Ποτέ τέτοια ώρα
μην ανάβεις το κερί
στο τσιγάρο δώσε το προβάδισμα
αργά, όπως καιγόσουν
από χρόνιο παρανάλωμα
μην επιτρέπεις στον καθρέπτη
να φωτίζει τη σκιά του έρωτα
αφού φίλη έγινες με το βλέμμα του νέρωνα
και πυρπολείς τις τελευταίες σταγόνες
από την στάχτη αναβιώθηκες
ρουφώντας τον ετοιμοθάνατο αέρα
μιας πικρής απόλαυσης
μην μεταστρέφεις την κόλαση
ενός στιγμιαίου λάθους
που χάραξε μια πορεία στο έρεβος
της λήθης σου
βαποράκι κατέληξες μιας αγάπης
που εκστασιάζεται στη μνήμη
μην προκαλείς τη μίνη των τύψεων
η αιτία θανάτου ήταν ψευδεπίγραφη
νεκροφάνεια ανεδύθη
δεν ήταν γραπτό να πεθάνω από έρωτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου