Σάββατο 28 Αυγούστου 2021

Μονωτικά τραύματα

 


 

Ήμουν βροχή

καταβρόχθιζαν τις σταγόνες μου

Ήμουν πέτρα

Λάξευαν στην επιδερμίδα μου

Ήμουν φως

Μαύρισε ο ουρανός εντός μου

Και να που τώρα

προβιβάστηκα

με βαθμολογητές

την λογική και την ευαισθησία

επουράνιος

άθραυστος

μονωτικό υλικό

κάποιας θύμησας

που λυσσασμένη εφορμεί

στον κατακλυσμό μου

Από τα κενά

αναδύθηκε ο προορισμός μου:

Να πλημμυρίζουν με δόσεις

τα τραύματα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Must red-read

Sea

  Sea       To gaze— is to wait for hope, to lose myself among the masts. Yet the sea— returns the color of memory, casting it back in waves...