Σκαντζοχοιράκι

Από μέσα βράζει προδέρμ
σε κατάσταση αλέρτ
απ'έξω αιφνίδια βέλη
φυλούν το καρτέρι
το σκαντζοχοιράκι
τηρεί το πεπρωμένο
να φυλάει την οδό
με ηθικό αιματωβαμένο
τόσο γενναίο
ξέχωρα, ξεκάθαρα του καθώς πρέπει
αν πρέπει, τι πρέπει, το βλέμμα του γνέθει
αρματωμένο, βαλσαμωμένο
εντός του απρόβλεπτου είναι
αν είναι, τι είναι, τη μνήμη αλέθει
θυμάται τον πόνο, κουρδίζει τον χρόνο
υπάρχει στη λήθη, εκείνη τη μήνη
κακού αρχαιοτάτου, σε βάση θανάτου
όσο θυμώνει, τα βέλη πυκνώνει
σε άρμα αγέρωχο, σε ταπεινώνει
πεισμώνει, λυτρώνει, αλώνει
τρυπώνει, σε βάθος ρανίδας σε αλλοιώνει
εντός της πιο έντονης αγχώνης
σε κλάσμα του τέλους περικυκλώνει
αν το άλλοθι ζητήσει
αν η αιτία ζητάει απαντήσεις
αν το τέλος θυμήθηκε τις λύσεις
το σκαντζοχοιράκι πουλάει αναμνήσεις

Ταχύτητα φωτός

Σε πολύμορφα έτη
με πτερόεντα έπη
στο συμπίλημα του χρόνου
στην τροχιά του κρόνου
σ'ένα σύμπαν, άπαν, και ετεροβαρές
έτσι, λίγο και παρεμφερές
η ταχύτητα δεν επέτρεπε τις επισκέψεις
σε κουραστικές ατέρμονες σκέψεις
εντός, ενδότερα, στα ενδότερα
πιο κοντά, και από το τότε
του φωτός, που καθόριζε την απόσταση
τη στάση, την ανάσταση
ταχύτητα και φως συνεργάτες
σε αφιλόξενες στράτες
μακρινές, και απόμερες
φευγάτες, οι δαύτες
σύσσωμες ανάφτρες
σαν απότιστες γλάστρες
που μόνο με φως ζωντανεύουν
σε λειψυδρία αισθήματος
πότε και συναισθήματος
όταν τρέχει από μέσα το θυμικό
ο κοχλαστικός πυρήνας του εγώ
οι νόμοι της φύσης εξουδετερώνουν
το επιθυμητό, το λιγότερο πριν το τελειωτικό
και το ακατόρθωτο φαντάζει εφικτό
σε ταχύτητα φωτός
ο πόνος υπό το μηδέν,
η απόσταση όσο το φως,
και το πηλίκο ένα πλοίο
σε διάστημα μίας φουρτούνας
που κράτησε όσο αυτή η ζωή
όσο το φως κρύβει την απόσταση
με ταχύτητα την αγάπη

Κοντομηνάς: Παρωδία η διαδικασία "συλλήψεώς" του

Εν αναμονή του παρασκηνίου (!) -πλούσιου και συνταρακτικού λέγεται- για την απόφαση μη προσωρινής κράτησης του μεγαλοεπιχειρηματία, και μεγαλοκαλανάρχη, Δ. Κοντομηνά, αναμένουμε, προς το παρόν, απαντήσεις στα εξής ερωτήματα:
1. Θα προχωρήσουν οι άλλες εκκρεμότητες του εν λόγω κατηγορουμένου με τη Δικαιοσύνη;
2. Θα παρέμβει η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κ. Κουτζαμάνη, και ο Πρόεδρος της Επιθεώρησης Δικαστών και Δικαστηρίων, κ. Αθηναίος, τουλάχιστον για την σκανδαλώδη παραμονή και λήψη απολογίας του εν λόγω κατηγορουμένου, εντός ιδιωτικού θεραπευτηρίου (που από μόνη της προεξοφλούσε την ΤΕΛΙΚΗ απόφαση-παρωδία);

Και μετά την κοπιώδη και εργώδη διαδικασία του Δικαστικού Συμβουλίου (τα μέλη του οποίου προβληματίστηκαν ιδιαίτερα για την μεταχείριση του πλούσιου Δ. Κοντομηνά, όπως κάνουν καθημερινά για τους φτωχούς πολίτες αυτού του Προτεκτοράτου-Ελλαδιστάν), μπορούμε πλέον να αναφωνήσουμε:
ΕΥΓΕ στην αδιάφθορη ελληνική δικαιοσύνη...ΕΥΓΕ και στην Εισαγγελέα Διαφθοράς, που πρέπει να προσανατολιστεί να εντοπίσει τη διαφθορά πέριξ του χώρου, που υπηρετεί, και λέγεται ΤΥΦΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, διότι πλέον το μήνυμα ελήφθη: Μην πειράζετε τα δικά μας παιδιά.

Αλήθεια, με αυτή τη λογική:
1. Γιατί προφυλακίστηκε ο Λ. Λαυρεντιάδης;
2. Γιατί προφυλακίστηκε ο Β. Ρέστης;
3. Γιατί προφυλακίστηκε ο Α. Πάλλης;
4. Γιατί σκοπεύουν να προφυλακίσουν τον Α. Φιλιππίδη;

Και τέλος:
Το Παραδικαστικό ίσως τώρα αρχίζει, ίσως τώρα αποκαλύπτεται...Νιώθεις την ανάσα του, νιώθει τη δική μας...

Κοντομηνάς: Γιατί δεν μεταφέρθηκε σε δημόσιο νοσοκομείο και γιατί δεν κλήθηκε ιατροδικαστής;

Λίγο πολύ σήμερα ήταν αναμενόμενη η απόφανση του Ανακριτή Διαφθοράς, Γεώργιου Ανδρεάδη, για την μη προσωρινή κράτηση του συλληφθέντος με ένταλμα σύλληψης, επιχειρηματία, Δημήτριου Κοντομηνά, με δεδομένο ότι από την ημέρα της "σύλληψής" του παραμένει νοσηλευόμενος σε ΙΔΙΩΤΙΚΟ νοσοκομείο, κατά παρέκκλιση των του νόμου ευνοήτων και προβλεπομένων, αλλά και των όσων ισχύουν για κάθε απλό πολίτη-κρατούμενο αυτής της Ελλαδομπανανίας, και αυτής της Δικαιοσύνης, που κλείνει τα μάτια απέναντι στους ισχυρούς.

Τα ερωτήματα, που γεννώνται, όμως, είναι τα εξής:

1. Επιτρέπεται συλληφθείς με ένταλμα σύλληψης να νοσηλεύεται σε ιδιωτικό νοσοκομείο, και να μην μεταφέρεται σε δημόσιο, ενώ μάλιστα δεν πιστοποιείται κίνδυνος από την μεταγωγή του (με δεδομένο ότι επί 1,5 ώρα απολογείτο);

2. Γιατί ο αρμόδιος Ανακριτής δεν κάλεσε την αρμόδια ιατροδικαστή (Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Χ. Σπηλιοπούλου), προκειμένου να αποφανθεί για την κατάσταση της υγείας του ανωτέρω συλληφθέντος;

3. Γιατί η απολογία του ανωτέρω συλληφθέντος έλαβε χώρα, ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ, εντός ιδιωτικού νοσοκομείου;

4. Γιατί δεν επενέβη, ούτε ο ανακριτής, αλλά ούτε και οι άλλες αρμόδιες αρχές, για την μη σύννομη επίσκεψη φίλων και συνεργατών του στον ανωτέρω συλληφθέντα, όπως δημοσιοποιήθηκε, με δεδομένο ότι στο κρατητήριο της ΓΑΔΑ δεν επιτρέπεται η επίσκεψη συλληφθέντων, παρά μόνον από τους δικηγόρους, και στενούς συγγενείς τους;

5. Γιατί ο ανωτέρω Ανακριτής δεν θεώρησε τον ανωτέρω συλληφθέντα ύποπτο φυγής, και ύποπτο τέλεσης νέων αδικημάτων, εν αντιθέσει με την Επίκουρη Εισαγγελέα Διαφθοράς, Πόπη Παπανδρέου;

6. Το Συμβούλιο Πλημ/κών Αθηνών, που θα αποφανθεί για την προσωρινή ή μη κράτηση του ανωτέρω κατηγορουμένου, θα είναι το ίδιο που πριν λίγες ημέρες αποφάσισε την μη προσωρινή κράτηση του κατηγορουμένου για τις μίζες των εξοπλιστικών, Πάνου Ευσταθίου, και ποια είναι τα μέλη που το απαρτίζουν;

7. Εάν το ανωτέρω Συμβούλιο ταχθεί υπέρ της άποψης του ανωτέρω Ανακριτή, για την μη προσωρινή κράτηση του ανωτέρω κατηγορουμένου, προτίθεται ο Διευθύνων την Εισαγγελία Εφετών Αθηνών, Μανώλης Ρασιδάκης, να ασκήσει έφεση κατά του βουλεύματος, όπως ακριβώς έπραξε με το παραπάνω βούλευμα εν σχέσει με τον Μάνο Ευσταθίου;

Και για να μην ξεχνιόμαστε:

Θεωρείτε ότι οι Έλληνες Πολίτες είναι κουτορνίθια, και πιστεύουν στη βούληση σύσσωμης της Πολιτείας και της Δικαιοσύνης, για πάταξη της Διαφθοράς, της Διαπλοκής και της Αδιαφάνειας, όταν βλέπουν ότι πολλές φορές παρατηρείται "ξέπλυμα υποθέσεων" και στοχοποίηση μεμονωμένων ατόμων, τύπου Φιλιππίδη, Λαυρεντιάδη, κ.ο.κ., προκειμένου να καλυφθούν μεμονωμένα σκανδαλώδη εγκλήματα, και μεμονωμένοι ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΙΣΧΥΡΟΙ αυτού του τόπου, που ακόμα δεν πέρασαν από την ΣΑΛΛΑ του Κορυδαλλού, και που ακόμα δεν σφάχτηκε η ΠΡΟΒΙΑ τους;

Σε βαθμούς φαρενάιτ

Στο μαγκάλι
βρίθουν τα κάλλη
και οι καλοί
στην πρόσμιξη και στη διαφυγή
σε βαθμούς φαρενάιτ
σε νύχτα κοχλαστική
σε θυσία μυστικιστική
Κοχλάζουν τα συναισθήματα
να κάψουν τον μέσα κόσμο
να πνίξουν τον θυμό
Αναβλύζουν τα ολισθήματα
να προδώσουν τον προορισμό
αν θέλεις, και τη στάση στον πηγεμό
Ποτέ δεν αντάλλαξαν το σίγουρο
με το προσωρινό
Ποτέ δεν ανταπέδωσαν την ατραπό
με τον αρχάριο τον μαστρωπό,
τον μέντορα, τον εξευτελιστικό,
αυτόν που ευθύνεται για το ντεσαντιστικό σκηνικό
Σε ιστούς πορνείας, μίας αλιείας
μίας ψυχεδελικής ναυτίας
ο σωματέμπορας εγωισμός
ζήλεψε τον φιλήδονα τον οδυρμό
Να καίγεσαι σε βαθμούς φαρενάιτ
σε παρέκκλιση κελσίου
και στο ολοκαύτωμα να λες:
Αυτή η φωτιά είναι μόνο για μένα
Δεν προδίδω τη μάγισσά μου,
μηδέ τον μαστρωπό πυρομανή μέντορά μου

Ελένη Ράικου: Μία νέα Ντι Πιέτρο γεννήθηκε...

Μία νέα Ντι Πιέτρο γεννήθηκε!...A new Di Pietro is born?...

Μεγάλες κουβέντες;
Η ιστορία θα δείξει!
Μακάρι να μην διαψευστούμε, ή εάν γίνει, να συμβεί μετά την σύλληψη και προσωρινή κράτηση αρκετών από τους πιο ισχυρούς αυτού του τόπου (αλλά πραγματικά ισχυρούς!), που κάποιοι άλλοι εισαγγελείς και ανακριτές (τύπου Ι.Δ. και Ι.Χ.) είχαν στο απυρόβλητο roll.

Κυρία Ράικου,

 Χρεωθείτε τη δικογραφία σε βάρος των στελεχών των γνωστών συστημικών τραπεζών που με τη δική Σας και μόνο παρέμβαση θα καταλήξουν στη ΣΑΛΛΑ του Κορυδαλλού!!!

Πλήκτρα οι σφαίρες (Σφαίρες τα πλήκτρα)

Παίζεις με τις κινήσεις
πονάνε οι συγκινήσεις
προτιμητέες οι μιμήσεις
Λίγο κουρδισμένο, από ήχους φορτισμένο
μιλάει προδωμένο, με σπαστή φωνή
το βασικό ένστικτο, που δεν ήταν και τόσο βασικό
πάνω στα πλήκτρα, οικτρά αποκαρδιωμένο
αποσυντονισμένο, από πικρή ηχώ
σε ρυθμό σπαρακτικό
σε άσφυγμο αναφίλημα
σε άσφαιρο σώμα
σε προδωτικό φιλί
οι σφαίρες κινούνται περιστροφικά
το πληγώνουν, μα κάνουν θόρυβο
σε οίστρο αθόρυβο
με θλιβερή ματιά
πάνω κάτω τα βλέφαρα
με ήχους το συνέφερα
θορυβώδες κ'αυτό
το εναλλακτικό ένστικτο
σε εφεδρεία, να κλέβει τη λεία
για ποια λιτανεία
κρουστή και αποκρουστική
τα πλήκτρα δίνουν το έναυσμα
για μία μάχη τελειωτική
ή εσένα, ή τις σφαίρες που σου πάνε πολύ

Η σκιά

Σ'ακολουθεί, πότε με χρώμα, πότε με φωνή
ό,τι επιλέξει, ανάλογα τη στιγμή
ανάλογα τη διάθεση τη δευτερολεπτική
πότε σε απόσταση
πότε σε εγγύτητα
πότε ολιγωρία
πότε αλληγορία
για ποια ευτυχία μιλάς
σε σκιερές εισόδους
χωρίς διεξόδους
και αυτή εκεί
να σου θυμίζει ότι υπάρχει
πότε εκεί
ποτέ το γιατί
είτε με χρώμα, είτε με φωνή
μα όσο υπάρχει, υπάρχεις και συ
αναπόδραστη, απύθμενη, μοναχική
η μονή δική σου διαφυγή
η σκιά, όσο σκαιά, σε ουσία φαιά
η σκιά σου

Καπνός αγάπης

Προσπαθείς να ρουφήξεις τον καπνό
τόσο όσο και η αγωνία να υπάρξεις
χωρίς καπνοδόχο πίκρας
με ένα παράπονο, με μία απορία
γιατί να σκοτεινιάζουν όλα τη νύχτα
για πόσο θα ανταγωνίζεσαι τη νύστα
απελπιστικός υπνοβάτης
οριακός ακροβάτης
ο χρόνος ο γδάρτης
και ο καπνός να καλύπτει
τη χρόνια δοκιμασία σου
μίας εφήμερης νύχτας
μίας ενήμερης πίκρας
που δεν λέει να σβήσει
όσο ο καπνός ακολουθεί τη συνήθη διαδρομή του
στην προσιτή επιτομή του
το τέλος γράφεται πάλι με καπνό
αν θέλεις γράψε σ'αγαπώ
μία αναπνοή, προ της πνοής σου

Ανέκδοτα για δικηγόρους

1) Ποια η διαφορά ανάμεσα σε ένα δικηγόρο και μία βδέλλα;
Η βδέλλα σταματάει να ρουφά το αίμα σου όταν πεθάνεις.

2) Πώς καταλαβαίνεις ότι ένας δικηγόρος λέει ψέματα;
Κουνιούνται τα χείλη του.

3) Τι συμβαίνει όταν ένας δικηγόρος είναι θαμμένος μέχρι το λαιμό σε υγρό τσιμέντο;
Δεν υπήρχε αρκετό τσιμέντο.

4) Πρότειναν σε έναν δικηγόρο να γίνει μάρτυρας του Ιεχωβά.
Εκείνος αρνήθηκε γιατί δεν ήταν μπροστά όταν έγινε το ατύχημα αλλά θα ενδιαφερόταν να αναλάβει την υπόθεση.

5) Ο δύστροπος γερο-συνεταίρος δικηγορικής εταιρίας πέθανε επιτέλους αλλά το τηλεφωνικό κέντρο συνέχιζε να δέχεται τηλεφωνήματα από άτομα που ήθελαν να του μιλήσουν. Η απάντηση ήταν πάντοτε η ίδια «Λυπάμαι, πέθανε». Τελικά, η γραμματέας συνειδητοποίησε ότι ήταν η ίδια φωνή, κι έτσι τον ρώτησε ποιος ήταν και γιατί τηλεφωνούσε συνέχεια. Η απάντηση: «Ήμουν ένας από τους μικρότερους συνεταίρους και μου αρέσει να σας ακούω να το λέτε».

Πρωτόγονη γονιμοποίηση

Λίγο χώμα, λίγη εξαθλίωση
έπλασες μια βιτρίνα σαν αλλοίωση
ντυμένη με τα καλά της
στο κακό κατευόδιο
ξέχασε το φιλί της, το πλανώδιο
και είπε να γυρίσει πίσω
να το πάρει μαζί της
γιατί χωρίς αυτό
πεθαίνει η λήθη
Χάραξες το τελευταίο γράμμα
μ΄ένα παρατεταμένο κλάμμα
σαν μωρό που δεν ξέρει να μιλάει
στην αγάπη μπουσουλάει
αλλά μωρό δεν ήσουν
τις νύχτες στη διπλανή κούνια
εθισμένο στο σαδιστικό κάλεσμά σου
βιτρίνα, σαν ίνα, σαν εύθραυστο χιόνι
που λυτρώνει, ό,τι κρυώνει
αυτή η καρδιά ποτέ δεν παγώνει
από χώμα πλασμένη, σε εξαθλίωση
αλλοιώνει του χρόνου την προσποίηση
σε μία πρωτόγονη γονιμοποίηση