Αν ήξερες μετά το φως
που σκοτώνει την ανάμνηση
της ζωής σου
δεν θα εκτιμούσες ποτέ τη νοερή στιγμή
του αναπάντεχου, στην μετάβαση της ψυχής σου
ωσάν δοκιμασία, μια κάποια άλλη οπτασία
εκεί που τελειώνει το φως που θυμάσαι
ποτέ για μια στιγμή όσο ζεις μη λυπάσαι
ακόμη και στο μεταίχμιο, υπό την αίρεση
μιας νέας αρχής, στο τέλος του ζω και πεθαίνω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου