Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Ξεναγός άστρων


Μ'έπιασε μια μελαγχολία
σφιχτά, με τόση δύναμη
σαν αγγαλιά, του αποχωρισμού
και δεν ήθελα να εγκαταλείψω
αυτό το τόσο γνώριμο συναίσθημα
να μείνω κενός από αγάπη
ή μάλλον από το απολίθωμά της
μελαγχόλησα και τ'άστρα
κοιτώντας τα κατάματα
που ξεσκέπασα την απάτη τους
να φαίνονται αμέτρητα
εξαπατήθηκε κι ο ουρανός
και τα μάτια σου
κι ο ξεναγός σου
μα τώρα, μετά την αγάπη σου
κοροιδεύω τον εαυτό μου
ότι με μαθηματική ακρίβεια
σε ένα απ'αυτά θα συναντήσω εσένα

Must red-read

Η ώρα του ανατέλλοντος

  Η ώρα του ανατέλλοντος     Κι εάν ήρθε το τέλος σκέψου πως περπάτησες σε μια θάλασσα απέραντη με φώτα και σπιτάκια που αναδύονται στην αντ...