Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

Χωρίς γιατί... πιο έτσι...


Το Πιό μην καρτερείς
ζήσε το Χωρίς
Το συν μη διαιρείς
Το διά συν τούτω
Όλα γίναν οσονούπω
Στον τόπο του Ναδίρ
Στην άβυσσο του Νότου
Στο τέλος του Ζενίθ
Λάμψη κρότου
Απομακρύνεσαι
στάχτη γίνεσαι
Αφομοιώνεσαι
σε λάσπη εξομοιώνεσαι
Ψήγμα κρύου
ζέσης Κριού
Πρώτης της Άνοιξης
Τρίτης της λήξης
Ενδιάμεσα Κενό
Η ουσία πιο οσία 
και Σύ
χωρίς Γιατί
πιό Έτσι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Must red-read

Sea

  Sea       To gaze— is to wait for hope, to lose myself among the masts. Yet the sea— returns the color of memory, casting it back in waves...