Απώτατε Θεέ
ένας ερειπωμένος χτύπος
στο καμμένο περιβόλι
ενός άσφαλτου λάθους
χαίρε κεχαριτωμένη
προσφωνά την ελπίδα
που εμπορεύεσαι
Άθεε, Α Θεέ μου
στο στερητικό ακούς καλύτερα
τα θύματα μιας ζωής που
δεν βιώνεται με θαύματα
κάποτε άκουσα, σαν θυμάμαι
μια μέλισσα σκοτώθηκε
από χέρια αθώα
και μετά αναγεννήθηκε
έτσι πίστεψα σ'εσένα
στιγμιαία, όπως και τα λάθη μου
μα τότε τα θύματά σου
από κει πάνω μου φώναξαν
πως μόνα εκείνα επιβιώνουν
σε ζωή μετά θάνατον
αιωνία σου η μνήμη
και η τρισκατάρατος
αμήν
Α μην μου την στερήσεις
την επίγεια κόλαση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου