Φοβισμένος ο γενναίος πεθαίνει...

 Φοβισμένος ο γενναίος πεθαίνει...

Επικρατεί στο μυαλό αυτού του μυστικού δείπνου
Ακροβατεί στην ψυχή του βαλτωμένου ύπνου
Βαλσαμωμένα όνειρα μιάς ξεχασμένης σειρήνας
αναβλύζουν στον ωκεανό της ημιβυθισμένης σανίδας
Επιπλέεις στον πάτο μιας αβαθούς θάλασσας
και σέρνεσαι σε μοναπάτια χωρίς τέλος
Φιδόμορφες μέδουσες το φέρετρο του μελλούμενου συνοδεύουν
Κολασμένοι άγγελοι την ψυχή στο κενό αναδεύουν
Οι καπνοί της θυσίας αυτής κυκλικά περπατούν
Το ποτέ μαγικά να πλανέψουν ποτέ δεν μπορούν
Αν εσύ στοργικά ακολουθήσεις την πλάνη σου
Αν εσύ σιωπηλά ψιθυρήσεις στην άλλη σου
τη ζωή την πνιγμένη σε χρόνια αμέτρητα
Αν εσύ μυστικά σαγηνεύσεις τη ζάλη σου
Στο χορό των φοβισμένων θα είσαι κομμάτι
Το δηλητήριο αυτό δεν φεύγει με λάθη
Ασπίδα φέρε και φίδια για βέλη
Κάρφωσε σθεναρά το αστέρι
Και ίχνος ντροπής μη νιώσεις για οίκτο
Ήταν σημάδι αυτό μη πνίξεις τον οίστρο
Φοβισμένος ο γενναίος πεθαίνει...