Εσύ,
συλλαβιστά
σύρθηκες σε αυτή την ανακωχή
δεν μπορούσες να προφέρεις
μια λέξη αγάπης για κατευόδιο
άχνιζαν οι αναπνοές
και τα χέρια τρεμάμενα
σαν ερωτοθραύστες
σ' ένα γυαλί με θραύσματα
πατινάζ χαραγμένο στην ψυχή σου
Αφαίρεσες τόσα σ'αγαπώ
διαιρώντας τον πόνο
επί ματαίω
εξόρισες τόσα αντίο
πριν το ταξίδι των δύο
σε βαγόνι ακατάδεκτο
Και τότε μπροστά σε μάρτυρες
τα σκιάχτρα
να φοβίζουν τα σωθικά μας
με ραγισμένα τα μάτια
σε διαδρομές απροσπέλαστες
στάθηκες μπροστά στο απόσπασμα
προβιβασμένα τα τρένα σε λαιμητόμους
Τσαφ, τσουφ
Αγόρασα ένα εισιτήριο
για την αγάπη σου
Μισό, φτηνό, πεπαλαιωμένο
Ανάπηρος σαν έγινα από ανεκπλήρωτο έρωτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου