναμία σου

Must red-read

Ακαταδίωκτο δημοσίων υπαλλήλων και μελών Δικηγορικών Συλλόγων

  27/2023 ΑΠ (Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αστικώς ανεύθυνο δημοσίων υπαλλήλων. Περιλαμβάνει και την ευθύνη αυτών από προσβολές της προσωπικότ...