Δευτέρα 11 Αυγούστου 2025

Έκθεση - ΣΟΚ του Συνηγόρου του Πολίτη για την αστυνομική βία και αυθαιρεσία

 


 

Έκθεση - ΣΟΚ του Συνηγόρου του Πολίτη για την αστυνομική βία και αυθαιρεσία


ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ


Εθνικός Μηχανισμός Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας:
Ετήσια Έκθεση 2024

 
Η Ετήσια Έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για το έτος 2024, στο πλαίσιο της ειδικής
αρμοδιότητάς του ως Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας (ΕΜΗΔΙΠΑ),
εστιάζει σε ομάδες υποθέσεων ή και αυτοτελή περιστατικά που απασχόλησαν την κοινή γνώμη.
Ειδική αναφορά γίνεται σε υποθέσεις προσβολής της ζωής, ιδίως σε καθεστώς προσωρινού ή
μη εγκλεισμού ή στέρησης της ελευθερίας, για τις οποίες υπήρξε αξιοσημείωτη αύξηση εντός
του 2024.
Συνολικά, ο Συνήγορος του Πολίτη, δέχθηκε κατά τη διάρκεια του 2024 178 υποθέσεις
αρμοδιότητας ΕΜΗΔΙΠΑ
, αριθμός που παρουσιάζει μείωση κατά 5,3%, σε σύγκριση με το 2023.
Λίγο περισσότερες από το 75% του συνόλου, και συγκεκριμένα 133 αναφορές, προωθήθηκαν
το περασμένο έτος από την ΕΛ.ΑΣ, η οποία συνεχίζει να διαβιβάζει συστηματικά διοικητικές
έρευνες στην Ανεξάρτητη Αρχή. Από την άλλη πλευρά, 5 υποθέσεις, που αντιστοιχούν στο 2,9%
του συνόλου των εισερχόμενων αναφορών, διαβιβάσθηκαν στον Εθνικό Μηχανισμό από το
Λιμενικό Σώμα, σημειώνοντας μείωση από πέρυσι, όταν και είχαν διαβιβασθεί 9 αναφορές που
αντιστοιχούσαν στο 4,8% του συνόλου. Ως προς το ποσοστό αναφορών που υποβάλλονται από
τους πολίτες, ο Συνήγορος του Πολίτη αξιολογεί θετικά το γεγονός, ότι αυτό παραμένει σταθερό,
και μάλιστα με μικρή αύξηση, καταδεικνύοντας την εμπιστοσύνη των φερόμενων θυμάτων
αυθαιρεσίας στην Ανεξάρτητη Αρχή. Συγκεκριμένα, εντός του 2024, το 21% του συνόλου των
αναφορών, υποβλήθηκαν από πολίτες.
Σε 7 από τις 10 υποθέσεις που επεξεργάστηκε και αξιολόγησε ο ΕΜΗΔΙΠΑ, διατύπωσε
επιφυλάξεις για τη πληρότητα της διενεργηθείσας έρευνας και προέβη σε συγκεκριμένες
παρατηρήσεις και συστάσεις, σε 1 στις 10 ανέπεμψε το πόρισμα του εσωτερικού ελέγχου για
συμπλήρωση και/ή επαναξιολόγηση αποδεικτικού υλικού
, ενώ μόλις σε 1 στις 10 διαπίστωσε
πληρότητα στον διενεργηθέντα έλεγχο
.
Το σύνολο των υποθέσεων που ο Συνήγορος είχε αναπέμψει κατά νόμο στον αρμόδιο Υπουργό,
λόγω απόκλισης του πορίσματος της εσωτερικής διοικητικής έρευνας με τις επισημάνσεις της
Αρχής, αρχειοθετήθηκε, γεγονός που προκαλεί εντονότατο προβληματισμό.
Εντός του 2024 ο Συνήγορος του Πολίτη έκρινε επιβεβλημένη τη διεξαγωγή μίας ίδιας έρευνας,
για περιστατικό θανάτου κρατουμένου αλλοδαπού, την 21.09.2024, σε Α.Τ. της Αθήνας
. Η
έρευνα βρίσκεται στο στάδιο συλλογής και επεξεργασίας του αποδεικτικού υλικού.
Οι καταγγελίες για επαναπροώθηση αλλοδαπών με εμπλοκή στελεχών των σωμάτων
ασφαλείας συνεχίστηκαν και κατά το 2024. Για δεύτερη κατά σειρά χρονιά, οι καταγγελίες για
φερόμενες επαναπροωθήσεις στα θαλάσσια σύνορα υπερέβησαν εκείνων στα χερσαία. Το
σύνολο των συστημικών προβλημάτων των διοικητικών ερευνών για επαναπροωθήσεις
αναδείχθηκαν στην παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη ενώπιον του Ε.Δ.Δ.Α., κατόπιν
πρόσκλησης του ίδιου του Δικαστηρίου
. Η εκδοθείσα καταδικαστική απόφαση A.R.E. κατά
Ελλάδας σηματοδοτεί μία νέα σελίδα για την ουσιαστική διερεύνηση των καταγγελιών
επαναπροώθησης, καθώς αναγνωρίζει όχι μόνο τον συστηματικό χαρακτήρα της πρακτικής
επαναπροωθήσεων αλλά και τον καταλυτικό ελεγκτικό ρόλο του Συνηγόρου του Πολίτη στην
ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας.
Η ολοκλήρωση της συλλογής του υλικού και της επιμέλειας της παρούσας έκθεσης συνέπεσε
και με την ολοκλήρωση του πορίσματος της αυτεπάγγελτης έρευνας του Μηχανισμού για το
τραγικό ναυάγιο της Πύλου
. Το πόρισμα της Ανεξάρτητης Αρχής διαβιβάσθηκε την 03/02/2025
στον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής για την εκ μέρους του άσκηση πειθαρχικής
δικαιοδοσίας, και παράλληλα στην αρμόδια Εισαγγελική Αρχή του Ναυτοδικείου Πειραιά, για την
αξιολόγηση της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης των σχετικών ποινικών
αδικημάτων. Μάλιστα, η ανακοίνωση της ολοκλήρωσης της έρευνας προκάλεσε άμεσα, σχεδόν
ακαριαία την αντίδραση του αρμόδιου Υπουργείου και της Κυβέρνησης, με δημόσιες δηλώσεις
και δελτία Τύπου που επιχειρούσαν να αμφισβητήσουν τη πληρότητα και εγκυρότητα του
πορίσματος της Αρχής, την ίδια την αρμοδιότητα του Συνηγόρου αλλά και την νομιμοποίησή
του. Και ενώ έκτοτε η ποινική δικαιοσύνη, στο πλαίσιο συμπληρωματικής προκαταρκτικής
εξέτασης, διεύρυνε το αρχικό κατηγορητήριο και τον κύκλο των υπόπτων, η πολιτική ηγεσία του
αρμόδιου Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής εξακολουθεί να απέχει από την
άσκηση των πειθαρχικών της καθηκόντων, ακολουθώντας πρακτικές που εύλογα
χαρακτηρίζονται παρελκυστικές.


Eτήσια Έκθεση 2024
Εθνικός Μηχανισμός Διερεύνησης
Περιστατικών Αυθαιρεσίας

Eτήσια Έκθεση 2024
Εθνικός Μηχανισμός Διερεύνησης
Περιστατικών Αυθαιρεσίας
Η παρούσα Ετήσια Έκθεση αποτελεί προϊόν επεξεργασίας υλικού, το οποίο
προέκυψε από την εργασία της ομάδας του Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης
Περιστατικών Αυθαιρεσίας του Συνηγόρου του Πολίτη, υπό την εποπτεία του
Συνηγόρου Ανδρέα Ι. Ποττάκη.
Ομάδα Εθνικού Μηχανισμού: Βίκυ Βασιλαντωνοπούλου, Σέργιος Δρόσος,
Ζωή Καραμήτρου, Μαρία Λιαδή, Άννα Λύτρα,
Έλενα Μάρκου, Μαρία Μαυρογένη,
Κατερίνα Παπανικολάου, Χρύσα Χατζή
Σύνταξη και Επιμέλεια έκθεσης: Έλενα Μάρκου, Σέργιος Δρόσος
Συντονισμός έκδοσης: Τμήμα Bιβλιοθήκης, Αρχείου και Εκδόσεων
Σχεδιασμός, σελιδοποίηση: Δάφνη Μπέη
Επιτρέπεται η δωρεάν αναπαραγωγή του κειμένου αυτής της έκδοσης σε
οποιαδήποτε μορφή ή μέσο, υπό την προϋπόθεση ότι αναπαράγεται με τρόπο
ακριβή και μη παραπλανητικό.

Είναι απαραίτητη η αναφορά στα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας
του Συνηγόρου του Πολίτη και στον τίτλο έκδοσης. Σε περίπτωση που
περιλαμβάνεται υλικό τρίτων, πρέπει να ζητηθεί η άδεια από τον αντίστοιχο
κάτοχο των πνευματικών δικαιωμάτων.
Για ερωτήματα σχετικά με την έκθεση, παρακαλώ επικοινωνήστε στο press@
synigoros.gr

Περιεχόμενα
Εισαγωγή 7
1.Η αρμοδιότητα της Ανεξάρτητης Αρχής ως Εθνικού Μηχανισμού
Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας 13
2.Στατιστική Αποτίμηση 19
3.Εκτιμήσεις κατά το 2024 29
3.1. Γενικά Συμπεράσματα 31
3.2. Η προσβολή της ζωής κατά την αστυνομική δράση και
η πειθαρχική διερεύνηση 51
3.2.1. Το εγγυητικό πλαίσιο 52
3.2.2. Η διερεύνηση των υποθέσεων από τον Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. 55
4.Ο παρεμβατικός ρόλος του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. 95
4.1. Αποφάσεις ιδίας έρευνας 97
4.1.1. Ίδια έρευνα για το ναυάγιο της Πύλου 97
4.1.2. Διερεύνηση συνθηκών θανάτου αλλοδαπού κρατούμενου
σε Α.Τ 101
4.2. Παραπομπή στον Υπουργό της μη αιτιολογημένης απόκλισης
από το πόρισμα του Εθνικού Μηχανισμού 103
4.3. Διερεύνηση υποθέσεων παράνομων επαναπροωθήσεων 106
5. Συνήθη διαδικαστικά ζητήματα κατά την πειθαρχική διερεύνηση 111
5.1. Ως προς τη συλλογή και αξιολόγηση αποδεικτικού υλικού 113
5.1.1. Μάρτυρες και μαρτυρικές καταθέσεις 117
5.1.2. Οπτικοακουστικό και φωτογραφικό υλικό 149
5.1.3. Ιατροδικαστικές εκθέσεις και γνωματεύσεις 168
5.1.4. Εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης και άλλα τεχνικά έγγραφα 182
5.2. Ως προς τη διαδικασία της έρευνας 189
5.2.1. Αυτοτέλεια πειθαρχικής δίκης από την ποινική 189
5.2.2. Διασφάλιση της αμεροληψίας 201
5.2.3. Διερεύνηση ρατσιστικού κινήτρου και διακριτικής
μεταχείρισης 216
5.2.4. Παραβίαση υποχρέωσης αναστολής απόφασης
έως το πόρισμα του Συνηγόρου 232
6.Ο Συνήγορος του Πολίτη στο Ε.Δ.Δ.Α. 237
7. Συνεργασία του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. με διεθνείς φορείς και
άλλες δραστηριότητες 245
8.Νομοθετικές Εξελίξεις και Προτάσεις 249
Συντομογραφίες 263

Η ανάθεση στην ανεξάρτητη αρχή της ειδικής αρμοδιότητας διερεύνησης
περιστατικών αυθαιρεσίας στα σώματα ασφαλείας αποσκοπεί στην
ενίσχυση της λογοδοσίας και της διαφάνειας. Καθώς σε ένα κράτος δικαίου,
σε μία φιλελεύθερη πολιτεία και κοινωνία, αναγνωρίζεται στα σώματα
ασφαλείας το προνόμιο της εξουσίας λήψης δεσμευτικών μέτρων και άσκησης
βίας, είναι κρίσιμο η εξουσία αυτή να ασκείται στο απολύτως αναγκαίο
και αναλογικό μέτρο και να υπόκειται σε ενδελεχή, ουσιαστικό και διαρκή
έλεγχο, με κυρώσεις, ποινικές και πειθαρχικές, ανάλογες της βαρύτητας της
αυθαίρετης ή καταχρηστικής άσκησής της. Διαφορετικά, διαρρηγνύεται η
σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των σωμάτων ασφαλείας και της κοινωνίας,
απονομιμοποιείται ο ρόλος τους και επιτείνεται η ανασφάλεια των πολιτών.
Και η παρούσα έκθεση, για το έτος 2024, ακολουθεί τη διάρθρωση των
αντίστοιχων εκθέσεων των προηγούμενων ετών, προκειμένου να διευκολύνει
στη συγκριτική και συστηματική επισκόπηση του βαθμού συμμόρφωσης των
εσωτερικών πειθαρχικών οργάνων προς τις συστάσεις και επισημάνσεις του
Μηχανισμού του Συνηγόρου
. Παράλληλα, αποσκοπώντας στην ενίσχυση της
διαφάνειας, η έκθεση εστιάζει και για το 2024 σε ομάδες υποθέσεων ή και
αυτοτελή περιστατικά που απασχόλησαν τη κοινή γνώμη. Ειδική αναφορά
γίνεται σε υποθέσεις προσβολής της ζωής, ιδίως σε καθεστώς προσωρινού ή
μη εγκλεισμού ή στέρησης της ελευθερίας, για τις οποίες υπήρξε αξιοσημείωτη
αύξηση εντός του 2024.
Από τη στατιστική αποτίμηση των υποθέσεων του 2024 προκύπτει, εκ νέου,
η σταθερή αύξηση των καταγγελιών από πολίτες περιστατικών αυθαιρεσίας
στελεχών των σωμάτων ασφαλείας. Αποτελεί για την ανεξάρτητη αρχή ένδειξη
της αναγνώρισης του έργου της και της εμπιστοσύνης των πολιτών.
Αρνητικό πρόσημο, ασφαλώς, έχει το γεγονός, ότι σε επτά (7) στις δέκα (10)
υποθέσεις που επεξεργάστηκε και αξιολόγησε ο ΕΜΗΔΙΠΑ εντός του 2024
διατύπωσε επιφυλάξεις για τη πληρότητα της διενεργηθείσας έρευνας και
προέβη σε συγκεκριμένες παρατηρήσεις και συστάσεις, σε μία στις δέκα
ανέπεμψε το πόρισμα του εσωτερικού ελέγχου για συμπλήρωση και/ή
επαναξιολόγηση αποδεικτικού υλικού, ενώ μόλις σε μία στις δέκα διαπίστωσε
πληρότητα στον διενεργηθέντα έλεγχο.
Το σύνολο των υποθέσεων που ο Συνήγορος είχε αναπέμψει κατά νόμο
στον αρμόδιο Υπουργό, λόγω απόκλισης του πορίσματος της εσωτερικής
διοικητικής έρευνας με τις επισημάνσεις της Αρχής, αρχειοθετήθηκε.
Όπως
επανειλημμένως επισημαίνεται, οι πρωτοβουλίες και αποφάσεις της πολιτικής
ηγεσίας καταδεικνύουν τον βαθμό στον οποίο η Διοίκηση αναγνωρίζει τον de
facto δεσμευτικό χαρακτήρα των πορισμάτων της Αρχής, δίνοντας παράλληλα
σαφές μήνυμα ειλικρινούς διάθεσης ουσιαστικής αναβάθμισης των εσωτερικών
ερευνών για περιστατικά αυθαιρεσίας. Η αρχειοθέτηση των υποθέσεων που
εκκρεμούσαν στον αρμόδιο Υπουργό, χωρίς σύγκλιση των πορισμάτων της
εσωτερικής έρευνας με τις παρατηρήσεις του ΕΜΗΔΙΠΑ, προκαλεί εντονότατο
προβληματισμό. Ο Συνήγορος θα υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις για τη
θωράκιση του ελεγκτικού του ρόλου.

Εντός του 2024 ο Συνήγορος του Πολίτη έκρινε επιβεβλημένη την διεξαγωγή
μίας ίδιας έρευνας, για περιστατικό θανάτου κρατουμένου αλλοδαπού, την
21.09.2024, σε Α.Τ. της Αθήνας. Η έρευνα βρίσκεται στο στάδιο συλλογής και
επεξεργασίας του αποδεικτικού υλικού.
Οι καταγγελίες για επαναπροώθηση αλλοδαπών με εμπλοκή στελεχών
των σωμάτων ασφαλείας συνεχίστηκαν και κατά το 2024. Για δεύτερη κατά
σειρά χρονιά, μάλιστα, οι καταγγελίες για φερόμενες επαναπροωθήσεις
στα θαλάσσια σύνορα υπερέβησαν εκείνων στα χερσαία. Ο Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α.
αναδεικνύει κάθε χρόνο στις εκθέσεις του την ανάγκη ουσιαστικής διερεύνησης
των καταγγελιών παράνομης επαναπροώθησης στα σύνορα της χώρας, που
αποτελούν μια ιδιαιτέρως σοβαρή περίπτωση προσβολής της αξιοπρέπειας
και της προσωπικής ελευθερίας, της προστασίας από κακομεταχείριση και
από κίνδυνο ζωής, της προστασίας από refoulement, της πρόσβασης σε διεθνή
προστασία. Το σύνολο των συστημικών προβλημάτων των διοικητικών ερευνών
για επαναπροωθήσεις αναδείχθηκαν στην παρέμβαση του Συνηγόρου του
Πολίτη ενώπιον του Ε.Δ.Δ.Α., κατόπιν πρόσκλησης του ίδιου του Δικαστηρίου.
Η εκδοθείσα καταδικαστική απόφαση A.R.E. κατά Ελλάδας σηματοδοτεί μία νέα
σελίδα για την ουσιαστική διερεύνηση των καταγγελιών επαναπροώθησης,
καθώς αναγνωρίζει όχι μόνο το συστηματικό χαρακτήρα της πρακτικής
επαναπροωθήσεων αλλά και τον καταλυτικό ελεγκτικό ρόλο του Συνηγόρου
του Πολίτη στην ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας.
Η ολοκλήρωση της συλλογής του υλικού και της επιμέλειας της παρούσας
έκθεσης συνέπεσε και με την ολοκλήρωση του πορίσματος της αυτεπάγγελτης
έρευνας του Μηχανισμού για το τραγικό ναυάγιο της Πύλου. Το πόρισμα της
Ανεξάρτητης Αρχής διαβιβάσθηκε την 03/02/2025 στον Υπουργό Ναυτιλίας και
Νησιωτικής Πολιτικής για την εκ μέρους του άσκηση πειθαρχικής δικαιοδοσίας,
και παράλληλα στην αρμόδια Εισαγγελική Αρχή του Ναυτοδικείου Πειραιά,
για την αξιολόγηση της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης των
σχετικών ποινικών αδικημάτων. Και ενώ έκτοτε η ποινική δικαιοσύνη, στο
πλαίσιο συμπληρωματικής προκαταρκτικής εξέτασης, διεύρυνε το αρχικό
κατηγορητήριο και τον κύκλο των υπόπτων, η πολιτική ηγεσία του αρμόδιου
Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής εξακολουθεί να απέχει από
την άσκηση των πειθαρχικών της καθηκόντων, ακολουθώντας πρακτικές
που εύλογα χαρακτηρίζονται παρελκυστικές. Μάλιστα, η ανακοίνωση της
ολοκλήρωσης της έρευνας και της υποβολής του πορίσματος στον Υπουργό
Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και στην Εισαγγελία του Ναυτοδικείου
Πειραιά, για τις κατά νόμο δικές τους ενέργειες στο πλαίσιο του πειθαρχικού
και ποινικού ελέγχου της υπόθεσης αντίστοιχα, προκάλεσε άμεσα, σχεδόν
ακαριαία την αντίδραση του αρμόδιου Υπουργείου και της κυβέρνησης, με
δημόσιες δηλώσεις και δελτία τύπου που επιχειρούσαν να αμφισβητήσουν τη
πληρότητα και εγκυρότητα του πορίσματος της Αρχής, την ίδια την αρμοδιότητα
του Συνηγόρου αλλά και την νομιμοποίησή του.
Φαινόμενα αμφισβήτησης, υπονόμευσης, ή και επιθέσεων προς τον Συνήγορο
του Πολίτη, σε όποια ευρωπαϊκή χώρα και αν διαπιστώνονται, συνιστούν
ανησυχητικά συμπτώματα υπονόμευσης του κράτους δικαίου και βαθιάς
κρίσης θεσμών.
Επιθέσεων και προσωπικών, που στην ηπιότερη εκδοχή τους
επικαλούνται ιδιοτελή κίνητρα, και κλιμακώνονται με τη διατύπωση υπαινιγμών
για εξυπηρέτηση πολιτικής ατζέντας ή μικροκομματικών σκοπιμοτήτων,
προφανώς κρίνοντας εξ ιδίων αλλότρια. Δεν λείπουν, δε, μέχρι και περισσότερο
ή λιγότερο ευθείες και απροκάλυπτες κατηγορίες για αντεθνική στάση, για
δόλια συκοφάντηση της χώρας, για απόπειρα αποσταθεροποίησης, για
έλλειψη πατριωτισμού. Δυσφήμηση, όμως, της χώρας προκαλούν φαινόμενα
κακοδιοίκησης, αδιαφάνειας και άρνησης λογοδοσίας που ενισχύουν
εντυπώσεις συγκάλυψης ευθυνών και καταλήγουν σε ατιμωτικές καταδίκες.
Άλλωστε, όπως χαρακτηριστικά είχε διακηρύξει ένας διάσημος Αμερικανός
φυσιοδίφης, ο πατριώτης πρέπει να είναι πάντα έτοιμος να υπερασπιστεί τη
χώρα του απέναντι στην κυβέρνησή της.

Η διαφύλαξη της ανεξαρτησίας, ακεραιότητας και αποτελεσματικότητας
της Αρχής, η απόκρουση κάθε ενδεχόμενης προσπάθειας χειραγώγησης
δεν είναι πράξη θεσμικής γενναιότητας, Είναι η ευσυνείδητη υπηρέτηση του
συνταγματικού ρόλου της Αρχής, η άσκηση των καθηκόντων της θέσης. Και το να
εξαίρεται η προσήλωση μιας ανεξάρτητης αρχής στην ανεξάρτητη λειτουργία
της, είναι από μόνο του στοιχείο που καταδεικνύει την κρίση των θεσμών. Το
αυτονόητο, το συνταγματικό καθήκον, να γίνεται ζητούμενο, και να εκπλήσσει
όταν συναντάται. Ο Συνήγορος του Πολίτη θα εξακολουθεί να υπηρετεί με
θεσμική συνέπεια τη συνταγματική του αποστολή.
Ανδρέας Ι. Ποττάκης
Συνήγορος του Πολίτη

Η λειτουργία του Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης Περιστατικών
Αυθαιρεσίας (Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α.) προβλέπεται στο άρ. 1 του Ν. 3938/2011
(Α’ 61), όπως αντικαταστάθηκε αρχικά με το άρ. 56 του Ν. 4443/2016 και στη
συνέχεια με το άρ. 188 του Ν. 4662/2020 (ΦΕΚ Α’ 27/02.07.2020).

Στο πλαίσιο της ειδικής αυτής αρμοδιότητας, η Ανεξάρτητη Αρχή συλλέγει,
καταγράφει, αξιολογεί, διερευνά ή προωθεί περαιτέρω προς άσκηση
πειθαρχικού ελέγχου στις αρμόδιες Υπηρεσίες, καταγγελίες που αφορούν
σε πράξεις, ενέργειες ή παραλείψεις, του ένστολου προσωπικού της

Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής,
του Πυροσβεστικού Σώματος, καθώς και των υπαλλήλων των Καταστημάτων
Κράτησης, οι οποίες εκδηλώθηκαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους ή
κατά κατάχρηση της ιδιότητάς τους και αφορούν:

α) βασανιστήρια ή/και άλλες προσβολές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας,
κατά την έννοια του άρ. 137Α του Ποινικού Κώδικα,
β) παράνομες εκ προθέσεως προσβολές κατά της ζωής ή της σωματικής
ακεραιότητας ή υγείας ή της προσωπικής ή γενετήσιας ελευθερίας
,
γ) παράνομη χρήση πυροβόλου όπλου και, τέλος,
δ) παράνομη συμπεριφορά, για την οποία υπάρχουν ενδείξεις ότι
διενεργήθηκε με ρατσιστικό κίνητρο ή ενέχει άλλου είδους διακριτική
μεταχείριση λόγω χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος εθνικής ή
εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκευτικών ή άλλων
πεποιθήσεων, αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης, ηλικίας, οικογενειακής ή
κοινωνικής κατάστασης, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή
χαρακτηριστικών φύλου.
Ο Εθνικός Μηχανισμός επιλαμβάνεται υποθέσεων μετά από γραπτή επώνυμη
καταγγελία, αυτεπάγγελτα ή κατόπιν παραπομπής από τον καθ’ ύλην
αρμόδιο Υπουργό ή Γενικό Γραμματέα.
Κατά την άσκηση της αρμοδιότητας
του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α, ο Συνήγορος του Πολίτη, αφού προβεί σε αξιολόγηση των
ανωτέρω καταγγελιών, αποφασίζει είτε να τις διερευνήσει ο ίδιος είτε να τις
προωθήσει προς διερεύνηση στις αρμόδιες Υπηρεσίες, επιφυλασσόμενος
της αρμοδιότητάς του για ιδία έρευνα, παρακολουθώντας στη συνέχεια την
πειθαρχική διαδικασία
. Στη δεύτερη περίπτωση, όταν αυτή ολοκληρωθεί, οι
Υπηρεσίες είναι υποχρεωμένες να αποστείλουν το Πόρισμα και τον πλήρη

φάκελο της διοικητικής έρευνας στην Ανεξάρτητη Αρχή, προκειμένου
να αξιολογήσει εάν αυτή χρειάζεται συμπλήρωση. Μέχρι την αποστολή
Πορίσματος από τον Συνήγορο, τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα αναστέλλουν
την έκδοση απόφασης. Στη συνέχεια, αφού λάβουν υπόψη τους το Πόρισμα
του Συνηγόρου του Πολίτη, οφείλουν να συνταχθούν με τις συστάσεις του,
ενώ η δυνατότητα απόκλισης από το διατακτικό αυτού απαιτεί ειδική και
εμπεριστατωμένη αιτιολογία.

Το 2020 με τον Ν. 4662/2020, ο νομοθέτης, ανταποκρινόμενος στις σχετικές
προτάσεις του Συνηγόρου, έδωσε στον Μηχανισμό ουσιαστικές εξουσίες
προανακριτικού οργάνου, όμοιες με αυτές που διαθέτουν οι εσωτερικοί
πειθαρχικοί μηχανισμοί των ελεγχόμενων σωμάτων, αλλά και εργαλεία για
την περαιτέρω διασφάλιση της καθοριστικής επίδρασης των παρατηρήσεων,
ερευνών και πορισμάτων του στους πειθαρχικούς ελέγχους.
Στο πλαίσιο
αυτό, μεταξύ άλλων, ο Συνήγορος ενημερώνει τον αρμόδιο Υπουργό σχετικά
με υποθέσεις για τις οποίες διαπιστώνει απόκλιση με ανεπαρκή αιτιολογία
από το Πόρισμά του, σε κάθε στάδιο της πειθαρχικής διαδικασίας, για τις
εκ μέρους του Υπουργού τυχόν ενέργειες, ως πειθαρχικού προϊσταμένου.
Ο Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. δεν υποκαθιστά τον δικαστικό και πειθαρχικό έλεγχο
περιστατικών της αρμοδιότητάς του, αλλά λειτουργεί παράλληλα και
συμπληρωματικά, χωρίς να αποστερεί τον ελεγχόμενο από τον φυσικό
δικαστή (ποινικό ή πειθαρχικό).

Επιπλέον, ο Μηχανισμός καλείται να επανεξετάσει τις υποθέσεις εκείνες,
επί των οποίων έχει εκδοθεί καταδικαστική απόφαση από το Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, σε βάρος της Ελλάδας, για
παράβαση των διατάξεων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του
Ανθρώπου, λόγω ελλείψεων της πειθαρχικής διαδικασίας ή της ύπαρξης
νέων στοιχείων που δεν αξιολογήθηκαν στην πειθαρχική έρευνα ή την
εκδίκαση της υπόθεσης, και, αφού λάβει υπόψη του ιδίως όσα έκανε δεκτά
το Ε.Δ.Δ.Α., καθώς και τυχόν επέλευση παραγραφής, να αποφασίσει, κατά
περίπτωση, την εκ νέου διερεύνηση της υπόθεσης.
Η δράση του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. εποπτεύεται και συντονίζεται από τον ίδιο τον
Συνήγορο του Πολίτη, ενώ η διαδικασία λειτουργίας του προβλέπεται
στον νέο Κανονισμό Λειτουργίας του Μηχανισμού (Φ. 10/23145/2020, Β’
2359).
Σημαντική πτυχή της δραστηριότητας του Μηχανισμού αποτελεί η
συνεργασία του με όμοιους φορείς, καταρχήν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Mε το άρ. 13 του Ν. 5187/2025 συστάθηκε η νέα Διεύθυνση Δεοντολογίας και
Εσωτερικού Ελέγχου της ΕΛ.ΑΣ, η οποία υπάγεται απευθείας στον Αρχηγό

της ΕΛ.ΑΣ. και, μεταξύ άλλων, συγκεντρώνει τις αρμοδιότητες διενέργειας
και ελέγχου των πειθαρχικών υποθέσεων καθώς επίσης και την υποστήριξη
της λειτουργίας των πειθαρχικών συμβουλίων, σε τρία αντίστοιχα τμήματα,
Διοικητικών Εξετάσεων, Ελέγχου Διοικητικών Εξετάσεων και Υποστήριξης
Πειθαρχικών Συμβουλίων. O Συνήγορος του Πολίτη μνημονεύεται στην
παρ. 8 του άρ. 13 κατά λόγο αρμοδιότητας, ως φορέας εποπτείας της
νεοπαγούς Διεύθυνσης, ως Εθνικός Μηχανισμός Διερεύνησης Περιστατικών
Αυθαιρεσίας.

Ο Συνήγορος του Πολίτη, δέχθηκε κατά τη διάρκεια του 2024 συνολικά
εκατόν εβδομήντα οκτώ (178) υποθέσεις που αφορούσαν στην ειδική του
αρμοδιότητα ως Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας
(Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α), αριθμός που παρουσιάζει μικρή μείωση, κατά 5,3%, σε σύγκριση
με το 2023.
Λίγο περισσότερες από το 75% του συνόλου, και συγκεκριμένα 133 αναφορές,
προωθήθηκαν το περασμένο έτος από την ΕΛ.ΑΣ, υπηρεσία, η οποία συνεχίζει
να διαβιβάζει συστηματικά διοικητικές έρευνες στην Ανεξάρτητη Αρχή. Από
την άλλη πλευρά, πέντε (5) υποθέσεις, που αντιστοιχούν στο 2,9% του συνόλου
των εισερχόμενων αναφορών, διαβιβάσθηκαν στον Εθνικό Μηχανισμό από το
Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. σημειώνοντας μείωση από πέρυσι, όταν και είχαν διαβιβασθεί
εννέα (9) αναφορές που αντιστοιχούσαν στο 4,8% του συνόλου.
Ως προς το ποσοστό αναφορών που υποβάλλονται από τους πολίτες, ο
Συνήγορος του Πολίτη αξιολογεί ως ιδιαιτέρως θετικό το γεγονός ότι αυτό
παραμένει σταθερό, και μάλιστα με μικρή αύξηση, καταδεικνύοντας την
εμπιστοσύνη των φερόμενων θυμάτων αυθαιρεσίας στην Ανεξάρτητη Αρχή.
Συγκεκριμένα, εντός του 2024, τριάντα οκτώ (38) αναφορές, δηλαδή το 21%
του συνόλου των αναφορών, υποβλήθηκαν από πολίτες (αντίστοιχα το 2023
είχαν υποβληθεί 37 αναφορές που αποτελούσαν το 20,2% του συνόλου).
Επιπρόσθετα, για πρώτη φορά από την έναρξη λειτουργίας του Ε.ΜΗ.
ΔΙ.Π.Α τον Ιούνιο 2017
, διαβιβάσθηκαν στον Μηχανισμό δύο (2) υποθέσεις
από τη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής, μία εκ των οποίων
διαβιβάστηκε μετά από σχετικό προκαταρκτικό ερώτημα της Αρχής3, σχετικά
με τη διερεύνηση πράξεων ή παραλείψεων σωφρονιστικών υπαλλήλων που
συνιστούν πειθαρχικά παραπτώματα, που αντιστοιχούν στο 1,1% του συνόλου
των νέων αναφορών. Αντίθετα, καμία αναφορά δεν διαβιβάσθηκε εντός του
2024 από τον Υπεύθυνο Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Frontex4. Ομοίως δεν
διαβιβάστηκε αναφορά από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους προκειμένου
να αποφανθεί η Ανεξάρτητη Αρχή για την επανάληψη ή μη της πειθαρχικής
διαδικασίας, κατόπιν καταδικαστικής αποφάσεως του Ε.Δ.Δ.Α σύμφωνα με τη
διάταξη της παρ. 5 του άρ. 1 του Ν. 3938/2011.
Σημειώνεται ότι, η διαβίβαση των διαταγών πειθαρχικής έρευνας και η
παρακολούθηση της διαδικασίας από τον Εθνικό Μηχανισμό συνεπάγεται,
σύμφωνα με τον νόμο, ότι: α) τα πορίσματα και οι φάκελοι των εσωτερικών
αυτών ερευνών διαβιβάζονται στον Συνήγορο για να ελέγξει την πληρότητά
τους και β) ότι τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα αναστέλλουν την έκδοση της
απόφασής τους, έως την έκδοση πορίσματος από τον Εθνικό Μηχανισμό.
Η κατά περίπτωση παράκαμψη του Εθνικού Μηχανισμού, η οποία συχνά
εκδηλώνεται με την καθυστερημένη, μετά την ολοκλήρωση της σχετικής
διοικητικής έρευνας, προώθηση υποθέσεων στον Συνήγορο ή με την παράβαση
της υποχρέωσης αναστολής λήψης απόφασης από τα αρμόδια πειθαρχικά
όργανα έως την έκδοση του πορίσματος του Εθνικού Μηχανισμού, αλλά και η
συνολική εικόνα των συστηματικών πλημμελειών κατά την διοικητική έρευνα
συνεχίζει να απασχολεί τον Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α.
Από τις εισερχόμενες υποθέσεις, η συντριπτική τους πλειοψηφία κρίθηκε
εντός αρμοδιότητας. Σε αυτές τις υποθέσεις επιβεβαιώνεται η συνεχής
αυξητική τάση που είχε σημειωθεί και πέρυσι σε υποθέσεις που αφορούν
προσβολές της ζωής (από 3% το 2022 σε 8% το 2023), οι οποίες αντιστοιχούν
στο 10,8 % του συνόλου των αναφορών του ΕΜΗΔΙΠΑ. Επιβεβαιώνεται,
επίσης, ως σταθερό στοιχείο στατιστικής αποτίμησης διαχρονικά, το γεγονός
ότι η προσβολή της σωματικής ακεραιότητας και της προσωπικής ελευθερίας
αντιστοιχούν αθροιστικά σε ποσοστό άνω του 60% των αναφορών.
Σημαντική, επίσης, αύξηση παρατηρείται στις καταγγελίες για βασανιστή-
ρια, από 1,5% πέρυσι σε 7,3% το 2024.
Συγκεκριμένα, οι θεματικές των υποθέσεων έχουν ως εξής:
Προσβολή σωματικής ακεραιότητας (71 αναφορές)
Προσβολή προσωπικής ελευθερίας (37 αναφορές)
Ρατσιστικό κίνητρο ή διάκριση (20 αναφορές)
Προσβολή δικαιώματος στη ζωή (19 αναφορές)
Χρήση πυροβόλου όπλου (14 αναφορές)
Βασανιστήρια (13 αναφορές)
Προσβολή γενετήσιας ελευθερίας (4 αναφορές)

Κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς, ο Συνήγορος του Πολίτη, ως Ε.ΜΗ.
ΔΙ.Π.Α., προχώρησε στην έκδοση πορισμάτων σε εκατόν τρεις (103)υποθέσεις. Εξ
αυτών, δεκατρείς(13)αναπέμφθηκαν στη Διοίκηση για συμπλήρωση της έρευνας
ως προς την πληρότητα της εξέτασης ή/και την αιτιολογία, σαράντα εννέα (49)
ολοκληρώθηκαν με την επιφύλαξη παρατηρήσεων και επισημάνσεων σχετικά
με ελλείψεις της πειθαρχικής διαδικασίας που οφείλουν να αντιμετωπιστούν
στο μέλλον, είτε με παρατηρήσεις επί των αποφάσεων των πειθαρχικών
οργάνων, είκοσι μία (21) αρχειοθετήθηκαν, παρ’ όλο που ο πειθαρχικός
έλεγχος κρίθηκε πλημμελής, είτε λόγω πρακτικών, πλέον, αδυναμιών για την
περαιτέρω συλλογή αποδεικτικού υλικού προς συμπλήρωση του ελέγχου,
είτε αδυναμίας ολοκλήρωσης της έρευνας Σε δεκατέσσερις (14) υποθέσεις
εκτιμήθηκε, ότι η έρευνα υπήρξε πλήρης και εμπεριστατωμένη, σε τρεις (3) μετά
από τη σχετική μελέτη της δικογραφίας, κρίθηκε τελικά ότι δεν ενέπιπταν στην
αρμοδιότητα του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α, σε δύο (2) υποθέσεις το πόρισμα αφορούσε την
απόφαση αναστολής της πειθαρχικής διαδικασίας και σε μία (1) περίπτωση η
υπόθεση αρχειοθετήθηκε, διότι δεν προσκομίσθηκαν τα απαραίτητα έγγραφα
για την ολοκλήρωση της έρευνας. Στις ανωτέρω συμπεριλαμβάνονται και
οκτώ (8) υποθέσεις, στις οποίες ο Συνήγορος του Πολίτη, έχοντας αναπέμψει
τη σχετική υπόθεση στον αρμόδιο Υπουργό, προχώρησε στη συνέχεια στην
αρχειοθέτησή τους, παρατηρώντας ότι στις περισσότερες από αυτές δεν είχε
γίνει συμπλήρωση της έρευνας, ενώ, σε κάθε περίπτωση, δεν υπήρξε σύγκλιση
με τις παρατηρήσεις του Εθνικού Μηχανισμού.
Εντός του 2024 ο Συνήγορος του Πολίτη έκρινε επιβεβλημένη την διεξαγωγή
ίδιας έρευνας για περιστατικό θανάτου κρατουμένου αλλοδαπού, την
21.09.2024, σε Α.Τ. της Αθήνας. Η έρευνα βρίσκεται στο στάδιο συλλογής και
επεξεργασίας του αποδεικτικού υλικού. Εντός του ιδίου έτους, ο Εθνικός
Μηχανισμός ολοκλήρωσε την συλλογή και αξιολόγηση του αποδεικτικού
υλικού στο πλαίσιο της ίδιας έρευνας που είχε εκκινήσει τον Νοέμβριο του
2023, σχετικά με το πολύνεκρο ναυάγιο με δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες
αγνοούμενους μετανάστες ανοικτά της Πύλου τον Ιούνιο του 2023, και το
πόρισμά του απεστάλη στον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και
στην Εισαγγελία του Ναυτοδικείου Πειραιά.
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία (61,5%) οι διοικητικές εξετάσεις
υποθέσεων που ανέπεμψε ο Μηχανισμός προς συμπλήρωση στις αρμόδιες
υπηρεσίες, αφορούσαν σε περιστατικά προσβολής της σωματικής
ακεραιότητας/υγείας, με τις υποθέσεις που αφορούσαν σε περιστατικά
προσβολής της ζωής να ακολουθούν παρουσιάζοντας σημαντική αύξηση
(30,5%), υποθέσεις τις οποίες για αυτονόητους λόγους επέλεξε η Αρχή να
αναδείξει στην παρούσα έκθεση σε ειδικό κεφάλαιο.
Τα εν λόγω ποσοστά σχετίζονται με την επικράτηση των αντίστοιχων
αντικειμένων στο σύνολο των υποθέσεων που εισήλθαν στην Αρχή, απηχούν
όμως και την εμμένουσα πλημμελή συγκέντρωση και αξιολόγηση των
αποδεικτικών στοιχείων σε αυτές τις περιπτώσεις και κυρίως την πλημμελή
αξιολόγηση των ιατρικών ευρημάτων
, σε σχέση με τα καταγγελλόμενα αλλά
και την κυρίαρχη απουσία βιντεοληπτικού υλικού στους χώρους κράτησης,
σε συνδυασμό με τη μη εμπέδωση της αρχής της αντιστροφής του βάρους
απόδειξης, το οποίο, σύμφωνα με τη νομολογία του Ε.Δ.Δ.Α., μεταφέρεται
στις αρχές, όταν πρόκειται για άτομα που προσάγονται, συλλαμβάνονται,
κρατούνται ή εν γένει βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους.
Στο ίδιο πλαίσιο, ανησυχητικές διαστάσεις προσλαμβάνει η διαφαινόμενη
εσφαλμένη αντίληψη των σωμάτων ασφαλείας για το περιεχόμενο του
ιδιαίτερου νομικού καθήκοντος που έχουν να προστατεύουν την υγεία
και τη ζωή προσώπων που βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους, ημεδαπών και
αλλοδαπών και να αποτρέπουν κάθε προβλέψιμο κίνδυνο που μπορεί να
επιφέρει βλάβες της υγείας ή την απώλεια ζωής.
Ως προς τις κυρώσεις που προτάθηκαν συνολικά μέσω πορισμάτων Π.Δ.Ε.
ή Ε.Δ.Ε., σε υποθέσεις που εισήλθαν για πρώτη φορά εντός του 2024 και σε
υποθέσεις παλαιότερων ετών τις οποίες ο Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α επεξεργάστηκε εντός
του έτους 2024, αυτές αφορούν στις ποινές της απόταξης (10 υποθέσεις),
αργίας με απόλυση (9 υποθέσεις) και επιβολής προστίμου (8 υποθέσεις).
Αξίζει να σημειωθεί ότι από τις υποθέσεις που αφορούν τις προαναφερθείσες
ποινές της απόταξης, πέντε (5) υποθέσεις αφορούν περιστατικά προσβολής
γενετήσιας αξιοπρέπειας, γενετήσιας ελευθερίας, ενδοοικογενειακής βίας
και απειλών κατά κατάχρηση ιδιότητας αλλά και προσβολή της ζωής γυναικών
με πράξεις ή παραλείψεις αστυνομικών. Την ίδια στιγμή τα περιστατικά
αστυνομικής αυθαιρεσίας με φερόμενα θύματα γυναίκες σημειώνουν
σημαντική αύξηση που καταγράφεται στα πορίσματα που συνέταξε η Αρχή το
2024 αλλά και στον αριθμό των νέων υποθέσεων που εισήλθαν στην Αρχή το
ίδιο έτος.


Παρά το γεγονός ότι παρατηρείται αύξηση στον αριθμό των υποθέσεων στις
οποίες προτείνεται η επιβολή ποινής σε σχέση με το 2023, και πάλι, στη συ-
ντριπτική πλειοψηφία των διοικητικών εξετάσεων, προτείνεται η αρχειο-
θέτηση της υπόθεσης. Ο Εθνικός Μηχανισμός επισημαίνει, ότι η ανάλογη με
το παράπτωμα πειθαρχική κύρωση αποκαθιστά τη νομιμότητα στη λειτουρ-
γία της υπηρεσίας. Το ΕΔ.Δ.Α, μάλιστα, εμμένει μέσω της νομολογίας του στη
θέση ότι η επίδειξη αυστηρότητας κατά τη μεταχείριση των πειθαρχικά ελεγ-
χόμενων αστυνομικών, αποτελεί σημαντικό παράγοντα αποτροπής επανάλη-
ψης παρόμοιων συμπεριφορών στο μέλλον.

Ο Συνήγορος επαναλαμβάνει, ότι υπό το πρίσμα της νομολογίας του
Δικαστηρίου του Στρασβούργου, μια έρευνα κρίνεται αποτελεσματική όχι από
το συγκεκριμένο αποτέλεσμα στο οποίο θα καταλήξει, αλλά από τη δυνατότητα
να εξακριβώσει τις περιστάσεις υπό τις οποίες έλαβαν χώρα τα συμβάντα και
να οδηγήσει στον εντοπισμό και τον κολασμό των υπαιτίων.
Μέσα από την σύντομη ανάλυση που προηγήθηκε εξακολουθεί να
αναδεικνύεται η σημαντική συμβολή ενός ανεξάρτητου και ως εκ τούτου
αμερόληπτου Μηχανισμού ελέγχου, ο οποίος συμβάλλει στη διεξαγωγή
ουσιαστικών και εμπεριστατωμένων διοικητικών ερευνών των περιστατικών
αυθαιρεσίας που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά του, με στόχο, μεταξύ άλλων,
την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών και την άμβλυνση του αισθήματος
της ατιμωρησίας.
Η ανάλυση των πλημμελειών που εντοπίστηκαν στις εσωτερικές έρευνες,
τις οποίες επεξεργάστηκε ο Εθνικός Μηχανισμός μέσα στο 2024, τα
βασικά συμπεράσματα που καταγράφονται, η αξιοποίηση των θεσμικών
εργαλείων του Μηχανισμού, η αποτύπωση, σε ειδικό κεφάλαιο, του
ανησυχητικού φαινομένου της προσβολής της ζωής κατά την δράση των
σωμάτων ασφαλείας και η αξιολόγηση της πειθαρχικής διερεύνησης των
οικείων υποθέσεων, οι σημαντικές για το μέλλον του πειθαρχικού ελέγχου
νομοθετικές τροποποιήσεις που έλαβαν χώρα το 2024 στο πειθαρχικό
δίκαιο των αστυνομικών και εμφανίζουν σημάδια οπισθοδρόμησης,
παρά τα επιμέρους θετικά σημεία, άλλες νομοθετικές πρωτοβουλίες που
ανελήφθησαν στις αρχές του 2025 καθώς και οι προτάσεις της Αρχής,
φιλοξενούνται στις επόμενες ενότητες.


3.1. Γενικά Συμπεράσματα
Ο Συνήγορος, μετά από 8 χρόνια λειτουργίας ως Εθνικός Μηχανισμός Διερεύ-
νησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας (εφεξής Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α.) έχει διαμορφώσει,
στο πλαίσιο της εκ του νόμου αρμοδιότητάς του, μία συγκεκριμένη μεθοδο-
λογία ελέγχου της πληρότητας και αρτιότητας των διοικητικών ερευνών που
διενεργούν τα σώματα ασφαλείας, με τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών να
αφορούν την ΕΛ.ΑΣ, η οποία βασίζεται στο ισχύον εθνικό θεσμικό πλαίσιο
και σε εδραιωμένους κανόνες της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου
Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (εφεξής Ε.Δ.Δ.Α.) και των εθνικών δικαστηρίων.
Αυτοί ακριβώς οι κανόνες, υποδεικνυόμενοι και από τις οικείες γνωμοδοτή-
σεις του Αρείου Πάγου, έχουν διαμορφώσει και τα στάδια της μεθοδολογίας
του Συνηγόρου η οποία εκκινεί από την έρευνα σχετικά με την επαρκή συλλογή
και ορθή αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού με στόχο ένα σαφές, και ιεραρ-
χημένο σκεπτικό και αιτιολογημένο διατακτικό έκθεσης πορίσματος Π.Δ.Ε ή
Ε.Δ.Ε. Παράλληλη είναι η οριζόντια έρευνα του Συνηγόρου για την διασφάλιση
της αμεροληψίας, την τήρηση της αρχής της αυτοτέλειας της πειθαρχικής δί-
κης από την ποινική και την επαρκή διερεύνηση τυχόν ρατσιστικού κινήτρου
και διακριτικής μεταχείρισης, όπως το περιεχόμενο των αρχών αυτών και των
υποχρεώσεων των πειθαρχικών οργάνων εξειδικεύεται σχεδόν εξαντλητικά
από την νομολογία του Ε.Δ.Δ.Α, ετησίως δε αναδεικνύεται στα οικεία κεφάλαια
του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α μαζί με την εκ του νόμου υπόδειξη για την μη παραβίαση της
υποχρέωσης αναστολής έκδοσης απόφασης από το σώματα ασφαλείας έως
το πόρισμα του Συνηγόρου, η οποία ομοίως καταγράφεται στο οικείο κεφά-
λαιο των ετησίων εκθέσεων της Αρχής.
Προς την ίδια κατεύθυνση, ο Συνήγορος διατύπωσε το 2023 και επαναφέ-
ρει με την παρούσα έκθεση, συγκεκριμένη νομοθετική πρόταση προκειμέ-
νου τα κριτήρια του Ε.Δ.Δ.Α. να περιληφθούν σε εγκύκλιο του Αρχηγείου της
ΕΛ.ΑΣ. και τούτο προκειμένου ο εκάστοτε διενεργών αξιωματικός να έχει εκ
προοιμίου στη διάθεσή του έναν - μη αποκλειστικό - κατάλογο ελάχιστων
κριτηρίων που θα πρέπει να πληροί μια εσωτερική εξέταση.

Για την εξειδίκευση των κριτηρίων αυτών ο Συνήγορος έχει εκφράσει την πρό-
θεση συμβολής του με την ειδική επισήμανση ότι από τα πορίσματα που συ-
νέταξε η Αρχή το 2024 συνάγεται το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει μία ενιαία
πρακτική στον χώρο των σωμάτων ασφαλείας σχετικά με την αναζήτηση και
αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού στο πλαίσιο διενέργειας των διοικητικών
εξετάσεων και οι σχετικές πρωτοβουλίες επαφίενται στην προσωπική αντίλη-
ψη για την ποιότητα και το εύρος του διερευνητικού καθήκοντος του εκάστο-
τε διενεργούντος την διοικητική εξέταση. Επαναλαμβάνεται, ωστόσο, με την
παρούσα έκθεση ότι μία εγκύκλιος δεν είναι αρκετή όταν δεν συνοδεύεται από
έναν στρατηγικό σχεδιασμό και από την ανάληψη ουσιαστικών και μακροπρό-
θεσμων πρωτοβουλιών και μεταρρυθμίσεων, ικανών να επιτύχουν την ισορ-
ροπία μεταξύ προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ασφάλειας των πο-
λιτών σταθμίζοντας και τις προκλήσεις για την δημόσια τάξη και ασφάλεια.
Αποτιμώντας θετικές πρωτοβουλίες που φιλοδοξούν να διασφαλίσουν την
εμπεριστατωμένη και την εξ αυτού του λόγου, επί της αρχής, αμερόληπτη
κρίση των διενεργούντων τις έρευνες, στην θετική κατεύθυνση κινείται η συ-
γκέντρωση αρμοδιότητας για τις πειθαρχικές υποθέσεις στην Διεύθυνση Δε-
οντολογίας και Εσωτερικού Ελέγχου του Αρχηγείου, σύμφωνα με το άρ. 13 του
Ν. 5187/2025. Η πρωτοβουλία αυτή φαίνεται να συνάδει με το πνεύμα πάγιας
πρότασης του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α προς εξειδίκευση του προσωπικού για την αντι-
μετώπιση των προβλημάτων που εντοπίζει στις διενεργούμενες διοικητικές
έρευνες της ΕΛ.ΑΣ.
Σημειώνεται, ότι από το σύνολο των εκατόν τριών (103) πορισμάτων που συνέ-
ταξε η Αρχή το 2024 μόλις σε τριάντα (30) περίπου περιπτώσεις έχει ακολου-
θηθεί η διοικητική διαδικασία της Ε.Δ.Ε εκ των οποίων ικανός αριθμός αφορά
περιπτώσεις χρήσης όπλου με απειλή, συνήθως κατά κατάχρηση ιδιότητας,
για εκφοβιστικό ή άσκοπο πυροβολισμό ή πυροβολισμό ακινητοποίησης και,
κατ’ επέκταση, η διενέργεια Ε.Δ.Ε. ήταν υποχρεωτική, όπως και η αναφορά
στις δικαστικές αρχές. Οι υπόλοιπες υποθέσεις αφορούν περιπτώσεις θα-
νάτων και φερόμενων αυτοχειριών πολιτών, κρατουμένων ή μη, με ή χωρίς
χρήση όπλου και περιστατικά για τα οποία έχει ασκηθεί ποινική δίωξη ή ασκεί-
ται στην πορεία, με αποτέλεσμα η Ε.Δ.Ε να είναι μονόδρομος.
Ωστόσο, ακόμη και η επιλογή της Ε.Δ.Ε. εξακολουθεί να μην διασφαλίζει την
αρτιότητα της διοικητικής έρευνας. Από το σύνολο των δέκα τριών (13) πορι-
σμάτων της Αρχής που σχετίζονται με την αναπομπή εκθέσεων πορισμάτων
της ΕΛ.ΑΣ. λόγω πλημμελειών, μέρος αυτών αφορούν Ε.Δ.Ε (Φ. 306749, Φ.
297188, Φ. 347364, Φ. 303839, Φ. 352415, Φ. 349248) ενώ σε μία περίπτω-
ση Π.Δ.Ε για πράξεις βασανιστηρίων, η αναπομπή έγινε μετά τη δεύτερη συ-
μπλήρωση της διοικητικής έρευνας, υπόθεση που ανέπεμψε για τρίτη φορά
ο Συνήγορος στην ΕΛ.ΑΣ (Φ. 299478). Από το σύνολο των τριάντα τεσσάρων
(34) υποθέσεων που η Αρχή ανέπεμψε προς συμπλήρωση το 2024 ή ενέμει-
νε στον πλημμελή διοικητικό έλεγχο κατά την αρχειοθέτηση της υπόθεσης, σε
συγκεκριμένες υποθέσεις οι πλημμέλειες εμμένουν παρά την πέραν της μίας
συμπλήρωσης του πορίσματος Π.Δ.Ε ή Ε.Δ.Ε με πρωτοβουλία της ΕΛ.ΑΣ ή κα-
τόπιν πορίσματος του Συνηγόρου του Πολίτη.
Το γεγονός, ότι εν θέματι πλημμέλειες εμμένουν ακόμη και μετά από την πρώ-
τη ή και την δεύτερη συμπλήρωση των διοικητικών εξετάσεων μετά από σχε-
τικά πορίσματα του Συνηγόρου φαίνεται κατά περίπτωση να ισοδυναμεί με
άκριτη ταύτιση με τους ισχυρισμούς που προβάλλουν οι εμπλεκόμενοι αστυ-
νομικοί, ευθεία άρνηση των πραγματικών περιστατικών ακόμη και όπως αυτά
προβάλλονται από εισαγγελικές ή δικαστικές αρχές (Φ. 282183, Φ. 323123)
και άρνηση απόδοσης ευθυνών.

Όπως επεσήμανε ο Συνήγορος στα σχόλια και τις παρατηρήσεις του επί του Ν.
5187/2025, κατά το στάδιο της νομοθετικής επεξεργασίας, η εξειδίκευση του
προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ. δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά συμβάλλει στην εξοι-
κείωση και οριζόντια εφαρμογή των κριτηρίων της νομολογίας του Ε.Δ.Δ.Α και
των εθνικών δικαστηρίων. Η θετική αυτή πρωτοβουλία της συγκέντρωσης της
διενέργειας και ελέγχου των πειθαρχικών υποθέσεων σε διεύθυνση του Αρχη-
γείου, τελεί υπό την εύλογη διττή προϋπόθεση, αφενός της ενίσχυσής της με
εξειδικευμένο και έμπειρο προσωπικό, και αφετέρου της αποσαφήνισης ενός
συνεκτικού πλαισίου συνεργασίας με τις Γενικές Περιφερειακές Αστυνομικές
Διευθύνσεις (ΓΕ.Π.Α.Δ.) και τις Διευθύνσεις Αστυνομίας κατά την άσκηση της
αρμοδιότητάς τους προς διαταγή και ανάθεση έρευνας.
Προς την ίδια κατεύθυνση, ο Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α δεν αποσύρεται από τις υπαγο-
ρεύσεις του, υποδεικνύοντας σταθερά την αναβάθμιση, κατά περίπτωση,
της ελεγκτικής διαδικασίας σε Ε.Δ.Ε. λόγω της βαρύτητας των καταγγελι-
ών, που άπτονταν σοβαρών παραβιάσεων του άρ. 3 της Ε.Σ.Δ.Α., υπόδειξη
η οποία ενίοτε γίνεται δεκτή (Φ. 270705). Μια τέτοια εξέλιξη ωστόσο δεν είναι
συνήθης καθώς, ενδεικτικά, οι αρχές δεν έπραξαν το ίδιο σε περίπτωση βαρύ-
τατης κακομεταχείρισης και προσβολής της προσωπικής ελευθερίας νεαρού
άνδρα παρά τις πλέον της μίας συμπληρώσεις του πειθαρχικού ελέγχου όπου
η αναβάθμιση εν τέλει έλαβε χώρα λόγω επέκτασης του ποινικού κατηγορη-
τηρίου (Φ. 270704) και δεν το πράττουν και σε άλλες περιπτώσεις σοβαρών
καταγγελιών κακομεταχείρισης παρότι υπάρχουν ιατρικές γνωματεύσεις (Φ.
299478).
Την ίδια στιγμή, νομοθετικές πρωτοβουλίες που ανελήφθησαν εντός του
2024, διευρύνουν το πεδίο αυστηρότερης τιμωρίας για τους εμπλεκόμενους
αστυνομικούς και επήλθαν με τις τροποποιήσεις που επέφερε το Π.Δ. 61/2024
στο πειθαρχικό δίκαιο των αστυνομικών με κάποιες να αποτελούν πρόταση
του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α προηγούμενων ετών. Το γεγονός αυτό μαρτυρά, αναμφίβο-
λα, μια διάθεση της πολιτικής ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ. για την αντιμετώπιση των
φαινομένων αστυνομικής αυθαιρεσίας και την διάρρηξη των ισχυρών δεσμών
μιας στρεβλής συναδελφικής αλληλεγγύης.
Ομοίως θετική κρίνεται η νέα διάταξη του άρ. 48 παρ. 2 εδ. γ΄ του π.δ.
120/2008. Το γράμμα της νέας διάταξης είναι επί της αρχής σύμφωνο με τη
νομολογία του Ε.Δ.Δ.Α και τις σταθερές υποδείξεις του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α αφού ο
Συνήγορος υπενθυμίζει σταθερά ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, σε σχέση με
το τεκμήριο αθωότητας που προβλέπεται στο άρ. 6 παρ. 2 της Ε.Σ.Δ.Α, υπο-
δεικνύει ότι «Σε πειθαρχικές ή διοικητικές διαδικασίες οι οποίες είναι συναφείς
με προηγηθείσες ποινικές δίκες, το τεκμήριο αθωότητας δεν θα προσβληθεί
απαραίτητα εάν το πειθαρχικό όργανο ή το διοικητικό δικαστήριο καταλήξει σε
διαφορετικό συμπέρασμα με την ετυμηγορία του ποινικού δικαστηρίου. Αυτό
μπορεί να υφίσταται διαφορετικής φύσης ευθύνη σε μια διαδικασία, η οποία εί-
ναι δυνατόν να εκπορεύεται ταυτόχρονα από τα ίδια πραγματικά περιστατικά,
καθώς σκοπός των προϋποθέσεων της διάταξης του Άρθρου 6 παρ. 2 της Σύμ-
βασης δεν είναι να εμποδίσει τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα από την επιβολή
κυρώσεων σε έναν δημόσιο υπάλληλο, εφόσον το πειθαρχικό όργανο περιορι-
στεί στην αξιολόγηση του αντικτύπου των φερόμενων πράξεων στο καθήκον
και την υποχρέωση για ακεραιότητα που βαρύνει τον υπάλληλο….».
Ωστόσο, σε έτερη τροποποίηση που επήλθε στο ίδιο άρθρο, διευρύνεται η
δυνατότητα αναστολής της πειθαρχικής διαδικασίας ήδη από το στάδιο της
ποινικής προκαταρκτικής διαδικασίας, πρακτική που επισημαίνει σταθε-
ρά ως πλημμελή ο Συνήγορος. Η εξέλιξη αυτή, δύναται να προσδώσει στην
αναστολή της πειθαρχικής διαδικασίας την συνθήκη της κανονικότητας και σε
κάθε περίπτωση επιβεβαιώνει την εδραίωση μίας συμβιωτικής σχέσης της
πειθαρχικής με την ποινική διαδικασία, παρά τον δεδηλωμένο πολλαπλώς
διαφορετικό σκοπό των δύο διαδικασιών, σε μία τροχιά οπισθοδρόμησης
του πειθαρχικού ελέγχου λησμονώντας ότι «…η πειθαρχική διαδικασία κινεί-
ται υποχρεωτικά από τη διοίκηση στις υπό νόμου προβλεπόμενες περιπτώσεις
και σκοπό έχει την εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας των υπηρεσιών, την
τήρηση της αρχής της νομιμότητας και την προάσπιση του Δημοσίου συμφέρο-
ντος….».
Ενισχυτική μίας επισφαλούς κατάστασης για την ποιότητα και την τύχη των
διοικητικών ερευνών είναι και η παράγραφος που προστέθηκε στο άρ. 33
του Π.Δ. 120/2008, σύμφωνα με την οποία στις διοικητικές εξετάσεις, στις
οποίες έχει ενσωματωθεί ποινική δικογραφία από την Υπηρεσία Εσωτερι-
κών Υποθέσεων Σωμάτων Ασφάλειας ή άλλη ανακριτική αρχή, εξετάζονται
συμπληρωματικά μόνο οι μάρτυρες που κρίνεται απολύτως αναγκαίο για
τη συμπλήρωση του αποδεικτικού υλικού της πειθαρχικής δικογραφίας
και ιδίως οι καταγγέλλοντες ή οι παθόντες. Πρόκειται για νομοθετική απο-
τύπωση πρακτικής των διενεργούντων τις έρευνες που εντόπισε ο Συνή-
γορος και επεσήμανε ως πλημμελή σε υπόθεση θανάσιμου τραυματισμού
αλλοδαπού από πυροβολισμό αστυνομικού (Φ. 335561).
Η παραβίαση της αρχής της αυτοτέλειας της πειθαρχικής από την ποινική
δίκη παρουσιάζει και το 2024 μια συστημική εικόνα, όπως αυτή έχει απο-
τυπωθεί σε όλες τις προηγούμενες εκθέσεις του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. και αποτελεί
σταθερά μία από τις δομικές πλημμέλειες του διοικητικού ελέγχου, κινούμε-
νη σε αντίθετη κατεύθυνση από τις υποδείξεις της νομολογίας του Ε.Δ.Δ.Α,
τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις, τις κατευθύνσεις της εθνικής νομολο-
γίας και τις σταθερές επισημάνσεις του Συνηγόρου.
Παρά το γεγονός ότι κάποιες εκ των τροποποιήσεων του Π.Δ. 61/2024 απο-
τέλεσαν όπως ειπώθηκε προτάσεις του Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α, ο Συνήγορος ουδέποτε
εκλήθη από τις αρμόδιες αρχές προκειμένου να εισφέρει στην συζήτηση για
την τροποποίηση του Π.Δ. 120/2008 παρά το γεγονός ότι στο πλαίσιο των
αρμοδιοτήτων του έχει ενσκήψει στο πεδίο διατυπώνοντας συγκεκριμένες
προτάσεις για την βελτίωση της ποιότητας του πειθαρχικού ελέγχου. Άλλω-
στε, λόγω της παρατηρηθείσας ευρείας χρήσης της δυνατότητας αναστολής
της πειθαρχικής διαδικασίας, η Ανεξάρτητη Αρχή ήταν ο εμπνευστής της κομ-
βικής σημασίας διάταξης που εξειδίκευσε το περιεχόμενο της αναστολής θέ-
τοντας ασφαλιστικές δικλείδες που αποτυπώθηκαν στο άρ. 1 παρ. 3 του Π.Δ.
111/2019, το οποίο αντικατέστησε το πρώτο εδάφιο του άρ. 48 παρ. 3 του Π.Δ.
120/2008, οι οποίες εν τέλει ανατρέπονται με το Π.Δ 61/2024.
Σε κάθε περίπτωση προς την κατεύθυνση της σταθερής υπόδειξης του Συνη-
γόρου, ως ελάχιστο εχέγγυο αμεροληψίας, ότι όλες οι διοικητικές εξετάσεις,
και όχι μόνο όσες ήδη προβλέπονται στον νόμο, θα πρέπει να ανατίθενται σε
άλλη Διεύθυνση από αυτήν που υπηρετούν οι εμπλεκόμενοι αστυνομικοί,
κινείται η πρόσφατη προσθήκη εδαφίου στην παρ. 2 του άρ. 24 και στην παρ.
4 του άρ. 26 του Π.Δ 120/2008, όπου προβλέπεται ότι οι Π.Δ.Ε. και οι Ε.Δ.Ε
ανατίθενται σε Αξιωματικό που δεν έχει διοικητική εξάρτηση με τους ελεγ-
χόμενους αστυνομικούς, εάν αφορά σε χρήση όπλου κατά την εκτέλεση των
καθηκόντων τους ή σε εν γένει αιτιάσεις για κακομεταχείριση, κακοποίηση,
ρατσιστική ή άλλη ακραία συμπεριφορά σε βάρος πολιτών.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο ο Συνήγορος επαναλαμβάνει ότι η αμεροληψία στην
πράξη ενεργοποιείται όταν ο διοικητικός έλεγχος συνοδεύεται από ειδική
και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, συνθήκη η οποία σε πρακτικό επίπεδο πα-
ραπέμπει αρχικώς σε ενέργειες έγκαιρης και αποτελεσματικής αναζήτησης
αποδεικτικού υλικού και ακολούθως σε ενέργειες ορθής αξιολόγησης του υλι-
κού, αποτυπωμένες σε ένα σαφές, ιεραρχημένο σκεπτικό, με σωστό αποδει-
κτικό διαλογισμό που καταλήγει σε μια κατανοητή εξήγηση της τελικής θέσης
του πειθαρχικού οργάνου. Συνεπώς, η τελική θέση του πειθαρχικού οργάνου
δεν μπορεί να περιορίζεται στην επανάληψη στερεοτυπικών εκφράσεων, ανα-
παράγοντας μηχανικά το γράμμα του νόμου ούτε να στηρίζεται σε αντιφα-
τικά στοιχεία ή άλλα στοιχεία που δεν αποτελούν αντικείμενο πειθαρχικού
ελέγχου.
Πέραν δηλαδή της τυπικής εξασφάλισης της αμεροληψίας, ο Συνήγορος
παρατηρεί, ότι μια σειρά επιλογών και συστηματικών πρακτικών στις δι-
οικητικές έρευνες είναι ικανές να άρουν κάθε τυπικό εχέγγυο θεσμικής δι-
αφάνειας και να καλλιεργήσουν εύλογες υπόνοιες για μεροληπτική στάση
στην πράξη.
Χαρακτηριστικοί δείκτες μεροληπτικής στάσης παρατηρείται ότι εξακολου-
θούν να διατρέχουν πολλά στάδια των διοικητικών ερευνών με κάποιους εξ
αυτών να είθισται να ενδύονται τον μανδύα διαφόρων συλλογιστικών αφηγη-
μάτων και ελλειπτικής άσκησης του διερευνητικού καθήκοντος ως προς την
αποδεικτική διαδικασία όπως: απουσία, συνολικά ή εν μέρει, αυτοπτών και
άλλων ιδιωτών μαρτύρων κατά την διενέργεια των διοικητικών ερευνών, πα-
ράλειψη αναζήτησης και ανεύρεσης μαρτύρων σε υποθέσεις που γίνεται ρητή
αναφορά στη παρουσία τους, απουσία συγκριτικής, συνδυαστικής ανάγνωσης
των καταθέσεων, ισχυρή παραβίαση της αρχής των ίσων αποστάσεων κατά
την αξιολόγηση καταθέσεων εμπλεκομένων αστυνομικών, καταγγελλόντων
και μαρτύρων, ΄προσωπικές, «ενδόμυχες» πεποιθήσεις, λογικά άλματα και
έωλα επιχειρήματα των διενεργούντων, αντιφατικές αιτιολογίες, πρακτικές
που υποκρύπτουν τα εδραιωμένα αντανακλαστικά των αρχών για την αντιμε-
τάθεση του υποκειμένου του ελέγχου κατά τη διάρκεια της πειθαρχικής διαδι-
κασίας και μάλιστα σε σοβαρές υποθέσεις κακομεταχείρισης ενίοτε ιδιαιτέρα
μεγάλης ηθικής απαξίας που αφορούν ευάλωτες ομάδες, περιπτώσεις αδυ-
ναμίας εντοπισμού των φερόμενων δραστών, έντονη απουσία οπτικοακου-
στικού υλικού, απουσία βιντεοληπτικού υλικού σε υποθέσεις κρατουμένων
και πολιτών υπό τον γενικότερο έλεγχο των αρχών, απουσία ιατροδικαστικών
εκθέσεων και πιστοποιητικών και πρωτίστως ηχηρή πλημμελής αξιολόγηση
αυτών όταν υπάρχουν, απουσία διερεύνησης του ρατσιστικού κινήτρου και
διακριτικής μεταχείρισης στην συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεων που
αφορούν ευάλωτες και άλλες ομάδες πολιτών.

Η διαφαινόμενη δυστοκία ως προς την διασφάλιση της αμεροληψίας
παρατηρήθηκε σε υπόθεση όπου ο Συνήγορος επανέλαβε ότι τυχόν
πλημμέλειες κατά τη διεξαγωγή της έρευνας ή την αξιολόγηση του
αποδεικτικού υλικού από τον συντάκτη της έκθεσης πορίσματος δεν είναι
δυνατόν να θεραπευθούν μέσω αιτιολογίας που δίνεται στο πλαίσιο απόφασης
του πειθαρχικού οργάνου σε δεύτερο δηλαδή χρόνο και μετά το πέρας της
διοικητικής εξέτασης. Πρόκειται, μάλιστα, για υπόθεση που ο Συνήγορος
είχε αποστείλει στον αρμόδιο Υπουργό, λόγω μη αιτιολογημένης απόκλισης
από το πόρισμα του Συνηγόρου και εν τέλει αρχειοθέτησε το 2024, λόγω μη
ανταπόκρισης (Φ. 267199). Στην ίδια κατεύθυνση, ενστάσεις διατύπωσε ο
Συνήγορος και σε σχετικό έγγραφό του με το οποίο ολοκλήρωσε τη διαδικασία
διερεύνηση υπόθεσης σχετικά με περιστατικό άσκησης βίας κατά τη διάρκεια
χειροπέδησης και σύλληψης βαριά τραυματισθέντος νεαρού άνδρα, ο οποίος
άμεσα απεβίωσε, στην περιοχή της Αθήνας το 201847 (Φ. 253186). Στην εν
θέματι υπόθεση ο Συνήγορος παρατήρησε, μεταξύ άλλων, ότι ενώ ο διενεργών
την Ε.Δ.Ε. προτείνει την ποινή της απόταξης για τους εμπλεκόμενους
αστυνομικούς, η πειθαρχική απόφαση τους απαλλάσσει, αξιολογώντας επί
της ουσίας διαφορετικά τα ίδια πραγματικά περιστατικά, σε σύμπνοια με την
αντίστοιχη ποινική απόφαση.

Όπως έχει ήδη επισημάνει ο Συνήγορος, τέτοιες εξελίξεις ενέχουν τον
κίνδυνο να χαρακτηριστούν, ότι υπηρετούν και συγκεκριμένη σκοπιμότητα,
και πάντως υπονομεύουν την προηγηθείσα διοικητική έρευνα και την
αξιοπιστία της συνολικής διαδικασίας, χωρίς πειστική αιτιολογία, ενώ δεν
περνά απαρατήρητη και η εν δυνάμει υπονόμευση του θεσμικού ρόλου του
Συνηγόρου, φαινόμενο που καταγράφει και στην παρούσα έκθεσή του με την
υπόμνηση ότι δεν διαθέτει θεσμικά εργαλεία, προκειμένου να συνδράμει σε
αυτό το στάδιο της πειθαρχικής διαδικασίας.
Ο Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α διακρίνει την εμμένουσα απουσία βιντεοληπτικού υλικού
από τους χώρους κράτησης.
Οι συστηματικές πλημμελείς πρακτικές ως
προς την διασφάλιση και την αξιοποίηση του οπτικοακουστικού υλικού στην
αποδεικτική διαδικασία φαίνεται να υποδεικνύουν το έλλειμμα και σε κεντρι-
κό επίπεδο κουλτούρας και αντίστοιχης βούλησης, έλλειμμα που συνοψίζεται
στην απουσία αποφασιστικής δράσης της κεντρικής διοίκησης για την, μεταξύ
άλλων, υποχρεωτική εγκατάσταση καμερών σε όλους τους χώρους κράτησης,
όπως σταθερά υποδεικνύει ο Συνήγορος σε όλες τις Ετήσιες Εκθέσεις του και
επαναφέρει με την παρούσα αλλά και για την σταθερή συντήρησή τους, ώστε
να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη λειτουργία τους.
Η διασφάλιση οπτικοακουστικού υλικού καθίσταται επιτακτική στους χώρους
αυτούς όπου υπάρχει κατά τεκμήριο απολύτως περιορισμένη θέαση των γε-
γονότων, σε αντιδιαστολή με την εκθετική αύξηση της βιντεοσκόπησης της
δημόσιας αστυνομικής δράσης από πολίτες. Στους χώρους αυτούς ελλοχεύ-
ει και ο κίνδυνος, λόγω της περιορισμένης θέασης, ταχύτατης επώασης των
δυσμενών συνεπειών της εξουσιαστικής σχέσης που αναπτύσσεται και ενίο-
τε μετουσιώνεται σε διάθεση επίδειξής της, με επίμεμπτες ενέργειες μικρής
ή μεγάλης πειθαρχικής και ποινικής απαξίας, που φαίνεται να εκκινεί, πρω-
τίστως, από μία ψευδεπίγραφη αίσθηση υπεροχής, η οποία δεν διερευνάται
και δεν τιμωρείται, παρά τον θεμελιώδη κανόνα της αντιστροφής του βάρους
απόδειξης στις περιπτώσεις αυτές.
Στην ίδια κατεύθυνση η Ανεξάρτητη Αρχή εμμένει στην λειτουργία του φο-
ρητού συστήματος επιτήρησης και στην χωρίς χρονικό και χωρικό περιο-
ρισμό, ενεργοποίηση του Π.Δ. 75/2020, το οποίο εξασφαλίζει το απαραί-
τητο νομικό πλαίσιο για την καταγραφή εικόνας και ήχου από την ΕΛ.ΑΣ. και
το Λιμενικό Σώμα σε, μεταξύ άλλων, δημόσιες συναθροίσεις, προβλέποντας
και τη χρήση φορητών, ενσωματωμένων στις στολές, καμερών, θωρακίζοντας
τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και την αξιοπιστία της δημόσιας προληπτικής και
κατασταλτικής δράσης, συνθήκη που εισφέρει στην προστασία των πολιτών
αλλά και των υπαλλήλων. Ωστόσο, ο Συνήγορος επιβεβαιώνει και το 2024 την
ταυτοτική δυσφορία των αρχών για την βιντεοσκόπηση τη δράσης τους, στο
οικείο κεφάλαιο της παρούσας έκθεσης.

Ο Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α ξεχωρίζει επίσης υποθέσεις που συγκεντρώνουν πολλαπλές
πλημμέλειες, ωστόσο η ανεύρεση της αλήθειας και η απονομή δικαιοσύνης
παραμένουν μετέωρες παρά το ότι θα περίμενε κανείς ακριβώς το αντίθετο
λόγω της κρισιμότητας των υποθέσεων και της τρωθείσης αξιοπιστίας των
σωμάτων ασφαλείας εξ αυτού του λόγου. Σε αυτές τις υποθέσεις η αστυνο-
μική δράση επί της ουσίας δεν διερευνάται και την ίδια στιγμή αποκαλύπτεται
μια ισχυρή αντίσταση των διενεργούντων που ενίοτε ισοδυναμεί με άρνηση
εκπλήρωσης του διερευνητικού καθήκοντος σε σοβαρά περιστατικά προσβο-
λής της σωματικής ακεραιότητας, της προσωπικής ελευθερίας ή της ζωής.

Την ανωτέρω εικόνα συμπληρώνει ο αριθμός των δέκα τριών (13) πορισμάτων
που ανέπεμψε η Αρχή για συμπλήρωση στην ΕΛ.ΑΣ. και των εβδομήντα (70)
υποθέσεων την διερεύνηση των οποίων ο Συνήγορος ολοκλήρωσε διατυπώ-
νοντας παρατηρήσεις και επιφυλάξεις ή διαπιστώνοντας ότι ο πλημμελής
πειθαρχικός έλεγχος εμμένει, επί συνόλου εκατόν τριών (103) πορισμάτων
της Αρχή το 2024.
Σε μια τέτοια συνθήκη προστίθεται η διαπίστωση ότι επί συνόλου έντεκα (11)
πορισμάτων που απεστάλησαν από τον Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α. στον αρμόδιο Υπουργό
(Φ.274521, Φ.259616, Φ.267199, Φ.273254, Φ.282183, Φ.230990, Φ.244541,
Φ.243154, Φ.237463, Φ.254783, Φ.249152), κατά το χρονικό διάστημα από
την κανονιστική αποτύπωση της σχετικής δυνατότητας το 2020 έως το τέ-
λος του 2024, και οι έντεκα (11) κατέληξαν να αρχειοθετηθούν από την Αρχή,
οι οκτώ (8) εξ αυτών εντός του 2024, δεδομένης της μακράς διάρκειας που
μεσολάβησε χωρίς οι συστάσεις της να εισακουστούν καθόλου ή επί της ουσί-
ας. Η σπουδαιότητα μιας τέτοιας ρύθμισης είναι πολλαπλή και πολυεπίπεδη
καθώς παρέχει στον Ε.ΜΗ.ΔΙ.Π.Α έναν πρόσθετο δίαυλο επικοινωνίας με τη
Διοίκηση, θωρακίζει τη θεσμική εγγύηση της μη απόκλισης από το διατακτι-
κό των πορισμάτων της Αρχής χωρίς ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία,
ενημερώνει αδιάλειπτα την πολιτική και φυσική ιεραρχία και ως προς τη νομι-
μότητα των υπηρεσιακών δράσεων και ως προς την αποτελεσματικότητα των
διοικητικών διαδικασιών, ενισχύει τη διαφάνεια των πειθαρχικών ελέγχων
και τη λογοδοσία των αρμοδίων οργάνων, ενώ συγχρόνως κατοχυρώνει τον
ελεγκτικό ρόλο του Συνηγόρου του Πολίτη ως ανεξάρτητου, εξωτερικού και
αμερόληπτου μηχανισμού και επίσης τον de facto δεσμευτικό χαρακτήρα των
πορισμάτων του. Η λειτουργικότητα, ωστόσο, της συγκεκριμένης πρόβλεψης
δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται στην κρισιμότητα της. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο,
πλέον της συγκεκριμένης διάταξης, δοκιμάζεται και ο εγγυητικός ρόλος του
Συνηγόρου του Πολίτη.

Ο Συνήγορος παρατηρεί, ότι η ομάδα των ευάλωτων, συχνά πολλαπλώς,
προσώπων παραμένει μια απολύτως διακριτή και σταθερή ομάδα που υπε-
ρεκπροσωπείται στις υποθέσεις που διερευνά ο Συνήγορος ετησίως αλλά
και στις υποθέσεις που ομοίως ετησίως εισέρχονται στην Αρχή καθώς απο-
τελούν υποκείμενα κακομεταχείρισης και προσβολών θεμελιωδών εννόμων
αγαθών.
Τον ίδιο προβληματισμό φαίνεται να μοιράζεται επί της αρχής και η ΕΛ.ΑΣ.
σε κεντρικό επίπεδο με τη σύσταση της νέας Διεύθυνσης Κοινωνικής Αστυ-
νόμευσης για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση δράσεων κατά του ρατσισμού
και διάφορων μορφών βίας, με την παρ. 1 του άρ. 25 του Ν. 5187/2025 η οποία
είναι μία καταρχήν θετική εξέλιξη. Ομοίως με τις νέες διατάξεις των άρ. 24
και 26 του ΠΔ 120/2008 όπως προαναφέρθηκαν το ζήτημα της διερεύνησης
ρατσιστικού κινήτρου φαίνεται να κατακτά διακριτή υπόσταση και να αποκτά
ορατότητα, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά την άποψη της Αρχής για την υπο-
χρέωση αυτοτελούς και ενδελεχούς διερεύνησής του, σύμφωνα με τη σχετική
νομολογία του Ε.Δ.Δ.Α.

Δείτε αναλυτικά

 

https://www.synigoros.gr/el/category/default/post/ethsia-ek8esh-or-emhdipa-2024 

Κυριακή 10 Αυγούστου 2025

Πως ο Νικόλαος Καρακούκης κατάφερε αυτό που δεν κατάφερε η Βασιλική Θάνου

Πώς ο Νίκος Καρακούκης κατάφερε να παραταθεί φωτογραφικά μόνον η δική του θητεία

Ένας έμπειρος Ιατροδικαστής και η άφωνη μαρτυρία του

 

 

Ιδού:

 


 Καρακούκης, Κουσουλός

 

Βάσει της παρ. 3 του άρθρου 34 του Ν. 5167/2024, που είναι προδήλως Αντισυνταγματική και Φωτογραφική,  

"Η παραμονή του υπηρετούντος, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, στη θέση προϊσταμένου της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών παρατείνεται για δύο (2) έτη πέραν της αφυπηρέτησής του.".

Συνεπώς, δυνάμει της ανωτέρω διάταξης, ο υπηρετών ως Προϊστάμενος της Ι.Υ. Αθηνών, στις 20-12-2024, κ. Νικόλαος Καρακούκης, σύζυγος της τότε Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου, κ. Μαρίας Λεπενιώτη, και μόνον αυτός, παραμένει...εν υπηρεσία... (αορίστως), δύο -2- έτη πέραν της αφυπηρέτησής του, πλην όμως εν συνεχεία, ουχί σε θέση Προϊσταμένου της Ι.Υ. Αθηνών, αλλά σε θέση προσωποπαγούς κατ ' ουσίαν θέσης Γενικού Διευθυντή της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, Προέδρου της επιτροπής επαναξιολόγησης ιατροδικαστικών εκθέσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η διάταξη αυτή είναι αντισυνταγματική, φωτογραφική, προκλητική, και γεννά τεράστια ερωτηματικά εν γένει για το επίπεδο αμεροληψίας των Λειτουργών της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας στη χώρα μας.

 Ιδού:

 


 Τσαντίρης, Καραμπουτάκης, Καρακούκης, Τσιάμης

Πότε είναι υποχρεωτική η διενέργεια ιατροδικαστικής διερεύνησης σε περιπτώσεις θανάτων


 

Βάσει του άρθρου 2 του Ν. 4172/2025, που τιτλοφορείται "Αρμοδιότητα",
1. Οι Ιατροδικαστικές Υπηρεσίες που υπάγονται στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία του Κράτους διενεργούν ιατροδικαστικές πράξεις σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ύστερα από παραγγελία των εισαγγελικών, ανακριτικών και προανακριτικών αρχών και υπαλλήλων καθώς και των εν γένει δικαστικών αρχών που λειτουργούν στη χωρική τους περιφέρεια. Οι ανωτέρω πράξεις δύνανται υπό τις αυτές προϋποθέσεις, να διενεργούνται από τα Εργαστήρια Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, καθώς και από ιατροδικαστές, οι οποίοι υπηρετούν σε νοσηλευτικά ιδρύματα του Εθνικού Συστήματος Υγείας που διαθέτουν κατάλληλη υποδομή.

Για τις ως άνω πράξεις συντάσσεται, χωρίς υπαίτια βραδύτητα, έκθεση από τον ιατροδικαστή, όταν δε, συντρέχει αυτόφωρη σύλληψη και επικείμενη εισαγωγή σε δίκη, η έκθεση συντάσσεται και παραδίδεται στην αρμόδια αρχή αμελλητί.
 

Οι ιατροδικαστικές πράξεις διενεργούνται είτε επί ζώντος είτε επί θανόντος προσώπου και περιλαμβάνουν όλα τα κρίσιμα κατά τους κανόνες της επιστήμης στοιχεία για τη διερευνώμενη υπόθεση.  

Αν ο ιατροδικαστής το κρίνει αναγκαίο, λαμβάνεται βιολογικό υλικό από το θύμα προς διενέργεια εργαστηριακών εξετάσεων, στις δε καταγγελίες για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας είναι υποχρεωτική εντός των αμέσως επόμενων ωρών από τον χρόνο καταγγελίας, λήψη βιολογικού υλικού από το θύμα για εργαστηριακή εξέταση συγκριτικής μελέτης DNA. Στις περιπτώσεις αυτές, γίνεται υποχρεωτική μνεία στην ιατροδικαστική έκθεση περί της αναμονής των αποτελεσμάτων των εργαστηριακών εξετάσεων.
 

Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης καθορίζεται το ελάχιστο υποχρεωτικό περιεχόμενο της ιατροδικαστικής έκθεσης.

 2. Σε περίπτωση θανάτου ασθενούς από παθολογικά αίτια, που πιστοποιούνται από τον θεράποντα ιατρό νοσηλευτικού ιδρύματος, ανεξαρτήτως χρόνου νοσηλείας, δεν διενεργείται ιατροδικαστική διερεύνηση.

 Σε κάθε άλλη περίπτωση θανάτου, που λαμβάνει χώρα εκτός νοσηλευτικού ιδρύματος, δεν διενεργείται ιατροδικαστική διερεύνηση, αν έχει πιστοποιηθεί από τον προσωπικό ιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας του θανόντος ή από τον θεράποντα ιατρό ή άλλον ιατρό που έχει λάβει γνώση του πλήρους ιατρικού ιστορικού του θανόντος, ότι ο θάνατος οφείλεται σε παθολογικά αίτια. Ομοίως, δεν απαιτείται ιατροδικαστική διερεύνηση στην περίπτωση θανάτου ανηλίκου διαγνωσμένου πάσχοντος από νεοπλασματική ασθένεια, ο οποίος νοσηλεύεται ή έχει νοσηλευτεί σε παιδιατρικό ογκολογικό τμήμα νοσηλευτικού ιδρύματος, όταν πιστοποιείται από τον θεράποντα ειδικό ιατρό ότι ο θάνατος οφείλεται σε παθολογικά αίτια. Σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις της παρούσας, διενεργείται κατ` εξαίρεση ιατροδικαστική διερεύνηση με παραγγελία εισαγγελικής ή προανακριτικής αρχής, κατόπιν αίτησης οικείου του θανόντος ή τρίτου, στην οποία αμφισβητείται η αιτία θανάτου, εντός είκοσι τεσσάρων (24) ωρών από τον χρόνο διαπίστωσης του θανάτου.

 3. Από την εφαρμογή της παρ. 2, εξαιρούνται θάνατοι που σχετίζονται άμεσα και αιτιωδώς με χειρουργική επέμβαση ή που συνέβησαν σε γυναίκα κατά την περιγεννητική περίοδο, θάνατοι κρατουμένων και κάθε περίπτωση θανάτου από εξωτερικά αίτια (βίαιος θάνατος), θάνατοι ατόμων αγνώστων ταυτοποιητικών στοιχείων και αιφνίδιοι και μη πιστοποιημένοι από γνωστά παθολογικά αίτια θάνατοι. Στις περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου διενεργείται υποχρεωτικά ιατροδικαστική διερεύνηση. Σε κάθε περίπτωση θανάτου ανηλίκου, πλην της περίπτωσης του τρίτου εδαφίου της παρ. 2, διενεργείται ιατροδικαστική διερεύνηση εκτός αν ο αρμόδιος εισαγγελέας, αφού λάβει γνώση των στοιχείων του ιατρικού φακέλου και των ιατρικών πιστοποιήσεων, κρίνει ότι η διενέργειά της δεν είναι αναγκαία.

 4. Σε όλες τις περιπτώσεις ιατροδικαστικής διερεύνησης, επί θανόντος προσώπου, απόσπασμα προκαταρκτικής ιατροδικαστικής εκτίμησης με την εικαζόμενη βάσει ευρημάτων αιτία θανάτου, διαβιβάζεται στον απολύτως αναγκαίο χρόνο από τη διενέργεια της νεκροψίας, στην παραγγέλλουσα αρχή.

 

Βάσει των ανωτέρω, π.χ. ο θάνατος της κόρης του Αντώνιου Σαμαρά, ε.τ. Πρωθυπουργού της Ελλάδος, Λένας Σαμαρά, θα έπρεπε να διερευνηθεί αυτεπαγγέλτως ιατροδικαστικώς, με παραγγελία της αρμόδιας προανακριτικής / εισαγγελικής Αρχής, καθώς πρόκειται περί αιφνίδιου και μη πιστοποιημένου από γνωστά παθολογικά αίτια θανάτου, βάσει όσων έχουν δημοσιοποιηθεί ευρέως στα Μ.Μ.Ε..

 

ADHD - ΔΕΠΥ

 


ADHD
It had been ages
since I let myself drown
in the voyage of thought—
and the void beyond thought.
I plundered a few heirlooms
under the noble pretext
of memory,
but I was ravenous—
and I choked
on the shrapnel.
I had always known it,
from the cradle’s deepest hush,
that each of my emotions
was a barter,
a sacrifice
laid on the scale
between life
and death.
Only I did not know
that as death approaches,
the Furies rise—
seething regrets
birthed too late.
I walked upon corpses,
drenched my hands in blood,
called the dead
unavenged—
offering neither coin
nor prayer.
And it was only then
that I fathomed:
no soul
shall weep
at my own grave.
It is time for a Death
worthy of its full ceremony,
its sacred, brutal rite—
for I yearn to be made
a Man,
without God
and without ADHD.
Unraveled
since the cradle,
clawing my nails
into the meat
of the walls.
 
 
 ΔΕΠΥ
Είχα καιρό 
να βυθιστώ 
στο ταξίδι του νου 
και του άνοου 
Έκλεψα κάποια κειμήλια 
με την πρόφαση 
της ανάμνησης 
αλλά ήμουν πολύ βουλημικός 
και πνίγηκα από τα θραύσματα
Το ήξερα από τα μέσα μου
από τα βαθιά μωρουδιακά
πως κάθε συναίσθημά μου
ήταν ανταποδοτικό 
σε μια ζυγαριά 
μεταξύ ζωής και θανάτου 
Μόνο που δεν γνώριζα 
πως επιθανάτια 
αναβλύζουν οι μέγαιρες τύψεις 
Πάτησα πάνω σε πτώματα 
έβαψα τα χέρια μου με αίμα 
τους είπα νεκρούς αδικαίωτους 
χωρίς κτερίσματα, χωρίς ελεημοσύνη 
και μόνο τότε διανόησα 
πως κανείς δεν θα κλάψει
στη δική μου κηδεία 
Είναι καιρός για έναν Θάνατο
με όλες τις Τιμές 
που του πρέπει 
γιατί θέλω να γίνω Άνθρωπος
χωρίς Θεό και Δεπυ 
Διαταραγμένος από Κούνια 
που έμπηγα τα νύχια
στη σάρκα των Τοίχων

Στο βαθύ μπλε της κατάδυσης

 


 Στο βαθύ μπλε της κατάδυσης 


Πως να φωνάξω πως
σε αγαπώ 
αφού πνίγομαι όπως
και τότε 
τι υπάρχει μεγαλύτερο 
ποιο σπαρακτικό 
από μια ιαχή 
σ' ένα τζάμι 
γαντζωμένη 
από απελπισία
που δεν κατάφερε 
να γίνει ηχώ 
μιας αγάπης καταδικασμένης 
σε μοιρολόι 
Πόσα ερωτηματικά να αντέξουν 
τα θραύσματα
πόσα πως και γιατί
τα διαλυμένα κομμάτια
Ποιες εργοστασιακές ρυθμίσεις 
επέτρεψαν
σε αυτό το παιχνίδι της ηδονής 
να κυκλοφορεί για ψυχές
που δεν ενηλικιώθηκαν 
από φόβο μίας ενήλικης αγάπης
Και όταν κουρδίζεις τα βλέμματα 
χάνεται κάθε ελπίδα 
στο βαθύ μπλε της κατάδυσης
Κι εάν ήταν ψέματα πως η θάλασσα 
ξεβράζει τα πτώματα;

Παρασκευή 8 Αυγούστου 2025

Τα πάντα ματαιότης

 


Τα πάντα ματαιότης 
 
 
Έλεγαν πως τα λόγια είναι βάλσαμο
σε πληγές που ψυχορραγούν
Αλλά ο Θεός είχε άλλες προφητείες
Έλεγαν πως το σώμα αγναντεύει
τον παράδεισο
εγκαταλείπει την ψυχή
και την συνοδεύει στο άπειρο
Αλλά ο Άγγελος ήταν τιμωρός
και η επίγεια ζωή αβίωτη
Υποκρίνονταν κάποιοι θαλαμηπόλοι
της πίστης
Αλλά οι φουρτούνες της ζωής
εγκαταβύθιζαν την ελπίδα
Ένα λάθος ήταν αρκετό δυστυχώς
ένας βαρκάρης να θάψει βαθιά
τα ζωντανά πτώματα
Καμία σωτηρία δεν προμήνυε
την μετενσάρκωση
Λίγα τάλαντα αμφιταλαντευόμενα
όπως η ανθρώπινη φύση
χρύσωσαν τον επικήδειο:
Τα πάντα ματαιότης

Κυριακή 3 Αυγούστου 2025

Άτιτλο κι αγγελικό

 


 

Άτιτλο κι Αγγελικό
 
 
Μου ' χαν πει πως η αναισθησία
ανήκει στα συναισθήματα
που εκδικούνται την έπαρση
Μου ' χαν δώσει κι ευχή Αγγελική
να προσεύχομαι τα δύστοκα βράδια
της περίσκεψης
Μεταξύ Θεού και Άναρχης κραυγής
παρατεταμένης εγκατάλειψης
σε στρατοπαιδεμένα ακρογιάλια
της τελευταίας, μου ' παν, ανάληψης
Και τώρα που το σκέφτομαι
-εάν έλλογος ο νους
δεν εκδικείται ασυναίσθητα-
μήπως σ' εκείνον τον βυθό
τα τραύματα επουλωθούν
με πληρότητα συναίσθησης
Σε μία Ατλαντίδα -σαν ευχή ή κατάρα-
για το απροσδιόριστο που έρχεται

Rip

 

 

 
Rip
 
άκου να σου πω
πρέπει να σηκωθείς
να φορέσεις κάτι ζεστό
να πάρεις τα πόδια σου
μη σκοντάψεις στο χρόνο
κοίτα τα μάτια σου
από τα δάκρυα που φουντώνουν
και σχίζουν τα βλέφαρα
τα τόσα χρόνια
που εκγυμνάζονται σ'' αυτή την παράσταση
άκου, να σε δω
πήρες τα πάνω σου
έχεις κάτι από κείνα τα σαββατοκύριακα
μείνε έτσι, δεν μπορώ να ντύνομαι κατάνυξη
ρακένδυτη η ζωή και τα μελλούμενα
ίσως η απλότητα
είναι τελικά η λύση
που ξέρεις, μπορείς
Rip

Σάββατο 2 Αυγούστου 2025

Σ'ευχαριστώ, μικρή μου τύψη

 


Σ' ευχαριστώ, μικρή μου τύψη 
 
που ακούς τα κύματα της απόγνωσης
Σ' εκλιπαρώ, μην τσαλακώνεις άλλο
τα όνειρα, σαν άγραφα ποιήματα
πεταμένα στη σκόνη της λήθης
Είπαμε να μιλήσουμε για αγάπη
αλλά χαθήκαμε σε δρόμους παράλυσης
με εύρετρα κάτι ψοφίμια
Στον γυρισμό η γάτα αποβαλσαμώθηκε
Το καράβι ανήκε σε ενηλίκους
Τα παιδικά μάτια σου
έψαχναν κοκκινοσκουφίτσες για λύκους
Ποιος σου είπε ότι τα ιδιαίτερα,
δεν είναι αξιαγάπητα
στην επιστήμη της ψυχής και της τύχης
Μια υπομανία σε έσωσε
από την υπόνοια της παράνοιας
ή της παρανόησης των ζώντων και τεθνεώτων

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2025

Αποζημίωση 10.000 ευρώ για κάθε ανεπιθύμητη και αζήτητη επικοινωνία

 


 

573/2025 ΕΦ ΑΘΗΝΩΝ (ΜΟΝ) 
 

Τηλεπικοινωνίες και προστασία προσωπικών δεδομένων. Μητρώο άρ. 11 ν. 3471/2006. Αρχείο αντιρρήσεων άρ. 13 ν. 2472/1997. Μη ζητηθείσες κλήσεις με ανθρώπινη παρέμβαση για προωθητικούς και διαφημιστικούς σκοπούς. Όχληση του εκκαλούντα, μέσω της αποστολής sms, για προωθητικούς σκοπούς, παρά την σχετική εναντίωσή του στην εναγόμενη πάροχο τηλεπικοινωνιών. Ηθική βλάβη για ανεπιθύμητα διαφημιστικά μηνύματα σε συνδρομητές που έχουν δηλώσει ότι δεν επιθυμούν να λαμβάνουν τέτοιες. Θέσπιση ελάχιστου ορίου της εύλογης χρηματικής ικανοποίησης, με σκοπό να διασφαλιστεί η προστασία των πολιτών από επεμβάσεις στα προσωπικά τους δεδομένα και στην ιδιωτικότητα αυτών και παράλληλα να έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα. Αρχή αναλογικότητας. Δεν είναι αντισυνταγματική η εν λόγω διάταξη, ως αντικείμενη στην από το άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος αρχή της αναλογικότητας, αλλά σύμφωνη με τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1 και 9Α του Συντάγματος, ενώ δεν υφίσταται αναλογία μεταξύ των οικονομικών σκοπών που εξυπηρετούνται με τις «αζήτητες» τηλεφωνικές διαφημιστικές κλήσεις και των συνταγματικά προστατευομένων προσωπικών δεδομένων των πολιτών. Η κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας για το αν παραβιάζεται η εν λόγω αρχή ελέγχεται μόνο αν η επιδικασθείσα χρηματική ικανοποίηση υπερβαίνει τα από το νόμο καθοριζόμενα ελάχιστα όρια. Επιβολή προστίμου στην καταγγελλόμενη πάροχο με απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, διά της οποίας διαπιστώθηκε ότι παραβίασε διατάξεις περί των προσωπικών δεδομένων, αποστέλλοντας τα προωθητικά μηνύματα στον καταγγέλλοντα παρά τη σχετική εναντίωσή του και τις διαμαρτυρίες του, καθώς και την απένταξη του τηλεφωνικού του αριθμού από το Μητρώο, χωρίς να το ζητήσει ο ίδιος. Ευθύνη της εναγομένης αντικειμενικά ως υπεύθυνης επεξεργασίας, για την αποστολή των μηνυμάτων και κατ’ εντολή της, χωρίς να μετατίθεται η πλημμέλεια αυτή στους υπαλλήλους της. Επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης. Δέχεται. Εξαφανίζει την 456/2024 ΜΠρΑθ.
 
 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Αριθμός Απόφασης 573/2025

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Τμήμα ...

 Αποτελούμενο από την Δικαστή Κυριακή Γαλλιού, Εφέτη, που όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διοικήσεως του Εφετείου Αθηνών, και από τη Γραμματέα Θεώνη Αναγνωστοπούλου.

 Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 22-10-2024 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

 ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: 
 ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: 
 

Ο ενάγων και, ήδη εκκαλών, με την από 27-7-2023 αγωγή του προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, που έχει κατατεθεί με αριθμό .........., ζήτησε να γίνουν δεκτά τα όσα αναφέρονται σε αυτήν. Το Δικαστήριο εκείνο εξέδωσε την υπ` αριθμ. 456/2024 οριστική του απόφαση, με την οποία έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο ενάγων και ήδη εκκαλών, με την από 28-6-2024 έφεσή του προς το Δικαστήριο τούτο, που έχει κατατεθεί με αριθμό ............ και προσδιορίστηκε για να δικαστεί με αρ. εκθ. καταθ. .........., για τη δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, κατά την οποία εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.

 Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, κατόπιν δηλώσεών τους, που έγιναν σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ., δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, αλλά κατέθεσαν εμπρόθεσμα προτάσεις.

 ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

 ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
 

Η υπό κρίση από 28-6-2024 (αριθμ. εκθ. καταθ. ............) έφεση του εν μέρει ηττηθέντος πρωτοδίκως ενάγοντος, κατά της υπ` αριθμ. 456/20-5-2024 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το οποίο δίκασε την από 27-7-2023 με αριθμό κατάθεσης ........... αγωγή του ενάγοντος εναντίον της τότε εναγομένης και ήδη εφεσίβλητης, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρο 614 παρ. 3 ΚΠολΔ, σε συνδ. με άρθρο 14 παρ. 3 Ν. 3471/2006), αρμοδίως καθ` ύλη και κατά τόπο φέρεται προς συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου και έχει ασκηθεί νόμιμα, με κατάθεση του σχετικού δικογράφου στη γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις (άρθρα 495, 513, 516-518, 520 του ΚΠολΔ ως ισχύουν μετά την τροποποίηση του ΚΠολΔ με το άρθρο 1, άρθρο τρίτο και ένατο του Ν 4335/2015) και είναι εμπρόθεσμη, εφόσον δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, ούτε παρήλθε διετία από την έκδοσή της. Επομένως, πρέπει η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία με την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (άρθρο 533 ΚΠολΔ), ενώ έχει καταβληθεί το προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ παράβολο (βλ. με αριθμό ........... e - Παράβολο, που αναφέρεται επίσης στην ως άνω ............. έκθεση κατάθεσης).

 Με την από 27-7-2023 αγωγή, που άσκησε ο ενάγων και ήδη εκκαλών ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ισχυρίσθηκε ότι η εναγομένη είναι πάροχος τηλεπικοινωνιών και ότι ο ίδιος, ο οποίος είναι ελεύθερος επαγγελματίας - .........., τυγχάνει συνδρομητής καρτοκινητής τηλεφωνίας της (με αριθμό ...........). Ότι, κατόπιν αιτημάτων του ....../στις 28-1-2016, εντάχθηκε, στο θεσμοθετημένο Μητρώο, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 11 παρ. 2 του ν. 3471/2006, προκειμένου να μη δέχεται κλήσεις με ανθρώπινη παρέμβαση για προωθητικούς και διαφημιστικούς σκοπούς και, ii/ στις 31-1-2018, άσκησε το δικαίωμα εναντίωσης, που του παρείχε το άρθρο 13 του ν. 2472/1997 και ήδη 21 του ΓΚΠΔ (με ημερομηνία έναρξης ισχύος 25-5-2018), προκειμένου να εξαιρεθεί από κάθε είδους προωθητικές ενέργειές της με κάθε άλλο, πλην του ανωτέρω, μέσο επικοινωνίας (sms, email κ.λπ.). Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η εναγομένη καταχώρησε τα αιτήματά του, δέχθηκε εκ μέρους της τέσσερα συνολικά sms για προωθητικούς σκοπούς (δύο προωθητικά sms στις 14-6-2018 και από ένα στις 19-9-2019 και στις 27-11-2019), κατά τα αναλυτικά αναφερόμενα στο δικόγραφο της αγωγής, γεγονός που συνιστά παραβίαση των παρ. 1, 2, 3, και 4 του άρθρου 11 και του άρθρου 14 του ν. 3471/2006. Συγκεκριμένα, η τελευταία δεν συμμορφωνόταν και συνέχιζε να τον οχλεί για προωθητικούς σκοπούς, αν και ο ίδιος, μετά από κάθε όχληση, επικοινωνούσε με την εναγομένη και της δήλωνε την εναντίωσή του και ότι ήδη έχει προβεί στις ανωτέρω νόμιμες ενέργειες. Ότι, περαιτέρω, η εναγομένη, μη ανταποκρινόμενη στα γραπτά αιτήματά του για τη χορήγηση στοιχείων αναφορικά με τα προσωπικά του δεδομένα, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα, του στέρησε το δικαίωμα πρόσβασης, επίσης κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας. Κατόπιν καταγγελιών του στην ΑΠΔΠΧ για τις ανωτέρω παραβάσεις, εκδόθηκε σε βάρος της εναγομένης, η υπ`αρ. .......... απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ), που της επέβαλε πρόστιμο ύψους 150.000 ευρώ, για παραβίαση των διατάξεων των άρθρων 21 παρ. 3, 15 παρ. 1, σε συνδυασμό με 12 παρ. 2, 3 και 4 και 25 παρ. 1 του ΓΚΠΔ. Με βάση το ιστορικό αυτό, επικαλούμενος ότι οι παραπάνω παράνομες και υπαίτιες πράξεις της εναγόμενης, διά των προστηθέντων οργάνων της, που συνίστανται επιπλέον και στην παράνομη επεξεργασία των προσωπικών του δεδομένων, οι οποίες διήρκησαν παρά τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες του για αρκετά ευρύ χρονικό διάστημα, προσέβαλαν την προσωπικότητά του και προκάλεσαν σε αυτόν μεγάλη ψυχική αναστάτωση, στεναχώρια, εκνευρισμό και ανησυχία, ζήτησε, όπως παραδεκτά, με προφορική δήλωση του στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, περιόρισε το καταψηφιστικό αίτημα της αγωγής του σε εν μέρει καταψηφιστικό και εν μέρει έντοκο αναγνωριστικό, Α/ να αναγνωρισθεί η υποχρέωση της εναγομένης να του καταβάλει το ποσό των 20.000 ευρώ (αναφορικά με τις δύο πρώτες πράξεις) και να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το ποσό των 20.000 ευρώ (αναφορικά με τις λοιπές), ήτοι 10.000 ευρώ για κάθε μία παράβαση, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη επίδοσης της αγωγής μέχρι πλήρους εξοφλήσεως, Β/ να υποχρεωθεί η εναγομένη να παραλείπει παρόμοιες παραβάσεις στο μέλλον, με απειλή χρηματικής ποινής ύψους 12.000 ευρώ για κάθε παραβίαση της υποχρέωσης συμμόρφωσης, Γ/ να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και Δ/ να καταδικασθεί η εναγομένη στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης. Επί της ως άνω αγωγής εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, η εκκαλουμένη με αριθμό 456/2024 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία, i/ αφού για το παραδεκτό της συζήτησης αυτής προσκομίστηκε από τον ενάγοντα το κατ` άρθρο 3 παρ. 2 του ν. 4640/2019 ενημερωτικό έντυπο, νομίμως υπογεγραμμένο και, ii/ για το εν μέρει καταψηφιστικό αντικείμενο αυτής, καταβλήθηκε το αναλογούν τέλος δικαστικού ενσήμου, με τις νόμιμες προσαυξήσεις υπέρ τρίτων, κρίθηκε αυτή (αγωγή) νόμιμη, έγινε εν μέρει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη και, Α/ υποχρεώθηκε η εναγομένη να παραλείπει στο μέλλον την επικοινωνία με τον τηλεφωνικό αριθμό του ενάγοντα για προωθητικούς-διαφημιστικούς σκοπούς, με την απειλή χρηματικής ποινής ύψους 1.000 ευρώ για κάθε παραβίαση της απόφασης ως προς την προηγούμενη διάταξη, η οποία κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή, Β/ υποχρεώθηκε η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 1.500 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοσης της αγωγής μέχρι πλήρους εξοφλήσεως, καταδικάζοντάς την σε μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, ύψους 150 ευρώ. Κατά της εν λόγω απόφασης παραπονείται ο εκκαλών, με την κρινόμενη έφεσή του, για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, ώστε να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να γίνει δεκτή εν όλω η αγωγή του.

 Το ζήτημα των τηλεφωνικών κλήσεων, για σκοπούς απευθείας προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών και για κάθε είδους διαφημιστικούς σκοπούς, ρυθμίζεται στο άρθρο 11 Ν. 3471/2006, όπου ορίζονται τα σχετικά με τις μη ζητηθείσες επικοινωνίες. Ειδικότερα, στη διάταξη των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 11 Ν. 3471/2006, όπως αυτό τροποποιήθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 1 και 2 Ν. 3917/2011, ορίζεται ότι: «1. Η χρησιμοποίηση αυτόματων συστημάτων κλήσης συσκευών, ιδίως με χρήση τηλεομοιοτυπίας (φαξ) ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, και γενικότερα η πραγματοποίηση μη ζητηθεισών επικοινωνιών με οποιοδήποτε μέσο ηλεκτρονικής επικοινωνίας, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση για σκοπούς απευθείας εμπορικής προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών και για κάθε είδους διαφημιστικούς σκοπούς επιτρέπεται μόνο, αν ο συνδρομητής συγκατατεθεί εκ των προτέρων ρητώς. 2. Δεν επιτρέπεται η πραγματοποίηση μη ζητηθεισών επικοινωνιών (κλήσεων) για τους ανωτέρω σκοπούς, εφόσον ο συνδρομητής έχει δηλώσει προς τον φορέα παροχής της διαθέσιμης στο κοινό υπηρεσίας, ότι δεν επιθυμεί γενικώς να δέχεται τέτοιες κλήσεις. Ο φορέας υποχρεούται να καταχωρίζει δωρεάν τις δηλώσεις αυτές σε ειδικό κατάλογο συνδρομητών ο οποίος είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου». Η ανωτέρω διάταξη είναι σύμφωνη με όσα ορίζονται στο άρθρο 13 της Οδηγίας 2002/58/ΕΚ σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, όπως αυτή έχει τροποποιηθεί με την Οδηγία 2009/136/ΕΚ, η οποία στην παρ. 3 του ανωτέρω 14 άρθρου αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του εθνικού νομοθέτη να ρυθμίσει τις προϋποθέσεις πραγματοποίησης τηλεφωνικών κλήσεων με ανθρώπινη παρέμβαση είτε μετά από προηγούμενη συγκατάθεση (σύστημα «opt in») είτε με δήλωση αντίρρησης (σύστημα «opt out»). Το σύστημα «opt out» έχει ως συνέπεια ότι τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα μπορούν να απευθύνουν τις αντιρρήσεις τους, όσον αφορά την επεξεργασία των δεδομένων τους, είτε ειδικά, απευθείας στον υπεύθυνο επεξεργασίας (δηλαδή στο διαφημιζόμενο), ασκώντας το δικαίωμα αντίρρησης ως προς την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, βάσει του άρθρου 13 Ν. 2472/1997 είτε γενικά, μέσω της εγγραφής τους στον ειδικό κατάλογο συνδρομητών του παρόχου που προβλέπει το άρθρο 11 παρ. 2 Ν. 3471/2006 (ΣτΕ 1713/2023, ΣτΕ 1845/2022, ΣτΕ 1451/2021). Ο Νόμος προβλέπει τη δημιουργία Μητρώων («opt out») σε κάθε πάροχο υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, ότι δεν επιθυμεί να λαμβάνει τηλεφωνικές κλήσεις για απευθείας εμπορική προώθηση. Ο κάθε πάροχος φέρει, με την προαναφερόμενη διάταξη, την υποχρέωση να τηρεί, με αυτές τις δηλώσεις, Δημόσιο Μητρώο που επιτελεί έναν δημόσιο σκοπό και στο οποίο έχει πρόσβαση όποιος ενδιαφέρεται να το χρησιμοποιήσει για απευθείας εμπορική προώθηση. Βάσει των ανωτέρω, οι πάροχοι έχουν την υποχρέωση: α) να τηρούν το Δημόσιο Μητρώο, που, όπως προαναφέρθηκε, τους ανατέθηκε με την ανωτέρω διάταξη, και β) όταν οι ίδιοι ενεργούν με σκοπό να διαφημίζουν τις υπηρεσίες τους να λαμβάνουν υπόψη το Μητρώο που τηρούν όχι μόνο οι ίδιοι αλλά και κάθε άλλος πάροχος. Έτσι, οι πάροχοι προκειμένου να προβούν νόμιμα σε προωθητικές ενέργειες (για διαφημιστικούς σκοπούς των ιδίων), όπως κάθε διαφημιζόμενος, οφείλουν να ελέγχουν προηγουμένως και τις δύο κατηγορίες αρχείων δηλώσεων, δηλαδή αυτήν που αφορά στους συνδρομητές όλων των παροχών (και του ιδίου) που έχουν δηλώσει ότι δεν επιθυμούν να λαμβάνουν διαφημιστικές κλήσεις γενικά και αποτελεί το σύνολο των επί μέρους μητρώων του άρθρου 11 παρ. 2 Ν. 3471/2006 που θα πρέπει να λαμβάνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα (μηνιαία) από κάθε πάροχο και αυτήν που αναφέρεται στον ίδιο τον πάροχο ειδικά. Οι διαφημιζόμενοι οφείλουν να λαμβάνουν από όλους τους παρόχους επικαιροποιημένα αντίγραφα των μητρώων του άρθρου 11 Ν. 3471/2006 και να εξασφαλίζουν ότι έχουν διαθέσιμες τις δηλώσεις των συνδρομητών που έχουν πραγματοποιηθεί έως τριάντα ημέρες πριν από την πραγματοποίηση της τηλεφωνικής κλήσης. Εξάλλου, με τις διατάξεις του Ν. 3471/2006 (με τις οποίες συμπληρώνεται το προϋπάρχον αυτού νομικό πλαίσιο: άρθρο 2 παρ. 1, 5 παρ. 1, 9 παρ. 1 εδ. 2, 94 και 19 Συντάγματος, 57 ΑΚ κ.λπ) οριοθετείται η έκταση προστασίας των αντιτιθέμενων αγαθών της προσωπικότητας (ως προς την έκφανση της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και ιδιωτικότητας του ατόμου) και της πληροφοριακής ελευθερίας (του δικαιώματος του προσώπου να πληροφορεί και να πληροφορείται), θέτοντας στην άσκηση της τελευταίας συγκεκριμένους περιορισμούς, ώστε να διασφαλίζεται τόσο η προστασία της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και ιδιωτικότητας του φυσικού προσώπου όσο και η ελεύθερη κυκλοφορία (συλλογή - μετάδοση - χρήση) των πληροφοριών που μπορεί ν` αφορούν το φυσικό πρόσωπο, για την ασφάλεια των συναλλαγών και για την εγκαθίδρυση και λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Φορέας της σχετικής αξίωσης για χρηματική ικανοποίηση είναι αυτός που υπέστη άμεσα την ηθική βλάβη, δηλαδή το κατά τις διατάξεις του Ν. 3471/2006 υποκείμενο των προσωπικών δεδομένων (σχετ. ΑΠ 1257/2005), η αξίωση όμως αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης αυτού με βάση την ανωτέρω διάταξη διαφοροποιείται από τις αντίστοιχες διατάξεις των άρθρων του ΑΚ, που εφαρμόζονται μόνο συμπληρωματικά κατά το μέτρο που δεν αντιτίθενται στο νόμο. Ειδικότερα, με τη διάταξη του άρθρου 14 παρ. 1 και 2 του νόμου αυτού ορίζεται ότι: (παρ. 1). «Φυσικό ή νομικό πρόσωπο που, κατά παράβαση του νόμου αυτού, προκαλεί περιουσιακή βλάβη υποχρεούται σε πλήρη αποζημίωση. Αν προκάλεσε ηθική βλάβη, υποχρεούται σε χρηματική ικανοποίηση», (παρ. 2). «Η κατά το άρθρο 932 Α.Κ. χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για παράβαση του παρόντος νόμου ορίζεται, κατ` ελάχιστο, στο ποσό των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, εκτός αν ζητηθεί από τον ενάγοντα μικρότερο ποσό. Η χρηματική ικανοποίηση επιδικάζεται ανεξάρτητα από την αιτούμενη αποζημίωση για περιουσιακή βλάβη», ενώ με την παρ. 3 του ιδίου άρθρου ορίζεται περαιτέρω ότι «Οι απαιτήσεις του παρόντος άρθρου εκδικάζονται κατά τη διαδικασία των άρθρων 664 έως 676 Κ.Πολ.Δ., ανεξάρτητα από την έκδοση ή μη απόφασης της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα ή της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών για τη διαπίστωση παρανομίας ή την άσκηση ποινικής δίωξης». Εξ άλλου τα θεμελιώδη δικαιώματα των υποκειμένων, που μπορεί να θίγονται ή περιορίζονται, όχι μόνο διασφαλίζονται συνταγματικά, αλλά τίθενται, υπό την «εγγύηση του Κράτους» και περιορίζονται μόνον χάριν λόγων δημοσίου συμφέροντος και υπό προϋποθέσεις. Ο εθνικός νομοθέτης, με σκοπό να διασφαλίσει την ελάχιστη προστασία των πολιτών από επεμβάσεις στα προσωπικά τους δεδομένα και στην ιδιωτικότητα αυτών από συνήθως ισχυρά οικονομικούς οργανισμούς που προωθούν τα προϊόντα τους και παράλληλα να έχει η ορισθείσα χρηματική ικανοποίηση, τον απαιτούμενο αποτρεπτικό χαρακτήρα, έθεσε με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 3471/2006 ως ελάχιστο όριο της «εύλογης χρηματικής ικανοποίησης το ποσό των 10.000 ευρώ. Συνεπώς, δεν είναι αντισυνταγματική η εν λόγω διάταξη, ως αντικείμενη στην από το άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος αρχή της αναλογικότητας, αλλά σύμφωνη με τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1 και 9Α του Συντάγματος, ενώ δεν υφίσταται αναλογία μεταξύ των οικονομικών σκοπών που εξυπηρετούνται με τις «αζήτητες» τηλεφωνικές διαφημιστικές κλήσεις και των συνταγματικά προστατευομένων προσωπικών δεδομένων των πολιτών. Ακόμα, η αρχή της αναλογικότητας, που καθιερώνει η διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1 του Συντάγματος, απευθύνεται και στο δικαστή, όσον αφορά τις σχέσεις των διαδίκων, ως δεσμευτική δικαιϊκή αρχή, έστω και αν τούτο ρητά δεν αναφέρεται σε αυτήν. Η εν λόγω αρχή αποτελεί την αντίστροφη μορφή της απαγόρευσης της κατάχρησης δικαιώματος που επίσης καθιερώνει η διάταξη της παρ. 3 του ιδίου άρθρου του Συντάγματος, γεγονός που συμβαίνει όταν το ασκούμενο δικαίωμα υπερβαίνει προφανώς τα ακραία όρια που θέτουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη, καθώς και ο οικονομικός και κοινωνικός σκοπός του δικαιώματος. Στην περίπτωση δε υπέρβασης της αρχής της αναλογικότητας πρόκειται για δυσαναλογία μέσου προς το σκοπό, δηλ. το ασκούμενο δικαίωμα (μέσο) έχει απολέσει την αναλογία του προς τον επιδιωκόμενο σκοπό και συνακόλουθα η άσκησή του δεν είναι επιτρεπτή. Επομένως, όπως και η κατάχρηση δικαιώματος που αποτελεί απαγορευτικό κανόνα και οριοθετεί αρνητικά την άσκηση των δικαιωμάτων, έτσι και η αρχή της αναλογικότητας αποτελεί κανόνα δικαίου (γενική νομική αρχή), η οποία προσδιορίζει την τελολογική λειτουργία των πάσης φύσεως δικαιωμάτων, ακόμη και του ιδιωτικού δικαίου. Από τα ως άνω συνάγεται, ως γενική νομική αρχή, ότι η έννομη συνέπεια που είτε προβλέπεται από κανόνα δικαίου κατώτερης τυπικής ισχύος από εκείνες του Συντάγματος, είτε απαγγέλλεται από δικαστικό ή διοικητικό όργανο, πρέπει να τελεί, σε σχέση ανεκτής αναλογίας προς το αντίστοιχο πραγματικό, δηλ. να μην υπερβαίνει τα όρια όπως διαγράφονται από τα δεδομένα της κοινής πείρας και της κοινής περί δικαίου συνείδησης σε ορισμένο τόπο και χρόνο, όπως αυτά αποτυπώνονται με τη συνήθη πρακτική των δικαστηρίων. Η κρίση δηλαδή του ουσιαστικού δικαστηρίου πρέπει να μην παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, ούτε να υπερβαίνει τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας, οπότε και πάλι παραβιάζεται η εν λόγω αρχή. Τέλος, από το άρθρο 932 ΑΚ προκύπτει ότι σκοπός της διάταξης αυτής είναι να επιτυγχάνεται μία υπό ευρεία έννοια αποκατάσταση του παθόντος για την ηθική του βλάβη, που αυτός υπέστη λόγω της αδικοπραξίας, ήτοι για τη μη αποτιμητή σε χρήμα ζημία που υφίσταται ο παθών από την προσβολή των μη περιουσιακών αγαθών του (ζωής, υγείας, ελευθερίας, τιμής κλπ), η οποία είναι ανεξάρτητη από την κατά τα άρθρα 297 και 298 του ΑΚ ζημία σε περιουσιακά αγαθά αυτού, ώστε αυτός να απολαύσει μία δίκαιη και επαρκή ανακούφιση και παρηγοριά, χωρίς, από το άλλο μέρος, να εμπορευματοποιείται η προσβληθείσα ηθική αξία και να επεκτείνεται υπέρμετρα το ύψος της αποζημίωσης προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης, η οποία άλλωστε δεν μπορεί να αποτιμηθεί επακριβώς σε χρήμα. Με βάση το σκοπό αυτό αντλούνται, στη συνέχεια, ως ουσιώδη χαρακτηριστικά της έννοιας του "ευλόγου" εκείνα τα κριτήρια που αποτελούν τα πλέον πρόσφορα μέσα για την εκπλήρωση του εν λόγω σκοπού της διάταξης αυτής. Τέτοια κριτήρια είναι ιδίως το είδος και η βαρύτητα της προσβολής, η έκταση της βλάβης, οι όλες ειδικότερες συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας, η περιουσιακή, κοινωνική και προσωπική κατάσταση των μερών και κυρίως του παθόντος, η βαρύτητα του πταίσματος του δράστη (στο βαθμό που επηρεάζει την ένταση της ηθικής βλάβης), η βαρύτητα του τυχόν συντρέχοντος πταίσματος του θύματος. Τα κριτήρια αυτά πρέπει να οδηγούν το δικαστή να σχηματίσει την κατά το άρθρο 932 ΑΚ εύλογη κρίση του όχι κατά τις υποκειμενικές του ανέλεγκτες αντιλήψεις, αλλά κατ` εφαρμογή του αντικειμενικού μέτρου που θα εφάρμοζε και ο νομοθέτης, αν έθετε ο ίδιος τον κανόνα αποκατάστασης της ηθικής βλάβης στην ατομική περίπτωση. Συνάγεται δε το αντικειμενικό αυτό μέτρο από τον ανωτέρω σκοπό του άρθρου 932 ΑΚ και, μέσω αυτού, από την όλη κλίμακα των υπερκείμενων σκοπών του συστήματος αποζημίωσης, λόγω αδικοπραξίας, του ΑΚ. Η κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, όσον αφορά το ύψος της επιδικαστέας χρηματικής ικανοποίησης, αποφασίζεται (κατ` αρχήν αναιρετικώς ανέλεγκτα), με βάση τους ισχυρισμούς και τα αποδεικτικά στοιχεία που θέτουν στη διάθεσή του οι διάδικοι. Επιβάλλεται, όμως, σε κάθε περίπτωση, κατά τον καθορισμό του επιδικαζόμενου ποσού, να τηρείται η αρχή της αναλογικότητας ως γενική νομική αρχή και δη αυξημένης τυπικής ισχύος (άρθρα 2 παρ. 1 και 25 του Συντάγματος), με την έννοια ότι η σχετική κρίση του δικαστηρίου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα όρια, όπως αυτά διαπιστώνονται από τα δεδομένα τη κοινής πείρας και την κοινή περί δικαίου συνείδηση σε ορισμένο τόπο και χρόνο, όπως αποτυπώνονται στη συνήθη πρακτική των δικαστηρίων. Και τούτο, διότι μία απόφαση, με την οποία επιδικάζεται ένα ευτελές ή υπέρμετρα μεγάλο ποσό, ως δήθεν εύλογο κατά την ελεύθερη κρίση του δικαστηρίου, προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης, ευτελίζει, στην πρώτη περίπτωση (όσον αφορά τον παθόντα), το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου, και στη δεύτερη (όσον αφορά τον υπόχρεο), το δικαίωμα της περιουσίας του, αφού το δικαστήριο, επεμβαίνοντας στη διαφορά μεταξύ ιδιωτών, πρέπει, όπως προαναφέρθηκε, να τηρεί μία δίκαιη ισορροπία ανάμεσα στα αντιτιθέμενα συμφέροντα, με παράλληλη προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Στο σημείο αυτό σημειώνεται ότι η έννοια της αναλογικότητας είναι έννοια αυστηρότερη του "ευλόγου" και συνακόλουθα το "εύλογο " εμπεριέχεται αναγκαίως στο "ανάλογο". Άλλωστε την αρχή αυτή, υπό την προεκτεθείσα έννοια, εκφράζει και η υπερνομοθετικής ισχύος διάταξη του άρθρου 1 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, υπό την έννοια ότι πρέπει να υπάρχει μία ανεκτή σχέση αναλογικότητας μεταξύ των χρησιμοποιούμενων μέσων και του σκοπού που επιδιώκει κάθε μέτρο, το οποίο αποστερεί ένα άτομο από θεμελιακό δικαίωμά του, όπως από την ιδιοκτησία του. Ενόψει όλων αυτών, η κρίση του δικαστηρίου της ουσίας ως προς το ύψος του ποσού της επιδικαστέας χρηματικής ικανοποίησης ελέγχεται αναιρετικά από τους αριθμούς 1 και 19 του άρθρου 559 του ΚΠολΔ (και από τους αριθμούς 1 και 6 του άρθρου 560 του ΚΠολΔ), για το αν παραβιάζεται ευθέως ή εκ πλαγίου η αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 2 παρ.1 και 25 του Συντάγματος) υπό την προεκτεθείσα έννοια, αλλά και όταν διαπιστώνεται υπέρβαση από το δικαστήριο της ουσίας των ακραίων ορίων της διακριτικής του ευχέρειας (Ολ ΑΠ 9/2015, ΑΠ 392/2022, ΑΠ 617/2022, ΑΠ 367/2020). Ειδικότερα, εφόσον κατά τα ήδη προεκτεθέντα το ελάχιστο όριο των 10.000 ευρώ που προβλέπει η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 3471/2006 δεν αντίκειται στην καθοριζόμενη από το Σύνταγμα αρχή της αναλογικότητας, αλλά έχει θεσπισθεί για την ουσιαστική προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων, που προστατεύονται από το Σύνταγμα, η κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας για το αν παραβιάζεται η εν λόγω αρχή ελέγχεται μόνο αν η επιδικασθείσα χρηματική ικανοποίηση υπερβαίνει τα ως άνω από το νόμο καθοριζόμενα ελάχιστα όρια (ΑΠ 564/2024).

 Στην προκειμένη περίπτωση, από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων, .........., για λογαριασμό του ενάγοντος και ......, για λογαριασμό της εναγομένης, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, κατά τη συνεδρίαση της 26-1-2024, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την πρωτοβάθμια απόφαση πρακτικά, από όλα τα έγγραφα, τα οποία οι διάδικοι επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν, έστω και για πρώτη φορά ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 529 παρ. 1α ΚΠολΔ), τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 395, 591 παρ. 1 ΚΠολΔ), χωρίς όμως η ρητή αναφορά ορισμένων από τα ανωτέρω έγγραφα να προσδίδει σ` αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη, σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για καθένα μνεία, που είναι, όμως, ισοδύναμα και όλα, ανεξαιρέτως, συνεκτιμώνται για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (ΑΠ 1045/2017, ΑΠ 471/2016, ΑΠ 1628/2003), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «...........» αποτελεί μεγάλη εταιρεία τηλεπικοινωνιών, συγχωνεύτηκε, δε, διά απορροφήσεως, δυνάμει της υπ` αριθμ. .......... πράξης του συμβολαιογράφου Αθηνών .......... και της από ........... εγκριτικής απόφασης της Υπηρεσίας Γ.Ε.ΜΗ., ως απορροφώσα εταιρεία, με τις εταιρείες α/ ......... β/ .......... και γ/ έχοντας, πλέον, κατόπιν τροποποιήσεως του καταστατικού της, την επωνυμία ........... Κατόπιν αυτών, η εναγομένη αποτελεί εύρωστη εταιρεία και καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του τομέα τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών στη χώρα μας. Ο ενάγων τυγχάνει συνδρομητής καρτοκινητής τηλεφωνίας της εναγομένης (ως πάροχο τηλεπικοινωνιών), με τον αριθμό ............, άσκησε, δε, το προβλεπόμενο στο άρθρο 21 παρ. 2 ΓΚΠΔ δικαίωμα εναντίωσης, με την από 28-1-2016 εγγραφή του, κατόπιν σχετικού αιτήματός του α/ στο Ειδικό Μητρώο Αντιρρήσεων που τηρεί η εναγομένη, ως εξαιρούμενος από οποιαδήποτε προωθητική ενέργεια και, β/ στο Μητρώο του άρθρου 11 ν. 3471/2016 (μητρώο «opt out»), το οποίο επίσης τηρεί η τελευταία, για την εξαίρεση από πραγματοποίηση τηλεφωνικών προωθητικών κλήσεων στον αριθμό του κινητού του τηλεφώνου. Εντούτοις, μετά την ημερομηνία εγγραφής του στο Ειδικό Μητρώο Αντιρρήσεων, ο ενάγων έλαβε από την εναγομένη 4 ανεπιθύμητα προωθητικά μηνύματα (sms), στις 14-6-2018, 19-9-2019 και 27-11- 2019, εκ των οποίων τα δύο μηνύματα στις 14-6-2018 και το μήνυμα στις 27-11- 2019 δεν περιλάμβαναν δυνατότητα διαγραφής του αποδέκτη. Ειδικότερα, τα ανωτέρω μηνύματα είχαν το κάτωθι περιεχόμενο: στις 14.6.2018 δέχθηκε το μήνυμα «Μπες στο ......... APP και ενεργοποίησε το More πακέτο της επιλογής σου. Σήμερα είναι η τελευταία μέρα που μπορείς να ενεργοποιήσεις ένα πακέτο more. Από αύριο, για να έχεις πρόσβαση στα πακέτα 2.5 ευρώ, θα χρειαστεί να ενεργοποιήσεις βασικό ..... πακέτο» 2/ και το μήνυμα «Το πακέτο New talk to all and data λήγει απόψε. Μπες στο ΧΧΧΧ APP και ενεργοποίησε το πάλι για λεπτά ομιλίας προς όλους, sms και ΜΒ με μία κίνηση», 3/ στις 19.9.2019 έλαβε το μήνυμα «Δώρο έως 12 μήνες ........ με νέα σύνδεση ....... μέχρι 30.9, για να απολαμβάνεις αγαπημένες σειρές, ταινίες, ντοκιμαντέρ! Ενημερώσου εδώ ....../........ ή έλα σε ένα κατάστημα .......! Για να μη λαμβάνεις προσφορές μπες εδώ bit.ly/........» και 4/ στις 27.11.2019 έλαβε το μήνυμα «Black Friday στα καταστήματα .......! Έλα έως 30.11 και βρες μοναδικές προσφορές σε smartphones, tablets & accessories! Επιπλέον, κέρδισε 20% της αξίας των συναλλαγών σου σε yellows! Δες εδώ http://byt.ly/........». Ο ενάγων μετά τη λήψη κάθε προωθητικού μηνύματος (sms) απέστειλε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην εναγομένη εκφράζοντας την αντίθεσή του και επαναλάμβανε ότι είναι καταχωρημένος στο Ειδικό Μητρώο Αντιρρήσεων και ως εκ τούτου εξαιρούνταν από οποιαδήποτε προωθητική ενέργεια. Αντίθετα, η εναγομένη ουδέν έπραξε προς την κατεύθυνση της πραγματικής εξαίρεσής του, απάντησε, δε, στον ενάγοντα (ο οποίος είχε απευθυνθεί προς αυτή παραπονούμενος από 25-5-2018) ηλεκτρονικά i/ στις 14-6-2018, ότι θα έπρεπε να καλέσει στο ......., ώστε να γίνει η ταυτοποίηση των στοιχείων του και να περιληφθεί άμεσα στη λίστα των ατόμων, που δεν επιθυμούν να λαμβάνουν επικοινωνία για εμπορική προώθηση προϊόντων και, επέμενε στην ίδια θέση, μέχρι και 20-6-2028, επαναλαμβάνοντας ότι, για λόγους προστασίας των προσωπικών του δεδομένων και ορθής ταυτοποίησης των στοιχείων του, η ικανοποίηση του δικαιώματος πρόσβασης του ενάγοντος, με βάση προηγούμενο αίτημά του, μπορούσε να γίνει μόνο μέσω επίσκεψης φυσικού καταστήματος ή αποστολής συστημένης επιστολής και, ii/ στις 8.11.2019, ότι υπήρξε (αναφερόμενη στο προωθητικό μήνυμα της 19ης-9-2019) «μεμονωμένο ατυχές περιστατικό», που οφειλόταν σε εσφαλμένο από αμέλεια χειρισμό υπαλλήλου της, αιτιολογία την οποία επανέλαβε και για το προωθητικό μήνυμα της 27ης -11-2019. Σημειωτέον, ότι τα επανειλημμένα αιτήματα πρόσβασης του ενάγοντος προς την εναγομένη σε τυχόν συγκατάθεσή του για προωθητικά sms και αυτοματοποιημένες κλήσεις δεν ικανοποιήθηκαν αυτοβούλως από την τελευταία, παρά μόνο στις 9-8-2023, μετά την έκδοση της υπ`αρ. ......... απόφασης της ΑΠΔΠΧ, με την οποία δόθηκε εντολή στην εναγομένη να τα ικανοποιήσει. Πράγματι, κατόπιν των υπ` αρ. .........../15.6.2018, ........./26.6.2018, ......./26.6.2018, ......./26.6.2018, ......./14.11.2019 και ........../14.1.2020 καταγγελιών του ενάγοντος, εκδόθηκε η υπ` αρ. ........ απόφασή της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ), με την οποία, αφού ελήφθησαν υπόψη οι έγγραφες απόψεις της εναγομένης και αντικρούστηκαν ως αβάσιμες αυτές επαρκώς, διαπιστώθηκε ότι η καταγγελλόμενη – εναγομένη i/ παραβίασε το άρθρο 21 παρ 3 ΓΚΠΔ με την αποστολή των 4 προωθητικών μηνυμάτων στον καταγγέλλοντα παρά τη σχετική εναντίωσή του και τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες του, καθώς και την απένταξη του τηλεφωνικού του αριθμού από το Μητρώο του άρθρου 11 για διάστημα 3 μηνών χωρίς να το ζητήσει ο ίδιος, ii/ παραβίασε το άρθρο 15 παρ. 1, σε συνδυασμό προς το άρθρο 12 παρ. 2, 3 και 4 ΓΚΠΔ, αναφορικά με το δικαίωμα πρόσβασης του καταγγέλλοντος, αφού δεν παρείχε απάντηση στον τελευταίο έστω και αρνητική και, iii/ παραβίασε το άρθρο 25 (1) ΓΚΠΔ, καθότι δεν διέθετε στην πράξη τις απαραίτητες διαδικασίες και τα κατάλληλα μέτρα, προκειμένου να εξασφαλίσει το δικαίωμα εναντίωσης και τη διακοπή της επεξεργασίας των δεδομένων για τον προωθητικό σκοπό, ώστε να πληρούνται οι προϋποθέσεις του ΓΚΠΔ και να προστατεύονται τα δικαιώματα των υποκειμένων των δεδομένων και, εν τέλει, της επέβαλε, μεταξύ άλλων, πρόστιμο συνολικού ύψους 150.000 ευρώ. Επομένως, οι από την ανωτέρω συνεχείς ενοχλήσεις στον παραπάνω τηλεφωνικό αριθμό εναγόμενη, μέσω sms, έλαβαν χώρα, παρά τη ρητή εναντίωση του ενάγοντος και την εγγραφή του στο ειδικό μητρώο, του δημιούργησαν εκνευρισμό και ψυχική αναστάτωση, παραβιάζοντας την ιδιωτικότητά του, το δικαίωμά του σε ησυχία και, το δικαίωμα που έχει κάθε άνθρωπος σε ηρεμία, προκειμένου να είναι ελεύθερος και να αφήνεται απερίσπαστος να ασχολείται με τις καθημερινές του προσωπικές και επαγγελματικές δραστηριότητες. Η ανωτέρω δυσμενής για τον ενάγοντα κατάσταση εντάθηκε από την αδιάφορη έως περιπαικτική συμπεριφορά των καλούντων στις κλήσεις του και στα ηλεκτρονικά του μηνύματα, με τα οποία διατύπωνε τα παράπονα και τις διαμαρτυρίες του, για τις οποίες (ο ενάγων) δαπάνησε χρόνο, αλλά και προσωπικές δυνάμεις, που όμως απέβησαν άκαρπες, διότι η εναγομένη συνέχισε επί μακρόν να κωφεύει. Η ανωτέρω παράνομη συμπεριφορά της εναγόμενης παραβιάζει την πληροφοριακή αυτοδιάθεση του ενάγοντος και την οικονομική του ελευθερία, υπό την έννοια του δικαιώματος του να επιλέγει ελεύθερα και αβίαστα τυχόν πρόσβασή του στην πληροφόρηση ως προς τα διαθέσιμα προϊόντα κινητής τηλεφωνίας, όσο και ως προς την κατάρτιση σύμβασης, χωρίς να δέχεται συνεχείς οχλήσεις. Για τις ανωτέρω παραβάσεις, η εναγόμενη ευθύνεται εκ του νόμου αντικειμενικά ως υπεύθυνος επεξεργασίας, καθώς η αποστολή μηνυμάτων πραγματοποιείται από υπαλλήλους ή συνεργάτες αυτής, στο όνομα και κατ` εντολή της (αφού αποτελεί τον υπεύθυνο επεξεργασίας), προς εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών και οικονομικών της συμφερόντων. Επομένως, η εναγόμενη υπέχει γνήσια αντικειμενική ευθύνη, κατ` άρθρο 922 ΑΚ, αφού όλες οι παράνομες αποστολές μηνυμάτων, που πραγματοποιήθηκαν προς τον ενάγοντα με σκοπό την εμπορική προώθηση των υπηρεσιών της, έγιναν από όργανα/πρόσωπα που βρίσκονται στην υπηρεσία της εναγόμενης και ενεργούν κατ` εντολή της και για λογαριασμό της, υφισταμένης σχέσης πρόστησης μεταξύ της εναγόμενης και των προσώπων/οργάνων που προέβησαν στις παράνομες πράξεις. Για τον λόγο αυτό, η εναγόμενη δεν μπορεί να μεταθέτει στους υπαλλήλους αυτής την πλημμέλεια στην αποστολή των ένδικων μηνυμάτων, αλλά και στην ενημέρωση του αρχείου της και ον έλεγχο των απαραίτητων διαδικασιών, διότι ευθύνεται εκ του νόμου αντικειμενικά ως υπεύθυνος επεξεργασίας, για τις ενέργειές τους, που γίνονται στο όνομα και κατ` εντολή της, προς εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών και οικονομικών της συμφερόντων. Ούτε άλλωστε μπορεί να γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός της περί αμελούς χειρισμού υπαλλήλου (αναφορικά με τα μηνύματα της 19ης-9-2019 και 27ης 11-2019), ο οποίος αντί να εξαιρέσει τον ενάγοντα από την αποστολή, τον συμπεριέλαβε στην λίστα αποδεκτών, αφού η εναγομένη κακώς επέλεξε να χρησιμοποιήσει, για την αποστολή των παραπάνω προωθητικών μηνυμάτων, στο πλαίσιο προωθητικών της δράσεων, τη χειροκίνητη διαδικασία, που ενείχε κίνδυνο εμφιλοχώρησης λάθους, παρότι διέθετε δυνατότητα αυτόματης συστημικής εξαίρεσης των εγγραφέντων στο Ειδικό Μητρώο Αντιρρήσεων συνδρομητών της, την οποία και εφαρμόζει εν γένει από τις 5-10-2022 και εφεξής, αν και είχε τη δυνατότητα να την εφαρμόσει και για το επίδικο χρονικό διάστημα. Εξάλλου, σύμφωνα και με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, η ευθύνη του προκαλούντος ηθική βλάβη στο υποκείμενο των προσωπικών δεδομένων για χρηματική ικανοποίηση του τελευταίου είναι νόθος αντικειμενική και προϋποθέτει: α) συμπεριφορά (πράξη ή παράλειψη) που παραβιάζει τις διατάξεις του ν. 2472/1997 ή (και) των κατ` εξουσιοδότηση αυτού κανονιστικών πράξεων της Αρχής, β) ηθική βλάβη, γ) αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της συμπεριφοράς και της ηθικής βλάβης και, δ) υπαιτιότητα, ήτοι γνώση ή υπαίτια άγνοια, αφενός των περιστατικών που συνιστούν την παράβαση και αφετέρου της πιθανότητας να επέλθει η ηθική βλάβη. Συνεπώς, ο ενάγων από την ανωτέρω παράνομη και υπαίτια προσβολή των προσωπικών του δεδομένων δικαιούται χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη, ενόψει του ότι συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση και το στοιχείο του αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της παράνομης και υπαίτιας ενέργειας και της επελθούσας ηθικής βλάβης. Άλλωστε, για την επιδίκαση της ηθικής βλάβης κατά τη διάταξη του άρθρου 14 του ν. 3471/2006, δεν απαιτείται πέραν της απόδειξης της παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς που αντιβαίνει στις διατάξεις του ανωτέρω νόμου να γίνει επίκληση και να αποδεχθεί και περαιτέρω επίπτωση της παράνομης επεξεργασίας των δεδομένων και σε άλλα επί μέρους στοιχεία είτε στην περιουσία του ενάγοντος είτε και σε άλλες προστατευόμενες εκδηλώσεις της προσωπικότητας, όπως η τιμή και η υπόληψη κ.λπ., ενόψει του ότι με την απόδειξη της παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς ουσιαστικά αποδεικνύεται και η ηθική βλάβη, καθώς η παράνομη συμπεριφορά που αντιβαίνει στις διατάξεις του ανωτέρω νόμου συνιστά προσβολή της προσωπικότητας, αφού προσβάλλεται το υποκείμενο ως προς την έκφανση της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και του απορρήτου της ιδιωτικής ζωής του. Το ύψος, δε, της εύλογου χρηματικής ικανοποίησης κατ` άρθρο 932 ΑΚ, αφού ληφθούν υπ` όψιν όλοι οι προσδιοριστικοί παράγοντες και ιδίως το είδος και η έκταση της προσβολής καθώς και οι εν γένει συνθήκες που έλαβε χώρα, το προσβληθέν έννομο αγαθό, ο βαθμός πταίσματος της εναγόμενης, η έλλειψη συνυπαιτιότητας του ενάγοντος, η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των μερών, καθώς και η νομοθετική πρόβλεψη της παρ. 2 του άρθρ. 14 του ν. 3471/2006 περί ελάχιστου ποσού της ευλόγου ηθικής βλάβης, πρέπει να καθορισθεί στο ποσό των 10.000 ευρώ ανά μήνυμα (sms), ήτοι συνολικώς στο ποσό των 40.000 ευρώ και ειδικότερα, λόγω του μερικού περιορισμού στον πρώτο βαθμό, σε 20.000 ευρώ ως καταψηφιστικό και 20.000 ευρώ ως έντοκο αναγνωριστικό. Το ανωτέρω ποσό είναι εύλογο (άρθρο 932 του Α.Κ.), ήτοι ανάλογο με τις ως άνω συγκεκριμένες περιστάσεις της κρινομένης υπόθεσης, αλλά και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως η αρχή αυτή, χωρίς να έχει άμεση εφαρμογή στην ένδικη περίπτωση, εξειδικεύεται με την πιο πάνω διάταξη του άρθρου 932 του ΑΚ για τον προσδιορισμό του ύψους της χρηματικής ικανοποιήσεως, κατά τα αναλυτικά αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, σε συνδυασμό με την νομοθετική πρόβλεψη της παρ. 2 του άρθρ. 14 του ν. 3471/2006. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έκρινε τα αντίθετα, ήτοι δέχτηκε, μεν, ως νόμιμη και εν μέρει ουσιαστικά βάσιμη της αγωγή, πλην όμως, θεώρησε την διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 14 του Ν. 3471/2006 ως αντισυνταγματική, κατά την επιδίκαση του ποσού της χρηματικής ικανοποίησης και επιδίκασε το ποσό των 1.500 ευρώ, έσφαλε κατά την εφαρμογή του νόμου, αφού κατά τα ανωτέρω προκύπτει ότι το Δικαστήριο δεσμεύεται από το ελάχιστο προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 14 του Ν. 3471/2006, η οποία κατά τα διαλαμβανόμενα παραπάνω στη μείζονα σκέψη, δεν είναι αντισυνταγματική, και ο σχετικός λόγος έφεσης πρέπει να γίνει δεκτός. Ακολούθως, και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης για έρευνα, πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη η έφεση, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση στο σύνολό της για το ενιαίο της δικαστικής κρίσης και της αναγκαστικής εκτέλεσης, η οποία θα επιτευχθεί μόνο με την εκτέλεση της παρούσας δευτεροβάθμιας απόφασης (πρβλ. ΕφΑνΚρ 79/2014, ΕφΠειρ (Μον) (Ναυτ) 619/2014 ΤΝΠ Νόμος), αναγκαίως δε και κατά την περί δικαστικών εξόδων διάταξή της που θα καθορισθεί από την αρχή (ΕφΑθ 1404/2014 Αρμ 2015.288 ). Ακολούθως, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο και ερευνηθεί κατ` ουσίαν η αγωγή, η οποία είναι παραδεκτή (όπως προαναφέρθηκε στην αρχή της παρούσας) και νόμιμη [στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 11, 14 του ν. 3471/2006, σε συνδυασμό με τα άρθρα 12, 15, 21, 25 του Κανονισμού 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Απριλίου 2016 (ΓΚΠΔ), 57, 59, 229, 340, 345, 346, 914, 922, 932 ΑΚ, 176, 189 παρ. 1, 191 παρ. 2, 907, 908, 947 ΚΠολΔ], πρέπει αυτή να γίνει δεκτή στην ουσία της ως ουσιαστικά βάσιμη και Α/ να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 20.000 ευρώ και να αναγνωριστεί η υποχρέωσή της να του καταβάλει το ποσό των 20.000 ευρώ, αμφότερα τα ανωτέρω ποσά με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι εξοφλήσεως και, Β/ να υποχρεωθεί η εναγομένη να παραλείπει στο μέλλον την επικοινωνία με τον ενάγοντα, στο κινητό του τηλέφωνο με αριθμό ..........., για προωθητικούς διαφημιστικούς σκοπούς, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 11 του ν. 3471/2006, σε συνδυασμό με αυτές του ΓΚΠΔ, με την απειλή χρηματικής ποινής ύψους χιλίων (1.000) ευρώ για κάθε παράβαση της υποχρέωσής της. Επίσης, το Δικαστήριο πρέπει να διατάξει την επιστροφή στον εκκαλούντα του παραβόλου, ποσού 150 ευρώ, που κατατέθηκε για το παραδεκτό της εφέσεως, κατ` άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ (βλ. ανωτέρω). Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος- ενάγοντος και των δυο βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν (άρθρα 176, 183 ΚΠΔ) σε βάρος της εφεσίβλητης-εναγομένης, κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματος του (άρθρο 191 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ.), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό.

 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

 Δέχεται τυπικά και κατ` ουσία την από 28-6-2024 με αριθμό .......... έφεση κατά της 456/2024 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία περιουσιακών-εργατικών διαφορών).

 Εξαφανίζει την εκκαλουμένη με αριθμό 456/2024 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία περιουσιακών εργατικών διαφορών).

 Κρατεί και δικάζει την από 27-7-2023, με αριθμό κατάθεσης ........, αγωγή.

 Δέχεται την αγωγή.

 Αναγνωρίζει την υποχρέωση της εναγομένης να καταβάλει στον ενάγοντα, το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής.

 Υποχρεώνει την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα, το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής.

 Υποχρεώνει την εναγομένη να παραλείπει στο μέλλον την επικοινωνία με τον ενάγοντα, στο κινητό του τηλέφωνο με αριθμό ........., για προωθητικούς διαφημιστικούς σκοπούς, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 11 του ν. 3471/2006, σε συνδυασμό με αυτές του ΓΚΠΔ.

 Απειλεί σε βάρος της εναγομένης χρηματική ποινή ύψους χιλίων (1.000) ευρώ για κάθε παράβαση της παρούσας απόφασης ως προς την αμέσως προηγούμενη διάταξη.

 Διατάσσει την επιστροφή στον εκκαλούντα του παραβόλου της έφεσης.

 Επιβάλλει σε βάρος της εφεσίβλητης-εναγομένης τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος-ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο συνολικό ποσό των δύο χιλιάδων οκτακοσίων (2.800) ευρώ.

 Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 31-1-2025, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.

 Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                                                                            Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ


Must red-read

Sea

  Sea       To gaze— is to wait for hope, to lose myself among the masts. Yet the sea— returns the color of memory, casting it back in waves...