Καβουράκια
Κάποια καλοκαίρια
βάδιζα στην άμμο
και κοιτούσα τη θάλασσα
Με πλοηγό το φεγγάρι
Διερωτήθηκα, σε πόσους βαθμούς
ο ήλιος εξατμίζεται
και δίνει στο χρώμα το μαύρο
Γιατί τα φυσικά φαινόμενα
δεν είναι συνεπή
όσο ο σαδισμός σου
Ξεφλούδισα τόσες σκέψεις
και κατασπάραξα θύελλες
Αλλά σε αυτό το καβουράκι είχα αδυναμία
Σαν δίχτυα οι δαγκάνες του
Μου έδωσαν θάρρος και πανοπλία
Αυτό το καλοκαίρι κατάλαβα
Πως η αναπηρία θεραπεύεται με πόνο και βία
Κι ας μου έλεγαν να μαζεύω κοχύλια
Να επενδύω στους ήχους και στα χρώματα
Εγώ προτίμησα λίγα σακατεμένα καβουράκια
Δεν είναι όλες οι εποχές ίδιες για κτηνωδίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου