των παιδικών μου χρόνων
και της αθωότητας
εμπόδιο ανώφελο
μιας ακατάδεκτης νυχτοβασίας
στις ερημικές σκέψεις
μιας νυχτόβιας απερισκεψίας
αυτά τα όνειρα
βαμμένα με αίμα
θυσιάζονται μπροστά σου
στον αγώνα για την ύπαρξη
και την ταυτότητά σου
δήμιος, η προσφώνησή σου
κρυφά από τους θεοσεβούμενους
προσκυνητές σου
παντοδύναμος, η φήμη σου
μπροστά στο ανυπέρβλητο, το πεπρωμένο
και η αρετή της επιείκιας παραφωνία
στη σκληρή σου ετυμηγορία
όταν κοιτάς κατάματα αυτό το βρέφος
στοιχειωμένο από κούνια
αβοήθητο στην απεραντοσύνη
προορισμένο για κόσμο αδικίας
συν μια πρόσθετη ευθύνη
προηγούνται οι άτιμοι στη βάρκα
του θανάτου μεγάλη αισχύνη
μην τον στέλνεις να παίρνει
τις ψυχές των παιδιών μας
Μ'ακούς, παντοδύναμος σαν είσαι
δείξε λίγη μεγαλοψυχία
πως να σου ξεπληρώσω λίγη αδιαφορία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου