Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

Ζητιάνος σκουπιδιών


Ήταν πεταμένα στον κάδο
για τα σκουπίδια
μα σαν λεπίδια πλήγωναν
το ζητιάνο που τα ανακάτευε
μήπως βρεί κάτι να φάει
στην μεταμεσονύχτια βόλτα του
εκεί που σουλάτσαρε, δίπλα στις αμαρτίες
με τι κακουχίες καμουφλαρίστηκε
και τον περνούσαν ζητιάνο
αυτός, ο ρακένδυτος που τρεφόταν
από τα ραβασάκια της αγάπης
των σκουπιδιών
και κάθε νύχτα διάβαζε ένα
στις αθώες υπάρξεις της νυχτόβιας
απερισκεψίας, να θυμάται το παρελθόν του
ποιός θα θυμάται ότι κάποτε δεν ήταν ζητιάνος
μόνο τα σκουπίδια που κατανάλωσε
κι όσο βρώμικο κι αν είναι το περιτύλιγμα
το δώρο ποτέ δεν πετάχτηκε στα σκουπίδια
το αναζητάει που και που στη νηστική θάλασσα
από τα σώματα που βυθίζονται χωρίς ηδονή
ξέρεις, τα παρθένα, που πρέπει να θυσιαστούν
προ της εκλείψεως, και σίγουρα όχι με πανσέληνο
οι άλλοι ζητιάνοι δεν ψάχνουν γράμματα
αυτός όμως πίστευε σε θαύματα
μπορεί τα σκουπίδια να μιλάνε;
μόνο τη φωνή όσων τα έριψαν
αλλά πόσο αρσιβαρίστας αλλότριας ψυχής να παραμένεις
και γιατί εάν αυτή στα σκουπίδια βρίσκεται;
ήταν δώρο από την πλήξη
ποιό αντίδωρο στη λήθη
σκουπίδια ήταν, μην τους δίνεις τόση σημασία.

Παπουτσωμένος γάτος


Τωρινός ανώριμος γάτος
σε μια παντομίμα
που επτάψυχα πέρνει το κύμα
όταν έφτασε το σήμα
η φωτιά είχε σβήσει
άναψε για να έρθεις
τώρα μην έλθεις
η φωτιά δεν έχει χρόνο για σένα
η γούνα σου φουντώνει από μόνη της
στην καλοκαιρινή ραψώνη της
γάτε παπουτσωμένε
γιατί δεν χρησιμοποιείς τα νύχια σου
σου τα έκοψαν και αυτά
να μη μιλάς με το παρελθόν σου;
είσαι απόγονος του βίαιου ενστίκτου
μη διστάζεις να νιαουρίσεις
γιατί οι ρήσεις σου σοφές
και απαρχαιωμένες
παραχαραγμένες από τους κτήτορές σου
σε φυλάκισαν σε άλλο σώμα ζώου
και ίσως η μετάλλαξη καθυστερήσει την προφητεία σου
όταν ωριμάσω, θα ξεματιάσω τον αλχημιστή μου
άνθρωπος θα γίνω, και θα ερωτευτώ
δεν θα βασανίζω, ούτε ακόμη όσους εκ φύσεως
μαζικά μαζοχιστές έγιναν
και θα ρωτήσω οι σαδιστές τι απέγιναν;
το μόνο ανθρώπινο στοιχείο μου
προς το παρόν
είναι η παπουτσωμένη φήμη μου
σαν φήμη καλή ακούγεται
σαν αλλοτρίωση φύση γίνεται
και φοβάμαι μην είναι αργά να βγάλω τα παπούτσια
και να περπατήσω στη φωτιά χωρίς να καώ
ο ξυπόλητος γάτος να θυμάσαι όμως
μεγαλύτερη φήμη, ως και κλώνος
μόνος χωρίς εξουσιαστές
σε γουργουρίσματα χωρίς συντρόφους
στην άναρχη φύση της παπουτσωμένης υπόστασής σου
εκεί που το ψίτ δεν είναι υπόκρουση αεροζόλ
ούτε ψοφίμι
αλλά ένα αγρίμι που θυμήθηκε το βίαιο ένστικτό του
ζωώδες ή ανθρώπινο τι σημασία έχει;

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Νεροπίστολο


Οι σταγόνες συσσωρεύτηκαν
σε ένα λιμάνι
και τα πλοία φοβήθηκαν
μη χάσουν τον προορισμό τους
εάν είναι αναγκαία και
εάν πρόκειται να φτάσουν εκεί
Η μία τσαλαπατούσε την άλλη
σε μία πάλη χωρίς τελειωμό
αλήθεια, και ψέμα ωμό
στη μεμβράνη έμοιαζαν σαν σταγόνα
μέσα όχι, κενό
αλήθεια, και ψέμα μηδαμινό
τι σημασία έχει αφού εκπληρώνουν τον προορισμό τους
να γεμίζουν δάκρυα, ακόμη και τεχνηέντως
χωρίς διακοπές σε ένα λιμάνι υπερπλήρες

τις άγκυρες ξέχασες, πάλι καλά
μπορείς να ταξιδεύσεις στο κενό τους
γεμίζεις την υπόστασή τους
και φαίνονται πιο φυσικές
καθόλου δεν προσποιείσαι
οι σταγόνες πάντα είχαν κενό
και πάντα επέπλεαν στο νερό
ποτέ δεν πνίγονται
φύση από τη φύση τους
και το υδρογόνο δύο οξυγόνο
πολύ σοφό
όταν είναι δύο, ξεδιψάω
όταν μία όμως μείνει, πονάω;
ποτέ, μωρό μου, το οξυγόνο
σκοτώνει και τις δύο,
και τότε πονάνε και οι δύο, με συμπαράσταση
σε μία διάσταση, διαμπερή
βλαβερή πάραυτα
με πιάνουν τα κλάμματα
αγάπη νεροπίστολο δεν ήθελα ποτέ μου
σε ένα ψέμα αλλήθωρο δεν κοίταξα Θεέ μου
και το ασύστολο μονάχα προσδοκούσα
όχι για τη συστολή του, αλλά για τη στέρησή του
σταγόνες ζωής, πάντα με δόσεις να πετάει

Οι δείκτες του μωρού


Και το ρολόι κοιτούσε
μοιρολατρικά τους δείκτες
Από άλλη γωνία
δεν ήταν όμως ουδέτερη
συνέχιζε να δείχνει και αυτό
απλά οι δείκτες του
λειτουργούσαν πια αυτόνομα
μπορεί και να μην συνέπιπταν
οι στάσεις τους, μηδέ οι αποστάσεις τους
κάπου συναντήθηκαν εκτός του προκαθορισμένου
και άρχισαν να μετράνε τις ώρες
άνευ ρυθμού προγραμματισμένου
ξεχασμένου από τους κανόνες
λησμονημένου από τους θαμώνες
πόσο προβλέψιμοι συνδαιτημόνες
η ώρα πέρασε, το ρολόι γέρασε
οι δείκτες τσίλια κρατούσαν πιά,
τιμωρημένοι από την έλλειψη,
στον πικρό χρόνο
πότε θα συναντήσουν τον πόνο
γιατί από μακριά στέλνει τις ώρες του
και βανδαλίζουν τις στιγμές τους
μαστίγιο και οι δείκτες
μαστίγιο και το ρολόι
και τα τραύματα αποστάσεις αμέτρητες
που δεν μπορεί να μετρήσει
χάθηκε και ο χρόνος και η απόλαυση
και δεν ξέρει αν η κόλαση
ώρες μετράει ή αόρατη και αυτή προσπερνάει
τον παράδεισο
στην άβυσσο μόνο μη σταματήσεις
γιατί εκεί και το ρολοί και οι δείκτες λειτουργούν
και το χάος θυμάται να το κουρδίζει
γιατί χωρίς δείκτες δεν ελπίζει
με την ψυχή σου, συνώνυμό του, να αναμετρηθεί
μήπως το χρόνο νικήσει, αλλά και την αναμονή
στη στάση του θανάτου δεν έχει βάλει καμία υπενθύμιση
μόνο ξεκούρδισε τον ήχο του ρολογιού
σαν του γιογιού του μωρού που κλαίει όταν διψάει

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Το ό-Χ-ι του κρυστάλλου

Αντικριστά στα κρύσταλλα
που σου δώρησαν
τι κι εάν τη δυστυχία
λοιδώρησαν
το ένα γιάλιζε στα μάτια
το άλλο θάμπωνε τη ματιά σου
τα υπόλοιπα παρατηρούσαν
την αγωνία σου
σε ποιά ευγονία
να χαρίσεις αυτό που τώρα έρχεται
αλλά δυστυχισμένο σε υποδέχεται;
στρουμφάκια χωρίς μπλέ
και η αθλιότης αγκαζέ
χωρίς συντρόφους
χωρίς εραστές
σε καθημερινές αλλόκοτες αρπαχτές
του σήμερα και του αύριο
επίγειο ναυάγιο
χωρίς άγιο
χωρίς ελπίδα
χωρίς κρύσταλλα
σε μία γυάλα ασπίδα
Και όταν κατέφτασαν
προσκύνησα
φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες
ξέχασα την ιστορία μου
το στόρυ πίσω από το στόρι
φαίνεται ανοιχτό
ή έκλεισε ακόμα και μία αχτίδα φωτός;
Τους υποδέχτηκα
δεν διαψεύστηκα
Μασώνος σε απόχρωση όνος
χωρίς πόνο
χωρίς μοιρολόι
χαρμόλυπα όπως και το κρύσταλλο
στο μεταίχμιο, όταν μισοφέγγει η αντανάκλασή του
Κι εκεί τους παγίδευσα
με πείσμα να φυλακίσω τα όνειρά τους
πρίν κρυσταλλώσουν τους εφιάλτες μου
εθνοσωτήριοι πατριάρχες
αληπασάδες της σωφροσύνης μας
κήνσορες της προδοτικής φύσης μας
μαστιγιοφόροι της ταπεινότητάς μας
ρουφήκτρες της σκόνης μας
θέλουμε να αναπνέουμε έστω απ'αυτήν
μήπως θυμηθούμε την καταγωγή μας
πόσο δουλοπρεπής η αγωγή μας
Αλήθεια, τόσο επιρρεπής η επίρειά σας,
τόσο απωθητική η απόστασή σας
τόσο κρυστάλλινη η φωνή σας;
Και θυμάσαι ότι φώναξες "ΟΧΙ"
όταν το Χ πάνω σου κρυστάλλωσε
ό,τι άλωσε, αλλά είχες ήδη σκόνη γίνει

Γ. Προβόπουλος: O Mr “Σιλωάμ” που «ξεπλένει» τραπεζίτες και πολιτικό σύστημα

Αντιμέτωπος με το ενδεχόμενο ποινικών διώξεων βρίσκεται ο επικεφαλής της ΤτΕ, Γιώργος Προβόπουλος. Τα όσα αναφέρει το εισαγγελικό πόρισμα φωτιά το οποίο αποκάλυψε το HOT DOC σε προηγούμενο τεύχος αποτελούν κόλαφο για τον αρχιτραπεζίτη.
Αν και διαθέτει θεσμικό ρόλο ο κ. Προβόπουλος δε φαίνεται να πτοείται. Ως άλλος “Μr Σιλωάμ” τραπεζιτών και πολιτικού συστήματος όχι μόνο δεν εποπτεύει τις τράπεζες, όπως άλλωστε οφείλει να πράττει, αλλά φροντίζει να ξεπλένει τις αμαρτίες διαφόρων τραπεζιτών, ακόμη και ενώπιον της Δικαιοσύνης. Με τη μόνη διαφορά ότι το λογαριασμό, της αβλεψίας του κ. Προβόπουλου απέναντι σε συγκεκριμένους τραπεζίτες καλείται να πληρώσει ο ελληνικός λαός.
Στις 7 Μαίου 2013 ο εισαγγελέας Γιώργος Καλούδης, διαβίβασε στο γραφείο του οικονομικού εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη, ένα πόρισμα. Σε αυτό εξετάζονταν οι ευθύνες της Τράπεζας της Ελλάδος και των στελεχών της κατά τη μεταβίβαση των μετοχών της Proton Bank από τον όμιλο Πειραιώς στον επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.
Ήταν 29 Δεκεμβρίου 2009 όταν ο επιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, υπέβαλε αίτημα στην ΤτΕ να εγκρίνει την αγορά 19.629.247 μετοχών της Proton Bank. Οι μετοχές ανήκαν στην Τράπεζα Πειραιώς, της οποίας ο πρόεδρος Μιχάλης Σάλλας κατέθεσε αντίστοιχη αίτηση πώλησης προς την ΤτΕ. Με την απόκτηση των μετοχών ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης γινόταν κύριος μέτοχος της Proton Bank, καθώς στη διάθεση του είχε και άλλες 20 εκατ. μετοχές. Όπερ και εγένετο. Ο Λαυρεντιάδης αγόρασε προς 3,6 ευρώ την κάθε μετοχή με το συνολικό τίμημα να ανέρχεται σε 70,7 εκατ. Ευρώ. Στην τραπεζική αγορά επικρατεί αναστάτωση.
Τα σχόλια δίνουν και παίρνουν. Ο Λαυρεντιάδης αγοράζει το ένα τρίτο της Τράπεζας σχεδόν όσο το σύνολό της, ενώ μόλις ένα χρόνο πριν, το Νοέμβριο του 2008 η Πειραιώς είχε αγοράσει τις μετοχές με τίμημα που δεν ξεπερνούσε τα 1,2 εκατ. ευρώ για την καθεμία. Η συνέχεια ωστόσο απέδειξε τους λόγους της αγοράς. Ο Λαυρεντιάδης, χορήγησε μέσω της Τράπεζας υπέρογκα δάνεια προς τις επιχειρήσεις του ομίλου του και εξαγόρασε συγκροτήματα Τύπου. Δημιούργησε μια εικόνα ευρωστίας στις επιχειρήσεις του με δανεικά, μέχρι που το σκάνδαλο έσκασε.
Εισαγγελέας ακουμπά Προβόπουλο
Στο πόρισμά του ο εισαγγελέας, Γιώργος Καλούδης διαπιστώνει σαφείς ευθύνες του κ. Προβόπουλου. Ο αρχιτραπεζίτης σε μια σειρά από αρνητικές εισηγήσεις στελεχών της ΤτΕ αναφορικά με το θέμα της Proton, έκανε τα στραβά μάτια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ενημερωτικο σημείωμα της Διεύθυνσης Εποπτείας Πιστωτικού Συστήματος της ΤτΕ. Με αυτό ο κ. Προβόπουλος είχε ενημερωθεί πως η αγορά της Proton Bank από το Λαυρέντη Λαυρεντιάδη σκοντάφτει σε διάφορα ευρήματα, τα οποία θέτουν σοβαρά θέματα για την αγοραπωλησία των μετοχών. Όμως ο κ. Προβόπουλος την αγνόησε προκλητικά.
Στο εισαγγελικό πόρισμα γίνεται αναφορά και σε δεύτερη επιστολή της Διεύθυνσης Εποπτείας του Τραπεζικού Συστήματος. Με αυτή η αρμόδια Διεύθυνση εισηγούνταν ότι η ΤτΕ τηρεί το δικαίωμα να μην εγκρίνει την απόκτηση της ειδικής συμμετοχής, καθώς αναμενόταν η αξιολόγηση των στοιχείων για την καταλληλότητα του μετόχου. Η αξιολόγηση ήταν κόλαφος για το Λαυρεντιάδη.
Ο επιχειρηματίας κρίθηκε ότι δεν μπορεί να παρέχει μελλοντική κεφαλαιακή στήριξη. Και αυτό διότι τα χρήματά του προέρχονταν από δανεισμό και μεταφέρονταν από εταιρεία σε εταιρεία με σκοπό να καλυφθούν ίχνη. Παρά τις εισηγήσεις όμως, όπως διαπιστώνει και στο πόρισμα του ο εισαγγελέας Καλούδης, ο κ. Προβόπουλος ενέκρινε την απόκτηση ειδικής συμμετοχής ποσοστού 31,31% στο μετοχικό κεφάλαιο της Proton Bank, από τον επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. Σημαντική λεπτομέρεια; Η Τράπεζα η οποία πούλησε τις μετοχές της σε τόσο ύψηλο τίμημα είναι η ίδια Τράπεζα στην οποία ο κ. Προβόπουλος υπήρξε κατά το παρελθόν αντιπρόεδρος και μέτοχός της.
Το δάνειο της Πειραιώς από την Proton
Η στενή σχέση του κ. Προβόπουλου όμως με την Τράπεζα Πειραιώς δεν είναι και το μόνο μελανό σημείο στην όλη ιστορία. Το 2010 η Τράπεζα Πειραιώς εμφανίζεται να πραγματοποιεί αύξηση της ρευστότητας μέσω τριών offshore εταιρειών. Πρόκειται για τις εταιρείες AUSUM 2010, AURIFEX και TRAPEZIUM, συμφερόντων των αδελφών Ρήγα. Οι τρεις εταιρείες λαμβάνουν από την Proton Bank δάνειο 82 εκατ. ευρώ.
Τα χρήματα τοποθετούνται στην Τράπεζα Πειραιώς. Με τον τρόπο αυτό η Τράπεζα εμφανίζει μια πλασματική εικόνα ευρωστίας, σε μια περίοδο που αμφισβητείται από τους πάντες. Σε πόρισμα της για το σκάνδαλο της Proton Bank, η ΤτΕ αναφέρει ότι το δάνειο αυτό παραβιάζει την πιστωτική πολιτική. Οι δανειοδοτούμενες εταιρείες δεν έχουν ούτε καν τα νομιμοποιητικά έγγραφα και οικονομικά στοιχεία ενώ η Τράπεζα εγκρίνει χρηματοδότηση άνω του 100% του κόστους της επένδυσης. Πιο απλά ο Λαυρεντιάδης πήρε μια τράπεζα με υψηλό τίμημα για να κάνει τη δουλειά του με την ανοχή του κ. Προβόπουλου.
Στη συνέχεια χορήγησε υπέρογκα δάνεια προς την Τράπεζα Πειραιώς μόνο και μόνο για να την εμφανίσει εύρωστη. Πειραιώς και Λαυρεντιάδης υπήρξαν αμφότερα κερδισμένοι. Και όλα αυτά με τη σιωπηρή συγκάλυψη του κ. Προβόπουλου. Κανένας έλεγχος και καμία παρέμβαση από την ΤτΕ, ενώ ο κ. Προβόπουλος διαβεβαιώνει ότι όλα είναι καλά με τις ελληνικές τράπεζες.
Προβόπουλος βγάζει λάδι Βγενόπουλο
Η σκανδαλώδης λειτουργία της Marfin-Λαϊκής είναι μία ακομη περίπτωση που ο κ. Προβόπουλος φέρει σαφείς ευθύνες. Το 2009 οι υπηρεσίες ελέγχου της ΤτΕ μαζί με τις υπηρεσίες της Κεντρικής Τράπεζας στην Κύπρο, συνέταξαν ένα πόρισμα ελέγχου για τον όμιλο Marfin Egnatia Bank. Το πόρισμα το οποίο είχε αποκαλύψει το HOT DOC στο τεύχος 25, διαπίστωνε ότι η κυπριακή τράπεζα λειτούργησε ως συλλέκτης χρήματος. Πιο απλά δινόνταν χρήματα μέσω δανείων σε έλληνες επιχειρηματίες οι οποίοι έκαναν αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου σε επιχειρήσεις συμφερόντων του κ. Βγενόπουλου. Δηλαδή, ο κ. Βγενόπουλος βάζει την τράπεζα να χρηματοδοτεί ένα κύκλο επιχειρηματιών φίλων του, για να επενδύσουν στη συνέχεια στις επιχειρήσεις του, εμφανίζοντας με τον τρόπο αυτό μία εικόνα ευρωστίας.
Το συγκεκριμένο πόρισμα όμως όχι μόνο κρατήθηκε κρυφό από τον κ. Προβόπουλο, αλλα παράλληλα ο αρχιτραπεζίτης φρόντισε να “ξεπλύνει” τον κ. Βγενόπουλο ενώπιον της Δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, λίγον πριν καταρρεύσει η Κύπρος ο κ. Προβόπουλος κατέθεσε ως μάρτυρας για την έρευνα σχετικά με τον κ. Βγενόπουλο στον αντιεισαγγελέα Εφετών, Γιάννη Μωραϊτάκη. Στην κατάθεση του αναφέρει ότι η Τράπεζα λειτουργούσε καλά και δεν διέτρεχε κανέναν κίνδυνο, ενώ αποδίδει τα όσα αναφέρουν η επιτροπή της Βουλής για το Βατοπέδι και δημοσιεύματα σε προθέσεις αυτών που θέλουν να πλήξουν την εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Η Κύπρος κατέρρευσε και τα πορίσματα επιβεβαιώθηκαν πλήρως.
Στο Σάλλα η Λαϊκη όσο και τα δάνεια που χρωστάει
Οι αβλεψίες του κ. Προβόπουλου όμως δε σταματούν εδώ. Λίγο μετά από το ξέσπασμα της κυπριακής κρίσης, τα ελληνικά υποκαταστήματα των τραπεζών περνούν στα χέρια της Πειραιώς. Η απόφαση πάρθηκε από τον ίδιο τον Προβόπουλο, ο οποίος για μια ακόμη φορά λειτούργησε ως ο καλύτερος υπερασπιστής των συμφερόντων του κ. Σάλλα.
Όπως είχε αποκαλύψει το HOT DOC ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς και η οικογένειά του πήραν μέσω των εταιρειών KAEO Enterprises, Shent Enterprises και Benidver Investments, οι οποίες ανήκουν στους ίδιους, δάνειο 150 εκατ. ευρώ από τη Marfin-Λαϊκη. Η δανειοδότηση επιβεβαιώνεται από την επίσημη έρευνα της κυπριακής Βουλής έπειτα από ερώτηση της βουλευτή του ΑΚΕΛ, Ειρήνης Χαραλαμπίδου στο διοικητή της Τράπεζας Κύπρου.
Το σκανδαλώδες είναι ότι η Πειραιώς παίρνει τα υποκαταστήματα της Λαϊκής στην Ελλάδα σε τιμή μικρότερη από όσα χρωστάει ο ίδιος στην τράπεζα. Στην έγγραφή κατάθεση του ο κύπριος τραπεζίτης υποστηρίζει ότι πρόκειται για μια απόφαση του Προβόπουλου και οι συνθήκες ή το νόμιμο της διαδικασίας πρέπει να ελεγχθούν από την ΤτΕ. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε ποτέ. Ο κ. Προβόπουλος συνέχισε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Να ξεπλένει τραπεζίτες και να παραβαίνει το θεσμικό του ρόλο σε βάρος των ελλήνων φορολογουμένων. 
                                                                                                           πηγή: http://www.koutipandoras.gr

Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

Ου μοιχεύσεις τις εντολές


Έφεδρος έφιππος
σε άρμα προδοσίας
στο δούρειο ίππο
της δικής σου εικονολατρίας
άλογα ρεμβάζεις
χωρίς οπλές
όταν οι δικές σου πληγές
όπλων θύματα
με βλήματα τα άοπλα λείματα
σ'εκείνο τον πόλεμο
έφιδρος διαβάτης
αποστάτης, προδότης
δόν κιχώτης
μοναδικός στρατιώτης
της φαντασίας σου
της πολεμοχαρούς αφασίας σου
να μεγαλοποιείς τους χτύπους
της ηδονής σου,
να στερεοποιείς τον υδροφόρο ορίζοντα
της καταστροφής σου
έφιδρος, έφεδρος, έφιππος
εφάπτεσαι σε μία εικόνα
χωρίς τον αγώνα
σε μία κρυψώνα
υπάρχεις ακόμα;
ή το κώμα σε νίκησε;
δαίμων του εαυτού σου
και ο δαίμων του τυπογραφείου
των λειμάτων μηδαμινού τροφείου
υπό την αιγίδα σου
υπό την γραφίδα σου
πάλι χάθηκαν οι λέξεις
τα λείματα μην πλέξεις
αργά ή γρήγορα θα μπλέξεις
ού φταίξεις, ου κλέψεις
και έτσι θυμήθηκες τις δέκα εντολές
έφιππος με τις οπλές
άλλομαι, πάλλομαι
και στα λείματα νίκησα
την ενδέκατη αδέκαστη εντολή
την αλλοπαρμένη, την παρεξηγημένη
μέσα στα λείματα, και τις λέξεις
τις προσποιητές διαλέξεις
ποιά να επιλέξεις
ένιδρος με τα όπλα
δον κιχώτης, προμηθέας δεσμώτης
τί κοσμιότης
ου τον δαίμονα εαυτού προσκυνάς
τί λιτότης
ου τον εαυτόν δαίμονα πολεμάς
και η ενδέκατη εντολή
πάλι χάθηκε στα λείματα
γιατί η δωδέκατη με όπλα τις οπλές της
τη νίκησε
Ου μοιχεύσεις, ακόμα και τις εντολές

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Ανάλατη αλήθεια

Κυκλοθυμικά
σε κουκλοθεατρικά
επίσημα όνειρα
ανεπίσημα άνυδρα
τη νύχτα υδροφόρα
σε μία κατηφόρα
αγωνιοφόρα
Πως το θάνατο
να προσκυνήσεις
χωρίς οι άλλοι
να το πάρουν είδηση;
Ζωντανός νεκρός
σε έναν αγώνα
σε μία ζωή στειροκτόνα
δακρύων που το πρωί
συμπαγή φαίνονται
όπως η σκληρότητά σου
Πως να αντιμετωπίσεις τη
θανατηφόρα ζωή
σε μια ανηφόρα
πρωτόγνωρου πόνου
να νομίζεις ή και να πιστεύεις ακόμα
ότι σε ένα κώμα καταρρέεις
που όταν οι άλλοι το μάθουν
το στίγμα δεν θα διαλάθουν
να το γράψεις σε ένα τατουάζ;
είναι το πρέπον καμουφλάζ;
ή και πάλι το σώμα
τιμωρείς
που ακόμα δεν μπορείς
την αλήθεια να αντικρύσεις
χωρίς προκαταλήψεις;
μαγειρεύεις αυτό που ωμό σπαρταράει 
ανάλατη αλήθεια
βράζεις σε κλοιό ανούσιο και άνοσο
προσποιητή ευήθεια
γεγονότος του γεγονότος
ω γέγονε, γέγονε
πότε θα μάθεις όμως τι γέγονε
εσύ άγονε νυχτοβάτη
που ούτε καν τα δάκρυά σου
δεν εμποδίζουν
τη σκοτεινή σου περίπολο
σε ένα δίπολο
αλήθεια ή ψέμα;
δεν θέλω να μάθω ποτέ
αν αυτό με πληγώνει
δεν θέλω να ζήσω
αν αυτό με πεθαίνει
και αν λιγώνει
αυτό που πεισμώνει
τότε ποια ανάλατη αλήθεια
στειρώνει την ευτυχία σου
σε μία εξέλιξη εξιλαστήριο θύμα
της υποχόνδριας φύσης
του εντομοαπωθητικού εγώ σου
του εφιαλτικού υπερεγώ σου
που ποτέ δεν θα ανακαλύψεις
αν δεν προσθέσεις λίγο βάλσαμο
στις τύψεις

Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Λιλιπούτειος Εγωισμός

Σαν χώρα μοναχική
στα παραμύθια του έρωτος
σαν η φωνή σου να φωνάζει
ξενέρωτος
ο βίος σου, και το βιός σου
στο ταξίδι του Γκιούλιβερ
να ξεφύγεις από τις σελίδες
των λιλιπούτειων συναισθημάτων σου
των κωμάτων και των αισθημάτων σου
των σφριγιλών αθανάτων σου,
σκιρτιμάτων ανατριχιαστικών
αυτεξούσιων, αυταπατητικών
στην ομορφιά σου θυσία
η ευτυχία σου
και η αναπνοή σου φουντώνει
την Ιφιγένεια
ω τη ευγένεια να θυσιάζεις
το αγαπημένο παραμύθι σου
να μείνει ολάκερο μόνο
χωρίς πρωταγωνιστή
αγωνιστή σε πάλη
ετεροβαρή, άδικη, άνιση,
αναγεννησιακή στην προσμονή σου
να πολεμήσεις χωρίς τραύματα
όταν τα ράμματα κακότεχνα κατασκευάζεις
για να δελεάζεις τις πληγές να πλησιάζουν
παραμύθι κουτορνίθι σε μια λήθη
της λύτρωσης της Μήδειας
ένδειας αισθήματος αυταπάρνησης,
αποκαταστατικής της φύσης σου
ζείς σε παραμύθια άμυθα, αμέθιστα
γιατί ο εγωισμός χτενίζει το εγώ σου
όχι την ομορφιά σου να διαφημίσει
σε έργο μυθικό
παρά μόνο να πετάξει από πάνω
σε ένα μαγευτικό δειλινό
με τη χτένα σύμμαχο σε ένα ταξίδι
αποκαρδιωτικό
και πάλι όχι, παράσιτα πρέπει να αποκολλήσει
από εκείνο το μικρό σαγηνευτικό θηλυκό
το παραμυθένιο, γιατί στην πραγματικότητα
δεν έμαθε να επιβιώνει
ούτε για πολύ ζωή να απαγγέλλει
σε μια αγέλη λυκόμορφων σπαρακτικών ιαχών
πόσο εγωιστής να είσαι, αλτρουιστής να φαίνεσαι
όταν μέσα σου το παραμύθι δεν λυτρώνει εσένα
παρά μόνο τους πολυπληθείς θαυμαστές σου
μαγγανεύεις σε μαγκάλι χωρίς φωτιά,
αυτοφυή εσύ Μήδεια της Ιφιγένειας,
Ιφιγένεια της ομορφιάς σου
και ο Γκιούλιβερ θύμα του λιλιπούτειου εγωισμού σου
η χτένα της ευτυχίας σου, η πένα της δυστυχίας σου
γράφει πώς σ'ένα παραμύθι όλα υπερβολικά φαντάζουν
να δοξάζουν ένα έπος τραγικό, χωρίς το εγώ σου επικό
πόσο παραπλανάς τα θύματά σου, εθισμένα
στη λιλιπούτεια δράση σου, να εισχωρείς στα ειθισμένα
της ανωφελούς φύσης τους,
να πολιορκείς στα οχυρωμένα της ψευδαίσθησής τους
να παρακαλάς να προσκυνήσουν τη μηδαμινή μετριότητά σου
να μπορείς τα μικρά μεγαλόμορφα να οργιάζουν
και όταν το παραμύθι τελειώσει
να κοιτάς στο καθρεπτάκι τον εγωισμό σου,
φυσική κατάληξη του εγώ σου,
καθρέπτη, καθρεπτάκι μου,
ποιά είναι η ομορφότερη;
γιατί μισείς την έσω εμφάνισή σου, όταν το παραμύθι τελειώνει
που τους άλλους αλλοιώνει, γιατί χωρίς το εγώ σου
πρωταγωνιστές δεν γίνονται

Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

Αγάπη αλογόνου

Σε απελπισία αλογόνου
σε ελπίδα άλλου γόνου
ένα φώς να καίει
σύγχρονα, σπαρακτικά
να ξεσκίζει τα άχρωμα τα σωθικά
τα καλοκρυμμένα σε ένα παιχνίδι
ποιος θα βρεί τον μικρό πρίγκιπα
χωρίς αστέρια στο βράχο
προσκολλημένο, και διαλυμένο
ποιος θα αντικαταστήσει τον Προμηθέα
σε μία κόλαση μυθική, σε μία άνυδρη θέα
ποιος θα προσποιηθεί τον γύπα
σε μια ξετσίπωτη τσίπα
ίσως και να ενσαρκώσει
εκείνον τον ρόλο που τόσο
με κόπο διεκδίκησε
στη θυσία η αγάπη
σε ένα χρόνο γδάρτη
στο κατάρτι γράφει
καίγομαι, φως μου
μια λάμπα αλογόνου δως μου
είναι σύγχρονη, σπαρακτική και αυτή
και παραμένει λάμπα
ανατριχιάζει όταν η βροχή ξεσκονίζει
τη χρόνια λάμψη της
με ηλεκτρισμό να θέλει ανέκαθεν να φέγγει
δεν κουράστηκες να είσαι πάντα σε λειτουργία;
δεν αντέχεις να μη συμμετέχεις σε αντιδραστική λιτανεία;
δεν ξέχασες ότι το φως υπάρχει μόνο για μια σκοτεινή οπτασία;
αγάπη συμπιεστική στον αερόστατο πόνο
να φωνάζει τις αχτίδες του φωτός
να κυριεύσουν τις σχισμές που κατασπαράσσουν τη λεία
λύτρωσή της, σε ένα φθόνο αναπόδραστο 
μεταξύ αγάπης και έρωτα
τι να επιλέξεις
ένα φώς εκ της γεννέσεως
ή ένα λυκόφως εκ προθέσεως
κατά συνθήκην, το δεύτερο
έτσι, και πάλι, πιο φωτισμένο στα μάτια σου φαίνεται

Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

Ταξίδι ανίατων κυμάτων

Σε ένα πιο τέλος και απ'το τέλος
σε ένα πιο τέλμα και απ'το τέλμα
αποτυχία το άλμα την τελευταία φορά
έτσι νόμιζες, έτσι σου είπαν στο προτελευταίο ταξίδι
που τελευταίο, τελευταία, το εκλάμβανες
να κρατηθείς πόσο κρατάει, όταν ελεύθερος στα δεσμά
σε μία πτήση ρυχή, πνίγεσαι χωρίς το σωσίβιο,
το αιωνόβιο, που όσο υπάρχει στη ζωή σου
σε κύματα επιβιώνεις, ξεγελώντας την αιωνιότητα
αιώνιες στιγμές και αυτά, που δεν ξεβράζουν ποτέ
το περιτυλιγμένο τρόπαιό τους
χωρίς αντίσταση, ελαστική όπως και η κίνησή τους
που, ωστόσο, κάνει θόρυβο
κυματιστό και ανερμάτιστο
παγιδευμένο, πάντα να περιέχουν τον δικό σου ήχο
και, τότε, η βοήθεια ως απόηχος
πνίγει και την τελευταία ελπίδα,
να μείνεις με κύματα σε μία αβαθή θάλασσα
που τα βήματά σου θα ακούγονται
και δεν θα ανταγωνίζονται τον ήχο της ψυχής σου
που σαν άλλο τρόπαιο θα πνιγεί και αυτή,
σαν άλλη θυσία, σε μία αιμοσταγή καταιγίδα
που πνίγει και την τελευταία ελπίδα
αυτά στο προτελευταίο ταξίδι
στο τελευταίο, όπως σήμερα προσλαμβάνεις,
καταλαβαίνεις ότι πρέπει να προσποιηθείς
ότι ταξιδεύεις
γιατί να προδώσεις δεν μπορείς το προτελευταίο φιλί σου
πριν μουδιάσουν τα χείλη, και φιλίσεις τον αέρα της στάχτης σου
και αν αναγεννηθείς, πάλι ταξίδι δεν θέλεις να προφέρεις κάν στα χείλη
γιατί τέτοια λέξη δεν υπάρχει εκεί που είναι ο προορισμός
και αν ορισμό πρέπει να δώσεις
τότε ρώτα το σωσίβιο που σε έχει ξανά ζωντανό
στατικό, αλλά ζωντανό
γιατί η ζωή είναι αυτή που υπολαμβάνεις
όταν μετά από το ταξίδι ξεβράζεις το σωθικό
και τέτοια ζωή μπορεί ποτέ να μην γνωρίσεις
αν το σωσίβιο πνίξει το θυμικό
σε ένα προτελευταίο δοκιμαστικό
αν υπάρχει ζωή
που τόσο ασήμαντο είναι
αν χωρίς κύματα τη ζήσεις

Must red-read

Ακαταδίωκτο δημοσίων υπαλλήλων και μελών Δικηγορικών Συλλόγων

  27/2023 ΑΠ (Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αστικώς ανεύθυνο δημοσίων υπαλλήλων. Περιλαμβάνει και την ευθύνη αυτών από προσβολές της προσωπικότ...