Διεφθαρμένοι Δικαστές

Η 16χρονη Τζέσικα συνελήφθη τον Οκτώβριο του 2006 από έναν φύλακα του σχολείου της, επειδή είχε στην τσάντα της μια πίπα και έναν αναπτήρα. Οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα για «κατοχή υλικού που σχετίζεται με τα ναρκωτικά». Τρεις μήνες αργότερα εμφανίστηκε ενώπιον του δικαστή Μαρκ Τσαβαρέλα. «Πήγα με τον πατέρα μου. Ο δικαστής δεν μας ενημέρωσε ότι μπορούσαμε να εκπροσωπηθούμε από δικηγόρο. Μου είπε: "Θυμάσαι την ομιλία μου στο σχολείο σου; Είχα υποσχεθεί ότι θα φυλάκιζα όλους τους μαθητές που θα εμφανίζονταν μπροστά μου και αυτό θα κάνω και στην περίπτωσή σου"» διηγείται η Τζέσικα. Παρά το γεγονός ότι από την ανάλυση των ούρων της δεν προέκυψε ότι είχε κάνει χρήση ναρκωτικών, ο δικαστής διέταξε την κράτησή της για τρεις μήνες σε ένα αναμορφωτήριο. Όπως λέει, δεν της έδωσαν καν το δικαίωμα να αποχαιρετήσει τον πατέρα της.

Οι υποψίες
Ο «ζήλος» του δικαστή Τσαβαρέλα δεν άργησε να κινήσει τις υποψίες μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης νομικών συμβούλων. Έπειτα από σχετική έρευνα, αποδείχθηκε ότι σε ένα διάστημα τεσσάρων χρόνων οι δύο δικαστές καταδίκασαν με υπερβολικές ποινές περίπου 2.000 νέους από 13 έως 18 ετών, οι οποίοι συχνά δικάζονταν χωρίς υπεράσπιση. Οι δύο δικαστές κατηγορήθηκαν για διαφθορά και αναγκάστηκαν να ομολογήσουν ότι είχαν χρηματιστεί με 2,6 εκατ. δολάρια από δύο ιδιωτικά σωφρονιστικά καταστήματα, για να τους στέλνουν «πελατεία». Την περασμένη εβδομάδα οι δύο διεφθαρμένοι δικαστές κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε 7 χρόνια κάθειρξη ο καθένας. «Μεταχειρίστηκαν αυτά τα παιδιά σαν αντικείμενα και τα πέταξαν στη φυλακή για να κερδίσουν χρήματα», συνόψισε ο δικηγόρος, Μπάρι Ντάιλερ, ο οποίος είχε κινήσει τη διαδικασία αποζημίωσης των θυμάτων.

Τους έστελναν στο αναμορφωτήριο
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Πενσυλβάνιας όρισε την περασμένη εβδομάδα έναν ειδικό δικαστή, ο οποίος θα επανεξετάσει όλες τις αμφιλεγόμενες δίκες. Ανάμεσά τους είναι και η περίπτωση ενός 13χρονου, ο οποίος στάλθηκε στο αναμορφωτήριο, επειδή συνελήφθη να «εξερευνά» ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο. Ένας άλλος έφηβος καταδικάστηκε σε εννέα μήνες φυλάκιση, επειδή έκλεψε από ένα παντοπωλείο ένα βάζο πίκλες αξίας 4 δολαρίων. Οι δύο δικαστές άρχισαν την παράνομη δραστηριότητά τους από την εκλογή τους το 2002, όταν διέταξαν να κλείσει το αναμορφωτήριο της κομητείας προς όφελος ιδιωτικών σωφρονιστηρίων. Ο Ρόμπερτ Πάουελ, ένας από τους δύο ανθρώπους που χρημάτιζαν τους δικαστές, είναι συνιδιοκτήτης δύο τέτοιων καταστημάτων. 

Συμπέρασμα

Στην Ελλάδα δεν θεωρείται διεφθαρμένος ο δικαστής που συγκαλύπτει εγκλήματα υψηλά ισταμένων προσώπων, που παραβιάζει τον νόμο προς όφελος κρατικών ή επιχειρηματικών συμφερόντων, που από εμπάθεια και χειραγώγηση επιδιώκει την καταδίκη αθώων;

Στην Ελλάδα του Σαμαρά και του Βενιζέλου, στην Ελλάδα των δικαστικών λειτουργών με τα μη καθαρά χέρια, η διαφθορά είναι ο κανόνας που αναδεικνύει την εξαίρεση, και η εξαίρεση η ελπίδα για πραγματική δικαιοσύνη, πέραν σκοπιμοτήτων, για δικαιοσύνη που αναβλύζει καθάρια από την πηγή, που καλείται Ήθος. Ουδείς αμόλυντος, ουδείς αναμάρτητος, αλλά και ουδείς επιτρέπεται να μολύνει με την παρουσία του την πιο ιερή στιγμή της ανθρώπινης υπόστασης, την απόδοση δικαιοσύνης, επίγειας και ένθεης, δηλ. κάτω από το Θεό.