Με κοιτούσες στα μάτια
τ ' ανοιγόκλεινες
από αδυναμία
να συγκεντρωθείς σ' ένα βλέμμα
απορριματοφόρο
Πέταξες ό, τι απέμεινε
από μία ανούσια αιχμαλωσία
Προθυμοποιήθηκες
να φορέσεις χειροπέδες
τέτοια εξαιρετική ανοσία
Και ικέτης, κατασπάραξες λίγες κραυγές
σέρνοντας τις λέξεις σαν τραυλό φλάουτο
Σε αυτή την έκσταση
η μόνη ένσταση
ήταν από καταχρηστική άσκηση δικαιώματος
Στην Ανδαλουσία σαν πας
σ' ένα ξεθωριασμένο όνειρο
Θυμήσου τα βήματα του Φλαμένκο
Κάνε μπροστά στον έρωτα
Και γκρεμοτσακίσου από αγάπη
Τόσα ελαφρυντικά για μία αιτία θανάτου
Καταγεγραμμένη στους δρόμους της κατηφόρας
που έβλεπε θάλασσα
βράχια και βότσαλα ζωγραφισμένα με πάθη
Γ συν ... ίσον Amor
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου