Και το ρολόι κοιτούσε
μοιρολατρικά τους δείκτες
Από άλλη γωνία
δεν ήταν όμως ουδέτερη
συνέχιζε να δείχνει και αυτό
απλά οι δείκτες του
λειτουργούσαν πια αυτόνομα
μπορεί και να μην συνέπιπταν
οι στάσεις τους, μηδέ οι αποστάσεις τους
κάπου συναντήθηκαν εκτός του προκαθορισμένου
και άρχισαν να μετράνε τις ώρες
άνευ ρυθμού προγραμματισμένου
ξεχασμένου από τους κανόνες
λησμονημένου από τους θαμώνες
πόσο προβλέψιμοι συνδαιτημόνες
η ώρα πέρασε, το ρολόι γέρασε
οι δείκτες τσίλια κρατούσαν πιά,
τιμωρημένοι από την έλλειψη,
στον πικρό χρόνο
πότε θα συναντήσουν τον πόνο
γιατί από μακριά στέλνει τις ώρες του
και βανδαλίζουν τις στιγμές τους
μαστίγιο και οι δείκτες
μαστίγιο και το ρολόι
και τα τραύματα αποστάσεις αμέτρητες
που δεν μπορεί να μετρήσει
χάθηκε και ο χρόνος και η απόλαυση
και δεν ξέρει αν η κόλαση
ώρες μετράει ή αόρατη και αυτή προσπερνάει
τον παράδεισο
στην άβυσσο μόνο μη σταματήσεις
γιατί εκεί και το ρολοί και οι δείκτες λειτουργούν
και το χάος θυμάται να το κουρδίζει
γιατί χωρίς δείκτες δεν ελπίζει
με την ψυχή σου, συνώνυμό του, να αναμετρηθεί
μήπως το χρόνο νικήσει, αλλά και την αναμονή
στη στάση του θανάτου δεν έχει βάλει καμία υπενθύμιση
μόνο ξεκούρδισε τον ήχο του ρολογιού
σαν του γιογιού του μωρού που κλαίει όταν διψάει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου